πολιτική

«Η Ελλάδα θα βγει αυτοδύναμα στις αγορές χωρίς πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις» δήλωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να διατυπωθεί το success story της υποτιθέμενης «εξόδου από τα μνημόνια»;

«ΒΑΡΟΥΦΑΚΕΙΑΔΑ» ΜΕΡΟΣ Β:
Δύο χρόνια από το ηχηρό «Όχι» του δημοψηφίσματος και στην επικαιρότητα επανήλθε το διαβόητο «plan X» ή «σύστημα παράλληλων πληρωμών» του Γ. Βαρουφάκη, που, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, είχε παρουσιάσει από το 2013 στον Α. Τσίπρα και στενούς του συνεργάτες. Μάλιστα, το σχέδιο αυτό αποτέλεσε και το «διαβατήριο» για να βρεθεί στη θέση του υπουργού Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Βαρουφάκης θεωρούσε την έξοδο από το ευρώ «καταστροφικό σενάριο», η πρότασή του απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Α. Τσίπρα και το περιβάλλον του, οι οποίοι δεν διανοούνταν οποιαδήποτε –έστω και μερική– ρήξη με το ντόπιο και διεθνές οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο. Η ΝΔ και τα κόμματα του «ακραίου κέντρου», σε συντονισμό με τα φιλικά τους ΜΜΕ, συνεχίζουν να υπερπροβάλλουν τις δήθεν «συγκλονιστικές αποκαλύψεις» για εκείνη την περίοδο, θέλοντας να παρουσιάσουν την κυβέρνηση ως «συνωμότες» που απεργάζονταν την έξοδο από την ευρωζώνη, πράγμα που βολεύει και τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ, μήπως και συγκρατήσει τον αριστερό κόσμο που τον εγκαταλείπει μαζικά. Η συζήτηση αυτή θα επανέρχεται ξανά και ξανά από το καθεστώς, με μοναδικό σκοπό την κατασυκοφάντηση κάθε εναλλακτικής λύσης απέναντι στον μνημονιακό «μονόδρομο» και την περιθωριοποίηση κάθε φωνής που αμφισβητεί την υποταγή στην ευρωλιτότητα από τη σκοπιά των εργαζομένων και της Αριστεράς. Η ταξική απειλή του «Όχι» της 5ης Ιούλη 2015 θα τους στοιχειώνει για πολλά χρόνια ακόμη.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε το υπουργείο Εργασίας και απέδειξε ξανά ότι μπορεί τη δημόσια συζήτηση να μονοπωλούν τα περί «παράλληλου νομίσματος», αλλά είναι αυτός που βρίσκεται σε παράλληλο σύμπαν.

Από άρθρο του «Βήματος» μαθαίνουμε ότι υπάρχει στους κόλπους της αστικής τάξης μια επιχειρηματική μερίδα με εξαιρετικές επιδόσεις, η οποία θα έπρεπε και αξίζει να αναλάβει τον ρόλο του Ηγεμόνα.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Ο «ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗΣ»:
Παρά τις επικοινωνιακές απόπειρες των συστημικών ΜΜΕ να χτίσουν το δήθεν «κεντρώο» προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη, το αντιδραστικό μείγμα ακραία νεοφιλελεύθερων προτάσεων και ακροδεξιάς ρητορικής –που αναδύουν όλες οι δημόσιες παρεμβάσεις του– αρκούν για να θυμίσουν ότι πρόκειται για έναν γνήσιο εκπρόσωπο της σκληρής Δεξιάς. Μιλώντας στο Συνέδριο του Economist, επανέλαβε το σταθερό προγραμματικό του πλαίσιο, που συμπυκνώνεται στο δίπολο: όλα για τους επενδυτές – ιδιωτικοποίηση των πάντων. Αιχμή του δόρατος σε αυτό το πρόγραμμα θα είναι φυσικά η δραστική μείωση των φόρων για το κεφάλαιο και η ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων δομών. Και όπως συμβαίνει πάντα με τους φανατικούς «πολέμιους» του λαϊκισμού, σε συνέντευξή του στο Politico, υποστήριξε ότι στην Ελλάδα «η βία προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την Αριστερά». Ο δήθεν «μετριοπαθής» αρχηγός της ΝΔ επιστρατεύει τα γνωστά αντικομουνιστικά ιδεολογήματα και –κυρίως– ξεπλένει την εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, για την οποία συμπλήρωσε ότι σήμερα «είναι σαν να μην υπάρχει». Φταίει που καταθέτει μετά ο Άδωνις ταυτόσημες ερωτήσεις με τον Λαγό για την υπεράσπιση του Μαρινάκη για την υπόθεση του «Noor 1»;

Μέσα σε τόνους αισιοδοξίας για την επανασυσπείρωση της λεγόμενης κεντροαριστεράς, πραγματοποιήθηκε το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ) στις 30/6-2/7.

Η συμφωνία στο Eurogroup είναι ένας ασφυκτικός κορσές που απειλεί να στραγγαλίσει ό,τι έχει απομείνει ζωντανό από τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά, ταυτόχρονα, και τις όποιες ελπίδες πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα προσωπικά.

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΣΟΥΔΑΣ:
Πληθαίνουν τα στοιχεία στον (πάντα καλά πληροφορημένο) αστικό Τύπο για τη σημαντική αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, στο πλαίσιο της παροχής περαιτέρω διευκολύνσεων για τις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», οι Αμερικανοί επιτελείς έχουν καταλήξει στη δημιουργία μόνιμης βάσης βατραχανθρώπων (Navy Seals) στις εγκαταστάσεις της Σούδας, επιλέγοντας με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την υφιστάμενη παρουσία τους. Η μόνιμη στάθμευση βατραχανθρώπων στη Σούδα αποτελεί μια έμμεση αναγνώριση της αξίας που έχει το υπό ελληνική διοίκηση Νατοϊκό Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ-NMIOTC), όπου μετεκπαιδεύονται ειδικές δυνάμεις όλων των συμμαχικών δυνάμεων. Γι’ αυτό γίνονται και οι πρόσφατες κοινές ασκήσεις μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και η αναφορά Τσίπρα περί ανάγκης «εμβάθυνσης» της σχέσης Ελλάδας-ΗΠΑ. Παράλληλα, οι Αμερικανοί φέρονται να απορρίπτουν την προσφορά Καμμένου για βάση στην Κάρπαθο. Αντιθέτως, προτιμούν το Καστέλι, κυρίως για τη στάθμευση μοίρας Drones και Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV). Με φόντο το ενεργειακό παιχνίδι και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, το ελληνικό κράτος δένεται όλο και πιο σφιχτά στο άρμα του δυτικού ιμπεριαλισμού, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο «όχημα» εξυπηρέτησης των επικίνδυνων σχεδιασμών του: τον άξονα Αθήνας-Λευκωσίας-Τελ Αβίβ-Καΐρου.

Η  ποινικοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων, η αυθαίρετη και παράνομη στέρηση του νόμιμου δικαιώματος άδειας εξόδου από τις φυλακές σε αναρχικούς ή αριστερούς κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα «τρομοκρατίας», η απόπειρα της κυβέρνησης να επεκτείνει τον «τρομονόμο», ώστε να συμπεριλαμβάνει και «αδικήματα» που άπτονται της ελευθερίας έκφρασης και γνώμης, η επίθεση σε κοινωνικές καταλήψεις και σε καταλήψεις στέγασης προσφύγων, η ολοένα και συχνότερα επανερχόμενη στο προσκήνιο συνεργασία αστυνομίας και φασιστικών συμμοριών, που επιτίθενται σε πρόσφυγες και μετανάστες εργάτες (π.χ. Ασπρόπυργος), η καταστολή των μεγάλων κινητοποιήσεων της περιόδου με χρήση δακρυγόνων και ΜΑΤ, οι παράνομες απελάσεις αιτούντων άσυλο στα σύνορα, βάζουν τέλος στις όποιες ψευδαισθήσεις μπορούσαν να διατηρούνται από κάποιους «καλόπιστους» σε ό,τι αφορά τη συνέχιση της διαχείρισης των μηχανισμών του κράτους και της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Κατά την Τριμερή Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου περίσσεψε η υποκρισία και το ψέμα. Συμβολικό του κυνισμού ήταν το γεγονός ότι, ενώ Τσίπρας-Νετανιάχου μιλούσαν για ενεργειακή διασύνδεση των χωρών και εξοικονόμηση ενέργειας, στη Λωρίδα της Γάζας εξελισσόταν εξέγερση για το ρεύμα. Ο Νετανιάχου έχει περιορίσει την ηλεκτροδότηση σε 2-3 ώρες τη μέρα, οδηγώντας σε κατάρρευση βασικές υπηρεσίες (ύδρευση, νοσοκομεία κ.ά.).

«Τώρα έχουμε μια κυβέρνηση που μετά από παλινδρομήσεις παίρνει πολλά και σκληρά μέτρα, που μια συντηρητική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να πάρει, και ταυτόχρονα έχουμε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση εν αναμονή που θα είναι φιλική υπέρ της επιχειρηματικότητας. Άρα δημιουργούνται προϋποθέσεις για ευστάθεια πολλών ετών».
Ευάγγελος Μυτιληναίος
(ομιλία σε συνέντευξη του ομώνυμου Ομίλου)

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ:
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) ετοιμάζεται για το συνέδριό της στα τέλη του μήνα, αλλά οι κατακερματισμένες δυνάμεις της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς» δυσκολεύονται να βρουν κοινό βηματισμό και οι διαφωνίες παραμένουν. Κύριο πρόβλημα η οργανωτική δομή και τα χαρακτηριστικά του νέου φορέα, που όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αντανακλούν διαφορετικές πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ θέλουν έναν πολυκομματικό φορέα και τη μη διάλυση των κομμάτων που σήμερα υπάρχουν, ο οποίος θα δημιουργηθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2018. Αντίθετα, η ΔΗΜΑΡ, οι Κινήσεις Πολιτών και η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ (Ανδρουλάκης, Ξεκαλάκης κ.ά.) επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός πολυτασικού-ενιαίου κόμματος, εντός του 2017, που το ιδρυτικό του συνέδριο θα πρέπει να προηγηθεί της εκλογής αρχηγού. Έτσι θεωρούν ότι παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι και την Ώρα Αποφάσεων των «3» πρώην υπουργών, που από την πλευρά τους δεν δείχνουν και ιδιαίτερα πρόθυμοι να εμπλακούν σε ένα εγχείρημα που απλά θα επιβεβαιώνει την ηγεμονία της Φ. Γεννηματά. Και αυτό, παρόλο που στη ΔΗΣΥ επικράτησε η ήπια άποψη ότι το προσκλητήριο για συμπόρευση προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ και μετά το συνέδριο. Με τα τωρινά δεδομένα, το «ακραίο Κέντρο» θα συνεχίσει πιθανότατα να εκφράζεται από δύο διαφορετικές εκδοχές, εξέλιξη που συντηρεί το στρατηγικό αδιέξοδο και την πολυδιάσπαση του συγκεκριμένου χώρου, ενώ περιπλέκει τα σενάρια ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών.

Με αφορμή τον παγιδευμένο φάκελο με εκρηκτικά που άνοιξε ο Λουκάς Παπαδήμος ξεπήδησαν ξανά μια σειρά τρομολάγνων σχολιαστών, δημοσιογράφων, αρθρογράφων και πάσης φύσεως δημοσιολόγων, προκειμένου να επιτελέσουν το έργο που ξέρουν να κάνουν καλά. Να εκμεταλλευτούν το γεγονός αυτό προκειμένου να στοχοποιήσουν το κίνημα και την Αριστερά.

Το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη ακολούθησε ένα κύμα υποκρισίας εκ μέρους όλων των πολιτικών δυνάμεων, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες «παλλαϊκού πένθους». Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγους να θρηνούν –σε πολιτικό επίπεδο– το θάνατο του «επίτιμου» της ΝΔ είναι η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της, δηλαδή οι κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης υπηρέτησε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η περί τον Αλ. Τσίπρα ηγετική ομάδα εκτιμά ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τους δανειστές αποτελεί το «πέρασμα του κάβου», ότι η κυβέρνηση έχει πλέον μπροστά της «ήρεμα νερά», όπου δικαιούται να περιμένει από δω και μπρος κυρίως θετικές εξελίξεις, που θα της δίνουν τη δυνατότητα για πολιτικές πρωτοβουλίες και ανάκτηση του χαμένου εδάφους.

«Εμείς κάναμε το καθήκον μας, τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο των δανειστών», δήλωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας να πει με αυτό ότι τα μέτρα που ψήφισε στη Βουλή η πλειοψηφία των 153 βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν το οδυνηρό στοιχείο της συμφωνίας, ενώ η συμφωνία για το χρέος θα είναι το «δωράκι» που τη συνοδεύει.

ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ:
Τα χέρια τους τρίβουν ντόπιοι και διεθνείς καπιταλιστές, μπροστά στο πάρτι κερδών που αναμένουν με την κλιμάκωση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, που για τρία ακόμα-τουλάχιστον-χρόνια θα συνεχίσει να οργανώνει το «αμαρτωλό» ΤΑΙΠΕΔ. Σε άμεση προτεραιότητα βρίσκεται η πώληση μιας σειράς «φιλέτων» του δημόσιου πλούτου: το 5% του ΟΤΕ, το 31% του ΔΕΣΦΑ, το 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, το 35% των ΕΛΠΕ, το 17% της ΔΕΗ και οι λιγνιτικές μονάδες, το 23% της ΕΥΑΘ, το 11% της ΕΥΔΑΠ, το 65% της ΔΕΠΑ και η Εγνατίας. Παράλληλα, με την επέκταση του μνημονίου που ψηφίστηκε στη βουλή η κυβέρνηση δεσμεύεται για την ολοκλήρωση των ενεργειών που αφορούν το Ελληνικό (άδεια καζίνο κλπ.), τον ΟΛΘ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τη μεταφορά όλων των ακινήτων του Δημοσίου στο Υπερταμείο. Την ίδια ώρα παραμένουν σε ισχύ τα σχέδια για την παράδοση ελεύθερων χώρων πρασίνου στους βαρόνους των ΠΑΕ και τους εργολάβους. Τα σχέδια αυτά όμως, ήδη συναντούν σοβαρές αντιδράσεις από συλλογικότητες κατοίκων και κοινωνικούς φορείς της Αττικής, που συντονίζονται για να ακυρώσουν το θηριώδες πλιάτσικο.