Ε πιβεβαιώνεται η ρήση «κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος».
Ημερ.Δημοσίευσης
Επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι χωρίς αγώνες δεν υπάρχουν κατακτήσεις. Επιβεβαιώνεται ακόμα ότι ο αγώνας που όλη η Αριστερά δίνει χωρίς αμφιβολίες και τρικλοποδιές του ενός στον άλλο, αναπτύσσει μεγαλύτερη δυναμική, συμπαρασύρει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και δημιουργεί συνθήκες αυτοπεποίθησης στο σύνολο των εργαζομένων.
Όλα τα παραπάνω εξάγονται ως συμπεράσματα από την απόσυρση της τιμωρητικής, διχαστικής και απεργοσπαστικής «τροπολογίας Γεροβασίλη», που αφορά την «αξιολόγηση» των Δημοσίων Υπαλλήλων.
Στο «παρά 5΄» των βουλευτικών εκλογών, η σθεναρή στάση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην απεργία-αποχή των Δημοσίων Υπαλλήλων «έσπασε».
Στο άσχετο νομοσχέδιο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος», ψηφίστηκε στη Βουλή η κατάργηση της «τροπολογίας Γεροβασίλη» για την αξιολόγηση (άρθρο 24Α του ν. 4369/2016).
Υπενθυμίζοντας το περιεχόμενο της τροπολογίας και τον επίμονο και μακρόχρονο αγώνα που μόνο η συνδικαλιστική και εργατική Αριστερά έδωσε με ένταση και πάθος και μια ιδιότυπη ενότητα (ως προς τα επιχειρήματα, τις προτάσεις δράσεις κλπ), έχουμε να σημειώσουμε τα εξής:
α) Η τροπολογία αυτή έχει ψηφιστεί από κοινού από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
β) Η τροπολογία τιμωρεί τους απεργούς, χωρίς η απεργία-αποχή να έχει κριθεί παράνομη και καταχρηστική στα δικαστήρια, στερώντας τη δυνατότητα ιεραρχικής εξέλιξης από όσες και όσους δεν «αξιολογούν» τους-τις υφισταμένους-υφιστάμενές τους.
γ) ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφώνησαν στην «επιχείρηση-διαίρεση κι ανθρωποφαγία μεταξύ των εργαζομένων», αφού οι συνέπειες της απεργίας-αποχής ήταν διαφορετικές για τους προϊστάμενους/διευθυντές/Γεν. Διευθυντές, από ό,τι για τους εισηγητές.
δ) Οι ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες κι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έχουν προσφύγει σε δικαστήρια, διοικητικά εφετεία και το ίδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας), θεωρώντας παράνομη και αντισυνταγματική την απεργοσπαστική τροπολογία και οι αποφάσεις κωλυσιεργούν χαρακτηριστικά.
ε) Η απεργία-αποχή έχει συνεχίσει για 3 χρόνια, παρά τις μεθοδεύσεις και τη συγκεκριμένη τροπολογία, με εντυπωσιακά ποσοστά σε ορισμένους εργασιακούς χώρους.
Οι αντιδράσεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς αφορούν το σύνολο του Ν. 4369/2016, που, μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έφερε με τη… μνημονιακή σειρά του και ο ΣΥΡΙΖΑ στο Δημόσιο.
Έχουμε γράψει πάμπολλες φορές και σε αυτή την εφημερίδα για το ουσιαστικό νόημα της «αξιολόγησης» των Δημοσίων Υπαλλήλων, τους στόχους της και το συνδυασμό της με τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων για τη διάλυση του Δημοσίου και την παράδοση των κερδοφόρων υπηρεσιών του στους ιδιώτες επιχειρηματίες.
Θα ξαναθυμίσουμε ότι τόσο η «αξιολόγηση Μητσοτάκη», όσο και η «αξιολόγηση ΣΥΡΙΖΑ» δεν έπεισαν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, βρήκαν ανθεκτικούς αγώνες απέναντί τους, αγώνες που δόθηκαν συλλογικά από σωματεία, ομοσπονδίες, την ΑΔΕΔΥ, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες για εξατομικοποίηση, κατασυκοφάντηση και τρομοκράτηση των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Τέλος, μπορεί η κατάργηση της διαβόητης τροπολογίας να έγινε προεκλογικά, όμως, ο συνεπής και συλλογικός αγώνας των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι που έδειξε περιφανώς στην κυβέρνηση (και σε κάθε κυβέρνηση) ότι πρόκειται για ένα μέτρο απαράδεκτο και απορριπτέο από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Ο αγώνας εξανάγκασε την κυβέρνηση να υποχωρήσει, έστω και σε ένα μικρό σημείο.