Μπλόκο στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων!

Α πό τον Στουρνάρα μέχρι τον Πιτσιόρλα και από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τα συστημικά «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ, όλοι τους καθημερινά προπαγανδίζουν τα γνωστά νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα για την «αναγκαιότητα» των ιδιωτικοποιήσεων που δήθεν θα φέρουν «επενδύσεις και ανάπτυξη». Πάντα στο όνομα του «εθνικού σκοπού» της αποπληρωμής του κρατικού χρέους βέβαια...
Η πολυετής εμπειρία παγκόσμια αλλά και στην Ελλάδα έχει αποδείξει ότι οι μοναδικοί ευνοημένοι από τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων είναι οι καπιταλιστές, που βρίσκουν νέο και ασφαλές πεδίο κερδοφορίας λεηλατώντας τον δημόσιο πλούτο, με τα συνήθη επακόλουθα: χειρότερες και ακριβότερες υπηρεσίες, υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων και νέα χρέη προς το Δημόσιο από τις «επιχειρηματικές αστοχίες». 
Στο Τεχνικό Μνημόνιο Κατανόησης, που συμφωνήθηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους «θεσμούς» στις 16/6 και δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, προκύπτει ότι εκτός από τις έξι εταιρείες (ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ) που έχουν ήδη υπαχθεί στην αρμοδιότητα του νέου υπερταμείου, μέχρι το Σεπτέμβρη επείγει να περιέλθουν στην κατοχή του και άλλες 8 δημόσιες επιχειρήσεις (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Αττικό Μετρό, Κτηριακές Υποδομές, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΕΒΟ, ΕΛΒΟ). Μάλιστα, μέχρι το τέλος του 2016 θα πρέπει να έχουν μεταφερθεί στο ταμείο-μαμούθ όλες οι ΔΕΚΟ που ελέγχονται από το Δημόσιο, ώστε να παίξουν το ρόλο «εγγύησης» για τα δάνεια του Μνημονίου 3.
Με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ να αποτελεί εδώ και λίγες ημέρες το τρίτο φετινό «ασημικό» που χαρίζεται, μετά την πώληση του ΟΛΠ και την υφαρπαγή της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, έξι είναι τα επόμενα μέτωπα στο «πλιάτσικο» που οργανώνει το ΤΑΙΠΕΔ: Αστέρας Βουλιαγμένης, πώληση ποσοστού 67% του ΟΛΘ, προκήρυξη για την παραχώρηση της Εγνατίας Οδού, επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού για την πώληση του 100% της ΕΕΣΣΤΥ (Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού), ανανέωση σύμβασης παραχώρησης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών που αποτελεί και το τελευταίο βήμα πριν από την πώληση του 30% του μετοχικού κεφαλαίου του ΔΑΑ που ελέγχει το ΤΑΙΠΕΔ, πώληση τουριστικών ακινήτων (Αφάντου - Ρόδος).
Ευτυχώς, όμως, οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ που τελούν υπό παραχώρηση δεν πείθονται από τα κυβερνητικά παραμύθια, ούτε από το θρήνο του αστικού Τύπου για τα «εκτός στόχου έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις» (ανέφικτος ο στόχος των 2,5 δισ. το 2016) και παλεύουν για το μπλοκάρισμα των αντιδραστικών εξελίξεων, αντιδρώντας στην πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια και τις μεταφορές, με βασικό μενού τη ΔΕΗ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, βρέθηκαν στο επίκεντρο τις τελευταίες μέρες. Τα συνδικάτα στις δύο εταιρείες έπιασαν με τη σειρά τους το νήμα των αντιστάσεων από τους λιμενεργάτες. 
ΔΕΗ
Το πρωί της Δευτέρας 11/7, εργαζόμενοι της ΔΕΗ μαζί με μέλη και στελέχη της Λαϊκής Ενότητας ματαίωσαν, για άλλη μια φορά, τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της επιχείρησης, που ήθελε να εγκρίνει απόσχιση της θυγατρικής εταιρείας των δικτύων (ΑΔΜΗΕ) και να προκηρύξει διαγωνισμό για την πώληση του 24%. Τις προηγούμενες μέρες είχαν προηγηθεί στάσεις εργασίας και άλλες μορφές διαμαρτυρίας από τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ. Τελικά, με τη μεταφορά της Συνέλευσης στο σιδερόφρακτο ΥΠΟΙΚ και υπό αστυνομική προστασία, λίγες ώρες αργότερα, η ΓΣ πραγματοποιήθηκε και αποφάσισε την υλοποίηση όσων προέβλεπε η συμφωνία κυβέρνησης και δανειστών για τον ΑΔΜΗΕ.
Μέσα στον Ιούλιο, οι ενδιαφερόμενοι για την αγορά του 24% του ΑΔΜΗΕ θα πρέπει να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές με στόχο η επιλογή του «στρατηγικού επενδυτή» να έχει ολοκληρωθεί ως τις 31 Οκτώβρη. Ήδη ακούγονται τα ονόματα του ιταλικού διαχειριστή ΤΕRΝΑ και της βελγικής ΕLIA, ενώ ανάμεσα στους νέους υποψηφίους προβάλλει ο γαλλικός RΤΕ, εταιρεία 100% θυγατρική της κρατικής γαλλικής εταιρείας ηλεκτρισμού EdF. Με την έναρξη της διαδικασίας διαχωρισμού και ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, ανοίγει ο δρόμος για την ολοκληρωτική εκποίησή του. Ο «σταδιακός ακρωτηριασμός» κρίσιμων τμημάτων της ΔΕΗ, όπως είναι το δίκτυο υψηλής τάσης, και η παράδοσή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα κλιμακώνεται. 
Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, κατά την παρέμβασή της στη ΓΣ, γνωστοποίησε στους μετόχους ότι θα γίνει προσφυγή για την ακύρωση της απόφασης εξεύρεσης «στρατηγικού εταίρου» για τον ΑΔΜΗΕ στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε την ενσωματωμένη περιουσία των εργαζομένων και των συνταξιούχων που έχει αναγνωριστεί και επαναβεβαιωθεί με σωρεία νομοθετικών ρυθμίσεων από το 1999 έως και σήμερα» αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή της. 
Σιδηρόδρομος
Το δεύτερο «καυτό» μέτωπο της περιόδου αφορά την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) και τα υπόλοιπα συνδικάτα του χώρου «πάγωσαν» τις ράγες. Εξαιτίας των απεργιακών κινητοποιήσεων τα τρένα σε όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο καθώς και ο προαστιακός σιδηρόδρομος παρέμειναν ακινητοποιημένα το διάστημα 8-18/7. 
Οι εργαζόμενοι αντιδρούν στην «επιβαλλόμενη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων συνολικά στον Σιδηρόδρομο και ιδιαίτερα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ» και στη μη υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας. Για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τα σωματεία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ καταγγέλλουν ότι, ενώ υπεγράφησαν νέες συμβάσεις σε ΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ, κάτι τέτοιο δεν συνέβη με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, διότι η διοίκηση της εταιρείας δεν προσήλθε να υπογράψει.
Τελικά, έναντι του εξευτελιστικού ποσού των 45 εκατ. ευρώ, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ περνά στα χέρια της ιταλικής κρατικής εταιρείας Ferrovie Dello Stato Italiane SpA, του μοναδικού υποψηφίου στον τελευταίο «φωτογραφικό» διαγωνισμό. Η παραχώρηση του 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (με ότι αυτό θα σημάνει για τις τιμές των εισιτηρίων και τις συνθήκες ασφάλειας για το επιβατικό κοινό) αποτελούσε όχι μόνο «υποχρέωση» της κυβέρνησης στο πλαίσιο του μνημονίου, αλλά και βασικό όρο της προ ετών συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για τη διευθέτηση του ζητήματος των «παράτυπων» (όπως τις βάφτισε το φιλοεπιχειρηματικό ιερατείο των Βρυξελλών) κρατικών επιδοτήσεων περίπου 750 εκατ. ευρώ. 
Αντίσταση
Τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ και των υπό ιδιωτικοποίηση οργανισμών είναι επείγον να συντονίσουν τη δράση τους και να συμπορευθούν με τις κινηματικές συλλογικότητες για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, τις κινήσεις ενάντια στην πώληση των αεροδρομίων, την Επιτροπή Αγώνα του Ελληνικού, τους μαζικούς φορείς κ.ά., με στόχο ένα ενωτικό μέτωπο που θα συγκεντρώσει όλες τις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις που αγωνίζονται ενάντια στο ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και αγαθών. 
Η σχεδιασμένη παρέμβαση της Αριστεράς είναι εξίσου απαραίτητη για τη συγκρότηση ενός τέτοιου μαχητικού κινήματος, που εκτός από την ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων, θα διεκδικεί την επανακρατικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ με δημόσιο-εργατικό έλεγχο και τη λειτουργία τους για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών.