Το μήνυμα των διαδηλώσεων ανά τον κόσμο, παντού κοινό: «δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους».
Πρωτομαγιά 2012, η σημαντικότερη των τελευταίων χρόνων κατά γενική ομολογία, αφού συνέπεσε χρονικά με τον αγριότερο ταξικό πόλεμο των τελευταίων δεκαετιών, που έχουν κηρύξει οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους στους εργαζόμενους και τη νεολαία όλου του πλανήτη. Το μήνυμα των διαδηλώσεων ανά τον κόσμο, παντού κοινό: «δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους».
Στις Η.Π.Α. το κίνημα occupy wall street μαζί με οργανώσεις της Αριστεράς οργάνωσε διαδηλώσεις με τη συμμετοχή χιλιάδων κόσμου από τη Ν. Υόρκη και το Σηάτλ, μέχρι το Λος Άντζελες και το Όκλαντ της Καλιφόρνιας, με κεντρικά τα συνθήματα κατά των τραπεζών και της δύναμης που έχει το -πασίγνωστο πλέον- 99% να ανατρέψει αυτό το σκηνικό. Φυσικά οι αμερικανοί εργάτες δεν απέφυγαν την καταστολή της αστυνομίας και τις συλλήψεις 30 περίπου διαδηλωτών στο Μανχάταν.
Στην Ευρώπη οι εντυπωσιακότερες κινητοποιήσεις έγιναν στην Ισπανία και συγκεκριμένα στη Μαδρίτη. Καθόλου τυχαίο αφού ο λαός της γειτονικής χώρας αντιμετωπίζει την άγρια λιτότητα και τη διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση Ραχόι, αλλά και την απειλή της ενδεχόμενης λαίλαπας του ΔΝΤ. Αξίζει να θυμηθούμε ότι οι χθεσινές διαδηλώσεις ήταν ο επόμενος σταθμός του ισπανικού κινήματος μετά την πανεργατική απεργία, που λίγες βδομάδες πριν είχε παραλύσει τη χώρα.
Στην Πορτογαλία, τη Γερμανία τα συνδικάτα οργάνωσαν τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων. Στο Βερολίνο η κυβέρνηση της Μέρκελ επιστράτευσε 7000 αστυνομικούς απέναντι στην γερμανική εργατική τάξη, που αντιδρά στην πολιτική λιτότητας και τις περικοπές του κοινωνικού κράτους.
Πέρα από τα όρια της Ευρώπης κινητοποιήσεις είχαμε σε χώρες της Ασίας που μαστίζει η αγριότερη φτώχεια και εξαθλίωση. Μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο πλήθος φωτογραφιών από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Ινδονησία κ.α.
Δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι εργάτες διαδήλωσαν, ξεκινώντας από την ηρωική πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, όπου σαν χθες, πριν 3 δεκαετίες 35 διαδηλωτές είχαν δολοφονηθεί από το τότε δικτατορικό καθεστώς.
Ελλάδα
Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν εκτός της Αθήνας στις κεντρικές πόλεις της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν καλή, με τον απλό κόσμο της Αριστεράς, που έχει δώσει όλες τις μάχες τα 2 χρόνια του μνημονίου, να είναι εκεί. Η ελλιπής προετοιμασία και οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις δεν διευκόλυναν τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. Παντού υπήρξαν ξεχωριστά καλέσματα από τα εργατικά κέντρα, το ΚΚΕ και τις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Κυρίως όμως η υποχώρηση στην προβοκατορολογία των προηγούμενων ημερών, απ’ ότι φάνηκε εκ του αποτελέσματος, (βλ. κάλεσμα ΚΚΕ στη Χαλυβουργία και το βάρος που έδωσε ο Συνασπισμός στη συγκέντρωση της Καισαριανής και όχι στην πορεία από την Ομόνοια, όπου ήταν και το κάλεσμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) ήταν που οδήγησε σε συμμετοχή κατώτερη των αντικειμενικών δυνατοτήτων.
Θα άξιζε πραγματικά τον κόπο, η Αριστερά στο σύνολο της να έχει δώσει τις δυνάμεις της την φετινή Πρωτομαγιά, οι δρόμοι κι οι πλατείες κάθε πόλης να πλημμυρίσουν από τον κόσμο της τάξης μας, να φτάσει το σύνθημα «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω» στ’ αυτιά κάθε τραπεζίτη, κάθε μέλους της απονομιμοποιημένης κυβέρνησης τους. Να στείλουμε ένα αυθεντικό αγωνιστικό μήνυμα στους λαούς της Ευρώπης, που έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο κίνημα αντίστασης στην Ελλάδα. Οι μάχες συνεχίζονται, το δυναμικό υπάρχει, στις 6 Μάη θέλουμε τα μεγαλύτερα δυνατά ποσοστά για τις δυνάμεις της Αριστεράς και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ.
Και από τις 7 Μάη ξανά στους δρόμους, δυνατότεροι, μέχρι τη νίκη! Ή εμείς, ή αυτοί!