Ο ακροδεξιός Λίμπερμαν παραιτήθηκε από την ισραηλινή κυβέρνηση και το κόμμα του απέσυρε την εμπιστοσύνη από τον Νετανιάχου, που έχει πλέον οριακή πλειοψηφία μίας έδρας στην Κνεσέτ και αντιμετωπίζει τη δυσφορία κι άλλων ακροδεξιών κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού. Αιτία της πολιτικής αναταραχής; Η «αποτυχία στη Γάζα».
Ημερ.Δημοσίευσης
Στην πολύπαθη και ηρωική αυτή γωνιά παλαιστινιακής γης, οι πανηγυρισμοί για μια πολιτική νίκη είναι απολύτως δικαιολογημένοι.
Εδώ και 8 μήνες, ο λαός της Γάζας διαδηλώνει στο «φράχτη». Ούτε η φυσική ή ψυχολογική κόπωση, ούτε η διεθνής αδιαφορία, ούτε η φονική βία του Ισραήλ έχουν καταφέρει να κάμψουν την ενέργεια και τη θέληση των Παλαιστινίων να βάλουν τέλος στην εγκληματική πολιορκία. Οι απειλές του Ισραήλ για στρατιωτική κλιμάκωση, αν δεν αποκατασταθεί η «τάξη» στη Γάζα, δεν έπιασαν τόπο.
Το τελευταίο διάστημαήταν σε εξέλιξη έμμεσες διαπραγματεύσεις για μια εκεχειρία και για μέτρα χαλάρωσης της πολιορκίας, που συνοδεύτηκαν από κάποιες σχετικές κινήσεις (πχ χαλάρωση του θαλάσσιου αποκλεισμού των ψαράδων και άδεια να περάσει η οικονομική βοήθεια του Κατάρ στη Γάζα). Ταυτόχρονα όμως, το Ισραήλ έστειλε ένα ειδικό απόσπασμα των Ενόπλων Δυνάμεων στη Γάζα σε μυστική αποστολή, για να εξοντώσει ή να απαγάγει στελέχη της Αντίστασης. Η αποστολή ξεσκεπάστηκε, στη μάχη που ακολούθησε, έπεσαν νεκροί 7 Παλαιστίνιοι μαχητές κι ένας Ισραηλινός αξιωματικός και η επιχείρηση απέτυχε.
Στο Τελ Αβίβ πίστευαν ότι οι Παλαιστίνιοι θα ανεχτούν τα πάντα, προκειμένου να κρατήσουν ζωντανές τις προσπάθειες της Αιγύπτου για μεσολάβηση και διάλογο. Έπεσαν έξω. Το Ισραήλ εξαπέλυσε μπαράζ βομβαρδισμών, σφυροκοπώντας 160 στόχους και καταστρέφοντας 4 σημαντικά κτίρια, ενώ η Χαμάς προχώρησε σε μια εξαιρετικά «πυκνή» εκτόξευση ρουκετών μέσα σε ένα 24ωρο.
Η αντιστασιακή οργάνωση είχε καταφέρει να εντοπίσει κι ακυρώσει μια από τις κλασσικές μυστικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού στρατού, είχε απαντήσει στην πρόκληση, ενώ εστιάζοντας σε μικρής εμβέλειας εκτοξεύσεις ρουκετών σε ένα μόνο σημείο του «Σιδερένιου Θόλου» (η πανάκριβη και πολυδιαφημισμένη αντιπυραυλική άμυνα του Ισραήλ), κατάφερε να τον διασπάσει προσωρινά. Αυτά στο φόντο μαζικών διαδηλώσεων υπέρ των ενόπλων οργανώσεων, επιχειρησιακού συντονισμού όλων των δυνάμεων κ.ο.κ.
Και ξαφνικά «εγένετο» άνευ όρων κατάπαυση του πυρός. Στη Γάζα, που είχε νεκρούς στη διάρκεια της κλιμάκωσης, πανηγυρίστηκε ως νίκη, με τα στελέχη της Χαμάς να πανηγυρίζουν μπροστά από το ρημαγμένο από τους βομβαρδισμούς στρατηγείο τους. Στη Σντερότ πάλι, μια πόλη που βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή» και δέχεται τις περισσότερες παλαιστινιακές ρουκέτες, όποτε το Ισραήλ κλιμακώνει τη σύγκρουση, δεν επικρατούσε ανακούφιση, αλλά πολεμοχαρής θυμός. Οργισμένοι διαδηλωτές έκαιγαν λάστιχα, έκλειναν δρόμους καιφώναζαν «Ντροπή!», όταν σταμάτησαν να ηχούν οι σειρήνες του συναγερμού.
Σε αυτό το φόντο παραιτήθηκε ο Λίμπερμαν. Ο Νετανιάχου δέχεται πυρά ως «ταπεινωμένος» από τη Γάζα, ως «δειλός» που δεν προχώρησε σε ένα ακόμα μακελειό Παλαιστινίων. Ο Νετανιάχουδεν έγινε ξαφνικά «περιστέρι της ειρήνης», αντιμετωπίζει δύσκολα ερωτήματα.Ο αποκλεισμός δεν λειτουργεί ως μέσο συντριβής της αντίστασης. Δεν μπορεί να πάει εύκολα σε νέα εισβολή στη Γάζα, γιατί πέρα από τις δυσκολίες του εγχειρήματος, θα πρέπει να την κατακτήσει και τότε θα αρχίσουν οι ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες της καθημερινής διαχείρισης δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων. Δεν αρκεί πλέον η πεπατημένη των βομβαρδισμών «για να μάθουν». Γιατί οι οργανώσεις της Αντίστασης έδειξαν ότι δεν… «μαθαίνουν» κι ο μόνος τρόπος να διασωθεί πολιτικά ο Νετανιάχουαπό το «μηδενικό αποτέλεσμα» θα ήταν η κλιμάκωση των βομβαρδισμών κι άρα η εισβολή.
Είναι συνηθισμένη η παραδοχή εχθρών και φίλων του Παλαιστινιακού λαού ότι «κανείς δεν ξέρει τι να κάνει με τη Γάζα». Στη σημερινή κυβερνητική κρίση στο Ισραήλ, αυτό αποτυπώθηκε για πρώτη φορά τόσο καθαρά πολιτικοστρατιωτικά. Κι ό,τι δύσκολο κι αν επιφυλάσσει το μέλλον, θα ξέρουμε ότι η Γάζα, όσο υπάρχει, θα αντιστέκεται…