Αναγκαία η κλιμάκωση για την ανατροπή
Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας την Πέμπτη 27 Νοέμβρη. Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλο, οι δρόμοι πλημμύρισαν. Μαζικά και ενωτικά, εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι και συνταξιούχοι απαίτησαν να φύγει άμεσα η μαύρη κυβέρνηση Σαμαρά, η κυβέρνηση της λιτότητας και του αυταρχισμού.
Ένα μεγάλο ποτάμι κόσμου κατέκλυσε από τις 11.00 το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι το κέντρο της Αθήνας. Παρά τις διαφορετικές προσυγκεντρώσεις (ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος, στα Χαυτεία οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, στην Ομόνοια το ΠΑΜΕ και στο Μουσείο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο αντιεξουσιαστικός χώρος), οι διαδηλωτές συγκρότησαν ουσιαστικά μια κοινή πορεία πολλών χιλιάδων, υπενθυμίζοντας ότι η δύναμη που μπορεί να ανατρέψει κυβερνήσεις και να παίξει καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, δηλαδή η εργατική-λαϊκή αντίσταση, είναι εδώ. Και μάλιστα εκφράζεται μαζικά, σε μεγάλα κεντρικά γεγονότα όπως η πανεργατική αυτή απεργία, όπως η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου κάποιες μέρες νωρίτερα. Γι’ αυτό και τα κυρίαρχα συνθήματα, πέρα από τα αιτήματα για δουλειά, μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα, καλούσαν σε ανατροπή της συγκυβέρνησης.
Διαδήλωση
Εκτός από τα μπλοκ μεγάλων ομοσπονδιών και σωματείων (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΜΕ-ΟΤΕ, Λιμενεργάτες, ΕΑΒ κ.ά.), δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι εργαζόμενοι που βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο του αγώνα, όπως οι σχολικοί φύλακες, οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και της ΒΙΟΜΕ, ενώ οι περισσότεροι διαδηλωτές κρατούσαν στα χέρια τους μπαλόνια που καλούσαν σε μποϊκοτάζ της Coca Cola. Ξεχωριστό τόνο στην κινητοποίηση έδωσε και η συμμετοχή των Σύριων προσφύγων, που βρίσκονται εδώ και μέρες στην πλατεία Συντάγματος με τα παιδιά τους ζητώντας ελεύθερη μετακίνηση σε χώρες της ΕΕ.
Εντυπωσιακά για άλλη μια φορά τα μπλοκ του ΜΕΤΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, με πολλές χιλιάδες εργαζομένους και νεολαίους στις γραμμές τους. Μαζική ήταν και η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια. Η πορεία του κατευθύνθηκε στη Βουλή μέσω της Πανεπιστημίου. Η επιτυχία της πανελλαδικής απεργίας απαιτεί πρώτα απ’ όλα το εργατικό κίνημα και η Αριστερά να βρουν τον τρόπο ώστε η οργή του κόσμου να γίνει η κινητήρια δύναμη για την ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Η κινητήρια δύναμη για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα βάλει φραγμό στα μνημόνια, θα ανατρέψει τη λιτότητα, θα ικανοποιήσει τα αιτήματα όλων αυτών που μαζικοποίησαν τη συγκέντρωση.
Από τη συμμετοχή στην απεργία και τη συγκέντρωση φάνηκε ότι υπάρχει μια μεγάλη κρίσιμη μάζα στους περισσότερους εργασιακούς χώρους αποφασισμένη να αγωνιστεί με όλες της τις δυνάμεις για να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα. Ταυτόχρονα, αυτή η κρίσιμη μάζα δεν επέλεξε να εκφραστεί μέσα από τα πανό των σωματείων της, αλλά κυρίως μέσα από τα πανό και τα συνθήματα των συγκεντρώσεων του ΣΥΡΙΖΑ (ΜΕΤΑ) και του ΚΚΕ (ΠΑΜΕ). Το μήνυμα της απεργίας ήταν ξεκάθαρο προς τις συνδικαλιστικές και κυρίως προς τις πολιτικές ηγεσίες.
Συσχετισμός
Η κυβέρνηση τρέμει ότι αυτός ο κόσμος, παρά τη συνεχή κινδυνολογία, παρά το σφυροκόπημα των φιλικά προσκείμενων σε αυτήν ΜΜΕ, επιλέγει τη λύση της Αριστεράς, τη λύση των αγώνων από τα κάτω. Ξέρει ότι δεν έχει καμιά τύχη όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές. Και αυτό την κάνει ακόμη πιο επικίνδυνη. Το σάρωμα κάθε εργατικής κατάκτησης πριν πέσει θα είναι εκκωφαντικό.
Στους χώρους που η Αριστερά μέρα με τη μέρα κερδίζει σε συσχετισμούς, ειδικά όπου έχει και μια σχετική προσπάθεια να οργανώσει την αντιπαράθεση με τα κυβερνητικά μέτρα, θέτοντας το στόχο της ανατροπής, πρέπει να ξεκινήσει από χθες, από την πρώτη μέρα μετά τη γενική απεργία, συνελεύσεις, δράσεις, κινήσεις, ακόμη και συζητήσεις, για να οργανώσει τη συνέχεια. Ήδη την Κυριακή 7 Δεκέμβρη, μέρα που θα ψηφίζεται ο προϋπολογισμός, υπάρχει μια ευκαιρία συνέχισης των κινητοποιήσεων.
Σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, είναι σημαντικό να οργανωθούν κινητοποιήσεις και δράσεις που να απαιτούν την κλιμάκωση των αγώνων. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που κωλυσιέργησε ώσπου να προκηρύξει την τελευταία γενική απεργία, δεν πρόκειται να προχωρήσει παρακάτω χωρίς πίεση. Πρωτοβουλίες όπως η κινητοποίηση για τη σωτηρία της δημόσιας υγείας, που διοργανώνουν τα έξι σωματεία της Δυτικής Αθήνας την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη, μαζί με συλλογικότητες της περιοχής, πρέπει να ιδωθούν σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Είναι στο χέρι των δυνάμεων της Αριστεράς να σπάσουν τη λογική της ανάθεσης, να εκμεταλλευτούν την εμπειρία από τη νίκη του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση που υποχρέωσε την κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη να πάρουν πίσω το σχέδιο με τις ποσοστώσεις. Όπως πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την κύρια ευθύνη να δώσει το έναυσμα για μια σειρά συντονισμένων κινητοποιήσεων που θα ρίξουν οριστικά την κυβέρνηση των μνημονίων, έτσι και σε συνδικαλιστικό επίπεδο οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ πρέπει να οριοθετήσουν από τώρα τη συνέχεια των αγώνων.
Συνέχεια
Να πιέσουν όπου μπορούν να γίνουν συνελεύσεις στα πρωτοβάθμια σωματεία με πρόταση να υπάρξουν αποφάσεις για μια νέα γενική απεργία που θα έχει τα χαρακτηριστικά μιας γενικής κλιμάκωσης. Με πανελλαδική συγκέντρωση στην Αθήνα. Με συνεχείς δράσεις ως τότε στους χώρους (παραστάσεις διαμαρτυρίας, στάσεις εργασίας, καταλήψεις κ.ά.). Και με προοπτική νέο γύρο συνελεύσεων που θα κλιμακώνεται με 48ωρη γενική απεργία και νέα συνέχεια μέχρι την ανατροπή.
Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στη γενική απεργία ευελπιστούν στην ενότητα και την κοινή δράση της Αριστεράς. Εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Το ΜΕΤΑ είναι καιρός να προχωρήσει σε ενωτικές πρωτοβουλίες με απεύθυνση στο ΠΑΜΕ και στις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς στους χώρους. Να συντονιστούν και να οργανώσουν δράσεις σε κάθε γειτονιά, μέσα στο πλαίσιο μιας προοπτικής κλιμάκωσης.
Για να τελειώνουμε μια και καλή με τα μνημόνια και τη συγκυβέρνηση Σαμαρά.