Φύλλο Νο 345 (7 Οκτώβρη 2015)

Η πρόθεση των ευρωηγεσιών είναι να επεκτείνουν και να μονιμοποιήσουν την πολιτική της σκληρής λιτότητας. Παρότι η παράταση και μεγέθυνση της κρίσης, που ξεκίνησε το 2008, αποδεικνύει ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο, οι κυρίαρχες τάξεις, και οι διεθνείς θεσμοί στην υπηρεσία τους, δεν γνωρίζουν, ούτε αναζητούν άλλες απαντήσεις.

Η εκφώνηση από τον Αλέξη Τσίπρα των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου, ήταν μια εντυπωσιακή παράσταση πολιτικής μεταμόρφωσης του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ σε διακόνους του μνημονίου.

Φλύαρη ανακεφαλαίωση εκσυγχρονιστικών προταγμάτων της τελευταίας τριακονταετίας οι κυβερνητικές εξαγγελίες

Πίσω από τα ανέκδοτα για τα αγγλικά του Τσίπρα και τις φωτογραφίες με το ζεύγος Ομπάμα, το πρόσφατο πολυήμερο ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και οι επαφές που είχε, με αφορμή την ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανέδειξαν καθαρά τη συμπόρευση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής με τη γραμμή του δυτικού ιμπεριαλισμού στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Πράγμα αναμενόμενο, μετά την αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ στο πεδίο της «διαπραγμάτευσης» με τους δανειστές.

Ύστερα από σκληρές εσωκομματικές ίντριγκες και με δεδομένη την αναζήτηση πολιτικού και ιδεολογικού στίγματος, τέσσερις είναι τελικά οι υποψήφιοι για τη θέση του προέδρου της ΝΔ: οι Β. Μεϊμαράκης, Κυρ. Μητσοτάκης, Α. Τζιτζικώστας και ο Α. Γεωργιάδης, που κυριολεκτικά στο... «και πέντε» συγκέντρωσε τις απαιτούμενες υπογραφές.

«Αν το περιβάλλον ήταν τράπεζα, θα το είχατε ήδη σώσει»
Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας,
Σύνοδος Κορυφής στην Κοπεγχάγη για την κλιματική αλλαγή, 2009

Οι υποψήφιοι αγοραστές είναι εταιρείες κολοσσοί παγκοσμίως στις θαλάσσιες μεταφορές. Η δανέζικη APM Terminal κατέχει 11 σταθμούς σε λιμάνια σε όλο τον κόσμο (Τουρκία, Ισπανία, Λατ. Αμερική), ενώ η Κινεζική Cosco διαχειρίζεται στόλο 3,35 εκατ. teu.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με διαδικασίες fast track, μεθοδεύει την επίσπευση της διαδικασίας του ξεπουλήματος ΟΛΠ και ΟΛΘ.

«Παράγκα» Μουσικής: Οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ) πληρώνουν τα σπασμένα της κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης χρημάτων που έκανε η παρέα του Λαμπράκη και του ΔΟΛ. Αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι είναι 5 μήνες απλήρωτοι, κάτι που έχει ξανασυμβεί, αλλά για μικρότερο χρονικό διάστημα.
Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν για πρώτη φορά στάσεις εργασίας την Παρασκευή 2 Οκτώβρη, μετά από απόφαση της συνέλευσής τους, που πραγματοποιήθηκε δύο μέρες πριν. Να θυμίσουμε ότι ακριβώς ένα χρόνο πριν, η τότε κυβέρνηση Σαμαρά ενέκρινε ποσό 300.000 ευρώ ως κρατική επιχορήγηση. Βλέπετε, η ιδιωτική πρωτοβουλία, που το σύστημα την παρουσιάζει ως την ιδανική λύση ενάντια στην υποτιθέμενη κρατική κακοδιαχείριση, είχε δημιουργήσει χρέη 245 εκατ. ευρώ. Κι όλα αυτά παρά το πανάκριβο εισιτήριο για τη συντριπτική πλειοψηφία των παραστάσεων του Μεγάρου Μουσικής που καθιστούσε αδύνατη την ψυχαγωγία για τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Παρ’ όλα αυτά ο ΟΜΜΑ είχε φορολογική ενημερότητα με ειδική τροπολογία που πέρασε στη Βουλή το 2014 η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Επίσης θυμίζουμε ότι, επειδή τα δάνεια του Μεγάρου είχαν ληφθεί με εγγυητή το ελληνικό Δημόσιο, με απόφαση των Γιάννη Στουρνάρα και Πάνου Παναγιωτόπουλου (που ήταν τότε υπουργοί Οικονομικών και Πολιτισμού αντίστοιχα), το κράτος έχει αναλάβει την αποπληρωμή των δανείων για να μην κλείσει το ίδρυμα.
Όμως και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους 7 πρώτους μήνες της θητείας της δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία για να ζητηθούν τα χρήματα από τους πραγματικούς οφειλέτες, που διοργάνωναν στην ουσία κλειστές βραδιές στο Μέγαρο μόνο για πλούσιους, με αποτέλεσμα το μάρμαρο να το πληρώνουν αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι.

Απαιτούνται πλατιές και ενωτικές πρωτοβουλίες από τα κάτω

Με τα τετριμμένα «επιχειρήματα» του «εξορθολογισμού» του Δημοσίου, με την επανενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού ενάντια σε ένα Δημόσιο που εξακολουθεί να είναι στοιχειωδώς καλύτερο εργασιακά από τον ιδιωτικό τομέα, με τους ψηφισμένους μνημονιακούς και αντεργατικούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων και με τις ευλογίες της μνημονιακής αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ, η νεομνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κατά τις επιταγές του φρέσκου μνημονίου που υπέγραψε, επαναφέρει και εντείνει τις συνήθεις επιθέσεις στο δημόσιο τομέα.

Συνεχίζοντας τον απολογισμό των εκλογών και εξετάζοντας τις προοπτικές της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) στη νέα περίοδο, ζητήσαμε από τρία στελέχη της, τη Σόφη Παπαδόγιαννη - Πολιτικό Συμβούλιο ΛΑΕ, τον Σπύρο Σκαμνέλο - ΛΑΕ Άρτας, και τον Γιώργο Στρατινάκη - ΛΑΕ Περιστερίου, την άποψή τους, θέτοντάς τους τρεις κοινές ερωτήσεις της «Εργατικής Αριστεράς»:

Στις «ενδιάμεσες» εποχές, στη σύγχυση που προκαλεί η ήττα σε μια σημαντική μάχη ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται, βαραίνουν πολύ κάποια βασικά ψέματα ή κάποιες βασικές μισοαλήθειες.

Πρωτοφανής δίωξη ασκήθηκε σε βάρος 14 διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Αθήνας (ΕΚΠΑ), που συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον διάρκειας 3,5 μηνών αγώνα τους ενάντια στις απολύσεις-διαθεσιμότητες.

Η πλήρης αναδιάταξη του κεντρικού πολιτικού σκηνικού μετά τη μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, την υπογραφή του Μνημονίου 3 και τη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αναπόφευκτα αντανακλάται και στους ίδιους τους κοινωνικούς χώρους και τις πολιτικές εκπροσωπήσεις σε αυτούς. Ένας τέτοιος χώρος είναι και το πανεπιστήμιο. Νέα δεδομένα, νέα κατάσταση άρα και νέα καθήκοντα προκύπτουν για τις οργανωμένες δυνάμεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Το Ιδιωτικής Χρήσεως αυτοκίνητο είναι το «ιερό τοτέμ» του καπιταλισμού. Και οι αυτοκινητοβιομηχανίες βρίσκονται τον τελευταίο αιώνα στην κορυφή ενός κόσμου που συστηματικά παραποιεί την πραγματικότητα της καθημερινής ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της, προκειμένου να αυξήσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ υποτίθεται ότι υπηρετεί το γενικό καλό.

Η επτάμηνη εμπειρία της διακυβέρνησης Τσίπρα αποδεικνύει με τον πιο σταθερό τρόπο ότι αν μια πολιτική αντιλιτότητας, για λογαριασμό των υποτελών τάξεων, δεν είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με τις ευρωηγεσίες και το ευρώ, είναι καταδικασμένη να μετατραπεί στο αντίθετό της, σε μνημονιακή πολιτική.

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της 23ης Σεπτεμβρίου αλλά και τα παρελκόμενά της έδωσαν για μία ακόμα φορά το στίγμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Ημίμετρα, έμφαση στην ασφάλεια των συνόρων με ανοιχτό το ενδεχόμενο για μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση, διαφωνίες ανάμεσα στα κράτη-μέλη, αυτός είναι με λίγα λόγια ο απολογισμός της Συνόδου Κορυφής –αλλά και της γενικότερης πολιτικής της ΕΕ στο προσφυγικό ζήτημα.

Στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών συγκεντρώσαμε είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες και γραφική ύλη για τα άπορα παιδιά της Αττικής. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική. Μέσα σε δύο μόνο μέρες ήρθαν πάνω από 700 άνθρωποι και η αποθήκη μας, που είναι πάνω από διακόσια τετραγωνικά, γέμισε ασφυκτικά. Έτσι φορτώσαμε τρία φορτηγά και τα στείλαμε στη Μυτιλήνη, ενώ παράλληλα συνεργαστήκαμε με την Ανοιχτή Συνέλευση Περάματος και τη δημοτική παράταξη Νίκαιας-Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» για να μοιραστεί η γραφική ύλη στα παιδιά. Συνεχίζουμε!

Το αίτημα για ψωμί και δημοκρατία παραμένει επίκαιρο

Αφγανιστάν: Δύο ειδήσεις περιγράφουν την κατάσταση στο Αφγανιστάν. Η πρώτη είναι η κατάληψη της Κουντούζ από τους Ταλιμπάν, η πρώτη κατάληψη πρωτεύουσας επαρχίας, που δείχνει την αδυναμία της στηριζόμενης από τις ΗΠΑ αφγανικής «κυβέρνησης». Η δεύτερη είναι ότι κατά την ανακατάληψή της, αμερικανικά βομβαρδιστικά χτύπησαν το νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, σκοτώνοντας 22 ασθενείς και νοσηλευτικό προσωπικό, παρά τις επίμονες εκκλήσεις των γιατρών προς το αμερικανικό στρατηγείο, που δείχνει πώς αντιλαμβάνονται οι μεγάλες δυνάμεις την «αντιτρομοκρατία»...

Αντιφατικό ήταν το μήνυμα της κάλπης στις εκλογές στην Πορτογαλία, καθώς η Δεξιά διατηρεί την πρωτιά ύστερα από 4 χρόνια μνημονίων, αλλά παράλληλα η Αριστερά αναδεικνύεται σε ισχυρή κοινοβουλευτική δύναμη. Τη ρευστότητα συμπληρώνει η νέα αύξηση της αποχής, που έφτασε στο 43%.

Από την τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη, η ρωσική πολεμική αεροπορία εξαπολύει καθημερινά βομβαρδισμούς σε συριακό έδαφος. Η στρατιωτική αυτή επέμβαση αναμένεται να διαρκέσει για τουλάχιστον 3-4 μήνες, σύμφωνα με τη Μόσχα.

Σύμφωνα με αξιωματούχους της Frontex οι καταγραμμένες είσοδοι προσφύγων στην ΕΕ από τις αρχές του 2015 είναι πάνω από 630.000, ενώ η Ελλάδα αποτελεί πύλη εισόδου για το 60% τουλάχιστον.