Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία: τα «βασανιστήρια» των δανειστών στην κυβέρνηση Σαμαρά γίνονται με το βλέμμα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μέρος της επιχείρησης «προληπτικής καταστολής» με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση είναι σε οριακή κατάσταση.
Δεν έχει άλλη επιλογή από το να πει «ναι σε όλα», αλλά ταυτόχρονα αν το κάνει, οι αντοχές της τελειώνουν και ο στόχος να εξασφαλίσει τους 180 για την προεδρική εκλογή δυσκολεύει εξαιρετικά.
Η κρίση στη ΝΔ σοβεί, ενώ στο ΠΑΣΟΚ έχει πάρει ανοιχτή και εκφυλιστική μορφή.
Παρ’ όλα αυτά, όλες οι δυνάμεις του συστήματος είναι σε επιφυλακή. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αστική τάξη, ούτε οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν έτσι απλά τα «κλειδιά» της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, από τον εκφοβισμό μέχρι τον ανοιχτό εκβιασμό και από την εξαγορά βουλευτών μέχρι την πολιτική προβοκάτσια. Τίποτε δεν έχει τελειώσει και, πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση των μνημονίων δεν πρόκειται να πέσει σαν «ώριμο φρούτο».
Τώρα, είναι απολύτως αναγκαίο και εφικτό να ξεδιπλωθεί ένα μαζικό, κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που θα «διασφαλίσει» την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης και θα ανοίξει το δρόμο για μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές. Οι βασικές προϋποθέσεις γι’ αυτό είναι απλές και συγκεκριμένες:
• Έχοντας τον βασικό πολιτικό ρόλο και τη βασική πολιτική ευθύνη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιδείξει καθαρή και αταλάντευτη στάση σε όλες τις πιέσεις που θα του ασκηθούν και τις «παγίδες» που θα στήσει το σύστημα. Να μην υποκύψει στους εκβιασμούς για εξοστρακισμό από την ευρωζώνη, να μην επιτρέψει αμφιταλαντεύσεις και «αυτοσχεδιασμούς» στο εσωτερικό του και να αποκλείσει κάθε εκδοχή «εθνικών συναινέσεων» με τις μνημονιακές-αστικές πολιτικές δυνάμεις. Θα πρέπει δε να προετοιμαστεί για την αναπόφευκτη σύγκρουση, πολιτικά, προγραμματικά, οργανωτικά και κινηματικά.
• Τα τελευταία ελπιδοφόρα σκιρτήματα του κινήματος αποδεικνύουν ότι οι εφεδρείες του αγώνα κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί: το κίνημα των μαθητών και των φοιτητών, οι διάσπαρτοι αλλά μαχητικοί κλαδικοί και επιμέρους αγώνες, η μαζική διαδήλωση στην πρόσφατη γενική απεργία δείχνουν ότι υπάρχουν οι διαθέσιμες δυνάμεις. Οι κινητοποιήσεις στην επέτειο μνήμης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η κινητοποίηση ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού σκληρής λιτότητας είναι οι επόμενοι σταθμοί. Αυτό που χρειάζεται, είναι η ενεργοποίηση και συστράτευση των δυνάμεων της Αριστεράς, ώστε τα επιμέρους ρυάκια του αγώνα να συντονιστούν και να συνδυαστούν με στόχο μια ρωμαλέα ανασυγκρότηση και ανάκαμψη του κινήματος.
Με τέτοιους όρους θα διασφαλίσουμε την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης και τους όρους για να δώσουμε αποτελεσματικά τις μάχες της «επόμενης μέρας».