Αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση

Στις 30 Μαρτίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την έναρξη της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής των Παλαιστινίων στη Γάζα. Επί έναν χρόνο, κάθε βδομάδα, οι Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν στο φράχτη, που έχει υψώσει το κράτος του Ισραήλ, απαιτώντας να τερματιστεί ο δολοφονικός αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας και διεκδικώντας το δικαίωμα να επιστρέψει ο παλαιστινιακός λαός στη γη από την οποία ξεριζώθηκε βίαια.
Οι διαδηλωτές στη Γάζα αντιμετωπίζουν κάθε βδομάδα τη φονική βία του ισραηλινού στρατού. Έχει δολοφονήσει 195 Παλαιστίνιους στη διάρκεια των διαδηλώσεων (και 271 συνολικά μαζί με άλλα περιστατικά στη Γάζα). Έχει τραυματίσει με χρήση πραγματικών πυρών περίπου 7.000 Παλαιστίνιους (και 30.000 συνολικά, συνυπολογίζοντας επικίνδυνη εισπνοή χημικών, πλαστικές σφαίρες κ.ά.). Παρ’ όλα αυτά και παρά τη διεθνή σιωπή-ανοχή, οι Παλαιστίνιοι επιμένουν.
Ένας χρόνος Πορεία 
της Επιστροφής
Δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν και πάλι προς το φράχτη, για να τιμήσουν την επέτειο του ενός χρόνου Πορείας της Επιστροφής. Ο ισραηλινός στρατός, που βρίσκεται τις τελευταίες βδομάδες μόνιμα σε κατάσταση ετοιμότητας έξω από τη Γάζα, δολοφόνησε άλλους 4 διαδηλωτές και τραυμάτισε αρκετές δεκάδες. Και παρότι αυτή τη φορά η Χαμάς κινητοποίησε το μηχανισμό της για να περιορίσει τις διαδηλώσεις μακριά από το φράχτη (ως δείγμα καλής θέλησης, στα πλαίσια των σε εξέλιξη διαπραγματεύσεων με αιγυπτιακή μεσολάβηση).
Πάντως, η Συντονιστική Επιτροπή της Πορείας της Επιστροφής δήλωσε ότι οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν. 
Άλλωστε η Γάζα παραμένει πάντοτε στην κόψη του ξυραφιού. Δύο φορές τις τελευταίες εβδομάδες υπήρξαν ισραηλινοί βομβαρδισμοί και σποραδικές ρουκέτες, που καλλιέργησαν κλίμα «επερχόμενου πολέμου». Αργά τη νύχτα μετά το τέλος των διαδηλώσεων της Πορείας της Επιστροφής, συνέβη ένα ακόμα περιστατικό, με εκτόξευση ρουκέτας και με χτυπήματα ισραηλινών τανκς σε θέσεις της Χαμάς. Σε όλες τις περιπτώσεις, ακολούθησε «ηρεμία» (ή τουλάχιστον ό,τι μπορεί να σημαίνει η λέξη «ηρεμία» για τους κατοίκους της Γάζας). Με το Ισραήλ να βαδίζει στις κάλπες στις 9 Απρίλη, ο Νετανιάχου επιδεικνύει «πυγμή» για να απαντήσει στους ακροδεξιούς (αλλά και στους τάχα μου «κεντρώους») επικριτές του ότι είναι πολύ… μαλακός απέναντι στη Γάζα. Αλλά αποφεύγει τη στρατιωτική κλιμάκωση, γιατί γνωρίζει ότι αυτή θα οδηγήσει σε συνολική εμπλοκή και πιθανή χερσαία εισβολή, στην οποία πιθανόν να χάσει, χάνοντας έτσι και κάθε ελπίδα να κερδίσει τις εκλογές. 
Στην ιστοσελίδα ynet, τη φωνή του «βαθέως κράτους» του Ισραήλ, δημοσιεύτηκε ένα άρθρο γνώμης, που εξηγεί τη στάση του Νετανιάχου:
«Η Χαμάς είναι ανίκητη και αυτό είναι η αλήθεια… Οι Βιετκόγκ παγίδευσαν τους Αμερικάνους στις ζούγκλες του Βιετνάμ και για χρόνια το Πεντάγωνο έστελνε όλο και περισσότερους στρατιώτες –εκατοντάδες χιλιάδες– στις μάχες, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν. Οι Βιετκόγκ ήταν ενσωματωμένοι στον ντόπιο πληθυσμό, εκμεταλλεύονταν την ειδίκευσή τους να πολεμούν στις ζούγκλες, αλλά κυρίως πολεμούσαν για τη χώρα τους, την ιδεολογία τους και τον τρόπο ζωής τους… Μια εισβολή στη Γάζα θα είναι όπως οι μάχες στις ζούγκλες του Βιετνάμ. Το τεχνολογικό πλεονέκτημα των IDF θα εκμηδενιστεί μέσα στο λαβύρινθο των τούνελ της Χαμάς».
Είναι μια παραδοχή –από τον αντίπαλο– μιας μεγάλης επιτυχίας της Παλαιστινιακής Αντίστασης στη Γάζα το γεγονός ότι δεν μπορεί να συντριβεί. 
Αλλά αρκεί αυτό για να νικήσει ή για να εφησυχάσουμε; Προφανώς όχι. Το ότι η Γάζα αποδεικνύεται «αγκάθι» για το Ισραήλ δεν αναιρεί την τραγική εικόνα στην ίδια την πολύπαθη Λωρίδα, αλλά και στην υπόθεση του παλαιστινιακού λαού γενικότερα, που βρίσκεται σε εξαιρετικά τραγική θέση. Πόσο μάλλον που τελευταία γίνονται κινήσεις από τον Λευκό Οίκο (πχ αναγνώριση Ιερουσαλήμ) ή το Τελ Αβίβ (θεσμική κατοχύρωση «ανοιχτά και περήφανα» του ρατσιστικού χαρακτήρα του σιωνιστικού κράτους), που δείχνουν μιαν αλαζονεία που προειδοποιεί για τα χειρότερα σενάρια όσον αφορά τη «Λύση του Αιώνα» που διαφημίζει ο Τραμπ. Η αναγνώριση των συριακών κατεχόμενων από το Ισραήλ Υψιπέδων του Γκολάν ως ισραηλινό έδαφος από την Ουάσινγκτον (η προσάρτησή τους έχει κριθεί παράνομη εδώ και δεκαετίες) είναι άλλη μια περίπτωση όπου ο Αμερικανός πρόεδρος τινάζει στον αέρα τις ιμπεριαλιστικές «συναινέσεις» γύρω από τις οποίες αντιμετωπιζόταν το παλαιστινιακό, εγκαταλείποντας κάθε πρόσχημα. Γιατί εκτιμούμε ότι ο «συμβολισμός» (σε επίπεδο πραγματικότητας ένωσε όλο τον πλανήτη απέναντί του άλλωστε, όπως και όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές του συριακού εμφυλίου) αφορά λιγότερο τα συριακά εδάφη και περισσότερο την «κόφτε το λαιμό σας» αντίληψη, με την οποία θα προωθηθεί μια απαράδεκτη, καταστροφική «λύση» στο παλαιστινιακό.  
Διεθνής αλληλεγγύη
Η Παλαιστινιακή Αντίσταση συγκλονίζει με το σθένος της και κερδίζει την παραδοχή και των αντιπάλων. Αλλά απέναντι σε αυτούς τους διεθνείς σχεδιασμούς (και τις διαθέσεις που θα επικρατήσουν στο Ισραήλ, όταν ξεμπλέξει με τις εκλογές) είναι αναγκαία η διεθνής αλληλεγγύη. Και εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολύ ειδικά καθήκοντα.
Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι συνένοχοι σε αυτή τη βία και στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Λίγες μέρες έχουν περάσει από την κεφάτη παρουσία του Αλ. Τσίπρα στη  Σύνοδο Κορυφής Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου (υπό την αιγίδα του Αμερικανού Υπ. Εξ. Μάικ Πομπέο), που «χαλύβδωσε» ακόμα περισσότερο τον αντιδραστικό «άξονα» πολιτικά, οικονομικά, ενεργειακά, διπλωματικά. 
Η ΣΤΑΣΥ και η κατασκευαστική ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ φιλοδοξούν να αναλάβουν ένα έργο (Τραμ της Ιερουσαλήμ), το οποίο καταγγέλλεται διεθνώς ως «εμπέδωση του απαρτχάιντ» κι ως «αναγνώριση και διευκόλυνση της κατοχής».
Ακόμα και η φειδωλή και προσεκτική παλαιστινιακή πρεσβεία στην Ελλάδα υποχρεώθηκε να διαμαρτυρηθεί στην κυβέρνηση για τη ληστεία που αποτελεί ο East Med και την παρανομία του Τραμ της Ιερουσαλήμ. Ενώ από την 1η Απρίλη κάνει επίδειξη δύναμης το στρατιωτικό σκέλος του διαβόητου «άξονα». Εκείνη τη μέρα ξεκίνησε (κρατά 12 μέρες) η άσκηση της ελληνικής αεροπορίας «Ηνίοχος 2019», με τη συμμετοχή Ελλάδας, Ισραήλ, ΗΠΑ, Κύπρου και Ιταλίας. Θα είναι μια διακλαδική άσκηση-μαμούθ, η οποία, σύμφωνα με τους διαφημιστές της, «φιλοδοξεί να μετατραπεί στη μεγαλύτερη αεροπορική άσκηση στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο!».
Η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και η αντίσταση στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία οφείλουν να είναι διαρκείς. Αλλά αυτές τις μέρες η τραγικά ειρωνική χρονική σύμπτωση υπογράμμισε την κατάσταση: Ενώ οι Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν τιμώντας έναν χρόνο αντίστασης απέναντι στη φονική μηχανή του ισραηλινού στρατού, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα ασκούνται από κοινού με αυτή τη φονική μηχανή.
Η αντίσταση σε αυτή την αντιδραστική και ντροπιαστική συμμαχία οφείλει να βρει τρόπους να προχωρήσει.