Λένε ότι… η Τουρκία είναι η μόνη επιτιθέμενη στο Αιγαίο

Η Ελλάδα καταφανώς παραβιάζει τη Συνθήκη της Λοζάνης, την οποία τόσο συχνά επικαλείται. Το άρθρο 13, π.χ. της Συνθήκης αναφέρει: «Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα: Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τίνος έργου». Επίσης η Συνθήκη προβλέπει την αποστρατιωτικοποίηση της Λήμνου και της Σαμοθράκης. Πολύ αυστηρότερη αποστρατιωτικοποίηση προβλέπεται για τα Δωδεκάνησα, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 με την οποία η Ιταλία υποχρεώθηκε να τα παραχωρήσει στην Ελλάδα. 
Η σημερινή βαριά στρατιωτικοποίηση των νησιών αυτών έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα ανωτέρω άρθρα. Ένα από τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί η ελληνική πλευρά είναι ότι η Συνθήκη της Λοζάνης αναφέρεται σε ναυτικές βάσεις και οχυρωματικά έργα, αλλά δεν αναφέρεται σε… αεροδρόμια και βάσεις τεθωρακισμένων. 
Όσον αφορά τα Δωδεκάνησα η ελληνική πλευρά ισχυρίζεται ότι η αποστρατιωτικοποίησή τους αφορά μόνον τα συμβαλλόμενα μέρη, δηλ. την Ελλάδα, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ και άλλες χώρες που συνυπέγραψαν τη Συνθήκη του Παρισιού, αλλά όχι… τη γειτονική Τουρκία, επειδή δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος. Δηλ. η Ελλάδα λέει ότι απέναντι στις ΗΠΑ, την Ιταλία και τη Ρωσία, τα Δωδεκάνησα πρέπει να είναι αποστρατιωτικοποιημένα, ώστε να αποτραπεί επίθεση από τα νησιά αυτά ενάντια στις… εν λόγω χώρες, αλλά απέναντι στην Τουρκία, μπορούν ανέτως να εξοπλίζονται!
Μια άλλη επιθετική ελληνική ενέργεια είναι η διαρκής απειλή για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι το Αιγαίο θα γινόταν κλειστή ελληνική λίμνη, αγνοώντας την τεράστια ακτογραμμή της Τουρκίας επ’ αυτού. Μέχρι στιγμή ισχύουν τα 6 μίλια, αλλά μόνο όσον αφορά τα χωρικά ύδατα: Στον εναέριο χώρο η ελληνική πλευρά έχει προχωρήσει στην επιθετική ενέργεια της επέκτασης στα 10 μίλια σε αντίθεση με τη διεθνώς ακολουθούμενη πρακτική. Η Τουρκία δεν δέχεται κάτι τέτοιο επικαλούμενη τους κανόνες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) του 1948 που ορίζουν ρητά ότι το πλάτος των δύο ζωνών (χωρικά ύδατα και εναέριος χώρος) πρέπει να συμπίπτει. Αυτά τα 4 μίλια διαφοράς είναι συνήθως η περιοχή αντιπαράθεσης και των εικονικών αλλά εξαιρετικά επικίνδυνων, όπως αποδεικνύεται συχνά, ελληνοτουρκικών αερομαχιών.  
Επίσης η ελληνική πλευρά χρησιμοποιεί και το FIR Αθηνών (δηλ. την περιοχή ελέγχου των πολιτικών πτήσεων) ενάντια στην πολεμική αεροπορία της Τουρκίας. Η κάθε πλευρά ερμηνεύει διαφορετικά τους κανονισμούς του ICAO (άρα δεν υπάρχει αντικειμενική ερμηνεία). Και η ελληνική πλευρά εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι η Τουρκία έχει συναινέσει στο να επεκτείνεται το FIR Αθηνών σε όλο το Αιγαίο. Έτσι η Αθήνα ζητάει σχέδια πτήσης τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών (η Άγκυρα αρνείται ότι η Αθήνα έχει αυτό το δικαίωμα) για πτήσεις που γίνονται στον διεθνή εναέριο χώρο (αλλά εντός του FIR Αθηνών). Έτσι η Άγκυρα έχει στρατιωτικό μειονέκτημα αφού δεν έχει αντίστοιχο δικαίωμα για πτήσεις ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών σε διεθνή εναέριο χώρο. Η μη κοινοποίηση των σχεδίων πτήσης των τουρκικών αεροσκαφών σε αυτό το τμήμα του -διεθνούς επαναλαμβάνουμε- εναέριου χώρου ονομάζεται από την ελληνική πλευρά «παράβαση του FIR Αθηνών», πράγμα που τεχνηέντως αφήνεται να εννοηθεί ότι ταυτίζεται με παραβίαση κάποιου μέρους της ελληνικής επικράτειας.
Όμως ακόμη πιο απειλητικές είναι οι ασκήσεις που κάνουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, όχι πια μόνες τους αλλά σε συνεργασία με τις πλέον ισχυρές πολεμικές μηχανές του πλανήτη: με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αν έκανε αντίστοιχες ασκήσεις η Τουρκία, στην Ελλάδα θα επικρατούσε πολεμικός πανικός και θα υπήρχαν διαπρύσιες αντιιμπεριαλιστικές και αντισιωνιστικές καταγγελίες από την Αριστερά. Στα μέσα Μαρτίου, π.χ. διεξήχθη στην Ελλάδα μια θηριώδης αεροπορική άσκηση με την ονομασία «Ηνίοχος 2018»: Συμμετείχαν δυνάμεις από οκτώ χώρες (Ελλάδα, ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κύπρος και Ισραήλ) με πάνω από 70 μαχητικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Μάλιστα η Ελλάδα δέσμευσε όλο σχεδόν το Αιγαίο φτάνοντας ανοιχτά της Εφέσου και προκαλώντας αντιδράσεις στον τουρκικό Τύπο. Πόσο αμυντική ήταν η άσκηση; Σύμφωνα με ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Αμύνης τα αεροσκάφη προσομοίωσαν τις εξής αποστολές: Καταστολή του συστήματος αεράμυνας του αντιπάλου, προσβολή αεροδρομίου, προσβολή ειδικών στόχων /αεροπορική απομόνωση (γέφυρες, υποδομές, μέσα και προσωπικό), προσβολή στόχων επιφανείας.
Άλλη μια επιθετική ενέργεια είναι το σχέδιο εποικισμού 28 νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου, εκ μέρους της ελληνικής πλευράς σε σαφή μονομερή αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης. Πρόκειται για νησίδες για τις οποίες η τουρκική πλευρά αμφισβητεί ότι ανήκουν στην ελληνική επικράτεια, και όσο δεν υπήρχε απόπειρα εποικισμού, τα πράγματα παρέμεναν σε επίπεδο χάρτου. Ωστόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας πλήρως το πρόγραμμα εποικισμού των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και την εθνικιστική ατζέντα της Χρυσής Αυγής, με το πρόσχημα της τουριστικής ανάπτυξης, θέλει να προσδώσει σε αυτές τις βραχονησίδες δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Και ο μόνος τρόπος είναι ο εποικισμός.