Camping Νεολαίας

Στη Γαλλία η χαμένη «γενική απεργία» του ’36 και η γραμμή ταξικού συμβιβασμού της κυβέρνησης Λαϊκού Μετώπου (για να μη θριαμβεύσει τάχα μου ο φασισμός), έβαλαν τροχοπέδη σε ένα μαχητικό και αναπτυσσόμενο εργατικό κίνημα, που είχε βγει ορμητικά στο προσκήνιο και είχε συσπειρώσει στις τάξεις του εκατομμύρια εργάτες. Στην Ισπανία η κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου (και με τη συμμετοχή του Κομουνιστικού Κόμματος) που αναδείχθηκε μετά τη χαμένη επανάσταση, όχι μόνο δεν κατάφερε να πετύχει δημοκρατικές νίκες αλλά ενορχήστρωσε τη σκληρή καταστολή των εργατικών οργανώσεων και ηγετικών μορφών του επαναστατικού κινήματος, αποστερώντας από την εργατική τάξη τον «οπλισμό» της, ανοίγοντας το δρόμο για την επικράτηση του δικτάτορα Φράνκο, λίγα χρόνια αργότερα. Ακόμα και στη Γερμανία του Χίτλερ, το παιχνίδι δεν θα είχε οριστικά κριθεί αν οι ηγεσίες των κομουνιστών και των σοσιαλιστών, που μπορούσαν να κινητοποιήσουν τα εκατομμύρια εργατών και νέων που ήταν στις γραμμές τους, είχαν ακολουθήσει μια γραμμή ενιαίου μετώπου απέναντι στο ναζισμό. 
Οι καταστροφικές επιλογές των ηγεσιών των Κομουνιστικών Κομμάτων ήταν αποτέλεσμα της πλήρους επικράτησης του σταλινισμού στη Σοβιετική Ένωση, η οποία άρχιζε να παραγράφει κάθε παρακαταθήκη της επανάστασης του 1917. Το ’36 είναι και γι αυτόν το λόγο μια σημαδιακή χρονιά, καθώς τότε ξεκινούν οι δίκες της Μόσχας, τις οποίες στήνει ο Στάλιν για να εκκαθαρίσει όλη την παλαιά φρουρά των μπολσεβίκων αλλά και κάθε αντιπολιτευτική φωνή που υπήρχε ακόμα στο ΚΚΣΕ και τη σοβιετική κυβέρνηση. Βέβαια, η επαναστατική Αριστερά δεν κατάφερε να ανατρέψει τους συσχετισμούς, να ηγεμονεύσει με τις επαναστατικές της ιδέες και να ηγηθεί του εργατικού κινήματος, διεκδικώντας έτσι να αλλάξει το ρου της Ιστορίας.
Εμείς όμως δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε νέες συντριβές, ούτε αρκούμαστε στο να αναπολούμε τα περασμένα επαναστατικά μεγαλεία. Η ιστορία είναι «όπλο» για τη σύγχρονη επαναστατική Αριστερά και αυτή η συζήτηση γίνεται απαραίτητη, όσο είναι απαραίτητο και το «ξεκαθάρισμα» των ιδεών και των στρατηγικών, σε μια συγκυρία όπου στην Ελλάδα αυτό αποτελεί έναν κρίσιμο κρίκο για να μπορέσουμε να παίξουμε καταλυτικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς με πραγματικά αντισυστημικό χαρακτήρα, αλλά και στην Ευρώπη, όπου η ακροδεξιά όλο και αναπτύσσεται και υπάρχει απογοήτευση στον κόσμο των κινημάτων αντίστασης και της Αριστεράς, μετά τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα συζητήσουμε συλλογικά για όλα αυτά με το νου στραμμένο στις δυνατότητες που εγκυμονεί η παρούσα συγκυρία για να ξανασηκώσουμε κεφάλι και να μπορέσουμε να πιάσουμε πάλι το νήμα των μαζικών αγών της εργατικής τάξης και της νεολαίας που συντάραξαν ολόκληρη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Οι νέοι και οι νέες της Γαλλίας μάς αποδεικνύουν ότι τα πάντα είναι εφικτά, ακόμα και την πιο ζοφερή στιγμή, κάνοντας τους γαλλικούς δρόμους και τις πλατείες φάρο αντίστασης στις πολιτικές λιτότητας που έχουν τσακίσει τις ζωές μας. Με φαντασία, με πρωτοτυπία, με συντονισμό των αγωνιστών/ριών του κινήματος και κυρίως στο δρόμο! Εκεί που μπορούμε να αποδείξουμε τη δύναμή μας.
Φυσικά, δεν θα μείνουμε μόνο στις συζητήσεις, άλλωστε «η κρίση θέλει και την καλοπέρασή της». Στην παραλία Βαθύ του Γυθείου θα παίξουμε διάφορα παιχνίδια (άλλα περισσότερο αθλητικά και άλλα λιγότερο...), θα σκαρώσουμε τα δικά μας συλλογικά γλέντια, θα χορέψουμε στην αμμουδιά, θα ακούσουμε ζωντανές μουσικές, θα δούμε ταινίες και μικρά θεατρικά. Με συλλογικότητα και κέφι, μπορούμε να κάνουμε τις καλύτερες διακοπές σε μια υπέροχη παραλία! 
Σας περιμένουμε λοιπόν στο camping νεολαίας της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς στο camping «Δίας» στο Γύθειο (παραλία Βαθύ), από τις 23 Ιουλίου έως τις 4 Αυγούστου.