Το κείμενο του οποίου αποσπάσματα παρουσιάζουμε εδώ, υπογράφουν προσωπικότητες (οικονομολόγοι, φεμινίστριες αγωνίστριες, ιστορικοί κ.ά.), κοινωνικές συλλογικότητες όπως η Attac, η συλλογικότητα «Εκπαιδευτικοί και ερευνητές σε αλληλεγγύη με τα Κίτρινα Γιλέκα», η Πανεθνική Συλλογικότητα για τα Γυναικεία Δικαιώματα, η αντιρατσιστική «Συλλογικότητα αλήθεια για τον Αντάμα» (σσ: ο Αντάμα Τραορέ είναι θύμα αστυνομικής βίας), το ίδρυμα Κοπέρνικος, κάποια εργατικά σωματεία, αλλά και πολιτικές οργανώσεις όπως το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA), η ΚΟ της Ανυπότακτης Γαλλίας, το Ensemble, το Κόμμα της Αριστεράς (PG), το Οικολογικό Κίνημα, η «Ελευθεριακή Εναλλακτική» κ.ά.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Η Γαλλία είναι αναστατωμένη εδώ και 11 βδομάδες από μια κοινωνική εξέγερση που δεν έχουμε ξαναδεί από τον Μάη του ’68.
Επί 11 βδομάδες, σε πείσμα της περιφρόνησης και της δυσφήμισης που δέχτηκαν, τα Κίτρινα Γιλέκα ζητούν απλά, άμεσα και απολύτως δίκαια αιτήματα δημοκρατικής, φορολογικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης.
(…)
Την Κυριακή 27 Γενάρη, στο Κομερσί, μια συνέλευση των Κίτρινων Γιλέκων από όλη τη Γαλλία εξέδωσε μια έκκληση που περιλαμβάνει ισχυρά κοινωνικά και οικολογικά αιτήματα… και σημαντικά δημοκρατικά αιτήματα.
Για πρώτη φορά από την αρχή της κινητοποίησής τους, τα Κίτρινα Γιλέκα αποφάσισαν να ενωθούν με μια απεργία που κήρυξαν τα συνδικάτα για τις 5 Φλεβάρη 2019.
Σε αυτήν την σύγκλιση βλέπουμε τη δυνατότητα για μια μεγάλη κοινωνική νίκη, καθώς θα διευκολύνει την εμφάνιση ενός διαρκούς γενικευμένου κινήματος που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους, τον πληθυσμό των λαϊκών περιοχών και τη νεολαία. Θέλουμε η απεργία και οι διαδηλώσεις να είναι όσο πιο μαζικά γίνεται, προκειμένου να προωθηθούν αυτά τα δίκαια αιτήματα...
Καταδικάζουμε τις προσπάθειες της ακροδεξιάς να οικειοποιηθούν αυτό το κίνημα και να το εκμεταλλευτούν για να προωθήσουν το μίσος για τους μετανάστες, τον αντισημιτισμό, το ρατσισμό, το σεξισμό και την ομοφοβία.
Αντί να ακούσει, η εξουσία οχυρώνεται πίσω από το καταπιεστικό μηχανισμό της και σε μια παρωδία διαλόγου. Προετοιμάζει ακόμα κι ένα νόμο που περιορίζει την ελευθερία στη διαδήλωση. Θα σταθούμε απέναντι! Απαιτούμε από την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τη λογική της ποινικοποίησης του κοινωνικού και λαϊκού κινήματος. Ένας πρόεδρος που διατάζει ή δίνει κάλυψη σε τέτοια βία ενάντια στους συμπατριώτες του έχει χάσει την νομιμοποίησή του να αντιπροσωπεύει το λαό. Δεν θα συνηθίσουμε ποτέ τα χτυπημένα πρόσωπα, τα εκατοντάδες τραύματα και ακρωτηριασμούς, τους δεκάδες θανάτους που η κυβέρνηση επιχειρεί να ελαχιστοποιήσει ή να αρνηθεί.
(…)
Ο πραγματικός λαϊκός διάλογος γίνεται στις γειτονιές, τις διασταυρώσεις εθνικών οδών, τις συνελεύσεις, τους χώρους δουλειάς. Ο Εμμανουέλ Μακρόν έχει χάσει τη μάχη των ιδεών! Πρέπει να αποδεχτεί τα κοινωνικά και λαϊκά αιτήματα!