Το Σάββατο 11 Ιούνη πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η πανελλαδική σύσκεψη του ΜΕΤΑ για την ανασυγκρότησή του, ως το επιστέγασμα της πρωτοβουλίας που πήραν από τις αρχές Απρίλη 350 και πάνω ενεργοί συνδικαλιστές, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, από όλους τους χώρους δουλειάς.
Η ανασυγκρότηση της παράταξης είναι ανάγκη, πραγματική και επείγουσα.
Τα συνδικάτα είναι τα «εργαλεία» στα χέρια της εργατικής τάξης προκειμένου να μπορεί να διαπραγματεύεται και να «πουλά» την εργατική της δύναμη με όσο γίνεται καλύτερους όρους. Είναι παράλληλα όμως και ο μαζικός χώρος όπου μπορείς να προετοιμάσεις τον εργαζόμενο λαό και την κοινωνία για τη μεγάλη ταξική σύγκρουση που έρχεται με φόρα και είναι, ευτυχώς, αναπόφευκτη. Σε αυτήν τη μάχη ο κόσμος της δουλειάς πρέπει να πάει και προετοιμασμένος και συνειδητοποιημένος. Αυτός είναι και ο ρόλος των συνδικαλιστικών παρατάξεων που θέλουν να λένε ότι εδράζονται στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς: μέσα από την καθημερινή πάλη για την υπεράσπιση των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, μέσα από τη σύνδεση του ειδικού και του μερικού με το γενικό, το συνολικό και το πολιτικό, να καταφέρουν τελικά η εργατική τάξη να πάει στη μάχη έτοιμη, με πλήρη επίγνωση της δύναμής της και του ιστορικού της ρόλου.
Εμείς λοιπόν όλοι φιλοδοξούμε, ελπίζουμε και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις να δουλέψει το ΜΕΤΑ προς αυτή την κατεύθυνση και να αποτελέσουμε ένα νέο «υπόδειγμα» στη συνείδηση των εργαζομένων. Πολλοί θα περίμεναν ότι μετά την κυβερνητική αλλαγή, τον Γενάρη του 2015, το ΜΕΤΑ θα ακολουθούσε την πεπατημένη και θα γινόταν μια «κυβερνητική» συνδικαλιστική παράταξη. Αυτό δεν έγινε, το ΜΕΤΑ συνέχισε να υπερασπίζεται τον κόσμο της δουλειάς. Υπήρξαν όμως και συνδικαλιστές του που μπροστά σε αυτή την κατάσταση αποφάσισαν να κάνουν τον «απολογητή» των κυβερνητικών επιλογών, το σύμβουλο και τον «ειδικό συνεργάτη» των υπουργών, τον εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης μέσα στα σωματεία και στους μαζικούς χώρους. Είναι προφανές ότι με το 3ο μνημόνιο σε πλήρη εφαρμογή, που ολοκληρώνει ό,τι δεν μπόρεσαν λόγω των κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων να κάνουν τα δύο προηγούμενα, με το ενδιάμεσο και «συμπληρωματικό» ήδη γνωστό και το 4ο να προετοιμάζεται, με τη μετατροπή της χώρας σε αποικία για τα επόμενα 99 χρόνια με μια κυβέρνηση που ξεπουλάει και τα «ασημικά» της χώρας και ετοιμάζεται για τη μεγάλη επίθεση και στα εργασιακά μετά την αλλαγή χαρακτήρα του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, τέτοιοι συνδικαλιστές, τέτοιες αντιλήψεις και τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση μέσα στο ΜΕΤΑ. Κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν είναι όμως μόνο αυτός. Είναι κι εκείνος που δίνει χώρο, δίνει χρόνο, δίνει άλλοθι, δίνει «όχημα» σε όλους αυτούς που έχουν ως προτεραιότητα την υπεράσπιση της κυβέρνησης και όχι την υπεράσπιση των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού και της κοινωνίας. Είναι κι εκείνος που χωρίς καμιά συζήτηση με αυτούς που τον εκλέγουν και με τους συναγωνιστές του και με μόνο στόχο την «προσωπική» του επιβίωση και επιβεβαίωση συνεχίζει να κατεβαίνει στα ίδια ψηφοδέλτια με τους «ειδικούς συνεργάτες» της κυβέρνησης και με τα στελέχη του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, γιατί «δεν βγαίνουν τα κουκιά» της εκλογής τους σε τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα, καταπατώντας κατάφωρα οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία μέσα στην παράταξη, με προσυμφωνίες με αυτούς που οι εργαζόμενοι έχουν απαξιώσει, αρνούμενος να υλοποιήσει τις αποφάσεις του ΜΕΤΑ και αρκούμενος μόνο σε λεκτικές επιθέσεις μέσω ανακοινώσεων.
Με αυτές τις καταστάσεις το ΜΕΤΑ έχει τελειώσει, άλλωστε ποτέ δεν είχε σχέση από την αρχή. Το ΜΕΤΑ ήταν, είναι και θα μείνει αυτό που λένε οι αποφάσεις του και οι αρχές του. Τα μέλη του και τα όργανά του θα πρωτοπορήσουν και θα πρωτοστατήσουν στον αγώνα κατά των μνημονίων, νέων και παλιών, για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και όλων όσων τις αποδέχονται, τις εφαρμόζουν και τις υλοποιούν, θα επιδιώξει τη σύνδεση των αγώνων των εργαζομένων με τους αγώνες των μικρών και μεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών, επιστημόνων και αγροτών που πλήττονται βάναυσα από αυτές τις πολιτικές, θα υπερασπιστεί τους ανέργους και τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, θα ανοιχτεί πλατιά στον κόσμο της δουλειάς και στην κοινωνία.
Το ραντεβού οργανωτικά το δίνουμε για το φθινόπωρο του 2016. Τότε θα κάνουμε την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Το μεγάλο ραντεβού όμως το δίνουμε στους δρόμους του αγώνα με όλους τους εργαζόμενους, ολόκληρη την κοινωνία και όλο το λαό! Τα μνημόνια δεν θα περάσουν, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές θα τσακιστούν, η χώρα δεν πωλείται και οι λαοί δεν εκβιάζονται.