διεθνή

Τριχοτόμηση της Δεξιάς, νίκη των Σοσιαλιστών, διλήμματα για την Αριστερά

Τοπικές εκλογές σε Αγγλία και Βόρεια Ιρλανδία

Γιουροβίζιον στο Ισραήλ

Στην κρίσιμη ευρωπαϊκή σύνοδο της 10ης Απρίλη, τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ συμφώνησαν να δοθεί στο Λονδίνο μια 6μηνη παράταση, παρότι δεν κατατέθηκε από την κυβέρνηση Μέι κάποιο σχέδιο που να πείθει τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι η παράταση έχει νόημα.

Αν ήταν αντικαθεστωτικός ή διαφωνών είτε στη Ρωσία είτε στην Κίνα ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα εχθρική με τη Δύση, τότε θα παρουσιαζόταν ως ήρωας σε όλα τα ΜΜΕ.

Οι Αντικαπιταλίστας μαζί με την Ενωμένη Αριστερά

Οι ισραηλινές εκλογές έβγαλαν «απαρτχάιντ» ενώ ο Τραμπ προετοιμάζει τη «Λύση του Αιώνα»

Μεξικό:
Στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, στα μακιλαδόρες, τα εργοστάσια-κάτεργα που έγιναν συνώνυμο του πιο ασύδοτου νεοφιλελευθερισμού, η απεργία διαρκείας σε 92 μονάδες ήταν από μόνη της σπουδαία είδηση. Η νίκη της είναι ακόμα σπουδαιότερη: Ενάντια στην πιο άγρια εργοδοσία, εκτός «θεσμικής προστασίας», 60.000 εργάτριες κι εργάτες κέρδισαν 20% αυξήσεις και ετήσιο μπόνους 32.000 πέσος (1.670 δολάρια)! Βελτιώνουν τις ζωές τους, ενώ με τον αγώνα και τη νίκη τους στέλνουν μήνυμα στους «αόρατους» εργάτες της επισφάλειας διεθνώς…

Οι εξεγέρσεις ανέτρεψαν τους δικτάτορες σε Αλγερία και Σουδάν

«Κι ας μην το θέλει ο Μακρόν είμαστε εδώ!»

Ελάχιστες εβδομάδες μετά το φετινό της συνέδριο, η ISO στις ΗΠΑ, με την ενθάρρυνση ή την ανοχή της εκλεγμένης σε αυτό το συνέδριο ηγεσίας της, μπαίνει σε πορεία αυτοδιάλυσης.

Η κοινωνική οργάνωση Mediterranea ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το διασωστικό Mare Jonio αφέθηκε ελεύθερο. Το πλοίο είχε κατασχεθεί από τις Αρχές και η επίθεση εναντίον του είχε προκαλέσει διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Ιταλία. Πρόκειται για μια υπόθεση που απέκτησε κεντρική πολιτική διάσταση στη γειτονική χώρα.

Ουκρανία:
Στην εκλογική σύγκρουση μεταξύ του Ποροσένκο (ο ολιγάρχης που ανήλθε στην προεδρία της Ουκρανίας πάνω στα «ερείπια» των παλιότερων ολιγαρχών) και της Γιούλια Τιμοσένκο (η πιο παλιά κι ανθεκτική καραβάνα στις ενδο-ολιγαρχικές κόντρες) επικράτησε ο πρώτος. Μόνο που τελικά αποδείχθηκε μάχη για… τη 2η θέση. Ο Ποροσένκο με 16% έναντι του 13,4% της αντιπάλου του περνά στο δεύτερο γύρο. Εκεί θα αντιμετωπίσει τον κωμικό Βολοντιμίρ Ζελένσκι, που στις εκπομπές του σατιρίζει τη διαφθορά και συγκέντρωσε στον πρώτο γύρο σχεδόν διπλάσιο ποσοστό (30%)! Πρόκειται σίγουρα για εκλογική έκφραση της γενικευμένης αποστροφής απέναντι στην κυριαρχία των ολιγαρχών στην πολιτική ζωή. Αλλά το γεγονός ότι αυτή εκφράστηκε με τέτοιον τρόπο (ο Ζελένσκι «έστησε κόμμα» με το όνομα της εκπομπής του λίγο πριν τις εκλογές, δεν μπήκε καν στη διαδικασία πχ του ιταλού Γκρίλο να φτιάξει έγκαιρα κάποιου τύπου έστω στρεβλό «δίκτυο» ή «κίνημα») δείχνει και τον εκφυλισμό της πολιτικής…

Μετά από εβδομάδες θηριωδών διαδηλώσεων, που θύμισαν αραβική άνοιξη, το καθεστώς στην Αλγερία επιχειρεί μια σειρά από ελιγμούς για να διασωθεί.

Οι πιο συστηματικοί αναγνώστες αυτής τη εφημερίδας θα έχουν κουραστεί να διαβάζουν τις περιπέτειες του Brexit και ότι «ένας από τους παλιότερους, ισχυρότερους, πιο τακτοποιημένους καπιταλισμούς παγκοσμίως δεν ξέρει τι του ξημερώνει τις επόμενες μέρες ή βδομάδες».

Στα πλαίσια μιας περιορισμένης «φιλελευθεροποίησης», η χούντα, που κυβερνά την Ταϊλάνδη μετά το πραξικόπημα του 2014, οργάνωσε εκλογές.

Ενάντια στη συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ

Η εικόνα σε δύο από τους ισχυρότερους καπιταλισμούς της Ευρώπης το τελευταίο διάστημα αποτυπώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τα φαινόμενα κρίσης στην ήπειρο.

Οκτώ χρόνια μετά την έκρηξη των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης το 2011, η κατάσταση στην περιοχή δείχνει ζοφερή στα μάτια πολλών.

Ιρλανδία:
Οι οικογένειες των νεκρών της «Ματωμένης Κυριακής» (όταν Ιρλανδοί διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από το βρετανικό στρατό στις 30 Γενάρη του 1972 στο Ντέρι της Β. Ιρλανδίας) ζητούν επί δεκαετίες δικαίωση. Τελικά, για τα αιματηρά γεγονότα καταδικάστηκε… ένας στρατιώτης. Θα ήταν ίσως υπερβολή να απαιτήσει κανείς να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη –δηλαδή να τιμωρηθεί το… βρετανικό κράτος. Αλλά η αθώωση 16 άλλων στρατιωτών και μια απόφαση που βρήκε μόνο έναν ένοχο για τέτοιο οργανωμένο μακελειό είναι πρόκληση. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση θα πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του καταδικασμένου στρατιώτη και δήλωσε ότι «έχουμε προφανώς χρέος σε εκείνους που υπηρέτησαν με θάρρος για να φέρουν την ειρήνη στη Βόρειο Ιρλανδία»…

Στις 22 Φλεβάρη ξέσπασε ένα κύμα διαδηλώσεων στην Αλγερία, ενάντια στην απόφαση του Μπουτεφλίκα να διεκδικήσει μια 5η θητεία στις εκλογές. Ο 82χρονος Μπουτεφλίκα κυβερνά από το 1999, ενώ από το 2013, που υπέστη εγκεφαλικό, δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ δημόσια. Η αφορμή των διαδηλώσεων ήταν ένα ηθικό-αυτονόητο ζήτημα, ότι «δεν είναι σε θέση να μας κυβερνά».

Το Σουδάν ζει τη δική του εξέγερση ενάντια στη δικτατορία του Ομάρ Μπασίρ από τις 19 Δεκέμβρη. Πρόκειται για μια δυσφορία που επίσης είχε εκδηλωθεί στο παρελθόν (με μεγάλες διαδηλώσεις το 2013) και προειδοποιούσε για το σημερινό ξέσπασμα. Αυτό αποτελεί την πιο παρατεταμένη αμφισβήτηση του καθεστώτος Μπασίρ αφότου κατέλαβε την εξουσία πριν 30 χρόνια.

Στις 14 Μάρτη εκτοξεύτηκαν δύο ρουκέτες από τη Γάζα προς το Τελ Αβίβ. Η Χαμάς, αλλά και η Ισλαμική Τζιχάντ, δεν ανέλαβαν την ευθύνη κι επιπλέον πήραν πολιτικές αποστάσεις («εκτός εθνικής συναίνεσης η εκτόξευση ρουκετών σε αυτή τη συγκυρία»). Ενώ ο ισραηλινός στρατός ισχυρίστηκε ότι μάλλον επρόκειτο για ατύχημα που συνέβη κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης των ρουκετών, ένας ισχυρισμός που δεν έχει διαψευστεί από κανένα.

Εθνικιστική σύγκρουση δύο πυρηνικών δυνάμεων

Αλγερία:
Η απόφαση του Μπουτεφλίκα να διεκδικήσει μια 5η θητεία στις ερχόμενες εκλογές στην Αλγερία πυροδότησε ένα κύμα διαδηλώσεων, που αιφνιδίασε τους πάντες με το μέγεθός του. Ο 82χρονος Μπουτεφλίκα κυβερνά από το 1999. Το 2013 υπέστη εγκεφαλικό κι έκτοτε δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ δημόσια. Πίσω από το απλό (και εύλογο) αίσθημα ότι «δεν είναι σε θέση να κυβερνά», η εναντίωση στην υποψηφιότητά του στρέφεται κυρίως ενάντια σε άλλους. Τους οικονομικούς βαρόνους και το στρατό, που κυβερνούν τη χώρα και «προβάλουν» τον Μπουτεφλίκα όσο δεν βρίσκουν διάδοχο που να εγγυάται την ομαλή συνέχεια της κυριαρχίας τους. Σε «γράμμα» του που κυκλοφόρησε, δεσμεύτηκε να μην ολοκληρώσει τη θητεία του, αν επανεκλεγεί, και να δρομολογήσει μια «Εθνική Συνδιάσκεψη» για πρόωρες προεδρικές εκλογές. Το καθεστώς μάλλον έτριξε από την ένταση των διαδηλώσεων και τώρα κερδίζει χρόνο για να βρει διάδοχη λύση…

Η «πολιορκία» συνεχίζεται

Το Σάββατο 2 Μάρτη, για 16η κατά σειρά εβδομάδα, τα κίτρινα γιλέκα ήταν πάλι στους δρόμους των γαλλικών πόλεων, ενώ για 16η επίσης εβδομάδα τα κυβερνητικά φερέφωνα της Γαλλίας και οι δημοσιογραφικοί τους αναμεταδότες διαπιστώνουν την κάμψη και εξάντληση του κινήματος.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές παραιτούνταν επτά βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, έχοντας ενσωματώσει στην κριτική τους όλη την προπαγάνδα των μεγάλων καπιταλιστικών κέντρων ενάντια στην ηγεσία του κόμματος.

Ιταλία:
Στις τοπικές εκλογές στην περιφέρεια Αμπρούτσο, οι κυβερνητικοί εταίροι της Ιταλίας κατέβηκαν χωριστά. Η Λίγκα έδειξε τις προτιμήσεις της, συμμαχώντας με τους νεοφασίστες Φρατέλι Ντ’ Ιτάλια (στέλεχός τους πήρε τη θέση του Γερουσιαστή της Περιφέρειας) και ό,τι έχει απομείνει από τη δεξιά Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι. Απέδειξε επίσης σε πραγματική κάλπη την δημοσκοπική τάση που δείχνει ότι η Λίγκα είναι πλέον ισχυρότερη από τους Πέντε Αστέρες, κάνοντας τον υπάρχοντα κοινοβουλευτικό συσχετισμό των δύο κομμάτων «ξεπερασμένο». Οπότε, με τις εκτιμήσεις για την οικονομία να είναι δυσοίωνες, άρχισε η φημολογία για πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι, όπου ο Σαλβίνι θα επιχειρήσει να απαλλαγεί από τον σύμμαχό του και να οργανώσει μια ακροδεξιά «φυγή προς τα μπρος». Αυτό άλλωστε εισηγείται και οργανώνει παρασκηνιακά εδώ και μήνες, ο «σκοτεινός πρίγκιπας» της παγκόσμιας ακροδεξιάς, ο πολυπράγμων ΣτιβΜπάνον…

Μετά την καταψήφιση του προϋπολογισμού από τη Βουλή, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές στις 28 Απρίλη.