διεθνή

Εκατοντάδες φοιτητές έχουν καταλάβει το κοινοβούλιο της Ταϊβάν, ενώ χιλιάδες διαδηλωτές τους υποστηρίζουν συγκεντρωμένοι έξω από το κτίριο.

Μία από τις –πολλές– αρνητικές παρενέργειες των γεωπολιτικών ανταγωνισμών στην Ουκρανία είναι και η όξυνση των δυσκολιών για το ρωσικό κίνημα.

Απέναντι σε ένα όργιο καταστολής (δεκάδες γιατροί και νοσοκόμοι «εξαφανίζονται» ή φυλακίζονται, γιατί έχουν αποδείξεις για την αστυνομική βία) και με τον σαουδαραβικό στρατό να έχει εγκατασταθεί στη χώρα, ο λαός του Μπαχρέιν συνεχίζει τον αγώνα που ξεκίνησε το 2011, στα πλαίσια των αραβικών εξεγέρσεων.

Εννέα μήνες μετά τις μαζικές διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, ο λαός ξαναβγήκε στους δρόμους.

Το Σάββατο,22/3 η Μαδρίτη είδε τη μεγαλύτερη διαδήλωση που έγινε στην ιστορία της ισπανικής δημοκρατίας, καθώς συμμετείχαν πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Εδώ και περίπου ένα μήνα ξεκίνησαν οι πορείες αξιοπρέπειας (Μarchasdedignidad) από όλες τις γωνιές της Ισπανίας. Συγκεκριμένα οι πορείες που κατέληξαν στη Μαδρίτη, ήταν οχτώ και αποτελούνταν από ανθρώπους όλων των ηλικιών, φύλων και επαγγελμάτων που ξεκίνησαν από όλα τα σημεία της χώρας, ακόμα και από το εξωτερικό.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές μας χώριζαν τέσσερις ημέρες από το δημοψήφισμα που διοργανώνεται στην Κριμαία έπειτα από εξαγγελία του Ρώσου υπ. Εξωτερικών Σ. Λαβρόφ. Την ίδια στιγμή υπήρχαν επεισοδιακές διαδηλώσεις στην Α. Ουκρανία οι οποίες ζητούσαν να γίνει και εκεί δημοψήφισμα. Η κορύφωση της αντιπαράθεσης των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη, γύρω από μια περιοχή η οποία βρίσκεται μέσα στην Ευρώπη, από την οποία περνούν οι περισσότεροι αγωγοί υδρογονανθράκων και η οποία αποτελεί στρατιωτικά εξαιρετικά στρατηγικό σημείο για τις αντιμαχόμενες πλευρές, όχι μόνον αναβιώνει ένα ψυχροπολεμικό κλίμα αλλά μοιάζει τραγικά με τις παραμονές του 1914: Εκατό χρόνια μετά το ξέσπασμα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου εμφανίζεται ξανά ένας αντίστοιχος κίνδυνος στην Ευρώπη, αλλά αυτή τη φορά με πρωταγωνιστές που διαθέτουν όλοι πυρηνικά όπλα.

Ανάγκη απάντησης στην ΕΕ, τον Ολάντ και την ακροδεξιά

Η δεξιά κυβέρνηση, η τρόικα και οι κύπριοι καπιταλιστές είχαν βάλει, εδώ και καιρό, στο μάτι την τεράστια περιουσία του δημοσίου. Πέταξαν, λοιπόν, το γάντι στους εργαζόμενους, ετοιμάζοντας, με βάση τις επιταγές του μνημονίου, ένα εκτρωματικό νομοσχέδιο με στόχο την ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών (λιμάνια, Αρχή Ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνίες).

Με απαίτηση της τρόικας, στο λιμάνι της Λισαβόνας πριν δύο χρόνια εγκαθιδρύθηκε εργοδοτικό «γραφείο ευρέσεως εργασίας», για να προσλαμβάνει προσωπικό με επισφαλείς όρους εργασίας και μισθούς μειωμένους κατά 1/3, με στόχο να χτυπήσει τις συνθήκες εργασίας όλων των εργαζομένων.

Η είδηση έσκασε ξαφνικά. Η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και το Μπαχρέιν απέλασαν τους πρεσβευτές του Κατάρ, επικαλούμενες «την προστασία της ασφάλειας και της σταθερότητάς» τους.

Στις 6 Μάη του 2012, μια μαζική διαδήλωση στην πλατεία Μπολότναγια ενάντια στην ορκωμοσία του Πούτιν κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία.

Το υπόβαθρο της ανατροπής του Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία

Την πρώτη απόπειρα ανοιχτής υπονόμευσης περνά η αριστερή κυβέρνηση της Βενεζουέλας, μετά το θάνατο του προέδρου Ούγκο Τσάβες.

Η Ιταλία απέκτησε τον τρίτο κατά σειρά μη εκλεγμένο πρωθυπουργό της.

Εδώ και μέρες στην Ταϊλάνδη, κινητοποιούνται οι αγρότες, διεκδικώντας την καταβολή των αγροτικών επιδοτήσεων, που έχουν «παγώσει».

Έντονες αντιδράσεις σε υπερσυντηρητικούς Αμερικανούς έχει προκαλέσει η πρόταση του νέου Δημοκρατικού δημάρχου της Ν. Υόρκης Μπιλ ντε Μπλάζιο, ώστε να αναλάβουν οι πλούσιοι δημότες το κόστος του σχεδίου της επέκτασης της δημόσιας εκπαίδευσης, το οποίο αποτελεί μία από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις του.

Συνεχίζονται οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης Ερντογάν με αφορμή το νέο νομοσχέδιο ελέγχου του διαδικτύου που έχει πέρασε η τούρκικη κυβέρνηση.

Η εργατική-λαϊκή εξέγερση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί ένα εξαιρετικά σπουδαίο γεγονός για το κίνημα και την Αριστερά διεθνώς, αλλά ιδιαίτερα στα Βαλκάνια.

Νεοφιλελευθερισμός, αυταρχισμός και μεγαλορωσικός ιμπεριαλισμός

Άνεμος ανατροπής στα Βαλκάνια

Τα όρια της αντεπανάστασης θα οξύνουν την καταστολή

Μετά την εξέγερση του καλοκαιριού του 2013 στη Βραζιλία, ακυρώθηκαν οι αυξήσεις στις τιμές των συγκοινωνιών.

Το «λευκό κύμα», όπως ονομάζεται το κίνημα υπεράσπισης της δημόσιας υγείας στην Ισπανία, έδειξε πως μαζικοί παρατεταμένοι αγώνες μπορούν να πετύχουν και νίκες.

Η απόφαση του Ισπανού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι να καταργήσει το νόμο του 2010, που επέτρεπε τις αμβλώσεις ως την 14η εβδομάδα της κύησης, έχει προκαλέσει μαζικές κινητοποιήσεις γυναικών που στρέφονται κατά της κυβέρνησης και της Καθολικής Εκκλησίας και υπέρ της ελευθερίας τους στην επιλογή.

Η τρίτη επέτειος της αιγυπτιακής επανάστασης της 25ης Γενάρη 2011 συμπύκνωσε τη δύσκολη και σύνθετη κατάσταση στην Αίγυπτο. Η πλατεία Ταχρίρ φέτος παραδόθηκε από το καθεστώς στους υποστηρικτές του στρατηγού Σίσι, που συγκεντρώθηκαν στην εμβληματική πλατεία για να διαδηλώσουν την υποστήριξή τους στον «ηγέτη του έθνους».

Η διεθνής διάσκεψη «Γενεύη 2» για τη Συρία βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά οι προσδοκίες είναι εξαιρετικά χαμηλές.

Οι λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ουκρανία έχουν πάρει χαρακτήρα ανοιχτής εξέγερσης που απαιτεί την ανατροπή του προέδρου Γιανουκόβιτς.

Η κυβέρνηση Ολάντ, αποφασίζοντας να ενισχύσει με 1.500 στρατιώτες επιπλέον την ήδη υπάρχουσα γαλλική στρατιωτική δύναμη στη Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, κλιμακώνει την ανάμιξη της Γαλλίας στην εμφύλια σύρραξη στη χώρα.

Ο ηγέτης του Ουγγρικού νεοναζιστικού Γιόμπικ, Βόνα, επισκέφτηκε το Λονδίνο, στην προσπάθειά του να χτίσει δεσμούς με το BNP.

Μετράμε πια βδομάδες -διεθνούς- δημοσιογραφικής αθλιότητας, με αφορμή την παράλληλη σχέση του Φρανσουά Ολάντ. Τίποτα δεν συμβολίζει πιο πολύ την απόσταση των μίντια από τις λαϊκές διαθέσεις και αγωνίες.