Τριμερής Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου: Χορεύοντας με το διάβολο

Λίγες ημέρες πριν, στη Λευκωσία, οι τρεις ηγέτες, Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου είχαν κάνει ένα ακόμη βήμα στη διαδικασία σύσφιγξης των σχέσεων στο πλαίσιο των σχεδιασμών του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή, αλλά και στο πλαίσιο της προσπάθειας των τριών πλευρών για αποκλεισμό της Τουρκίας από μεγάλο μέρος των ΑΟΖ και συνακόλουθα από τα αποθέματα υδρογονανθράκων της Α. Μεσογείου.
«Ο μηχανισμός που καθιερώσαμε, μετουσιώνει καθημερινά σε έργα το κοινό μας όραμα για ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια στην εύφλεκτη περιοχή μας», είπε με διπλωματικά κυνικό τρόπο ο Αναστασιάδης, προσθέτοντας ότι το τριμερές πλαίσιο συνεργασίας έχει ήδη αναγνωριστεί σε διεθνές επίπεδο. Αναφέρθηκε δε και στις συμφωνίες που υπογράφτηκαν, μεταξύ άλλων, στους τομείς της διασυνδεσιμότητας και των επικοινωνιών, της καινοτομίας, της υγείας, της ενέργειας, της επιχειρηματικότητας, της έρευνας και τεχνολογίας, της περιβαλλοντικής προστασίας, της ψηφιακής διπλωματίας, της άμυνας και της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» (με αυτό, βέβαια, ο Νετανιάχου εννοεί αποκλειστικά και μόνον κάθε είδους παλαιστινιακή αντίσταση). Βέβαια κύριο αντικείμενο της συνάντησης ήταν η προώθηση του αγωγού Eastmed. «Επαναβεβαιώσαμε τη δέσμευσή μας για να εργαστούμε με αποφασιστικότητα με στόχο την υπογραφή σχετικής διακρατικής συμφωνίας εντός του 2018», υπογράμμισε ο Αναστασιάδης. 
Ο Τσίπρας από την πλευρά του τόνισε πως πλέον παίρνει σάρκα και οστά μια στρατηγική συνεργασία ανάμεσα στις τρεις χώρες και πως οι τρεις χώρες έχουν μια κοινή αντίληψη για την ανάγκη εμβάθυνσης της συνεργασίας τους, αλλά και για την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων για την ασφαλή μεταφορά των ενεργειακών πηγών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου προς τον ευρωπαϊκό χώρο. 
Επίθεση στην Τουρκία
Φυσικά τόσο ο Αναστασιάδης όσο και ο Τσίπρας, βρήκαν βήμα για να επιτεθούν στην Τουρκία. «Προκειμένου ο διάλογος [σ.σ.: για τον Κυπριακό] να είναι δημιουργικός και παραγωγικός, θα πρέπει η Τουρκία να απέχει από τις όποιες προκλητικές ενέργειες ή παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας», είπε ο Κύπριος πρόεδρος. Εξέφρασε παράλληλα την ευγνωμοσύνη του κυπριακού λαού και του ιδίου για τις συνεπείς και σταθερές θέσεις αρχής που επιδεικνύουν Τσίπρας και Νετανιάχου για την επιδιωκόμενη λύση, καθώς και για την αλληλεγγύη τους σε σχέση με τις τουρκικές ενέργειες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από την πλευρά του ο Τσίπρας εξέφρασε «ανησυχία» για την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις «προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στο Αιγαίο, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την κυπριακή ΑΟΖ». «Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτόνων της, όπως αυτά πηγάζουν από τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο», είπε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε συναφώς ότι πρέπει να ενταθεί η συνεργασία «ώστε όλες οι γειτονικές χώρες να μπούνε σε μια λογική σεβασμού του διεθνούς δικαίου, αλλά και της καλής γειτονίας».
Όταν τα έλεγαν όλα αυτά ο Αναστασιάδης και ο Τσίπρας είχαν μπροστά τους έναν πρωθυπουργό (τον Νετανιάχου) ενός κράτους το οποίο έχει παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα όχι ενός, αλλά ΟΛΩΝ των γειτονικών κρατών, εισβάλλοντας συστηματικά σε αυτά και βομβαρδίζοντας κατά καιρούς περιοχές τους. Ενός κράτους που έχει στρατό κατοχής σε περιοχές τριών γειτονικών χωρών του. Ενός κράτους που έχει παραβιάσει εκατοντάδες αποφάσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ενός κράτους που αποτελεί τη μοναδική χώρα στη Μ. Ανατολή που διαθέτει πυρηνικά όπλα. Ενός κράτους του οποίου ένας υπουργός (ο Νταφτάλι Μπένετ) δήλωσε στις αρχές Μαΐου ότι αδιαφορεί για τη θέληση των πολιτών μιας γειτονικής χώρας (του Λιβάνου): η διαφαινόμενη νίκη της Χεζμπολάχ και των συμμάχων της στις βουλευτικές εκλογές στον Λίβανο σημαίνει ότι το κράτος του Λιβάνου δεν ξεχωρίζει από το σιιτικό κίνημα που στηρίζεται από το Ιράν και το Ισραήλ δεν θα πρέπει να τα διαχωρίσει σε πιθανό μελλοντικό πόλεμο, δήλωσε θρασύτατα και προαναγγέλλοντας ουσιαστικά εγκλήματα πολέμου.
Σαν να μην έφθαναν αυτά ο κ. Τσίπρας εξέφρασε ακόμη την ελπίδα οι ΗΠΑ να συμβάλουν με ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την επίλυση του Παλαιστινιακού, καταθέτοντας συγκεκριμένο σχέδιο. Οι ΗΠΑ; Την ώρα που οι νεοφιλελεύθεροι και λοιποί Ευρωπαίοι χάνουν κάθε εμπιστοσύνη στον Τραμπ, κυρίως λόγω της αποχώρησης της Ουάσινγκτον από τη συμφωνία για το Ιράν, υπάρχει ένας Ευρωπαίος πρωθυπουργός που ελπίζει στις ΗΠΑ. Κατάντια…
Αλλά και ο Αναστασιάδης δεν πήγε πίσω όσον αφορά τις προκλήσεις: «Επαναλάβαμε ότι οιαδήποτε προσπάθεια που υποσκάπτει ή απειλεί το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ είναι αδιανόητη και δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή», δήλωσε συντασσόμενος στο μέτωπο ΗΠΑ-Ισραήλ κατά του Ιράν. Το ότι το Ισραήλ «υποσκάπτει ή απειλεί» και στην πραγματικότητα απαγορεύει την ύπαρξη παλαιστινιακού κράτους, και πάλι ενάντια σε αποφάσεις του ΟΗΕ, ουδόλως τον ενοχλεί βεβαίως.
Δεν υπάρχουν όρια
Ήταν φυσιολογικό που σε ένα τέτοιο κλίμα ο ίδιος ο Νετανιάχου να είναι σαν το ψάρι μέσα στο νερό: Έκανε λόγο για μια «μεγάλη συμμαχία», την οποία οικοδομούν οι τρεις χώρες, σημειώνοντας ότι «δεν υπάρχουν όρια» στο τι μπορεί να επιτευχθεί! «Είμαστε τρεις Δημοκρατίες της Ανατολικής Μεσογείου, έχουμε κοινά συμφέροντα, ακριβώς επειδή έχουμε κοινές αξίες. Είμαστε προσηλωμένοι στο ίδιο όραμα του πώς θα πρέπει να οργανώνεται η κοινωνία, πώς οι ελευθερίες θα πρέπει να ενθαρρύνονται, πώς ο πλουραλισμός να προστατεύεται». Οι Παλαιστίνιοι και άλλοι αραβικοί πληθυσμοί ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει η εφαρμογή αυτών των αρχών και αυτών των πολιτικών από το σιωνιστικό κράτος.
Η επόμενη Τριμερής Σύνοδος Κορυφής θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Μπερσέμπα, στο Ισραήλ. Η Αθήνα και η Λευκωσία θα μπουν ακόμη περισσότερο σε αυτή την αντιδραστική συμμαχία με το σιωνιστικό κράτος, την αιγυπτιακή δικτατορία, την αμερικανική κυβέρνηση και τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες. Πραγματικά είναι να απορεί κανείς με την αντιδραστική ορμή με την οποία κινείται ένας κατ’ όνομα αριστερός ηγέτης. Πριν από λίγο καιρό ο Τσίπρας δήλωσε ότι μοιράζεται κοινές αξίες με τον Τραμπ, τώρα με τον Νετανιάχου. Όλα αυτά βέβαια για να υπερασπίσει τα συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης. Με το ίδιο κίνητρο δηλ. με το οποίο κινείται και στο εσωτερικό της χώρας.