Φύλλο Νο 438 (17 Ιούλη 2019)

Το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εξαιρετικά τεταμένες, ενώ η κατάσταση «μυρίζει μπαρούτι» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η ευφορία στις γραμμές των καπιταλιστών, μετά τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και το σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης της ΝΔ, είναι ολοφάνερη. Μια ολοσέλιδη διαφήμιση της Eurobank κραύγασε: «Οι Επιχειρήσεις Μπροστά!». Αυτό το διαφημιστικό σύνθημα θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνοψίζει το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης.

Στις 15 Ιούλη συνεδρίασε η Συνέλευση 8ης Μάρτη, εκτιμώντας τις μέχρι στιγμής δράσεις της και συζητώντας τα επόμενα βήματα που θα αποφασιστούν οριστικά στην επόμενη συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στις 16 Σεπτέμβρη.

Τα αποτελέσματα των εκλογών αναδεικνύουν τον εγκλωβισμό της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς, σε μια πορεία συρρίκνωσης της εκλογικής επιρροής της, σε σύγκριση με την περίοδο πριν το ξέσπασμα της οικονομικής και στη συνέχεια της πολιτικής κρίσης.

Ό πως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη για τη ροή της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, τα οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο νέος υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, η πλειοψηφία των νέων προσλήψεων, που πραγματοποιήθηκαν τον Ιούνιο του 2019, αφορούν θέσεις με ελαστική σχέση εργασίας.

Συνέντευξη με τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο (πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Βύρωνα και μέλος της Πανελλήνιας Ανεξάρτητης Ταξικής Κίνησης). Τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Γιαννούλια

«Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση. Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, όσο υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρο...», έλεγε ο Μακάριος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 19 Ιούλη του 1974. Λίγες μέρες πριν, η ελληνική Χούντα είχε κάνει το πραξικόπημα στην Κύπρο και είχε προσπαθήσει να τον δολοφονήσει. Την επόμενη μέρα επακολούθησε η εισβολή του τουρκικού στρατού...

Κάποια δημοσιεύματα μίλησαν για δυσφορία της ισραηλινής κυβέρνησης για το αντισημιτικό παρελθόν του Βορίδη. Διατηρούμε επιφυλάξεις για την εγκυρότητά τους: οι ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τις πλέον ακροδεξιές δυνάμεις διεθνώς. Αυτό το φλερτ έχει πολλαπλούς λόγους (την ισλαμοφοβία κ.ά.). Μεταξύ άλλων, όπως εξηγεί Εβραίος κωμικός στο βίντεο «γιατί οι αντισημίτες λατρεύουν το Ισραήλ;», η (λανθασμένη κι επικίνδυνη) ταύτιση των Εβραίων με το Κράτος του Ισραήλ επιτρέπει σε ακροδεξιούς πολιτικούς να βγαίνουν λάδι, δηλώνοντας «μα υποστηρίζω το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή!». Κάπως έτσι κι ο Βορίδης, για να απαντήσει στην «κατηγορία», υπενθύμισε μεταξύ άλλων ότι υποστηρίζει τη μεταφορά της ελληνικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, υποστηρίζει το βάθεμα της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και έχει εναντιωθεί στην καταδίκη του Ισραήλ για τα «περιστατικά» (ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ!) στη Γάζα…

Κάθε καλοκαίρι, όπως έχει καθιερωθεί από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις, ο εκάστοτε υπουργός, μαζί με τους μεγάλους επιχειρηματίες, πανηγυρίζουν για την ανάπτυξη που ήρθε με τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν κ.α .

Σουδάν:
Καταρχήν δεκτή έγινε η συμφωνία που πρότεινε η Αφρικανική Ένωση στο Σουδάν. Σύμφωνα με αυτή, το Στρατιωτικό Συμβούλιο και οι Δυνάμεις της Διακήρυξης για Ελευθερία κι Αλλαγή θα συγκροτήσουν ένα 11μελες όργανο (με εξουσίες προέδρου), με σύνθεση 5-5 και ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, το οποίο όμως θα διαμορφώνει «στρατιωτική» πλειοψηφία τους πρώτους 20 μήνες και θα αντικατασταθεί από «πολιτική πλειοψηφία» τους επόμενους 16, στην τελική ευθεία προς τις πρώτες ελεύθερες εκλογές. Προβλέπεται και μια ανεξάρτητη έρευνα για τις σφαγές διαδηλωτών. Είναι ένας «ανέντιμος συμβιβασμός» που, αν και τμήμα του κινήματος αποδέχεται ως «αποτροπή αιματοχυσίας», συγκεντρώνει την εναντίωση πολλών αγωνιστών, ιδιαίτερα όσων έστησαν τις «Επιτροπές Γειτονιάς» κι έδρασαν σ’ αυτές, ειδικά στις εργατογειτονιές γύρω από το κέντρο της πρωτεύουσας. Ενώ η φήμη που διέρρευσαν οι στρατηγοί για ματαιωμένο πραξικόπημα από οπαδούς του πρώην δικτάτορα Μπασίρ, ίσως είναι ένα επικοινωνιακό κόλπο για να εμφανιστούν ως «εγγυητές της ασφάλειας» και να αποσπάσουν ακόμα περισσότερα (κυρίως να αποφύγουν την έρευνα για τα εγκλήματά τους…).

Στη σκληρή πανευρωπαϊκή εικόνα των πρόσφατων ευρωεκλογών, το σκορ της Ανυπότακτης Γαλλίας (6,31%) είναι από αυτά που διασώθηκαν. Aθροιστικά με άλλα ψηφοδέλτια, όπως του ΚΚ Γαλλίας (2,5%), δείχνουν την ύπαρξη μιας ορατής ριζοσπαστικής Αριστεράς σε σύγκριση με την κατάσταση σε άλλες χώρες.

Το ερώτημα για το ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση στην Ισπανία παραμένει ανοιχτό, αφού από την 28η Απρίλη, που πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές, δεν έχει γίνει ακόμα κατορθωτό να σχηματιστεί κυβέρνηση.