"Η Αριστερά σε αυτήν την επιχείρηση πρέπει να απαντήσει με μια μεγάλη κινηματική και ριζοσπαστική πολιτική και προγραμματική αντεπίθεση, τη μόνη που μπορεί να της κατοχυρώσει μια μεγάλη εκλογική νίκη"
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Η κυβέρνηση Σαμαρά μοιάζει να καταρρέει. Ποιος κατά τη γνώμη σου ήταν ο παράγοντας που επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις;
Η κυβέρνηση Σαμαρά πράγματι καταρρέει μέσα στο λαό, όπου γνωρίζει μεγάλη αποδοκιμασία και έναν συνεχή καταποντισμό. Ο κυριότερος παράγοντας αυτής της κυβερνητικής κατάρρευσης αφορά την καταστροφική και αδιέξοδη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική λιτότητας, λεηλασίας και απορρυθμίσεων που ακολουθεί χωρίς δισταγμό και έλεος αυτή η κυβέρνηση και η οποία συναντά μεγάλες λαϊκές αντιστάσεις, αν και όχι στο επίπεδο και τη μαζικότητα που απαιτούν οι περιστάσεις. Οι τελευταίες κυβερνητικές αποφάσεις για την επίσπευση των διαδικασιών εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ελήφθησαν κάτω από το βάρος αυτών των αδιέξοδων κυβερνητικών πολιτικών, της λαϊκής αντίδρασης και της πίεσης του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα δείχνουν ότι η χώρα βαδίζει ταχέως σε εκλογές. Οφείλουμε να πούμε, όμως, ότι η κυβερνητική κατάρρευση, παρά τη λαϊκή αποδοκιμασία, δεν θα είναι αυτόματη. Η κυβέρνηση μαζί με τα εγχώρια και ξένα κέντρα του χρηματιστικού κεφαλαίου και της αντίδρασης έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση κινδυνολογίας, φόβου και τρομοκρατίας. Η Αριστερά σε αυτήν την επιχείρηση πρέπει να απαντήσει με μια μεγάλη κινηματική και ριζοσπαστική πολιτική και προγραμματική αντεπίθεση, τη μόνη που μπορεί να της κατοχυρώσει μια μεγάλη εκλογική νίκη.
Ποιες είναι οι πολιτικές και προγραμματικές αιχμές που πρέπει να προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αντιμετωπίσει αυτήν τη συγκυρία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να ανασυνταχθεί πολιτικά και προγραμματικά ενόψει των προκλήσεων της τελικής ευθείας. Το πρώτο που έχουμε ανάγκη είναι μια στροφή στις πληττόμενες κοινωνικές δυνάμεις και η πολύμορφη κινητοποίησή της. Το δεύτερο που χρειαζόμαστε είναι ένας ξεκάθαρος και ριζοσπαστικός πολιτικός και προγραμματικός λόγος. Το κυριότερο πάνω στο οποίο πρέπει να δεσμευόμαστε, και δεσμευόμαστε, είναι η άμεση απαλλαγή της χώρας από την τρόικα και η άμεση ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων. Κι αυτό παράλληλα με τη μέχρι τέλους διεκδίκηση της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Ταυτόχρονα, θεμελιώδης είναι η απαίτηση για άμεσο πέρασμα των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο, προκειμένου να ασκηθεί μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό, χρειάζεται να σταματήσουν άμεσα οι ιδιωτικοποιήσεις και να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία και εργατικό κοινωνικό έλεγχο όλοι οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, προκειμένου η χώρα να κατευθυνθεί σε ένα διαφορετικό, προοδευτικό οικονομικό πρότυπο. Προτεραιότητα, επίσης, θα πρέπει να είναι, μαζί με την ακύρωση της λιτότητας, η πλήρης επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, εργατικών και συνδικαλιστικών κατακτήσεων και φυσικά η 13η σύνταξη και ο κατώτατος μισθός των 750 ευρώ στο πλαίσιο της σταδιακής αποκατάστασης μισθών και συντάξεων. Τέλος, αιχμές μας θα πρέπει να είναι η στήριξη και η ενίσχυση και διασφάλιση της δημόσιας παιδείας και υγείας, μαζί με τη γενναία αύξηση και αναδιάρθρωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Και στο ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών;
Οι συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχουν στο επίκεντρο τις δυνάμεις της Αριστεράς. Αποτελεί ιστορικό λάθος ότι σε αυτήν τη μοναδικά κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε οι δυνάμεις της Αριστεράς παρουσιάζονται διασπασμένες και έντονα αντιπαρατιθέμενες. Αυτήν την ώρα, ένα πλατύ αριστερό μέτωπο θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση ενός προγράμματος παρεμφερούς με όσα παραπάνω ανέφερα ως προγραμματικές αιχμές και με εκφρασμένη τη βούληση όλων των αριστερών δυνάμεων να εφαρμόσουν μέχρι τέλους και ανεξαρτήτως εκβιασμών αλλά και προεκτάσεων αυτό το πρόγραμμα. Σε κάθε περίπτωση, μια αξιόπιστη πρωτοβουλία συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων πρέπει να προωθηθεί αμέσως μετά τις εκλογές στις νέες μετεκλογικές συνθήκες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτη πολιτική δύναμη, ανεξάρτητα αν θα διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πράγμα που επιδιώκουμε.
Από κει και πέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι ανοικτός σε συνεργασίες με πρόσωπα και συσπειρώσεις που προέρχονται από άλλους, πέραν της Αριστεράς πολιτικούς χώρους, αρκεί να μην έχουν ευθύνες στην ψήφιση και εφαρμογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών, να διαθέτουν εντιμότητα, αξιοπιστία, και να ακολουθούν μια πορεία αριστερής μετατόπισης, ριζοσπαστικοποίησης και αγωνιστικής παρουσίας.
Οι αντίπαλοί μας φαίνεται να υπολογίζουν και στο σενάριο της διαβόητης «αριστερής παρένθεσης». Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Τι ρόλο έχει ο λαϊκός κινηματικός παράγοντας;
Πράγματι, τα σενάρια περί «αριστερής παρένθεσης» είναι αρκετά διαδεδομένα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, μπορεί και έχει όλες τις δυνατότητες να αχρηστεύσει αυτήν την ηττοπαθή σεναριολογία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται ποτέ να γίνει «παρένθεση», αν ο ίδιος είναι αποφασισμένος να προωθήσει, στηριγμένος πάντα στη βούληση και στους αγώνες του ελληνικού λαού, αποφασιστικά και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, το πρόγραμμά του. «Παρένθεση», αντίθετα, μπορούν να γίνουν οι επεμβάσεις και τα σχέδια σε βάρος των προοδευτικών εξελίξεων που απεργάζονται οι δυνάμεις της εγχώριας και ξένης αντίδρασης. Αυτά τα σχέδια μπορεί να τα συντρίψουν η λαϊκή θέληση, οι εργατικοί λαϊκοί αγώνες και μια συμπαραταγμένη Αριστερά που θα είναι αποφασισμένη και ικανή να διευθύνει ηγεμονικά και αποτελεσματικά μια νέα προοδευτική πορεία της χώρας, με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Οι «αγορές» μέχρι σήμερα μοιάζουν ανίκητες διεθνώς. Τι μήνυμα στέλνουν στην Ευρώπη οι ελληνικές πολιτικές εξελίξεις; Πώς αυτό μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικό;
Οι «αγορές», δηλαδή το χρηματιστικό κεφάλαιο, διά των εγχώριων υπαλλήλων του και του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού, επιχειρούν να επιβάλουν ανοικτή τρομοκρατική δικτατορία στην Ελλάδα. Στόχος τους είναι να ακυρώσουν την πορεία προς τις εκλογές, επιβάλλοντας μια γραμμή «εθνικής συνεννόησης» για την αντιμετώπιση των «έκτακτων καταστάσεων» που οι ίδιες οι αγορές θα προκαλέσουν. Στη χειρότερη γι’ αυτές περίπτωση θέλουν να «πιέσουν» και να «προσαρμόσουν» στα φρικτά διλήμματά τους τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι «αγορές», όμως, δεν είναι παντοδύναμες. Μπορούμε να τις κάνουμε να αποτύχουν. Και μπορούμε να το καταφέρουμε επιδεικνύοντας την πιο ισχυρή και αδάμαστη θέληση να αντιταχθούμε στα σχέδιά τους και να ορθώσουμε εδώ και τώρα απέναντί τους ένα μεγάλο, ενωτικό εργατικό και λαϊκό αγωνιστικό μέτωπο αντίστασης και πρότασης για μια νέα προοδευτική πορεία και ένα αυθεντικά εναλλακτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Αυτό είναι το μέγα καθήκον μας αυτήν την ώρα και πάνω σε αυτό θα δοκιμασθούν όλες οι αριστερές δυνάμεις.