Συνέντευξη του Γ. Τεκίρδαλη από το ΣΥΡΙΖΑ (Ά Θεσσαλονίκης) στο alterthess

ΕΡ: Από τον Μάιο του 2010, όταν και ψηφίστηκε στη Βουλή το πρώτο Μνημόνιο, οι δείκτες που μετρούν τη φτώχεια και τις οικονομικές ανισότητες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Την ίδια στιγμή στην ευρωπαϊκή και στην εγχώρια πολιτική σκηνή έχουν κυριαρχήσει δύο απόψεις. Η πρώτη ορίζει την επιλογή του Μνημονίου και των πολιτικών που απορρέουν από αυτό ως μονόδρομο. Η δεύτερη απορρίπτει το Μνημόνιο επικαλούμενη εναλλακτικές προτάσεις για την οικονομία . Με ποια άποψη από τις δύο συμφωνείτε και ποια είναι τα άμεσα μέτρα που προτείνετε για την αντιμετώπιση της φτώχειας και των οικονομικών ανισοτήτων;

 

ΑΠ: Οι μνημονιακές κυβερνήσεις γύρισαν τα εισοδήματα και τα εργατικά δικαιώματα δεκαετίες πίσω. Μείωσαν τους μισθούς κατά 30% κατά μέσον όρο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενώ ταυτόχρονα οι φόροι, τα τέλη και τα άλλα χαράτσια με κορυφαίο αυτό που επιβλήθηκε μέσω της ΔΕΗ, περιόρισαν περαιτέρω το εισόδημα των εργαζόμενων τάξεων. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 50% του πληθυσμού αδυνατεί να αγοράσει τρόφιμα (η Ελλάδα ξεπέρασε έτσι ακόμη και τη Βουλγαρία στην αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών).

 

Οι κοινωνικές συνέπειες της επίθεσης δεν έχουν ακόμη υπολογιστεί λεπτομερειακά. Η τεράστια άνοδος των κρουσμάτων ψυχικών νόσων και οι 2.000 αυτοκτονίες δίνουν μόνον μια μικρή πικρή γεύση για το παγόβουνο που υπάρχει κάτω από την επιφάνεια.

Ταυτόχρονα, καμία από τις προβλέψεις των υποστηρικτών των μνημονίων δεν επιβεβαιώθηκε αυτά τα δύο χρόνια. Και αυτό γιατί η βαρβαρότητα πήγε χέρι χέρι με την παράνοια: τα μέτρα που πάρθηκαν οδήγησαν σε επιδείνωση του προβλήματος το οποίο υποτίθεται ερχόντουσαν να λύσουν. Όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία ο Παπανδρέου το δημόσιο χρέος ήταν κάτω από το 120% του ΑΕΠ. Σήμερα το δημόσιο χρέος φτάνει στο 160% του ΑΕΠ, το 2013 αναμένεται να το ξεπεράσει, για να πέσει κάτω από το 150% το… 2017 και πιθανόν, αν όλα εξελιχθούν «άψογα», να κατέβει στο… 120% το 2020. Στην πραγματικότητα πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το 2020 το χρέος θα έχει φτάσει στο 200% του ΑΕΠ, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Ούτε φυσικά οι προβλέψεις της κυβέρνησης το 2010 για ανάπτυξη το 2012 βγήκαν αληθινές: ήδη η ύφεση, δηλ. η αρνητική ανάπτυξη, σε σχέση με το 2010 φτάνει το 15%!

 

Σε αντίθεση με τις θεωρίες περί «λαού του καναπέ», οι εργαζόμενοι και τα άλλα φτωχά στρώματα στην Ελλάδα κινητοποιήθηκαν με πρωτοφανή –για τα ευρωπαϊκά δεδομένα– μεγέθη, αλλά και με πρωτόγνωρη οργή, αποφασιστικότητα, συχνότητα, μαχητικότητα, εφευρετικότητα, πολλές φορές και ηρωισμό. Σε άλλες χώρες όπου επιβλήθηκαν αντίστοιχα απάνθρωπα μέτρα, έγιναν ελάχιστες ή και καθόλου κινητοποιήσεις (Βαλτικές χώρες, Ρουμανία κ.α.). Στην Ελλάδα από τον Φλεβάρη του 2010 μέχρι το Φλεβάρη του 2012 έγιναν 17 πανεργατικές απεργίες, ένα νούμερο κυριολεκτικά ιστορικό, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι προκηρύχθηκαν παρά τις προθέσεις της συνδικαλιστικής ηγεσίας.

 

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν δεσμευτεί στην τρόικα ότι θα πάρουν τον Ιούνιο νέα αντιλαϊκά μέτρα 15 δισ. ευρώ, μειώνοντας πάλι μισθούς, εφ’ άπαξ και συντάξεις, διαλύοντας το κοινωνικό κράτος, ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο, αυξάνοντας την ανεργία και προωθώντας νέα φοροεπιδρομή σε βάρος του λαού.

 

Ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει με την ψήφο του στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ να ξανακυβερνήσουν δίνοντάς τους συγχωροχάρτι για όσα καταστροφικά έκαναν και λευκή επιταγή για όσα χειρότερα προετοιμάζουν.  

 

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χρεοκόπησαν, εξαθλίωσαν και ταπείνωσαν την εργατική τάξη και το λαό. Δεν έχουν δικαίωμα να εμφανίζονται σήμερα ως σωτήρες αυτοί που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι.

 

Καλούμε το λαό να μετατρέψει τις εκλογές σε λαϊκό δημοψήφισμα για τη συντριβή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των μνημονιακων πολιτικών κολαούζων τους. Να αναδείξει πιο ενδυναμωμένο το ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα πλαίσια μιας ενισχυμένης Αριστεράς, ώστε από καλύτερες θέσεις ν’ αγωνιστεί για την ενότητα της, για τα λαϊκά προβλήματα και για τη σοσιαλιστική προοπτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μαχητικότερη δύναμη αντιπολίτευσης. Στηρίξαμε τους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες.

 

Εργαστήκαμε και εργαζόμαστε για τη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, που είναι το αναγκαίο πολιτικό κλειδί για να ανοίξουμε την πόρτα για μία αριστερή κυβέρνηση, που με βάση το πρόγραμμά της, την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και τη στήριξη του λαϊκού κινήματος θα προωθήσει:

 

- Την ακύρωση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων τους.

- Την παύση αποπληρωμής του δημοσίου χρέους με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του.

- Την εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

- Τη φορολόγηση των πλουσίων, του πλούτου και της εκκλησιαστικής περιουσίας, τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών και τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία.

- Την αναπτυξιακή-παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αποκατάσταση και αύξηση μισθών και συντάξεων και προστασία του περιβάλλοντος.

- Τη διαγραφή ή το κούρεμα των δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες των λαϊκών νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών.

- Την αποκατάσταση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Επικαιρότητα

 

ΕΡ:Χιλιάδες νέοι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας ενώ πολλοί από αυτούς που εργάζονται αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ανασφάλιστης εργασίας, της εκ περιτροπής εργασίας, του περιορισμού της συνδικαλιστικής ελευθερίας και κυρίως της μη τήρησης της μισθοδοσίας από τους εργοδότες. Τα παραπάνω προβλήματα έχουν οδηγήσει χιλιάδες νέους στην οικονομική μετανάστευση. Ποια ορίζετε ως τα αίτια που έχουν οδηγήσει στην περιγραφόμενη κατάσταση και ποιες είναι οι άμεσες λύσεις που προτείνετε;

 

ΑΠ: Με πρόσχημα τις βουλές της τρόικας, θεσμοθετήθηκαν και τα πιο τρελά όνειρα των μεγάλων εργοδοτών, π.χ. του ΣΕΒ: Ουσιαστικά εξουδετερώθηκε η αποζημίωση απόλυσης, καταργήθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις και οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, επιβλήθηκε η εκ περιτροπής εργασία και άλλες μορφές ελαστικής εργασίας. Τα μέτρα αύξησαν την ανεργία σε επταψήφια νούμερα και τα ποσοστά της σε δυσθεώρητα ύψη: η Ελλάδα διεκδικεί σήμερα από την Ισπανία τη θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη με πραγματική ανεργία πάνω από 23% και με την ανεργία των νέων στο 50%. 

 

Πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση νόμου στο κοινοβούλιο για το ζήτημα της ανεργίας. Πέρα από τα γενικότερα ριζοσπαστικά μέτρα («απαγόρευση των απολύσεων σε όλες τις επιχειρήσεις, μείωση του χρόνου εργασίας σε 35 ώρες την εβδομάδα και 7 ώρες ημερησίως, αυτοδιαχείριση των εγκαταλειμμένων από τους ιδιοκτήτες τους και κατειλημμένων από τους εργάτες επιχειρήσεων»), στο κείμενο προτείνονται και άμεσα μέτρα στήριξης των ανέργων: επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτατου μισθού χωρίς περιορισμούς για όλο το διάστημα της ανεργίας, πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για τους ανέργους, αναστολή δόσεων δανείων και απαγόρευση πλειστηριασμών-κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, κάρτα απεριόριστων διαδρομών στα ΜΜΜ, χαμηλότερα τιμολόγια ΔΕΚΟ, απαλλαγή από δημοτικά τέλη κ.ά.

 

Οι βασικές διεκδικήσεις ενός μαχητικού κινήματος εργαζομένων-ανέργων κατά της ανεργίας πρέπει να κινούνται προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, που ταυτόχρονα επιβάλλει την ανάγκη για απόκρουση κάθε απόπειρας για απολύσεις ή μειώσεις μισθών. Αιτήματα όπως η ολοκληρωτική απαγόρευση των απολύσεων, οι μαζικές προσλήψεις σε κοινωνικές υπηρεσίες, η κατάργηση όλων των νόμων που ευνοούν την εργοδοτική αυθαιρεσία και του άρθρου 99 που αποτελεί καταφύγιο κάθε κακοπληρωτή, πρέπει επιτέλους να δεσμεύσουν τη δράση των συνδικάτων και της Αριστεράς. Κάθε μετριοπάθεια σε αυτή τη μάχη φέρνει πιο κοντά τον Καιάδα που μας ετοιμάζουν.  

 

ΕΡ: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ο αριθμός των δημοσιών υπαλλήλων (μέχρι τις 9 Απριλίου του 2012) μόλις ξεπερνάει τις 700.000 όντας από τους μικρότερους στην Ευρωζώνη. Παράλληλα οι κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται λόγω των δεσμεύσεων του μνημονίου ολοένα και περισσότερο. Ποια πολιτική σκοπεύετε να ακολουθήσετε στο ζήτημα των δημοσιών δαπανών σε αντιστοιχία με την παρατηρούμενη μείωση του βιοτικού επιπέδου; 

 

ΑΠ: Αν μετά τις εκλογές συνεχίσει να βρίσκεται στην κυβέρνηση το όποιο «μαύρο μπλοκ», θα ληφθούν νέα έκτακτα μέτρα προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι του Μνημονίου 2 –καθώς υπάρχει απόκλιση μεταξύ στόχων και πραγματικότητας: μόνο στο α' τρίμηνο του 2012 το έλλειμμα ξεπερνά το 50% του ελλείμματος που έχει προβλεφθεί για ολόκληρο το έτος.  

 

Αλλά και όλα καλά να πήγαιναν στον προϋπολογισμό, ο στόχος για περικοπές επιπλέον 11,5 δισ. τη διετία 2013-2014, που προβλέπει η νέα δανειακή σύμβαση, επιφέρει καινούργια ανθρωποκτόνα μέτρα τον Ιούνιο, καθώς κάθε χρόνο πρέπει να κοπούν 5,75 δισ. ευρώ από υγεία, παιδεία και άλλες κοινωνικές δαπάνες (οι οποίες στη φρασεολογία των μνημονιακών κομμάτων περιγράφονται ως «σπατάλες»).

 

Πρώτος στόχος, σύμφωνα με τη «Ναυτεμπορική», είναι η μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ κατά 1% του ΑΕΠ, δηλ. κατά 1 δισ. ευρώ ετησίως. Αυτό σημαίνει: Περαιτέρω περικοπές μισθών στο Δημόσιο (πέραν του 35% που έχει επιβληθεί κατά μέσον όρο μέχρι τώρα) και επέκταση του φτωχολόγιου του Δημοσίου και σε όσους φορείς είχαν εξαιρεθεί (δηλ. στα ειδικά μισθολόγια) πράγμα που θα επιφέρει επιπλέον μειώσεις αποδοχών κατά μέσον όρο 12%. Επιπλέον σχεδιάζεται η κατάργηση και των τελευταίων επιδομάτων που είχαν μείνει.

 

Επίσης στόχο έχουν την κατάργηση των κοινωνικών επιδομάτων σε 120.000 ανθρώπους. Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με την τρόικα για τη μείωση ή και κατάργηση περίπου 90 κοινωνικών επιδομάτων (αναπηρίας, πολύτεκνων, παραμεθόριου, τοκετού, ΕΚΑΣ, ασθένειας, εργαστικών ατυχημάτων, για βαριές χρόνιες παθήσεις κ.λπ.), που παίρνουν σήμερα περίπου 240.000 δικαιούχοι. Συνολικά τη διετία που ακολουθεί ο Σαχινίδης προγραμματίζει την περικοπή 3,5 δισ. ευρώ από τις κοινωνικές δαπάνες.

 

Επίσης ετοιμάζονται απολύσεις, νέο κύμα εφεδρείας, κατάργηση ή συγχνωνεύσεις κι άλλων υπηρεσιών, φορέων ή ΔΕΚΟ. Ο στόχος είναι η απομάκρυνση 30.000 υπαλλήλων το χρόνο προκειμένου να πιαστεί ο συνολικός στόχος των 150.000 το 2015. Με ποιο κριτήριο θα επιχειρηθούν να γίνουν οι απολύσεις; Με τη λεγόμενη «αξιολόγηση». Στα τέλη Μαΐου έχουν προγραμματιστεί να υποβληθούν σε γραπτές εξετάσεις όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι προκειμένου να «κριθούν» οι ικανότητές τους.

 

Επίσης ξανανοίγει το ασφαλιστικό. Τα περισσότερα ταμεία έχουν ήδη λάβει από τον Μάρτιο κιόλας τη μισή ετήσια κρατική επιχορήγηση –και αυτό είναι φυσιολογικό αφού καταρρέουν τα έσοδά τους εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης, αλλά εξαφανίζονται και τα αποθεματικά τους εξαιτίας της ληστείας με το PSI. Συνεπώς, ή θα πρέπει να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση ή θα πρέπει να αλλάξει συνολικά η πολιτική της ύφεσης που μειώνει τις καταβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές, ή θα πρέπει να γίνει γενναία σύλληψη της εισφοροδιαφυγής ή θα πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις και τα εφάπαξ. Φυσικά είναι ήδη αποφασισμένο ότι θα επιλεγεί το τελευταίο.

 

Όλες οι προεκλογικές τοποθετήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν αναφέρονται σε κανένα από τα παραπάνω ζητήματα ακριβώς επειδή σκοπεύουν να εφαρμόσουν κατά γράμμα αυτό το αιμοσταγές πρόγραμμα. Για εμάς, για την πλειοψηφία, είναι ζήτημα και ζωής και θανάτου να τους σταματήσουμε.

 

Το καθήκον είναι η ανατροπή της λιτότητας, η επιβολή μιας οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που θα λογοδοτεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Πρόκειται για καθήκον ασύμβατο με τι σημερινές πολιτικές της υπαρκτής ΕΕ, συνδεμένο με τις προοπτικές μιας άλλης Ευρώπης.

 

Η πορεία προς την κατεύθυνση αυτή είναι υπόθεση της Αριστεράς. Της ενότητάς της μέσα στο κίνημα αντίστασης, της συμπαράταξής της στις πολιτικές μάχες, της κυβέρνησης της Αριστεράς ως αντίπαλο δέος απέναντι σε όλα τα αστικά κυβερνητικά σχέδια. Με τελικό στόχο την αντικαπιταλιστική ανατροπή και τη σοσιαλιστική αλλαγή της κοινωνίας.

 

Πηγή: alterthess.gr