Ανοιχτά σύνορα - Ανοιχτές πόλεις - Ανθρώπινη στέγη, σχολεία και νοσοκομεία για όλους!
Η φετινή Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού (21 Μάρτη) έρχεται σε μια περίοδο που την καθιστά το ακριβώς αντίθετο της «εθιμοτυπικής».
Μόνο τις τελευταίες ημέρες, προηγήθηκαν κυβερνητικά εγκλήματα που οδήγησαν στο θάνατο 6 πρόσφυγες, προηγήθηκε η απόπειρα ανασύνταξης της ακροδεξιάς, η οποία επιχειρεί να στήσει σκηνικό έντασης στα σχολεία που δέχονται προσφυγόπουλα. Αλλά προηγήθηκαν επίσης και αγώνες ενάντια σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, από τη διαδήλωση του Συντονισμού Λέσβου για το Προσφυγικό ενάντια στις δολοφονικές συνθήκες στη Μόρια ώς τη διαδήλωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής στην Αθήνα, κι από την κινηματική προσπάθεια να καλωσοριστούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία στον Πειραιά.
Και αυτά συνέβησαν μόνο τις τελευταίες ημέρες. Γιατί η φετινή 21η Μάρτη έρχεται και έναν χρόνο μετά τη σύναψη της συμφωνίας ντροπής ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας, και σε αυτόν τον έναν χρόνο που μεσολάβησε έχουν συγκεντρωθεί πάρα πολλοί λόγοι για να διαδηλώσει κανείς. Όπως λέει και το κοινό κάλεσμα για κινητοποίηση το Σάββατο 18 Μάρτη, στις 3 μ.μ. στην Ομόνοια:
«Έναν χρόνο μετά τη σύναψη της συμφωνίας της ντροπής ΕΕ-Τουρκίας, τα σύνορα παραμένουν κλειστά για τους ανθρώπους που δραπετεύουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους.
Έναν χρόνο μετά, τα νησιά του Αιγαίου έχουν μετατραπεί σε “buffer zones”, ενδιάμεσες περιοχές μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, όπου φυλακίζονται οι πρόσφυγες και τα δικαιώματα τίθενται σε αναστολή.
Έναν χρόνο μετά, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τους πακτωλούς χρημάτων που ξοδεύονται μέσω των ΜΚΟ και όχι μόνο, οι συνθήκες “φιλοξενίας” των προσφύγων στα στρατόπεδα όχι απλά παραμένουν προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απάνθρωπες, αλλά χειροτερεύουν και τα κέντρα υποδοχής μετατρέπονται σε κέντρα κράτησης.
Έναν χρόνο μετά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθετεί μέτρα αποτροπής, επαναπροωθήσεων, απελάσεων και εγκλεισμού, αναλαμβάνοντας το ρόλο του θεματοφύλακα της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.
Έναν χρόνο μετά, η αντιπροσφυγική κυβερνητική πολιτική της “αποτροπής” κλιμακώνεται και στρώνει το έδαφος στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, η οποία προσπαθεί να φορέσει το μανδύα των “αγανακτισμένων γονέων” για να οργανώνει εισβολές κατά των προσφυγόπουλων στα σχολεία, αλλά και να επιτίθεται στα νησιά εναντίον των προσφύγων.
Έναν χρόνο μετά, τα παιδιά των προσφύγων είναι αποκλεισμένα από την εκπαίδευση και υφίστανται ρατσιστικούς διαχωρισμούς».
Απέναντι σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, υπάρχει αντίσταση: Το αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό και αντιπολεμικό κίνημα, ο κόσμος της αλληλεγγύης των απλών ανθρώπων, που καταλαβαίνει και αγκαλιάζει τα θύματα της φτώχειας και του πολέμου. Κινητοποιείται μαζικά κατά της ισλαμοφοβίας, του ρατσισμού και του σεξισμού του Τραμπ σε όλο τον πλανήτη. Οι πρόσφυγες που διαμαρτύρονται για τις άθλιες συνθήκες στα προσφυγικά στρατόπεδα από τη Μόρια ώς τη Ριτσώνα και το Ελληνικό. Οι εκπαιδευτικοί και οι κάτοικοι στις γειτονιές γύρω από τα σχολεία που φιλοξενούν προσφυγόπουλα και αγκαλιάζουν τους νέους μικρούς μαθητές σαν δικά τους παιδιά. Οι διαδηλωτές που απαιτούν καταδίκη των νεοναζί της ΧΑ στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης, την απέλαση του φασισμού από τις γειτονιές και τα σχολεία μας. Οι αγώνες εργαζομένων και νέων για να σταματήσει η μνημονιακή λιτότητα. Το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια που κλείνουν και διεκδικούν να μη χάσουν τη δουλειά τους, οι νέοι που μεταναστεύουν στο εξωτερικό για μια θέση στον ήλιο. Καθένας και καθεμιά που απέναντί του δεν βάζει τον πιο φτωχό και πιο δυστυχισμένο αλλά τον πόλεμο, τη φτώχεια και το ρατσισμό που αποφασίζουν και διεξάγουν οι κυβερνήσεις των αφεντικών και των πλούσιων σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Όλο αυτό το δυναμικό, που έχει δώσει διάφορους μικρούς ή μεγάλους, τοπικούς ή πιο κεντρικούς, αγώνες, μπορεί να συνενωθεί στη φετινή κινητοποίηση στις 18 Μάρτη, βάζοντας στο στόχαστρο το σύνολο των ρατσιστικών πολιτικών που αντιπάλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα. Η φετινή κινητοποίηση, πιο ενωτική από κάθε άλλη χρονιά, με κοινή διαδήλωση, κοινή οργανωτική επιτροπή (επικοινωνία στο 18marchgreece@gmail.com) και προσπάθεια για την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση και συντονισμό, δίνει μια μεγάλη ευκαιρία για ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Το κοινό κάλεσμα ήδη υπογράφεται από δημοτικές παρατάξεις, αντιρατσιστικές συλλογικότητες, αντιπολεμικές κινήσεις, εργατικά σωματεία, μεταναστευτικές ενώσεις, δομές αλληλεγγύης, κινηματικές πρωτοβουλίες, φοιτητικά σχήματα, που «περιγράφουν» ένα πολύ ευρύ φάσμα δυνάμεων της πολιτικής Αριστεράς και του κοινωνικού κινήματος αντίστασης.
Η καμπάνια της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό
Για να πετύχει η 18 Μάρτη να εκφράσει όλα τα «ρυάκια», αλλά και για να αφήσει πίσω της «ρίζες» για τον δύσκολο αγώνα που έχουμε μπροστά μας, θα πρέπει το επόμενο διάστημα να γίνει υπόθεση κάθε αγωνιστή και αγωνίστριας. Οι δράσεις στα σχολεία και στις γειτονιές που δέχονται προσφυγόπουλα πρέπει να συνεχιστούν. Οι αλληλέγγυοι που δραστηριοποιούνται στα στρατόπεδα προσφύγων μπορούν να οργανώσουν τοπικές δράσεις, να ενημερώσουν και να επιχειρήσουν να κατέβει κόσμος στη διαδήλωση. Οι σχολές μπορούν να φιλοξενήσουν αντιρατσιστικές συζητήσεις, εκδηλώσεις, δράσεις. Εξορμήσεις ενημέρωσης μπορούν να γίνουν σε χώρους δουλειάς, επιχειρώντας να εμπλέξουν και σωματεία σε κοινές δράσεις και εκδηλώσεις σε γειτονιές. Αντιρατσιστικές συσκέψεις που θα εμπλέκουν όλες τις δυνάμεις (από σχολεία, σχολές, εργατικούς χώρους, γειτονιές) και θα επιχειρούν να οργανώσουν από κοινού πράγματα μπορούν να συγκεντρώσουν ένα πολύτιμο αντιρατσιστικό δυναμικό.
Είναι υπόθεση του καθένα και της καθεμιάς που αρνείται να συναινέσει στη ρατσιστική βαρβαρότητα να βοηθήσει στον δικό του χώρο να «γεμίσει» ο δρόμος προς τη 18η Μάρτη με μικρές και μεγάλες δράσεις αντίστασης, συζήτησης, διεκδίκησης.
Αυτό το «καθήκον» πέφτει σε όλες τις δυνάμεις που θα στηρίξουν το ενωτικό κάλεσμα στις 18 Μάρτη. Μεταξύ τους, η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» και το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, θα επιχειρήσουν να δώσουν όλες τις δυνάμεις τους σε δράσεις όπως αυτές που περιγράφηκαν παραπάνω και ζητάνε στήριξη και συμμετοχή.
Στις 18 Μάρτη, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, ενώνουμε τη φωνή μας με χιλιάδες διαδηλωτές σε άλλες πόλεις διεθνώς και απαιτούμε να σταματήσει το έγκλημα κατά των προσφύγων και των μεταναστών. Ανοιχτά σύνορα, ανοιχτές πόλεις, ίσα δικαιώματα για όλους. Να ακυρωθεί η συμφωνία της ντροπής ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι διευκολύνσεις της Ελλάδας στις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις που περιπολούν στο Αιγαίο και βομβαρδίζουν στη Συρία. Να μπει φραγμός στην ακροδεξιά και το φασισμό. Στην Ελλάδα διαδηλώνουμε από κοινού, ντόπιοι, πρόσφυγες και μετανάστες, για να σταματήσει η μνημονιακή λιτότητα που καταδικάζει όλους μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Για ίσα δικαιώματα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καλύτερη ζωή για όλους.