Ζόρια για τη Χρυσή Αυγή, στην τελική ευθεία της δίκης

Με μια μαζική αντιφασιστική διαδήλωση κορυφώθηκε και ολοκληρώθηκε ο φετινός αντιφασιστικός Σεπτέμβρης στο Κερατσίνι, 6 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Είχε προηγηθεί ένα τριήμερο τοπικών εκδηλώσεων και μια μεγάλη συναυλία που παρακολούθησαν χιλιάδες –κυρίως νέοι– άνθρωποι.
Το μέγεθος της διαδήλωσης επιβεβαίωσε την αυξημένη διαθεσιμότητα, αλλά κι αυτοπεποίθηση ενός δυναμικού αγωνιστών, καθώς η δίκη μπαίνει στην τελική ευθεία και δημιουργείται η ευκαιρία να τελειώνουμε με τη Χρυσή Αυγή. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν μόνο το μέγεθος της κινητοποίησης ή και η γενικότερη αλλαγή κλίματος, αλλά ήταν σε κάθε περίπτωση ενδεικτική η φετινή δημοσιογραφική κάλυψη της διαδήλωσης («αντιφασιστικό ποτάμι» κ.ά.) σε διάφορα σάιτ υπεράνω πάσης υποψίας για αντιφασισμό τα προηγούμενα χρόνια.
Η μέρα της κινητοποίησης ήταν γεμάτη δυνατές εικόνες: Η γνώριμη εικόνα της κυρίας Μάγδας Φύσσα, στο μνημείο του γιου της κι έπειτα στην κεφαλή της διαδήλωσης, η παρουσία του πατέρα του Σαχζάτ Λουκμάν, οι δύο γιαγιάδες σε ένα μπαλκόνι που χαιρέτισαν με ενθουσιασμό τη διαδήλωση, ή το πιτσιρίκι σε ένα άλλο μπαλκόνι που ύψωσε το χαρτόνι «ο Παύλος ζει».  
Κλειστά γραφεία
Τις ίδιες μέρες, υπήρξαν κι άλλες εικόνες γεμάτες συμβολισμό, όπως εκείνη με τη μεταφορική να ξεφορτώνει την «κομαντατούρ» της Μεσογείων, την ώρα που ξηλωνόταν η πινακίδα «Χρυσή Αυγή». Το κλείσιμο των κεντρικών γραφείων αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη. Ήταν το ορμητήριο της επίθεσης στον φοιτητή Αλέξη Λαζάρη, όταν οι χρυσαυγίτες αισθάνονταν ότι τους παίρνει να κυνηγούν και να ξυλοκοπούν όποιον κάνει το «λάθος» να περνά από την περιοχή, χωρίς να ταιριάζει στυλιστικά στα πρότυπά τους. Λειτούργησε ως σύμβολο ισχύος κι αναβάθμισης, την εποχή που η μέχρι πρότινος περιθωριακή συμμορία περνούσε γρήγορα από τη γιάφκα της Σωκράτους, στο μεγάλο «φρούριο» στο Σταθμό Λαρίσης κι από εκεί στο πολυόροφο «διοικητήριο» της Μεσογείων. Το κλείσιμο ήρθε σε συνέχεια κι ως κορύφωση ενός «κύματος» κλεισιμάτων πανελλαδικά. Αν και είναι ορθή η εκτίμηση για οικονομική αδυναμία, πρέπει κανείς να συνυπολογίσει και την κοινωνική και την πολιτική διάσταση. Η αδυναμία να συντηρηθούν γραφεία σε διάφορες πόλεις και γειτονιές μάλλον αντανακλά και έλλειψη κοινωνικής βάσης-οργανωτικής δύναμης που θα τα κρατούσε ζωντανά. Αντανακλά πιθανά και αναστολή της υπόγειας χρηματοδότησης, από τον «ιδιωτικό τομέα», όπου είναι κοινό μυστικό ότι υπήρξαν πρόθυμοι χορηγοί τα χρόνια που η Χρυσή Αυγή τους φαινόταν χρήσιμη. Αυτά υποχρεώνουν τη νεοναζιστική ηγεσία να σημάνει «υποχώρηση».
Φαγωμάρα
Γράφαμε άλλωστε και προεκλογικά για τη στροφή της ηγεσίας σε νοοτροπία «πολιορκημένου μπούνκερ». Μετά τις εκλογικές αποτυχίες και τα όσα «όμορφα» ακολούθησαν στο εσωτερικό της νεοναζιστικής συμμορίας, αυτή η νοοτροπία σκληραίνει ακόμα περισσότερο. Η γραμμή «από χρυσαυγίτες για χρυσαυγίτες» (που χαρακτήρισε την επιλογή των ψηφοδελτίων) έχει γίνει ακόμα πιο στενής απεύθυνσης. Το «μπούνκερ» χωράει πλέον μόνο τον Μιχαλολιάκο κι έναν κλειστό κύκλο γύρω του, που παραμένει αφοσιωμένος στον «φύρερ». 
Εν τω μεταξύ, ο Λευτέρης Πανούσης, ένας από τους πλέον πολυγραφείς συνεργάτες του Λαγού, καταπιάνεται στα άρθρα του με την ανάγκη «ενός ρωμαλέου νέο-εθνικιστικού κινήματος». Σε αυτά, καταγγέλει την αρχηγοκεντρική λειτουργία, κάνοντας παραλληλισμούς Χίτλερ-Μιχαλολιάκου. Τέτοια επεισόδια στη δημόσια (δι’ αντιπροσώπων) αντιπαράθεση Μιχαλολιάκου-Λαγού προσδίδουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο περιεχόμενο και την τακτική των απολογιών τους στη δίκη. 
Η δίκη
Η δίκη έχει πλέον ολοκληρώσει τις απολογίες των κατηγορουμένων για Φύσσα, αφισοκολλητές ΠΑΜΕ και Αιγύπτιους αλιεργάτες κι έχει φτάσει στο στάδιο απολογιών για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Συνεχίζεται ο τραγέλαφος στις απολογίες των κατηγορούμενων χρυσαυγιτών, που αναιρούν καταθέσεις, επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα κι έρχονται σε αντίφαση με τόνους αποδεικτικού υλικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι, με την καταδικαστική απόφαση για την επίθεση στο Συνεργείο, κλείνει ο κύκλος των υποθέσεων που σχετίζονται με τη στοιχειοθέτηση της κατηγορίας για λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης και που όλες τους κατέληξαν με καταδίκες.  
Όταν ολοκληρωθεί ο τωρινός κύκλος απολογιών, θα έρθει η κορυφαία στιγμή της δίκης –οι απολογίες των κατηγορούμενων για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Λογικά κάπου μέσα στον Οκτώβρη θα παρελάσουν από το εδώλιο κορυφαία στελέχη και βουλευτές. 
Δήμος Αθήνας
Το κλίμα έχει αλλάξει, όμως χρειάζεται πάντοτε επαγρύπνηση και πίεση του κινήματος και της Αριστεράς. Η περίπτωση του Δήμου Αθηναίων σχετικά με τους χρυσαυγίτες είναι ενδεικτική και παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της ανακοίνωσης της Ανυπότακτης Αθήνας:
«Η πρόσφατη εγκύκλιος του Υπ. Εσωτερικών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της «κυβερνησιμότητας» στους Δήμους, επέλεξε να σπάσει τον αποκλεισμό τους από τις επιτροπές Οικονομικών και Ποιότητας Ζωής, ακόμα και στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα, η –ορθή– σημερινή αποχώρηση των δημοτικών συμβούλων της Αθήνας από την ομιλία του Κασιδιάρη και ο αποκλεισμός τους από τα ΔΣ Οργανισμών σχετικοποιείται και κατά πάσα πιθανότητα προέκυψε λόγω της κατακραυγής για την ενσωμάτωσή τους σε επιτροπές με αποφασιστική αρμοδιότητα, στις οποίες και παραμένουν. Όπως προκύπτει, οι χρυσαυγίτες θα επιχειρήσουν να αξιοποιήσουν τη γενικότερη παρουσία τους στα δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια, οπότε είναι υποχρέωση των αυτοδιοικητικών παρατάξεων της Αριστεράς και γενικότερα των δυνάμεων που δρουν στο τοπικό επίπεδο να τους φράξουν πραγματικά το δρόμο».