Όσα προέβλεπαν οι ασφαλιστικές διατάξεις του Τρίτου Μνημονίου αρχίζουν να εφαρμόζονται, η απειλή για νέες μειώσεις -ακόμα και σε συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ- είναι υπαρκτή, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει μέσα στο μήνα το νομοσχέδιο κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης. Το μέγεθος της πρόκλησης κάνει αναγκαία τη δυναμική απάντηση εργαζομένων και συνταξιούχων, με πρώτο σταθμό τη γενική απεργία.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Για να επιτευχθεί η περικοπή της κρατικής δαπάνης για το ασφαλιστικό κατά 1% του ΑΕΠ το 2016, μετά την αύξηση των εισφορών υγείας, εκδόθηκε η υπουργική απόφαση που αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Έτσι, από την 1/1/2022 ουδείς θα συνταξιοδοτείται αν δεν έχει συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας του (με 40 έτη ασφάλισης) ή το 67ο (με 15 έτη ασφάλισης). Προφανώς, παύει και η δυνατότητα συνταξιοδότησης ανεξαρτήτως ηλικίας, με 35 ή 37 χρόνια δουλειάς, στο Δημόσιο.
Με τις παρεμβάσεις αυτές πλήττονται άμεσα περίπου 150.000 εργαζόμενοι, οι οποίοι εγκλωβίζονται από 6 μήνες έως και 17 έτη παραπάνω δουλειάς(!), αν δεν είχαν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι τις 18/8/15. Το νέο σύστημα θα είναι έτσι δομημένο, ώστε με την παρούσα αγορά εργασίας να δίνει εξαιρετικά χαμηλές συντάξεις. Οι σημερινοί εργαζόμενοι είναι αδύνατο να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται, ιδιαίτερα σε περιβάλλον υψηλής ανεργίας και με δεδομένο ότι πριν από την κρίση του 2009 ο μέσος όρος ασφάλισης στην Ελλάδα έφτανε τα 20 χρόνια.
Παρά τις δηλώσεις Κατρούγκαλου για εξεύρεση «νέων πόρων», ως αντιστάθμισμα στις μειώσεις συντάξεων, τα νέα δεν είναι πολύ ευχάριστα για τους συνταξιούχους. Και μόνο η «επικοινωνιακή διαρροή» για αύξηση των εργοδοτικών εισφορών συνάντησε την κάθετη άρνηση των αφεντικών (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ κλπ.) και των δανειστών. Τα τελευταία χρόνια οι εργοδοτικές εισφορές έχουν μειωθεί περίπου κατά 4%, γεγονός που έχει προκαλέσει σημαντική απώλεια εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία (σε συνδυασμό με την έκρηξη της ανεργίας και την αδήλωτη εργασία). Η απώλεια σε ετήσια βάση αγγίζει το 1 δισ. ευρώ, όσο ακριβώς είναι και το έλλειμμα του ΙΚΑ. Και επειδή η παρούσα κυβέρνηση δεν δείχνει και μεγάλη προθυμία σύγκρουσης με την εργοδοσία, το «τσεκούρι» στα ασφαλιστικά δικαιώματα φαντάζει ξανά ως «μονόδρομος».
Για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, το όριο όσων ανήκουν στους «προνομιούχους» όλο και... διευρύνεται. Από τις δήθεν «δίκαιες» περικοπές για συντάξεις πάνω από 1.500 ευρώ, τα κυβερνητικά στελέχη βάφτισαν πλούσιους όσους συνταξιούχους παίρνουν σύνταξη έως 1.000 ευρώ και, όπως φαίνεται, τώρα η κυβέρνηση εγγυάται «την προστασία μόνο των χαμηλότερων συντάξεων», κατά την πρόσφατη συνέντευξη του υπουργού Εργασίας στη «Real News». Το ποσοστό αναπλήρωσης, που θα προβλέπει το νέο ασφαλιστικό, πιθανότατα δεν θα ξεπερνά το 60%. Εάν προχωρήσει και η συγχώνευση κύριων και επικουρικών συντάξεων, τότε στην πράξη θα πρόκειται για κατάργηση της επικουρικής σύνταξης και μοιραία θα θιγούν και τα ποσά σύνταξης κάτω των 1.000 ευρώ.
Αντιδράσεις
Οι αντεργατικές ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, που μετατρέπει το χαρακτήρα του σε κεφαλαιοποιητικό, τη σύνταξη σε ατομική υπόθεση με το κράτος να εγγυάται ένα «φιλοδώρημα» 380 ευρώ (όπως φαίνεται να πρότεινε ο Κατρούγκαλος, μιλώντας στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ), έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις. Σωματεία, οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς οργανώνουν συζητήσεις και κινηματικές δράσεις σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές, με αποκορύφωμα τη γενική απεργία στις 12 Νοέμβρη, όπου κύριο αίτημα είναι η «κατοχύρωση και διεύρυνση του δημόσιου-κοινωνικού και αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος με διατήρηση των συνταξιοδοτικών παροχών του».
Σε αυτή την κατεύθυνση ανάλογες πρωτοβουλίες έχει αναλάβει και η Λαϊκή Ενότητα, με ανοιχτές εκδηλώσεις ενημέρωσης του κόσμου πανελλαδικά και με πολλές περιοδείες σε χώρους εργασίας, με στόχο την αποκάλυψη των κυβερνητικών σχεδιασμών και τη μαζική συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση, που μπορεί και πρέπει να γίνει η αφετηρία για την αποτροπή ψήφισης του «νέου ασφαλιστικού οδοστρωτήρα».