Αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές, μεταναστευτικές, προσφυγικές οργανώσεις, Χώροι στέγασης προσφύγων, Συντονισμοί, Συλλογικότητες, Σωματεία προετοιμάζουν την φετινή κινητοποίηση στις 16 Μάρτη, ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο. Η κινητοποίηση θέλει να δώσει απαντήσεις στην κυβερνητική αντιπροσφυγική πολιτική αλλά και να ενώσει τις φωνές της με τα αντιρατσιστικά κινήματα όπως αυτό της Ιταλίας που διαδηλώνει ενάντια στα μέτρα Σαλβίνι. Να απαντήσει στην ανασύνταξη της ακροδεξιάς και το εθνικιστικό κλίμα που επικράτησε με το μακεδονικό και να απαιτήσει την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Να σταθεί απέναντι στα φιλοπόλεμα σχέδια της κυβέρνησης στην ανατολική Μεσόγειο και στο ΝΑΤΟ. Να πιάσει το νήμα από τις αντισεξιστικές-αντιομοφοβικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος αλλά και την 8η Μάρτη. Οι διοργανωτές καλούν στις 2 μ.μ. στην Πλατεία Βικτωρίας και σε πορεία στη Βουλή και στα γραφεία της ΕΕ. Δυστυχώς για άλλη μια φορά δεν έγινε εφικτή η συμπόρευση όλων των δυνάμεων του κινήματος, με αποτέλεσμα να υπάρχει και δεύτερο κάλεσμα την ίδια μέρα, από την ΚΕΕΡΦΑ στην Ομόνοια στις 3 μ.μ.
Ένα σχόλιό της Ιλχάν Ομάρ (μαύρη μουσουλμάνα, υπερασπίστρια του κινήματος BDS και μέλος του Κογκρέσου) για τον ρόλο της AIPAC (το ισραηλινό λόμπι) στη χάραξη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προκάλεσε δριμείες κατηγορίες για αντισημιτισμό, τόσο από τη Δεξιά όσο και από τους Δημοκρατικούς με τους οποίους εκλέχθηκε. Είναι ένα ακόμα κρούσμα απίστευτης εργαλειοποίησης της κατηγορίας για αντισημιτισμό απέναντι σε ακτιβιστές. Η AIPAC είναι λόμπι. Και λειτουργεί όπως ΚΑΘΕ λόμπι στις ΗΠΑ, επιχειρώντας να επηρεάσει το Κογκρέσο με δημόσιες και παρασκηνιακές παρεμβάσεις, με διάθεση χρημάτων κ.ο.κ. Αν το να ασκείς κριτική σε αυτό (όπως έχουν κάνει πάρα πολλοί ριζοσπάστες Εβραίοι παρεμπιπτόντως) είναι «αντισημιτισμός», το μήνυμα είναι και πάλι σαφές: Μην κάνετε κριτική στο Ισραήλ. Το οποίο αποτελεί και πραγματικό αντισημιτισμό: ταυτίζει κανείς την διεθνή εβραϊκή κοινότητα με τις πιο εγκληματικές πρακτικές του Ισραήλ…
***
Κοντεύει χρόνος από το τραγικό ναυάγιο στο Αγαθονήσι (19 νεκροί) που συγκλόνισε εκείνες τις μέρες κι έγινε διεθνές ανατριχιαστικό ρεπορτάζ, όσον αφορά τις ευθύνες του Λιμενικού και την δραματική υπερπροσπάθεια του 51χρονου Κασίμ από το Ιράκ να σώσει όσους μπορούσε. Τότε ο Δ. Βίτσας δήλωνε ότι οι επιζώντες θα έχουν κάθε δυνατή προστασία. Και τώρα απορρίπτεται το αίτημα του Κασίμ (που ζει σε τραγική ψυχολογική κατάσταση μετά το γεγονός) για άσυλο!
***
Μια μικρή προσφυγική βάρκα κατάφερε σε πείσμα των ισχυρών ανέμων να προσεγγίσει τη Λέσβο, αλλά οι επιβάτες δεν μπόρεσαν να την οδηγήσουν σε κάποια ακτή και κατέληξε σε βράχια. Πενηνταδύο άνθρωποι κατάφεραν να κολυμπήσουν ως την ακτή και να βγουν σώοι. Ένα 9χρονο κοριτσάκι από το Αφγανιστάν δεν τα κατάφερε. Όσοι από θέσεις ευθύνης αρνούνται επίμονα τη νόμιμη κι ασφαλή διέλευση προσφύγων/μεταναστών κι επιμένουν στη «φύλαξη των συνόρων» είναι ένοχοι για ένα διαρκές έγκλημα…
***
Ένα σκίτσο του Makkox δείχνει ένα παιδάκι να κάθεται στο βυθό της θάλασσας, ενώ ψάρια και ένα χταπόδι του δίνουν συγχαρητήρια για τις σχολικές του επιδόσεις. Κάπως έτσι μαθεύτηκε μια πραγματική ιστορία στην Ιταλία: Ο θάνατος ενός 14χρονου από το Μάλι, που είχε ράψει στο μπουφάν του τον σχολικό του έλεγχο. «Ουάου! Όλα δεκάρια!» λέει ο καρχαρίας, «Ένα σπάνιο μαργαριτάρι!» συμπληρώνει το χταπόδι. Μια τέτοια υποδοχή μάλλον περίμενε ο μικρός από τους ανθρώπους, όταν αποφάσιζε να πάρει μαζί του και να φυλάξει γερά στο ταξίδι τον έλεγχό του. Πού να φανταζόταν ότι στην άλλη μεριά της θάλασσας δεν τον περίμεναν άνθρωποι, αλλά κτήνη πολύ πιο επικίνδυνα από τους καρχαρίες…
***
Ο Εμπούκα, πατέρας δύο παιδιών, δολοφονήθηκε στο ΑΤ Ομονοίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα καλόπαιδα του συγκεκριμένου ΑΤ απασχολούν με την αγριότητά τους. Το τραγικό είναι ότι δεν θα το μάθαινε ποτέ κανείς αν δεν το κατήγγειλε η Οργάνωση Ενωμένων Γυναικών Αφρικής. Όπως γράφουν οι ίδιες: «Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γνωρίζουμε ήδη δύο άτομα ακόμη από την κοινότητα μας που έχουν δολοφονηθεί πρόσφατα από την αστυνομική βία. Και πολλά ακόμη άτομα έχουν χάσει τις ζωές τους εδώ και χρόνια αντίστοιχα και δεν το μαθαίνουμε ποτέ. Aκούμε καθημερινά για ξυλοδαρμούς από την αστυνομία ατόμων αφρικανικής καταγωγής όπου τους εγκαταλείπουν στο δρόμο μετά για να πεθάνουν. Οι δολοφονίες αυτές αποσιωπούνται».