Κάτω τα χέρια από την πρώτη κατοικία!

Με τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ άρχισαν να μας «πιπιλίζουν» τα αυτιά για «αναζωογόνηση της αγοράς», «ανάπτυξη» και «επιστροφή στην κανονικότητα». Η αλήθεια όμως είναι ότι η ωμή νεοφιλελεύθερη πραγματικότητα είναι πολύ πιο κυνική. Ούτε μια μέρα δεν περίμεναν τα «κοράκια» της αγοράς για να βάλουν χέρι στις περιουσίες των πιο αδύναμων και ευάλωτων μέσα στην παρατεταμένη οικονομική και πανδημική κρίση.
Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, ο οποίος τίθεται σε ισχύ από την 1η Ιουνίου, απειλεί πρακτικά όλα τα νοικοκυριά που απεντάχθηκαν από τους νόμους προστασίας, θέτοντας σε συναγερμό τις εκκρεμείς υποθέσεις και το νέο κύμα κόκκινων δανείων. Ένα «μπαράζ» επίδοσης πλειστηριασμών αναμένεται να χτυπήσει τις πόρτες των δανειοληπτών μέσα στο επόμενο διάστημα, καθότι στις 14 Μαΐου απελευθερώθηκαν, ικανοποιώντας το αίτημα των επικεφαλής των Θεσμών, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που είχαν με το ελληνικό οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Έτσι, οι τράπεζες και τα funds αναμένεται από το Σεπτέμβριο να προχωρήσουν σε μαζικούς πλειστηριασμούς ακόμη και πρώτων κατοικιών και είναι χρέος των κινημάτων και της Αριστεράς να το αποτρέψουν.
Ήδη στην ηλεκτρονική πλατφόρμα για τους πλειστηριασμούς έχουν αναρτηθεί περίπου 90.000 ακίνητα ιδιωτών και επιχειρήσεων εκ των οποίων τα 551 βγαίνουν στο σφυρί από την πρώτη εβδομάδα της απελευθέρωσης. Μέχρι το τέλος του 2021 αναμένεται να πραγματοποιηθούν γύρω στους 10.000 πλειστηριασμούς ενώ άλλοι 17.000 υπολογίζονται για το 2022. Πρόκειται για πλειστηριασμούς που είχαν ήδη προγραμματισθεί και είχαν παγώσει λόγω της πανδημίας, όμως σταδιακά προβλέπεται ολοένα και μεγαλύτερη απελευθέρωση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις προτάσεις της Τρόικας το 2015 και έχοντας πατήσει στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμη να τσακίσει όσους βρέθηκαν μετέωροι και ανήμποροι μέσα στην κρίση. Ακόμη και στο θεσμικό επίπεδο, τίθεται θέμα συνταγματικότητας του παρόντος νόμου υπό το πρίσμα ότι η ελληνική πολιτεία οφείλει να προστατεύει τη στέγη και τη στοιχειώδη διαβίωση των πολιτών. Η αδηφαγία της αγοράς όμως, ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν υπολογίζει κανένα Σύνταγμα και κανένα κατοχυρωμένο δικαίωμα. Ελαστικές ερμηνείες και διατυπώσεις μπορούν να άρουν την όποια προστασία παρέχει ένα στριμωγμένο αστικό κράτος. Κάπως έτσι μπαίνουμε στην εποχή των «τεράτων».
Αυτό που πραγματικά αποτελεί πρόκληση, είναι οι δήθεν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις που προβλέπονται για τους πιο αδύναμους. Συγκεκριμένα όσοι χαρακτηρίζονται ευάλωτοι (εισόδημα 7.000 - 21.000 ευρώ, ακίνητη περιουσία 120.000 - 180.000 ευρώ, κινητή περιουσία 7.000 - 21.000 ευρώ) θα μπορούν να μη χάσουν το σπίτι τους ως εξής: Θα πρέπει να πληρώνουν ενοίκιο στον Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων, στου οποίου τα «χέρια» θα έχει περάσει η κατοικία. Αυτό θα ισχύσει για 12 έτη, και στη συνέχεια αν επιδιώξουν επαναγορά του ακινήτου, αυτή θα γίνει στις τρέχουσες εμπορικές τιμές και χωρίς να αφαιρείται το ποσό που έχει αποπληρωθεί στο δάνειο, αλλά ούτε και τα ενοίκια που κατέβαλαν τόσα χρόνια! 
Όλα αυτά τη στιγμή που ο συγκεκριμένος φορέας που ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί, μπορεί να ζητήσει την έξωση του μισθωτή εάν ο τελευταίος καθυστερήσει τρία ενοίκια και μετά την όχλησή του δεν εξοφλήσει το ληξιπρόθεσμο χρέος εντός ενός μηνός. Μιλάμε για πρωτοφανείς καταστάσεις. Απέναντι σε αυτή την κανιβαλιστική συνθήκη, τα κινήματα ενάντια στους πλειστηριασμούς οι συνελεύσεις γειτονιών, τα συνδικάτα και η Αριστερά πρέπει από κοινού να βάλουν φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης και των θεσμών. Κανένα σπίτι δεν πρέπει να αφήσουμε να φτάσει στα χέρια των τραπεζών και των κάθε λογής funds. Τώρα όσο ποτέ είναι αναγκαίο να υψώσουμε ένα τείχος προστασίας σε όσους απειλούνται. Υπάρχουν άλλωστε πολλά διεθνή παραδείγματα που δείχνουν το δρόμο.

Το ισπανικό κίνημα ενάντια στις εξώσεις δείχνει το δρόμο!

Η  Ισπανία πρωταγωνίστησε τα προηγούμενα χρόνια στα κινήματα ενάντια στις εξώσεις. Έτσι και τώρα, με την άρση των περιοριστικών μέτρων και την αντίστοιχη απελευθέρωση των πλειστηριασμών που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, πλήθος κοινωνικών φορέων αλλά και μεμονωμένων πολιτών έσπευσε να διαμαρτυρηθεί και να ξαναβγεί στο δρόμο.
Ένταση επικράτησε στη Βαρκελώνη όταν δεκάδες ακτιβιστές και μέλη αριστερών οργανώσεων σχημάτισαν ανθρώπινη αλυσίδα μπροστά από κατοικία προκειμένου να αποτραπεί η έξωση μιας οικογένειας. Αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν και επιτέθηκαν στους αλληλέγγυους δείχνοντας τη βαναυσότητα της ισπανικής κυβέρνησης απέναντι σε όσους βρέθηκαν αδύναμοι μέσα στην κρίση της πανδημίας.
Οι εικόνες αυτές της αλληλεγγύης και της ανθρώπινης ασπίδας απέναντι στις εξώσεις πρέπει να μεταφερθούν και εδώ τώρα που η κυβέρνηση και οι θεσμοί τρίβουν τα χέρια τους. Στη Βαρκελώνη σύσσωμες οι γειτονιές δημιουργούν δίκτυα προστασίας και αλληλοβοήθειας απέναντι στο απειλητικό χέρι της αγοράς, πατώντας στην εμπειρία και τους αγώνες των προηγούμενων ετών. Κάθε μέρα αποτρέπονται δεκάδες εξώσεις είτε με κινητοποιήσεις, είτε με προσφυγές.
Με συνθήματα ενάντια στην αστυνομία στις γειτονιές και τους κατοίκους να βγαίνουν στα μπαλκόνια χτυπώντας συμβολικά τις κατσαρόλες τους, αποκτά ξανά ζωή ένα κίνημα που έχει ως επίκεντρο τη στέγαση και την αξιοπρεπή διαβίωση. Στοιχειώδη δικαιώματα που καταρρέουν στην κατά τα άλλα ανεπτυγμένη Δύση. Οι μαζικοί αγώνες, η αλληλεγγύη και η σύνδεση επιμέρους κινημάτων και φορέων, μπορούν και πρέπει να βάλουν φρένο στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς τόσο στην Ισπανία, όσο και στην Ελλάδα!