Από την επομένη της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος, σε αρκετές περιοχές πανελλαδικά (αλλά και σε εργατικούς χώρους) στήθηκαν ενωτικές επιτροπές για τη νίκη του ΟΧΙ. Κοινωνικοί φορείς, δημοτικές παρατάξεις, δίκτυα αλληλεγγύης, πολιτιστικοί και φοιτητικοί σύλλογοι, αντιρατσιστικές κινήσεις, μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνέβαλαν σημαντικά με τις πολύμορφες δράσεις τους στη μεγαλειώδη ταξική νίκη της 5ης Ιουλίου.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Σήμερα, μπροστά στην ψήφιση των προαπαιτουμένων που θα οδηγήσουν στην οριστική συμφωνία του 3ου μνημονίου -και ταυτόχρονα στην περαιτέρω φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων- η ύπαρξη, τα χαρακτηριστικά και ο ρόλος που καλούνται να παίξουν αυτές οι «από τα κάτω» συλλογικότητες αποτελούν βασικό πεδίο προβληματισμού για το κίνημα και την Αριστερά.
Περιεχόμενο
Άμεσο καθήκον των επιτροπών αυτών δεν μπορεί να είναι άλλο από την οργάνωση της μάχης για να μην περάσουν τα μνημονιακά μέτρα, για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις από τα προηγούμενα και τα νέα προγράμματα άγριας λιτότητας. Το σύνθημα «Όχι στα μνημόνια - όχι στη λιτότητα - όχι στους εκβιασμούς», που συμπύκνωνε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική κοινωνικής λεηλασίας η οποία παρουσιάζεται ως «μονόδρομος», που αγκαλιάστηκε από ένα μεγάλο μέρος του κόσμου και εκφράστηκε με το 62% του δημοψηφίσματος, αποτελεί τον πρώτο άμεσο στόχο γύρω από τον οποίο μπορούν να συγκροτηθούν αυτές οι επιτροπές.
Η συνέχιση του αγώνα για το «ΟΧΙ μέχρι τέλους» προφανώς μπορεί να εμπεριέχει και επιμέρους αιτήματα: το μπλοκάρισμα των ιδιωτικοποιήσεων, τη διάσωση των δημόσιων νοσοκομείων, την ανάδειξη κρουσμάτων κρατικής καταστολής και αστυνομικής αυθαιρεσίας, την ενίσχυση των υπαρκτών δομών αλληλεγγύης για τους φτωχούς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες. Όπως και ποικίλες μορφές δραστηριοποίησης: συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή σε κάθε πακέτο μέτρων που έρχεται προς ψήφιση, ανοιχτές συνελεύσεις, έκδοση προπαγανδιστικού υλικού, ακτιβισμούς (π.χ. κατά την επιστροφή των τροϊκανών στα υπουργεία), συντονισμένες πορείες που από κάθε γειτονιά ή χώρο δουλειάς θα καταλήγουν σε ένα κεντρικό γεγονός, και φυσικά άλλες μορφές που πρέπει να εφεύρουμε.
Λογικές αυτοαναφορικότητας και υποκατάστασης του «λαού του ΟΧΙ» ή άγονων αντιπαραθέσεων για την υιοθέτηση ενός «μάξιμουμ» πολιτικού πλαισίου (π.χ. «Κάτω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ») είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις, πέρα από τους πολύ αποφασισμένους ανθρώπους της Αριστεράς. Σε καμία περίπτωση δεν θα καταφέρουν να δημιουργήσουν τους όρους για να σπάσει η αμηχανία πολλών αγωνιστών-τριών και να μετατραπεί το «σοκ» της υπογραφής-συνθηκολόγησης, από πλευράς κυβερνητικού-κομματικού κέντρου του ΣΥΡΙΖΑ, σε ενεργή συμμετοχή για να μην οριστικοποιηθεί και κυρίως να μην εφαρμοστεί η νέα καταστροφική συμφωνία.
Σύνθεση
Αν ισχύουν τα προηγούμενα, η σύνθεση και η μαζικότητα αυτών των «εργαλείων» οργάνωσης της εργατικής-λαϊκής αντίστασης στα μνημόνια είναι κρίσιμο στοιχείο για την αποτελεσματικότητά τους. Υπάρχει η προηγούμενη εμπειρία του κόσμου μας από τις πρόσφατες πρωτοβουλίες ενάντια στα χαράτσια, τα διόδια, τους πλειστηριασμούς, από τις λαϊκές συνελεύσεις και τα «3 ΔΕΝ», που πήραν στις πλάτες τους τον προηγούμενο γύρο μαζικού αντιμνημονιακού αγώνα.
Η παρουσία και η προσφορά του κόσμου της Αριστεράς και του κινήματος σε αυτές τις προσπάθειες ήταν σίγουρα χρήσιμη και αναντικατάστατη. Το ποιοτικό στοιχείο όμως που πρόσθεσε δυναμική σε αυτά τα εγχειρήματα ήταν η εμπλοκή σωματείων, κοινωνικών φορέων, δημοτικών σχημάτων, αντιρατσιστικών κινήσεων, «απλού κόσμου» που έψαχνε ένα «όχημα» για να παλέψει άμεσα, ενάντια σε όσα και σε όσους του έκλεβαν τη ζωή.
Πάνω σε αυτή την κοινωνική κίνηση, άλλωστε, βασίστηκε και η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία. Τα μέλη και τα στελέχη του πρωτοστάτησαν στη δημιουργία και τη στήριξη τέτοιων κινηματικών πρωτοβουλιών. Και σε αυτή την πολύτιμη εμπειρία οφείλουν να επιστρέψουν, ακόμα και ενάντια στην πολιτική της «δικής τους» κυβέρνησης.
Ήδη, συνδικαλιστές, νέοι και διανοούμενοι που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς καλούν στις αρχές της επόμενης εβδομάδας σε συνέλευση για τη δημιουργία ενωτικών λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών του «Όχι μέχρι το τέλος», στις γειτονιές, στους δήμους και στις πόλεις, στη νεολαία και πρώτα απ’ όλα στους χώρους εργασίας, που θα συντονίζονται τοπικά και κεντρικά.
Ρήξη με τη λιτότητα
Εν κατακλείδι, αυτό που έχουμε ανάγκη σήμερα είναι ενωτικές επιτροπές του ΟΧΙ, που θα πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της μάχης ενάντια στα μνημόνια, συσπειρώνοντας ένα πλατύ αγωνιστικό δυναμικό. Επιτροπές συγκροτημένες γύρω από άμεσους στόχους, με «ευρύχωρο» πολιτικό πλαίσιο, συντονισμό, πρωτότυπες δράσεις και την πίστη ότι με επίμονη δουλειά μπορούμε να πάρουμε την υπόθεση της αναγκαίας ρήξης με τη λιτότητα στα χέρια μας.
Γιατί ακόμα και το πιο άρτιο οικονομικό ή πολιτικό σχέδιο προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας, για να γίνει πράξη, πρέπει να έχει σφηνωθεί στα μυαλά και τις καρδιές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Με άλλα λόγια, να είναι προϊόν των δικών της αντιστάσεων και διεκδικήσεων, της δικής της διαδικασίας πολιτικής χειραφέτησης.
Ζωγράφου: Επιτροπή του «ΟΧΙ μέχρι τέλους»
Δεκάδες κάτοικοι της περιοχής του Ζωγράφου βρέθηκαν στις 20/7 στην πλατεία Τερζάκη, στη συνέλευση της επιτροπής κατοίκων και φορέων που έδωσε τη νικηφόρα μάχη του δημοψηφίσματος στη γειτονιά. Μέλη του Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών, των Συνεταιριστών Ζωγράφου, μέλη των τοπικών οργανώσεων της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ν. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ) συζήτησαν για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα που φέρνει η συμφωνία κυβέρνησης-δανειστών. Αποφασίστηκε η συνέχιση της λειτουργίας της επιτροπής με προσπάθεια διεύρυνσης της από μαζικούς φορείς, τοπικές δράσεις και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα, καθώς και διοργάνωση εκδήλωσης στα τέλη του μήνα.
Πρωτοβουλία στη Νίκαια για το «ΟΧΙ» μέχρι το τέλος
Στις 30 Ιούνη, η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη «κόντρα στο ρεύμα» (δημοτική παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ) οργάνωσε σύσκεψη φορέων για τη δημιουργία πρωτοβουλίας στη Νίκαια με σκοπό την προώθηση του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη και άμεση. Συμμετείχαν αντιπροσωπείες από τον ΣΥΡΙΖΑ Νίκαιας και τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Νίκαιας-Ρέντη, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την ΟΚΔΕ, την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», την Ένωση Γονέων, και ανένταχτοι.
Τις επόμενες μέρες και μέχρι το δημοψήφισμα υπήρχε επαφή όλων αυτών των ομάδων και έγιναν και κοινές εξορμήσεις με ενημερωτικό υλικό της Πρωτοβουλίας. Την ημέρα του δημοψηφίσματος ήταν όλοι ενεργοποιημένοι στα εκλογικά κέντρα.
Στις 14 Ιούλη, μετά τις δυσάρεστα ανατρεπτικές εξελίξεις, η Πρωτοβουλία ξαναβρέθηκε για να επαναπροσδιοριστεί ο χαρακτήρας της και να αποφασιστούν οι επόμενες κινήσεις. Προσήλθαν και άλλα άτομα, σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ και ανένταχτοι. Κοινή διαπίστωση όλων ήταν ότι η Πρωτοβουλία πρέπει να ενισχυθεί και να δώσει το «παρών» δυναμικά στη νέα κατάσταση. Αποφασίστηκε να μετονομαστεί σε «Πρωτοβουλία στη Νίκαια για το “ΟΧΙ” μέχρι το τέλος» και να συμμετάσχει με δικό της πανό στη συγκέντρωση της Τετάρτης 15/7 στο Σύνταγμα, όπου κατάφερε να συγκεντρώσει γύρω της αρκετό κόσμο από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, κυρίως μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είχαν άλλο «επίσημο» μπλοκ.
Την Τετάρτη 22/7 αναμένεται να υπάρχει πάλι παρουσία της Πρωτοβουλίας στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, με καλύτερη οργάνωση και μεγαλύτερο πείσμα απέναντι σε προσπάθειες καταστολής, όπως έγινε την προηγούμενη φορά.