Η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ

Αισθάνομαι ότι γεννιέται η μεγάλη δημοκρατική παράταξη αυτή τη φορά όμως με πυρήνα την Αριστερά.  Έχω την αίσθηση ότι η μεγάλη αριστερή δημοκρατική  παράταξη είναι παρούσα και μέσω του ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί πλέον την ανατροπή.
Θα σταθώ σε ένα από τα χαρακτηριστικά αυτών των εκλογών:

Την κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου πια  ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και τυπικά πια δεν υπάρχει. Ουσιαστικά εδώ και χρόνια, με τις συνεχόμενες μεταλλάξεις του το ΠΑΣΟΚ, από κόμμα που είχε εκφράσει κάποτε τους «μη προνομιούχους», κατέληξε να εκφράζει τους πιο ακραίους τραπεζίτες, τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και τον πιο ασύδοτο και άγριο καπιταλισμό.

Το ΠΑΣΟΚ στο πέρασμα των χρόνων αγκάλιασε μεγάλες μάζες της κοινωνίας. Στις τάξεις του συναντούσες από αγνούς αγωνιστές της ζωής, μέχρι τυχοδιώκτες και απατεώνες. Η εξουσία των πολλών ετών  δημιούργησε μια πυραμίδα διαφθοράς.
Αυτή είναι η κακή εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Κακή εικόνα η οποία απεικονίζει  και τη γενικότερη εικόνα της κοινωνίας μας.

Όμως υπάρχει και η καλή εικόνα της κοινωνίας μας. Αυτή την καλή εικόνα μπορούσες να τη δεις και μέσα στο ΠΑΣΟΚ σε μικρότερο βαθμό βέβαια. Δυστυχώς όμως ό,τι καλό υπήρχε μέσα στο ΠΑΣΟΚ δεν άντεχε για πολύ. Έφευγε απογοητευμένο. Εσωτερικά δεν λειτουργούσε κανένα κομματικό όργανο και δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα αλλαγής. Ο πολύς κόσμος συνέχιζε να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, στην καλύτερη εκδοχή έχοντας την ανάμνηση του ιδρυτή του, ή στην άσχημη εκδοχή δεμένος από μικρότητες. Τα οράματα της πρώτης δεκαετίας στα μάτια του κόσμου είναι απλά μια μεγάλη απάτη. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όποιος είναι ακόμα με το ΠΑΣΟΚ μπορεί να χαρακτηριστεί αφελής ή ύποπτος.

Σήμερα  η κοινωνία μας γυρνά σελίδα. Ένα μεγάλο μέρος από τον υγιή κόσμο, που απεγκλωβίστηκε από τις αυταπάτες του, δεν ψήφισε ΠΑΣΟΚ. Εκφράστηκε  μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ε.κ.μ.   Όλος αυτός ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα  του ΣΥΡΙΖΑ ε.κ.μ.,  κάνοντας μέσα του μεγάλη υπέρβαση. Σας βεβαιώνω ότι δεν είναι εύκολο για έναν άνθρωπο που είχε εναποθέσει της ελπίδες του σε ένα κόμμα και μάλιστα για πολλά χρόνια τελικά να αλλάζει θέση και άποψη. Η ψήφος προς το ΣΥΡΙΖΑ ε.κ.μ., η οποία έχει προέλθει από πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, έχει πολλά χαρακτηριστικά. Το πιο έντονο είναι αυτό του απεγκλωβισμού και της λύτρωσης από μια νοσηρή κατάσταση. Άλλο εξίσου έντονο χαρακτηριστικό είναι η υπόσχεση αγώνα και αλλαγής της σημερινής μνημονικής κατάστασης που του έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ ε.κ.μ.

Και εδώ μπαίνουν πλέον τα μεγάλα ερωτηματικά. Είναι έτοιμος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ να δεχθεί στην αγκαλιά του όλον αυτό τον κόσμο, χωρίς να αλλοιωθούν τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του; Είναι έτοιμος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ να κατανοήσει τη βιασύνη και την επιμονή των νέων ψηφοφόρων του για άμεσες αλλαγές στη ζωή όλων μας; Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στο «εδώ και τώρα» των νέων ψηφοφόρων του;

Ακόμα περισσότερο τα μέλη των συνιστωσών, που αποτελούν τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι έτοιμα να δεχθούν τη διαφορετικότητα στην άποψη και να πουν ότι «δεν είμαστε πια μόνοι μας»;

Αν τα παραπάνω πάρουν τη σωστή απάντηση, χωρίς διάθεση αποκλεισμών τόσο στην άποψη όσο και στα πρόσωπα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείξει αλαζονική συμπεριφορά ,αν επιδείξει την κατανόηση που αρμόζει, αλλά πολύ περισσότερο αν ξαναμάθει σε όλους μας ότι τίποτα δεν χαρίζεται και όλα κατακτιόνται με αγώνες, με ήθος, με υπομονή και συντροφικότητα, τότε η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο είναι ζωντανή.

Η Αριστερά αυτή τη φορά δεν θα κάνει το λάθος. Η Αριστερά  θα σταθεί  στο ύψος της.