Η «ΕΑ» έφτασε τα 400 φύλλα

Πέρασαν κιόλας 17 χρόνια συνεχούς έκδοσης της «Εργατικής Αριστεράς» (ΕΑ). Το ανά χείρας φύλλο είναι το 400ό σε μια πυκνή και συναρπαστική διαδρομή, που φυσικά συνεχίζεται.
Χιλιάδες ρεπορτάζ, άρθρα γνώμης, συνεντεύξεις και σκίτσα που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν με συνέπεια τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, τον πλούτο των κοινωνικών κινημάτων, τις ιδέες και τις πολιτικές θέσεις της πραγματικής Αριστεράς, βρήκαν και βρίσκουν χώρο στις σελίδες μας. 
Χωρίς ίχνος «αντικειμενικότητας», σταθήκαμε και στεκόμαστε στο πλευρό των «από κάτω», υπερασπιζόμενοι με επιμονή τα συμφέροντα του δικού μας στρατοπέδου και την ξεχωριστή αξία που έχει η κίνηση της εργατικής τάξης. Συμμετέχοντας ενεργά στους αγώνες του κόσμου μας όλα αυτά τα χρόνια, αναδεικνύοντας τα αιτήματά του, συμβάλλοντας στην ενότητα και την αγωνιστικότητα του μαζικού κινήματος.
Κίνημα
«Γεννηθήκαμε» μέσα στη φωτιά των συγκλονιστικών και νικηφόρων εργατικών αγώνων ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης με το σχέδιο Γιαννίτση. Στη μεγάλη απεργία των δασκάλων επί Καραμανλή, στις μεγαλειώδεις και δυναμικές απεργίες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων το 2010-12. Στις μάχες των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα σχολεία και τα νοσοκομεία, στους δύσκολους χώρους του ιδιωτικού τομέα όπου βασιλεύει η εργοδοτική τρομοκρατία και ο φόβος της απόλυσης. Μέχρι και πρόσφατα, στις μάχες ενάντια στην «αξιολόγηση» στο Δημόσιο. 
Σήμερα, στην εποχή της μνημονιακής λεηλασίας, όπου νόμος είναι το «δίκιο του εργοδότη», συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την αναζωογόνηση των συνδικάτων, τον απαραίτητο συντονισμό και την αντεπίθεση του κόσμου της δουλειάς. 
Αναπνεύσαμε μέσα στο μεγαλειώδες αντιπαγκοσμιοποιητικό και αντιπολεμικό κίνημα των αρχών του 21ου αιώνα. Τα χρόνια της Γένοβας, της Φλωρεντίας, του Ευρωπαϊκού και του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Υποστηρίξαμε ολόψυχα την θυμωμένη νεολαία των γαλλικών δρόμων, την παλαιστινιακή Ιντιφάντα, τις εξεγέρσεις της αραβικής άνοιξης στην Αίγυπτο, τη Συρία, την Τυνησία. Καταγγείλαμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την ελληνική συμμετοχή σε αυτές και τους τυχοδιωκτισμούς των Κοτζιά-Καμμένου-Τσίπρα με τις πλάτες του ΝΑΤΟ. 
Με ανταποκρίσεις από τις σπουδαίες στιγμές του κινήματος στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κύπρο κ.α. Από το «Οccupy» και τους «Ιndignados», μέχρι το «BlackLivesMatter», την πολύμορφη αντίσταση στο ακροδεξιό ρεύμα Τραμπ και την ηρωική στάση του λαού της Καταλονίας που διεκδικεί δημοκρατία και ανεξαρτησία. Ανταλλάσσοντας πολύτιμες εμπειρίες, χτίζοντας σχέσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης και βαθιάς συντροφικότητας με αγωνιστές και αδελφές οργανώσεις άλλων χωρών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με το καπιταλιστικό τέρας. 
Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας μας βρεθήκαμε με σταθερό μέτωπο κατά του φασισμού και του ρατσισμού, με έμφαση στον κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών, στην ταξική αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες, δίνοντας τη μάχη ενάντια στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Πάντα στο πλευρό της ανυπάκουης νεολαίας, στα σχολεία και στις σχολές της, στο κίνημα για το «άρθρο 16» και τις εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις», στις εξεγέρσεις της, όπως το Δεκέμβρη του 2008. Ήμασταν και είμαστε σταθερά απέναντι στην κρατική καταστολή και την εκδικητικότητα των μηχανισμών του αστικού κράτους ενάντια σε όσους διεκδικούν μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Ενότητα της Αριστεράς
Σε αυτή την πολυετή πορεία, ενισχύσαμε κάθε εγχείρημα που λογοδοτούσε στην ενότητα στη δράση της Αριστεράς, σε κινηματικό και πολιτικό επίπεδο. Από το «Χώρο Διαλόγου» και το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, τον «πρώτο» ΣΥΡΙΖΑ του 2004, την επανεκκίνησή του και την εκλογική εκτίναξη του 2012, την ιστορική ελπίδα το Γενάρη του 2015, που έμεινε ανεκπλήρωτη, για να οδηγηθεί τελικά στην προδοσία μετά το δημοψήφισμα. 
Ακόμα και τώρα, που επιμένουμε «μονότονα» ότι η μόνη υπαρκτή εναλλακτική «από τα αριστερά», στο καταθλιπτικό δίπολο Τσίπρα-Μητσοτάκη, είναι ένα μαζικό πολιτικό μέτωπο της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Με αριστερή ριζοσπαστική πολιτική και μαζική-ενωτική παρέμβαση. Για να στηρίξει και να εκφράσει την κοινωνική αντίσταση, να εμπνεύσει και να δώσει ελπίδα και πολιτική προοπτική στα θύματα της ευρωλιτότητας και των μνημονίων.
Αναγνωρίσαμε και δεν κρύψαμε ποτέ τα προβλήματα, τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες αυτής της πολύτιμης εμπειρίας. Διατηρώντας πάντα την αυτοτέλεια και τις απόψεις μας, πήραμε την ευθύνη να εμπλακούμε στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, να υποστηρίξουμε και να δοκιμάσουμε μια σύγχρονη ενιαιομετωπική τακτική, παλεύοντας για τον ριζοσπαστικό προσανατολισμό ενός «πλατιού» πολιτικού φορέα. Υποστηρίξαμε την αναγκαιότητα για αριστερή πολιτική και συμπόρευση με τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς. Κόντρα στο «ρεαλισμό» της ομάδας Τσίπρα και την ανάθεση, αντιτάξαμε τη λαϊκή κινητοποίηση, το μεταβατικό πρόγραμμα και το «ρεαλισμό» των αναγκών της κοινωνίας. Απέναντι στην κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», αντιτάξαμε την κυβέρνηση της Αριστεράς και τη σημασία της ως «πυροδότη» ευρύτερων ριζικών αλλαγών σε σοσιαλιστική κατεύθυνση.
Από το 1ο Συνέδριο του 2013, επισημάναμε τη διολίσθηση της πολιτικής γραμμής προς τα δεξιά και τη συγκέντρωση υπερεξουσιών στο προεδρικό κέντρο, γι’ αυτό και πρωτοστατήσαμε στη δημιουργία της Αριστερής Πλατφόρμας και του Κόκκινου Δικτύου, δηλαδή της απαραίτητης αριστερής πτέρυγας εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την επομένη της 25ης Γενάρη του 2015, διαφωνήσαμε κάθετα με τις «αριστεροδεξιές» συμμαχίες (ΑΝΕΛ, Παυλόπουλος κ.λπ.). Όλα μας τα πρωτοσέλιδα και τα κείμενα υπερτόνιζαν τον εγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης στη μνημονιακή διαχείριση και επιχειρήσαμε να αποτρέψουμε την ταπεινωτική συνθηκολόγηση με τους δανειστές και το ντόπιο κατεστημένο, υπογραμμίζοντας το «επείγον» της ρήξης.
Παρά την υπογραφή του μνημονίου Τσίπρα και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υποχωρήσαμε στο κλίμα «αριστερής μελαγχολίας». Δώσαμε δυνάμεις για τη συγκράτηση ενός πολύτιμου αριστερού δυναμικού μέσα από τις γραμμές της Λαϊκής Ενότητας, συνεχίζοντας τη μάχη ενάντια στα μνημόνια, τη λιτότητα, την κυβέρνηση και τους δανειστές. 
Με ισχυρή την πεποίθηση ότι ακόμα και στην εποχή του Διαδικτύου -αλλά και της ιδεολογικής σύγχυσης και υποχώρησης των αριστερών ιδεών-μια εφημερίδα άποψης αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο εργαλείο ενημέρωσης και γνώσης, πολιτικής παρέμβασης και γενίκευσης των αναγκαίων πολιτικών συμπερασμάτων, συνεχίζουμε τον αγώνα. Για μια ισχυρή Αριστερά αντισεχταριστική και διεθνιστική, με αναφορά στις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, ενάντια στην κεντροαριστερή διαχείριση, αλλά και ενάντια στη «σκουριά» του σταλινισμού. Μια Αριστερά που παλεύει ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης, του πολέμου και του ρατσισμού, σταθερά προσανατολισμένη στην αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής ανατροπής, ως αφετηρίας για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
Στη διαδρομή αυτή μεγαλώσαμε, αυξήσαμε σταδιακά τις σελίδες και εμπλουτίσαμε το περιεχόμενό μας. Ανανεωθήκαμε σχεδιαστικά και αισθητικά. Συνεργαστήκαμε με δεκάδες συντρόφους και φίλους. 
Όλα αυτά βέβαια δεν θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ χωρίς εσάς, τα μέλη και τους φίλους της ΔΕΑ, τους αναγνώστες μας, τους συνδρομητές μας, το δίκτυο των διακινητών μας. Όλες και όλους που μας διαβάζετε, διαδίδετε τις ιδέες μας και μας ενισχύετε οικονομικά. 
Γι’ αυτό και σας ευχαριστούμε και σας καλούμε σε μια ημέρα αφιερωμένη στην εφημερίδα μας, με αφορμή τη συμπλήρωση 400 φύλλων αδιάλειπτης κυκλοφορίας, το Σάββατο 10 Φλεβάρη στην Αθήνα, στον πολυχώρο «Κομμούνα» (Ιουλιανού 67) και στη Θεσσαλονίκη (σε χώρο που δεν έχει καθοριστεί ακόμα). Μια ημέρα με έκθεση πρωτοσέλιδων της «Εργατικής Αριστεράς», με πολιτική εκδήλωση, αλλά και με μπόλικο φαγητό και μουσική. Σας περιμένουμε για να συζητήσουμε και να διασκεδάσουμε!