Οι χθεσινές μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, επανέφεραν στο προσκήνιο τη δυναμική του εργατικού κινήματος. Οι μισθωτοί, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, υπενθύμισαν στο Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη ότι μόνο περίπατος δεν θα είναι η ψήφιση των νέων αντεργατικών μέτρων που συμφώνησαν οριστικά σήμερα και οδηγούν στην κοινωνική χρεωκοπία. Η χθεσινή απεργία πρέπει να γίνει η αρχή για αυτό που ξέρει να κάνει καλά το κίνημα: να ανατρέπει κυβερνήσεις. Μετά τον Παπανδρέου και τον Παπαδήμο, ήρθε η ώρα της τρόικας εσωτερικού να πάει σπίτι της.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ένα ποτάμι διαδηλωτών πλημμύρισε χθες το κέντρο της Αθήνας, πιάνοντας το νήμα από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, ενάντια στα μέτρα των περικοπών και της μαζικής ανεργίας. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συνδικάτων και διαδήλωσαν μαχητικά σε μια πορεία που κατέκλυσε όλους τους δρόμους του κέντρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν τα πρώτα 20-25 μπλοκ των σωματείων πέρναγαν μπροστά από τη Βουλή, τα μπλοκ που βρίσκονταν στο Μουσείο, δεν είχαν καν ξεκινήσει! Παρά τα χημικά, την ωμή βία, τις τρομοκρατικές προσαγωγές και τις αναίτιες συλλήψεις, η καλλιέργεια του φόβου δεν ανέκοψε τη λαϊκή οργή.
Η εντυπωσιακή παρουσία του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος, όπως αποτυπώθηκε στα πολυπληθή μπλοκ των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στους ΟΤΑ, των υγεινομικών, της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κ.α., φανερώνει ότι η ισοπέδωση των μισθών, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, έχει να αντιπαρατεθεί με έναν ισχυρό αντίπαλο. Το ίδιο δυναμικό παρών έδωσαν και πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχοι και νέοι-ες, τη στιγμή μάλιστα που η ανεργία στις νεαρές ηλικίες ξεπερνά το 50%.
Οι μικροί αγώνες που ξεσπούν σε διάφορους χώρους τις τελευταίες μέρες (νοσοκομεία, δήμοι), η συσσωρευμένη αγανάκτηση του κόσμου από τη νέα λεηλασία των εισοδημάτων τους και την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, η μεγάλη απόσταση της ασκούμενης πολιτικής σε σχέση με τη λαϊκή βούληση, ήταν σαφείς ενδείξεις ότι το ποτάμι της οργής θα ξαναεμφανιστεί. Οι γνωστές θεωρίες του «τίποτα δεν κινείται» και οι «μεταμοντέρνες» προσεγγίσεις για υποκατάσταση της συνδικαλιστικής δράσης και του όπλου της απεργίας, με νέες μεθόδους πάλης, διαψεύστηκαν για άλλη μια φορά.
Απαραίτητο βέβαια στοιχείο για να νικήσουμε είναι η συνέχεια της εργατικής-λαϊκής αντίστασης. Η περαιτέρω κλιμάκωση και η προσπάθεια για γενική πολιτική απεργία που θα παραλύσει τα πάντα και θα ανατρέψει οριστικά τη συγκυβέρνηση και τις βάρβαρες πολιτικές της, είναι το ανοιχτό στοίχημα για το εργατικό κίνημα.
Συνδικαλιστές, στελέχη, μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ (όπως επίσης του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) έδωσαν τον καλύτερο ευατό τους, για την προετοιμασία και την επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων. Αν θέλουμε να μην περάσουν τα νέα μέτρα, αν θέλουμε να ξεμπλέξουμε με την τρόικα και τα μνημόνια, αν θέλουμε να ανατρέψουμε τη λιτότητα και να αλλάξουμε τους συσχετισμούς υπέρ του κόσμου της εργασίας έχουμε, πολύ σύντομα, ακόμα μια μεγάλη πρόκληση.
Η Αριστερά, πρέπει ειλικρινά και αποφασιστικά να προπαγανδίσει και κυρίως να οργανώσει την περικύκλωση της βουλής, την ώρα της ψήφισης των νέων μέτρων (σε ένα και μόνο άρθρο), τις πρώτες ημέρες του Οκτώβρη. Μαζικά και ενωτικά να τους δημιουργήσουμε τέτοια πίεση, που να μην τολμήσουν να ξαναπούν «ναι σε όλα».
[[{"type":"media","view_mode":"media_large","fid":"919","attributes":{"alt":"","class":"media-image","height":"400","typeof":"foaf:Image","width":"600"}}]]
φωτο: JUNGLE-Report