«Κι ας μην το θέλει ο Μακρόν είμαστε εδώ!»
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Όταν στο Κομερσί στηνόταν η πρώτη «λαϊκή συνέλευση» και καλούσε τα Κίτρινα Γιλέκα παντού να μιμηθούν το παράδειγμά της, ήταν ένα ελπιδοφόρο δείγμα αυτο-οργάνωσης, αλλά μειοψηφικό. Η παρουσία πάνω από 80 αντιπροσωπειών στην πρώτη Συνέλευση των Συνελεύσεων στο Κομερσί ήταν ένα σημαντικό προχώρημα, αλλά έμενε να φανεί αν θα ήταν «πυροτέχνημα». Δύο μήνες μετά, στο Σεν Ναζέρ, στο χώρο που τα τοπικά Κίτρινα Γιλέκα έχουν καταλάβει και λειτουργούν ως «Σπίτι του Λαού», η δεύτερη Συνέλευση των Συνελεύσεων συγκέντρωσε πάνω από 200 αντιπροσωπείες. Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων όχι μόνο αντέχει, αλλά και επιχειρεί να συζητήσει και να συντονιστεί.
Μέλη του NPA που συμμετείχαν, έστειλαν ανταπόκριση στο σάιτ της οργάνωσης, από όπου παραθέτουμε διάφορες εικόνες. Το Σπίτι του Λαού φιλοξένησε πάνω από 800 ανθρώπους για 3 μέρες, με συλλογικές κουζίνες και πρωινό, ακόμα και με γκρεμίσματα τοίχων για να διαμορφωθούν αίθουσες που να χωράνε τους συγκεντρωμένους, με μια «πολύ προσεκτική οργανωτικότητα που επέτρεψε σε παρόντες και παρούσες να αφοσιωθούν πλήρως στις συζητήσεις». Υπήρξαν αδιάκοπες συζητήσεις για όλες τις πτυχές του κινήματος. Μια συλλογική συζήτηση που στέκεται στον αντίποδα της εικόνας που παρουσιάζει ο Μακρόν, για «άξεστους» κι ανοργάνωτους διαδηλωτές.
Μια βασική διαφωνία προέκυψε για το ρόλο της Συνέλευσης των Συνελεύσεων. Οι ομάδες που πρωτοστάτησαν (Κομερσί, Σεν Ναζέρ) στη συγκρότησή της, την αντιλαμβάνονται ως χώρο συζήτησης που δεν θα αναιρεί την «οριζόντια λειτουργία». Αυτή η λογική έπεσε «θύμα» της αρχικής επιτυχίας της: Δεκάδες αντιπρόσωποι που ταξίδεψαν από όλη τη Γαλλία από ανάγκη να συντονιστούν, μίλησαν προς την κατεύθυνση ανάληψης «ηγετικού ρόλου» από τη Συνέλευση. Όμως πράγματι οι παρούσες και παρόντες στο Σεν Ναζέρ δεν είχαν τη νομιμοποίηση ή το βάρος να ανακηρυχθούν «πανεθνική ηγεσία». Στην τελική διακήρυξη, η Συνέλευση «δίνει κατευθύνσεις» και παραπέμπει στις τοπικές συνελεύσεις και τις αποφάσεις τους.
Στις θεματικές ομάδες, αλλά και στις ολομέλειες, κυριάρχησε η ανάγκη απεύθυνσης σε όσους «δεν φορούν Κίτρινα, αλλά πολεμάνε τον Μακρόν». Πολλές φορές έγινε λόγος για την κινητοποίηση στο χώρο της παιδείας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί –ειδικά οι φτωχότεροι που απασχολούνται στην πρωτοβάθμια– τις αντιστάσεις εργατών ενάντια στο κλείσιμο επιχειρήσεων, την κινητοποίηση της νεολαίας για την κλιματική αλλαγή.
Το δεύτερο ζήτημα που κυριάρχησε ήταν ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός και η πρόθεση να συνεχίσουν. Έπεσαν στο τραπέζι πολλές ημερομηνίες, σε βάθος εβδομάδων ή και μηνών. Πιο εμβληματική είναι η «κίτρινη βδομάδα» που θα ξεκινήσει με τον καταλληλότερο τρόπο σύγκλισης με το εργατικό κίνημα: Με μαζική παρουσία των Κίτρινων Γιλέκων στις διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. Ενώ ενδεικτική της αίσθησης ότι «ήρθαν για να μείνουν» είναι η πρόταση κάποιων αντιπροσώπων να μπει στο «ημερολόγιο» και να αρχίσει να οργανώνεται και η δράση ενάντια στο G7 στην Μπιαρίτζ… τον Αύγουστο.
Όπως μεταφράζεται κι ένα δημοφιλές τους σύνθημα στις τελευταίες διαδηλώσεις, σε πείσμα των προβλέψεων ότι το κίνημα θα ξεφουσκώσει: «Είμαστε εδώ, είμαστε εδώ! Κι ας μην το θέλει ο Μακρόν, είμαστε εδώ! Για την τιμή των εργατών και για έναν καλύτερο κόσμο! Κι ας μην το θέλει ο Μακρόν, είμαστε εδώ!».
Η Διακήρυξη του Σεν Ναζέρ
Ε μείς, τα Κίτρινα Γιλέκα, συγκροτημένα σε τοπικές συνελεύσεις, συγκεντρωθήκαμε στο Σεν Ναζέρ στις 5, 6 και 7 Απριλίου 2019 και απευθυνόμαστε σε όλο το λαό. Σε συνέχεια της πρώτης Συνέλευσης στο Commercy, 200 περίπου παρούσες αντιπροσωπείες συνεχίζουμε τη μάχη ενάντια στον φιλελεύθερο εξτρεμισμό, για την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη.
Παρά την κλιμάκωση της καταστολής από την κυβέρνηση, τη συσσώρευση νόμων που επιβαρύνουν τις συνθήκες ζωής όλων μας, που καταστρέφουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, η κινητοποίηση εδραιώνεται για να αλλάξει το σύστημα που προσωποποιείται στον Μακρόν. Ως μόνη απάντηση στο κίνημα που ενσαρκώνουν τα Κίτρινα Γιλέκα και άλλα αγωνιστικά κινήματα, η πανικόβλητη κυβέρνηση αντιτάσσει έναν αυταρχικό κατήφορο. Εδώ και πέντε μήνες, σε κάθε μέρος της Γαλλίας, στους κυκλικούς κόμβους, τα πάρκινγκ, τις πλατείες, τα διόδια, στις πορείες και στις συνελεύσεις μας, συνεχίζουμε με λόγους και έργα να μαχόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή ανισότητας και αδικίας, για την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.
Διεκδικούμε την αύξηση των μισθών, των συντάξεων και των κατώτατων κοινωνικών παροχών, όπως και δημόσιες υπηρεσίες για όλους και όλες. Η αλληλεγγύη των αγώνων μας αφορά ιδιαίτερα τα εννιά εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Έχοντας συνείδηση της επείγουσας περιβαλλοντολογικής κρίσης, δηλώνουμε: τέλος του μήνα, τέλος του κόσμου, η ίδια λογική, κοινός ο αγώνας [ΣτΜ: To «Fin du mois, fin du monde» συνδέει το κοινωνικό ζήτημα («δεν βγαίνει ο μήνας») με το οικολογικό («το τέλος του κόσμου»)].
Απέναντι στον θεατρινισμό του Μεγάλου Διαλόγου [ΣτΜ: Ο «εθνικός διάλογος» που οργάνωσε ο Μακρόν κι εξελίχθηκε σε έναν ατελείωτο μονόλογο και άτυπη προεκλογική καμπάνια], απέναντι σε μια μη αντιπροσωπευτική κυβέρνηση στην υπηρεσία μιας προνομιούχας μειοψηφίας, θεσπίζουμε τις νέες μορφές μιας άμεσης δημοκρατίας.
Συγκεκριμένα, αναγνωρίζουμε ότι η Συνέλευση των συνελεύσεων μπορεί να παραλάβει προτάσεις των τοπικών συνελεύσεων και να δώσει γενικούς προσανατολισμούς δράσης, όπως έκανε η πρώτη Συνέλευση των Συνελεύσεων στο Commercy. Στη συνέχεια, οι προσανατολισμοί αυτοί υποβάλλονται συστηματικά στις τοπικές ομάδες. Η Συνέλευση των Συνελεύσεων επανεπιβεβαιώνει την ανεξαρτησία της απέναντι στα πολιτικά κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και δεν αναγνωρίζει κανέναν αυτοανακηρυγμένο ηγέτη.
Για τρεις μέρες, στην ολομέλεια της συνέλευσης και σε θεματικές ομάδες, συζητήσαμε όλοι και επεξεργαστήκαμε προτάσεις για τα αιτήματά μας, τις δράσεις μας, τους τρόπους επικοινωνίας και συντονισμού. Η προοπτική μας είναι μακροπρόθεσμη και αποφασίζουμε να διοργανώσουμε την επόμενη Συνέλευση των Συνελεύσεων των Ιούνιο.
Προκειμένου να αυξήσουμε την ισχύ των δυνάμεών μας και να τεθούν οι πολίτες σε διάταξη μάχης ενάντια στο σύστημα, η Συνέλευση των Συνελεύσεων καλεί σε δράσεις, το ημερολόγιο των οποίων θα διαδοθεί πολύ σύντομα, μέσω μιας ψηφιακής πλατφόρμας.
Η Συνέλευση των Συνελεύσεων καλεί για τη διεύρυνση και την ενίσχυση των υπαρκτών τοπικών συνελεύσεων των πολιτών και για τη δημιουργία νέων. Καλούμε το σύνολο των Κίτρινων Γιλέκων να διαδώσουν αυτή τη διακήρυξη και τα συμπεράσματα των εργασιών της Συνέλευσής μας. Τα αποτελέσματα των εργασιών, που πραγματοποιήθηκαν στην ολομέλεια, πρόκειται να τροφοδοτήσουν τις δράσεις και τις σκέψεις των συνελεύσεων.
Ετοιμάσαμε και κυκλοφορούμε πολλές εκκλήσεις, προς τους Ευρωπαίους, προς τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις των πολιτών, ενάντια στην καταπίεση και για την κατάργηση των ποινών των φυλακισμένων και καταδικασμένων του κινήματος. Κρίνουμε αναγκαίο ένα χρονικό περιθώριο τριών εβδομάδων για να κινητοποιήσουμε το σύνολο των Κίτρινων Γιλέκων και για να πείσουμε όσες και όσους δεν είναι ήδη πεισμένοι να συμμετέχουν. Καλούμε σε μια κίτρινη εβδομάδα δράσης με αφετηρία την Πρωτομαγιά.
Προσκαλούμε όλους όσους θέλουν να δώσουν τέλος στη μονοπώληση της ζωής να έρθουν σε σύγκρουση με το παρόν σύστημα, για να δημιουργήσουμε από κοινού, χρησιμοποιώντας όλα τα αναγκαία μέσα, ένα καινούριο, κοινωνικό κίνημα, οικολογικό και λαϊκό. Ο πολλαπλασιασμός των αγώνων που είναι σε εξέλιξη, μας καλεί να επιδιώξουμε την ενότητα δράσης.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλες τις περιοχές της επικράτειας να πολεμήσουμε συλλογικά για να επιτύχουμε την ικανοποίηση των κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών και δημοκρατικών διεκδικήσεών μας. Έχοντας συνείδηση ότι έχουμε να πολεμήσουμε ένα παγκόσμιο σύστημα, θεωρούμε ότι θα πρέπει να βγούμε από τον καπιταλισμό. Έτσι θα χτίσουμε συλλογικά το υπέροχο «όλοι μαζί», που το βροντοφωνάζουμε στις διαδηλώσεις και που όλα τα κάνει κατορθωτά. Χτίζουμε όλοι μαζί, σε όλα τα επίπεδα της επικράτειας. Μη μας κοιτάτε, ενωθείτε μαζί μας. Εξουσία του λαού, από τον λαό, για τον λαό.