Νέα από τους εργατικούς χώρους

Καζάνι που βράζει οι δήμοι

Η αναστολή της κινητοποίησης των εργαζομένων στους δήμους δεν έχει απαλλάξει την κυβέρνηση από μια σειρά καυτών προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει. 
Το μόνο πρόβλημα που φαίνεται αυτή τη στιγμή να λύνεται είναι ο τρόπος πληρωμής των συμβασιούχων, που συνεχίζουν να εργάζονται χωρίς ξεκάθαρο εργασιακό μέλλον.
Σύμφωνα με την Πράξη 167/2017 του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών – Τμήμα Ι, του Ελεγκτικού Συνεδρίου: «η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής, δαπάνη είναι μη νόμιμη, πλην, όμως, αυτό καθώς και όσα όμοια τυχόν εκδοθούν μέχρι και την ημερομηνία κοινοποίησης της παρούσας πράξης στον ανωτέρω Δήμο, πρέπει να θεωρηθούν, λόγω συγγνωστής πλάνης». Δηλαδή το κλιμάκιο παραδέχεται ότι τα εντάλματα πληρωμής τυπικά δεν είναι νόμιμα, αλλά δικαιολογεί την ύπαρξή τους που προέρχεται από «την ασάφεια και τη σύγχυση, που προκλήθηκε... από τις προμνησθείσες αλλεπάλληλες και αποσπασματικές νομοθετικές ρυθμίσεις που τέθηκαν σε ισχύ κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα, και τις ερμηνευτικές αυτών εγκυκλίους».
Η ρύθμιση της κυβέρνησης έδωσε θάρρος στους μνημονιακούς δημάρχους να επιχειρούν να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποίηση του τομέα της καθαριότητας, να απολύσουν και να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους. Αυτό που δεν έχουν υπολογίσει καλά είναι η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να συγκρουστούν με τη μνημονιακή πολιτική.
Στη Λαμία οι συμβασιούχοι διέκοψαν την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με τα συνθήματα «Ντροπή! Ντροπή! Κανένας εργαζόμενος να μην απολυθεί» και «Οι δήμοι ανήκουν στους δημότες, όχι στα λαμόγια και στους ιδιώτες» και απέτρεψαν προσωρινά την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας. Το δημοτικό συμβούλιο της Λαμίας είχε αποφασίσει σε προηγούμενη συνεδρίασή του πλειοψηφικά την αναμόρφωση του προϋπολογισμού, προκειμένου να προστεθούν από άλλους κωδικούς 930.000 ευρώ στην καθαριότητα, ώστε να μπορεί να πληρωθεί ο εργολάβος και να στείλει 50 συμβασιούχους στην ανεργία.
Πάνω από 10 μέρες κινητοποιήσεων συμπληρώνουν οι 35 συμβασιούχοι εργαζόμενοι του δήμου Μάνδρας-Ειδυλλίας, που επίσης αποφάσισε να δώσει σε εργολάβο την καθαριότητα.
Τέλος στον δήμο Αλίμου, έγινε προσπάθεια να ασκηθεί δίωξη κατά της αντιπροέδρου του Συλλόγου, Δήμητρας Δημητρίου, που μετά από απόφαση του Συλλόγου εργαζομένων του Δήμου Αλίμου υπέγραψε και κατήγγειλε τη διοίκηση του δήμου και τον δήμαρχο για την καταστροφή του κυλικείου στο χώρο του Συνεργείου Καθαριότητας. Μια απόφαση που είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα να είναι κατά τις ημέρες του καύσωνα με 40 βαθμούς στο προαύλιο. Χωρίς να έχουν ένα κλιματιζόμενο χώρο με πρόσβαση σε δροσερό νερό και μια καρέκλα ανάπαυσης ανάμεσα στις βάρδιές τους, όπως ρητά ορίζει η ισχύουσα νομοθεσία.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οι δυνάμεις της Αριστεράς στην ΠΟΕ-ΟΤΑ (ΜΕΤΑ-ΟΤΑ και ΔΑΣ-ΟΤΑ) ζήτησαν ορθά να γίνει έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας για να βγει προγραμματισμός κινητοποιήσεων και προσπάθεια συντονισμού με άλλους κλάδους. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από τη ΣΥΝΑΝ (πρώην ΠΑΣΚΕ) και τη ΔΑΚΕ και η απόφαση για τη στάση του κλάδου θα παρθεί στο Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας.

Επιτυχημένη η απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση» στο Δημόσιο

Την καθολική επιτυχία και μαζική συμμετοχή στην απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση», που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ και η συντριπτική πλειοψηφία ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων σωματείων στο δημόσιο τομέα, αναγνωρίζει επίσημα πλέον, η υπουργός Όλγα Γεροβασίλη, με έγγραφο του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ, ΑΔΑ: 7ΖΖΞ465ΧΘΨ-ΥΘΟ) της 12ης Ιουλίου.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει πείσει του εργαζόμενους στο Δημόσιο ότι η δική της «αξιολόγηση» είναι καλύτερη από του Μητσοτάκη, παρά το αληθινό γεγονός ότι έχει πιο καλά κρυμμένες τις παγίδες. Έτσι, η κυβέρνηση, πιστή στη μνημονιακή της μετάλλαξη, απαξιώνει τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων και αποδίδει τη μαζική απόρριψή της στις «όποιες επιφυλάξεις έχουν ανακύψει εξαιτίας προηγούμενων συστημάτων αξιολόγησης και τη μη έγκυρη πληροφόρηση αρκετών συνδικαλιστικών φορέων για το περιεχόμενο του ν. 4369/2016 (Α΄  33)».
Ωστόσο, το συγκεκριμένο έγγραφο δεν είναι τόσο «αθώο». Υπενθυμίζει «στις αρμόδιες Διευθύνσεις Προσωπικού, αποδέκτες της παρούσας, να διανείμουν αμελλητί –με απόδειξη– τα έντυπα αξιολόγησης στους υπαλλήλους που υπάγονται στο σύστημα αξιολόγησης του ν.4369/2016 και να μεριμνήσουν για την άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης». Και τίθενται νέες προθεσμίες έως τις 8 Αυγούστου.
Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται η ψυχολογική πίεση και η έκθεση των εργαζομένων, υποχρεώνοντάς τους να υπογράψουν ότι παρέλαβαν τα έντυπα «αξιολόγησης», με στόχο τον εκφοβισμό μπροστά στις πολιτικές και διοικητικές ιεραρχίες, ελπίζοντας κι ότι οι συνδικαλιστές θα λείπουν με άδειες και θα ατονήσουν οι συλλογικά οργανωμένες αντιστάσεις.
Απαιτείται εγρήγορση από πλευράς σωματείων-ομοσπονδιών-ΑΔΕΔΥ και «επιφυλακή» για την αντιμετώπιση των πιέσεων και εκβιασμών που, ήδη, παρατηρούνται σε αυτό το έγγραφο.
Το ΜΕΤΑ, με επίκαιρη ανακοίνωσή του, έχει ήδη διαβεβαιώσει ότι «άμεσα θα μεριμνήσει για τη θωράκιση των συναδέλφων και συναδελφισσών απέναντι σε κυβέρνηση και “θεσμούς” και θα περιφρουρήσει την απεργία-αποχή που είναι σε ισχύ, με όλα τα συλλογικά όργανα που διαθέτει το οργανωμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα».
Κυβέρνηση και «θεσμοί» αγωνιούν να τελειώνουν με την «αξιολόγηση» για να περάσουν στα επόμενα, κινητικότητα και νέα οργανογράμματα.
Οι εργαζόμενοι δίνουν έναν αγώνα για να περιφρουρήσουν τον Δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών τους, προστατεύοντας όχι μόνο τις εργατικές κατακτήσεις, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας, που, ειδικά τα μνημονιακά χρόνια, έχει απόλυτη ανάγκη από ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες και όχι πανάκριβες κι απρόσιτες ιδιωτικές δομές.

ΕΛΓΑ και ΥΠΑΑΤ: Εργασιακές σχέσεις και ζωή-λάστιχο
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με προκλητικό τρόπο, ταχείς ρυθμούς και χωρίς ενδοιασμούς, καταστρέφει τη ζωή και την εργασία χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο, διαλύοντας ταυτόχρονα τις κοινωνικές υπηρεσίες που προσφέρονται στην πλειοψηφία του λαού. 
Η κατάσταση με τις συμβάσεις του ΕΛΓΑ και ο αντίκτυπος στους μόνιμους εργαζόμενους του ΥΠΑΑΤ φωτίζουν και προαναγγέλλουν το προσεχές μέλλον με την κινητικότητα από Σεπτέμβρη. Στις 26/6 ζητήθηκε, με έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΑΑΤ, από μόνιμους υπαλλήλους των περιφερειακών δομών του υπουργείου να κάνουν τη δουλειά του ΕΛΓΑ και μάλιστα με «άμεση διάθεση γεωπονικού προσωπικού... για να εξασφαλιστεί η κάλυψη των αναγκών του ΕΛΓΑ», όπως αναφέρει επί λέξει το έγγραφο.
Η ανάγκη προέκυψε γιατί οι συμβασιούχοι του ΕΛΓΑ, που είχαν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου (έως 8 μηνών) σε υποκατάστημα του ΕΛΓΑ, μετακινήθηκαν υποχρεωτικά σε άλλο υποκατάστημα και το εναπομείναν προσωπικό δεν αρκούσε. Έτσι, το πρόβλημα μετακυλίστηκε στο μόνιμο προσωπικό του ΥΠΑΑΤ, που, ενώ είχε ήδη πολλή δουλειά και διανύεται και η θερινή περίοδος με άδειες κανονισμένες, υποχρεώθηκε να απαντήσει εγγράφως στον Γεν. Γραμματέα, γιατί δεν μπορεί να καλύψει και τις ανάγκες του ΕΛΓΑ.
Όταν θα ισχύει η κινητικότητα για την οποία τόσο αγωνιούν κυβέρνηση και «θεσμοί», αυτή θα είναι η συνήθης πρακτική: οι εργαζόμενοι να καλύπτουν όπως-όπως όσες «τρύπες» δημιουργεί η μνημονιακή πραγματικότητα της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης του Δημοσίου. 
Όσο για τους συμβασιούχους του ΕΛΓΑ, οι συμβάσεις τους ορισμένου χρόνου (ΙΔΟΧ) προβλέπουν τη ζωή «λάστιχο», αφού ακόμα και το ένα 8μηνο που καταφέρνουν να βρουν δουλειά, υποχρεώνονται να το κάνουν σε όποιο μέρος χρειαστεί και μάλιστα τα έξοδα μετακίνησής τους δεν καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ και οφείλουν οι ίδιοι να εξασφαλίζουν τον τρόπο μετάβασης στο χώρο παροχής της υπηρεσίας τους.
Συμβασιούχοι που προσλήφθηκαν στη Λάρισα και δεν μπόρεσαν να μετακομίσουν στη Βέροια, όπως, νομότυπα, τους ζητήθηκε, έχασαν τη δουλειά τους, αφού ο ΕΛΓΑ κατήγγειλε τη σύμβασή τους.
Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας αφορούν του πάντες, από τους συμβασιούχους μέχρι τους μόνιμους, από το δημόσιο μέχρι τον ιδιωτικό τομέα και γι’ αυτό όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, κάθε σωματείο, ομοσπονδία και συνομοσπονδία, οφείλουν ΆΜΕΣΑ να οργανώσουν τις αντιστάσεις και να τις απλώσουν σε κάθε χώρο, να τις κάνουν αγωνιστικό στόχο του συνόλου του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Οι μάχες είναι μπροστά!