Το Ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου είναι ένα τερατούργημα και πρέπει να αποσυρθεί. Ικανοποιεί τα πιο επιθετικά σχέδια της άρχουσας τάξης και των δανειστών, και γι’ αυτό αποτελεί «όπλο μαζικής καταστροφής» κατά των δικαιωμάτων εκατομμυρίων νυν ασφαλισμένων αλλά, ακόμη πιο σκληρά, κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των επόμενων γενεών. Είναι η πιο εφιαλτική εκδοχή του «δόγματος του σοκ» που εμπνέει το ελληνικό «πρόγραμμα προσαρμογής» όπως υλοποιείται με τα διαδοχικά μνημόνια.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Πέρα από τους γνωστούς εκβιασμούς περί Grexit, η κυβέρνηση επιστρατεύει και το επιχείρημα του «ρεαλισμού»: με τα έσοδα των Ταμείων να έχουν καταρρεύσει και τα αποθεματικά τους να έχουν λεηλατηθεί, δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο. Ή νομοσχέδιο Κατρούγκαλου ή σε λίγους μήνες δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις. Η λογική του «ισοσκελισμένου προϋπολογισμού»: θα πληρώνουμε συντάξεις με τα έσοδα των ταμείων, άρα πρέπει να περικοπούν δραστικά για να μπορούμε να τις καταβάλλουμε...
Κι όμως, λύση για το Ασφαλιστικό υπάρχει! Δεν βασίζεται σε κάποια «έξυπνη μηχανική» ούτε σε απατηλές προσδοκίες για κάποιον «κουμπαρά» από... πολύ μελλοντικά και εντελώς αβέβαια έσοδα από την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων, αλλά στην αναστροφή της λογικής των μνημονίων: μνημόνιο για το κεφάλαιο, για τα κέρδη, τα υψηλά εισοδήματα και τις μεγάλες περιουσίες, και απαλλαγή των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από τα μνημόνια και τις ρυθμίσεις τους.
Αν θέλουμε άμεσα «κουμπαρά» για το Ασφαλιστικό, τότε πρέπει να «βάλουμε χέρι» στα κέρδη του ΟΠΑΠ (και όχι να χαρίζουμε στον Μελισσανίδη και τον Ιππόδρομο, και το άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας, και να του χρηματοδοτούμε την κατασκευή γηπέδου), στα έσοδα του Μπόμπολα από τα διόδια (1 εκατ. την ημέρα!), στη φοροδιαφυγή των «ολιγαρχών» –και όχι μόνο– και στα κέρδη των 1.000 μεγαλύτερων επιχειρήσεων που καλπάζουν κ.λπ., πρέπει να φορολογήσουμε τον χρηματιστηριακό τζόγο και να «ξετρυπώσουμε» τις offshore και τις λογιστικές απάτες των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων, πρέπει να αυξήσουμε τις εργοδοτικές και να μειώσουμε τις εργατικές εισφορές. Πρέπει να επιβάλουμε μνημόνιο στο κεφάλαιο!
Και αν θέλουμε να αυξηθούν οι εισπράξεις των Ταμείων, πρέπει να χτυπήσουμε την ανεργία (με ένα μεγάλο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων σε κοινωνικού χαρακτήρα υποδομές και με μαζικές προσλήψεις σε Υγεία, Παιδεία και κοινωνικές υπηρεσίες), να αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, να χτυπήσουμε την ανασφάλιστη, «μαύρη», μερική, «ελαστική» απασχόληση, να προστατεύσουμε τους μετανάστες από την ανασφάλιστη εργασία.
Ολοι οι μνημονιακοί υλοποιούν «λύσεις» μέσα από μνημόνια ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, «σώζοντας την οικονομία» σε συνθήκες παρατεινόμενης ύφεσης. Εμείς μπορούμε και πρέπει να παλέψουμε κάτω από άλλη σημαία: «Μνημόνιο στο κεφάλαιο και όχι στο λαό»!