Η αντίληψη της «συνέχειας του κράτους» και της υποταγής στο «ρεαλισμό» διαπνέουν σχεδόν όλες τις ενέργειες της περιφέρειας Αττικής, στο διάστημα που η «μικρή πρωθυπουργός» Ρ. Δούρου και η «Δύναμη Ζωής», βρίσκονται στο τιμόνι της.
Τα τελευταία περιστατικά με την ψήφιση του νέου Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης των Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ) και οι εξελίξεις στο θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια επιβεβαιώνουν ότι το σχήμα «αριστερόστροφη φρασεολογία-καμία ουσιαστική αμφισβήτηση των προνομίων της άρχουσας τάξης» (το οποίο υιοθέτησε ταχύτατα και η κυβέρνηση Τσίπρα), τείνει να εμπεδωθεί ως βασική πολιτική λογική. Με άλλα λόγια, η αποφυγή της σύγκρουσης με τους οικονομικά ισχυρούς και τα συστήματα υποστήριξής τους στον κρατικό μηχανισμό, οδηγεί αναπόφευκτα στην αποδοχή του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου», παρά τις όποιες διαχειριστικές διαφοροποιήσεις ή τις καλές προθέσεις.
Απορρίμματα
Οι πολυετείς αγώνες και οι επιστημονικές επεξεργασίες κοινωνικών κινημάτων, αυτοδιοικητικών σχημάτων, αλλά και τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν προκρίνει ένα εναλλακτικό μοντέλο αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, με έμφαση στον δημόσιο-κοινωνικό χαρακτήρα, τη διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση, κόντρα στις επικίνδυνες χωματερές και τα εργοστάσια σκουπιδιών των μεγαλοεργολάβων. Σημαντικό μέρος αυτών των προτάσεων, περιγράφεται στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ), που αναθεωρήθηκε το φετινό καλοκαίρι, αλλά βρίσκεται «στον αέρα».
Παρά τα όσα υποστήριξε στην ομιλία της η Ρ. Δούρου στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στην πραγματικότητα, δεν αλλάζουν και πολλά στη σημερινή κατάσταση στην Αττική: τα τοπικά σχέδια διαχείρισης από τους Δήμους (που δεν δείχνουν και μεγάλη προθυμία να προχωρήσουν σε αυτά χωρίς πόρους και προσωπικό) δεν είναι δεσμευτικά, το αίσχος της Φυλής παραμένει, οι ιδιωτικές εταιρείες στις διαδικασίες ανακύκλωσης (μπλε κάδοι κ.α.) δεν αγγίζονται. Οι εργολάβοι (αν και ακυρώθηκαν τα 4 εργοστάσια ΣΔΙΤ) προσδοκούν πολλά από την επικερδή «μπίζνα» των σκουπιδιών. Επεκτείνουν ήδη τις δραστηριότητές τους (ο Μπόμπολας έβαλε πόδι στο ΣΔΙΤ Δ. Μακεδονίας, με την υπογραφή Σταθάκη) και καραδοκούν για να καλύψουν τις ανεπάρκειες του κεντρικού κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για αυτό και η ψήφιση του ΠΕΣΔΑ από συμβούλους που ανήκουν στη Λαϊκή Ενότητα, δεν δικαιολογείται, από κανένα «διαδικαστικό» εμπόδιο.
Το γήπεδο
Άρωμα «φιλικής διευθέτησης» είχε και η πρόσφατη συνάντηση Δούρου-Μελισσανίδη, για το θέμα του γηπέδου στη Ν. Φιλαδέλφεια. Ο δεύτερος δήλωσε ότι το γήπεδο της ΑΕΚ θα ονομαστεί «Δούρου Αρένα», μη κρύβοντας τον ενθουσιασμό του για τα αποτελέσματα της δίωρης συζήτησης που είχε προηγηθεί. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που είχε καταγγελθεί από ανθρώπους και μίντια του ΣΥΡΙΖΑ, ως εκλεκτός επιχειρηματίας του Σαμαρά, όταν ο τελευταίος τού χάριζε τον ΟΠΑΠ, ή ως λαθρέμπορος πετρελαίου για την υπόθεση με το «βαπόρι από τη ...Λιβύη». Φυσικά, δεν έγινε αριστερός ο Μελισσανίδης, αλλά διεκδικεί εδώ και τώρα τα 20 εκατ. ευρώ που είχε προϋπολογίσει ο Σγουρός, ως επιχορήγηση «αναξιοπαθούντων» ΠΑΕ, τηρώντας έτσι την παράδοση του κρατικοδίαιτου καπιταλιστή.
Την ίδια ώρα που οι χώροι άθλησης για τον κόσμο ρημάζουν, τα κονδύλια για σχολεία χορηγούνται με το σταγονόμετρο και ο δήμος Νέας Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας δίνει μια σειρά από περιβαλλοντικές μάχες για να μην υποβαθμιστεί η περιοχή από την ανέγερση του γηπέδου, η διοίκηση της περιφέρειας (μαζί με κυβερνητικά στελέχη) υπόσχεται «διευκολύνσεις» και «ζεστό χρήμα» στους βαρόνους του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Η περιφέρεια ως ασπίδα προστασίας της κοινωνίας από τις επιπτώσεις των μνημονίων, μοιάζει ξεθωριασμένη προεκλογική υπόσχεση. Πολύ περισσότερο η διακήρυξη για σύγκρουση με τα κατεστημένα συμφέροντα, μετατρέπεται σε «ειρηνική συνύπαρξη» μαζί τους.