Αντιπολεμική-Διεθνιστική Πρωτομαγιά

Κάθε φορά η επικαιρότητα και η σημασία της «χρωματίζεται» από τις διαφορετικές στιγμές της πάλης των «από κάτω» ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Ενάντια στον πόλεμο, το φασισμό και τους ρατσιστικούς διαχωρισμούς που καλλιεργεί το σύστημα. 
H φετινή 1η Μάη βρίσκει τη Μ. Ανατολή να βουλιάζει ακόμα πιο βαθιά στο βούρκο του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για φυσικούς πόρους και γεωπολιτική ισχύ. 
Η τελευταία πυραυλική επίθεση από την υποκριτική συμμαχία ΗΠΑ-Βρετανίας-Γαλλίας κατά εγκαταστάσεων του καθεστώτος Άσαντ κλιμακώνει το δράμα του άμαχου πληθυσμού στη Συρία και φέρνει όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο μιας γενικευμένης στρατιωτικής αναμέτρησης ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία (όπως και άλλων περιφερειακών δυνάμεων που στοιχίζονται πίσω από τα δύο κυρίαρχα στρατόπεδα), για πρώτη φορά από το τέλος της ψυχροπολεμικής περιόδου, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα. 
Σε αυτό το παιχνίδι με τη φωτιά, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου-Κοτζιά έχει ενεργή εμπλοκή. Έχοντας διαλέξει το ρόλο του πιο πιστού ΝΑΤΟϊκού συμμάχου στην περιοχή της Μεσογείου. Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα (και στην Κύπρο) γίνονται ορμητήριο για τις σφαγές γυναικόπαιδων, ενώ παρέχεται κάθε δυνατή διευκόλυνση στους πολέμαρχους του δυτικού ιμπεριαλισμού.  
Οι αμοραλιστές του Μαξίμου καθοδηγούν την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στα επικίνδυνα αυτά παιχνίδια, εκτιμώντας ότι έτσι θα επικρατήσουν στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό και στην αντιπαράθεση για τον έλεγχο αγωγών και κοιτασμάτων στη ΝΑ Μεσόγειο. Σε αυτό το στόχο εντάσσεται και η ενίσχυση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου, με συγκολλητική ουσία τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τη μοιρασιά των ΑΟΖ και των πιθανών κερδών.
Με εμπρηστικές δηλώσεις και πολεμοχαρείς κινήσεις σε θάλασσα και αέρα, έχοντας τις πλάτες ΗΠΑ και ΕΕ, συντηρούν την ένταση με την τουρκική ηγεσία και διαγωνίζονται μαζί της σε «εθνικιστικό τσαμπουκά». Με αυτή την πολιτική διακινδυνεύουν να μεταφέρουν στο Αιγαίο το σκηνικό του πολέμου, που ήδη γίνεται υγρός τάφος των πιλότων που συμμετέχουν στις αερομαχίες των «κυριαρχικών δικαιωμάτων». 
Για τα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών και των διεθνών συμμάχων τους, πέρα από την υποδαύλιση ενός παρανοϊκού πολεμικού κλίματος, ετοιμάζουν ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα- μαμούθ για τα επόμενα χρόνια, που υπολογίζεται σε περισσότερα από 5 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα μάλιστα που πολύτιμοι οικονομικοί πόροι αφαιρούνται από τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά Ταμεία, εξαιτίας της μνημονιακής λιτότητας. 
Τέτοια δεινά φέρνουν ο ελληνοτουρικός ανταγωνισμός και οι κορώνες για τα «εθνικά δίκαια», στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης: πολεμικές προετοιμασίες και θανάτους αθώων. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, που είναι ήδη τα θύματα του κοινωνικού πολέμου, χωρίς δουλειά, με μισθούς και συντάξεις πείνας, καλούνται να γίνουν θύματα και στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς της ελληνικής κυρίαρχης τάξης και των επιτελείων της. Στα κουτοπόνηρα διλήμματα των απανταχού πατριδοκάπηλων, «ψωμί ή γεωτρύπανα και κανόνια;», η απάντηση του κόσμου μας δεν μπορεί παρά να είναι «ψωμί, δουλειά και λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες». 
Στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων, οι συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς χρειάζεται να γίνουν αντιπολεμική-διεθνιστική ιαχή του μαζικού κινήματος και των δυνάμεων της Αριστεράς, που θα στείλει ένα ενωτικό και ξεκάθαρο μήνυμα σε κυβέρνηση, ΝΑΤΟ και κεφάλαιο και θα αποτρέψει μια νέα αιματοχυσία: 
• Όχι στον πόλεμο και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Συρία και τη γειτονιά μας. 
• Να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ και να ακυρωθεί κάθε ελληνική συμμετοχή στο σφαγείο της Μ. Ανατολής.
• Ρήξη και τερματισμό κάθε είδους συνεργασίας του ελληνικού κράτους με ΝΑΤΟ-ΕΕ. 
• Διάλυση του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου.
• Λεφτά για σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνική ασφάλιση. Όχι για εξοπλισμούς. 
• Πόλεμο ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και του ρατσισμού. Καμία θυσία για τα πετρέλαια και τις ΑΟΖ.
Η φετινή Πρωτομαγιά πρέπει να στείλει όμως και ένα διεθνιστικό μήνυμα ειρήνης και φιλίας, ταξικής αλληλεγγύης και κοινών αγώνων, στους λαούς της Μεσογείου και των Βαλκανίων. 
Στον τουρκικό λαό και στην προσπάθεια της Τούρκικης Αριστεράς να σπάσουν –για άλλη μια χρονιά– την απαγόρευση και να φτάσουν στη θρυλική πλατεία Ταξίμ. Στην κοινή διαδήλωση Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων στη Λευκωσία ενάντια στους εθνικισμούς. Στους Γάλλους εργάτες και φοιτητές που συνεχίζουν με απεργίες και καταλήψεις τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στον πρόεδρο των πλουσίων Μακρόν. Στον παλαιστινιακό λαό και την ηρωική του αντίσταση. Στα εργατικά σωματεία και τους μετανάστες που θα διαδηλώσουν ενάντια στον Τραμπ και την ακροδεξιά, στη χώρα που «γεννήθηκε» η Πρωτομαγιά το 1886, μέσα από τη σκληρή πάλη των εργατών για την κατοχύρωση του 8ωρου και καλύτερων συνθηκών εργασίας.