πολιτική

Το κυβερνητικό πρόγραμμα σ’ ένα ασφυκτικό πλαίσιο υπερεποπτείας

ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Ο «ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗΣ»:
Παρά τις επικοινωνιακές απόπειρες των συστημικών ΜΜΕ να χτίσουν το δήθεν «κεντρώο» προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη, το αντιδραστικό μείγμα ακραία νεοφιλελεύθερων προτάσεων και ακροδεξιάς ρητορικής –που αναδύουν όλες οι δημόσιες παρεμβάσεις του– αρκούν για να θυμίσουν ότι πρόκειται για έναν γνήσιο εκπρόσωπο της σκληρής Δεξιάς. Μιλώντας στο Συνέδριο του Economist, επανέλαβε το σταθερό προγραμματικό του πλαίσιο, που συμπυκνώνεται στο δίπολο: όλα για τους επενδυτές – ιδιωτικοποίηση των πάντων. Αιχμή του δόρατος σε αυτό το πρόγραμμα θα είναι φυσικά η δραστική μείωση των φόρων για το κεφάλαιο και η ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων δομών. Και όπως συμβαίνει πάντα με τους φανατικούς «πολέμιους» του λαϊκισμού, σε συνέντευξή του στο Politico, υποστήριξε ότι στην Ελλάδα «η βία προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την Αριστερά». Ο δήθεν «μετριοπαθής» αρχηγός της ΝΔ επιστρατεύει τα γνωστά αντικομουνιστικά ιδεολογήματα και –κυρίως– ξεπλένει την εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, για την οποία συμπλήρωσε ότι σήμερα «είναι σαν να μην υπάρχει». Φταίει που καταθέτει μετά ο Άδωνις ταυτόσημες ερωτήσεις με τον Λαγό για την υπεράσπιση του Μαρινάκη για την υπόθεση του «Noor 1»;

Μέσα σε τόνους αισιοδοξίας για την επανασυσπείρωση της λεγόμενης κεντροαριστεράς, πραγματοποιήθηκε το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ) στις 30/6-2/7.

Ο κύριος Πάνος και ο μικρός Αλέξης παίζουν παιχνίδια πολέμου με τους αλήτες της γειτονιάς, δηλαδή της Ανατολικής Μεσογείου, τους χουνταίους της Αιγύπτου και τον εφιαλτικό Νετανιάχου.

Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού στην Ελβετία

Η συμφωνία στο Eurogroup είναι ένας ασφυκτικός κορσές που απειλεί να στραγγαλίσει ό,τι έχει απομείνει ζωντανό από τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά, ταυτόχρονα, και τις όποιες ελπίδες πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα προσωπικά.

Πόσα μπορεί άραγε να «σβήσει» μια ελαφρά αυξημένη δόση σε μία από τις αξιολογήσεις του τρέχοντος μνημονιακού προγράμματος;

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΣΟΥΔΑΣ:
Πληθαίνουν τα στοιχεία στον (πάντα καλά πληροφορημένο) αστικό Τύπο για τη σημαντική αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, στο πλαίσιο της παροχής περαιτέρω διευκολύνσεων για τις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», οι Αμερικανοί επιτελείς έχουν καταλήξει στη δημιουργία μόνιμης βάσης βατραχανθρώπων (Navy Seals) στις εγκαταστάσεις της Σούδας, επιλέγοντας με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την υφιστάμενη παρουσία τους. Η μόνιμη στάθμευση βατραχανθρώπων στη Σούδα αποτελεί μια έμμεση αναγνώριση της αξίας που έχει το υπό ελληνική διοίκηση Νατοϊκό Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ-NMIOTC), όπου μετεκπαιδεύονται ειδικές δυνάμεις όλων των συμμαχικών δυνάμεων. Γι’ αυτό γίνονται και οι πρόσφατες κοινές ασκήσεις μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και η αναφορά Τσίπρα περί ανάγκης «εμβάθυνσης» της σχέσης Ελλάδας-ΗΠΑ. Παράλληλα, οι Αμερικανοί φέρονται να απορρίπτουν την προσφορά Καμμένου για βάση στην Κάρπαθο. Αντιθέτως, προτιμούν το Καστέλι, κυρίως για τη στάθμευση μοίρας Drones και Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV). Με φόντο το ενεργειακό παιχνίδι και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, το ελληνικό κράτος δένεται όλο και πιο σφιχτά στο άρμα του δυτικού ιμπεριαλισμού, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο «όχημα» εξυπηρέτησης των επικίνδυνων σχεδιασμών του: τον άξονα Αθήνας-Λευκωσίας-Τελ Αβίβ-Καΐρου.

Η  ποινικοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων, η αυθαίρετη και παράνομη στέρηση του νόμιμου δικαιώματος άδειας εξόδου από τις φυλακές σε αναρχικούς ή αριστερούς κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα «τρομοκρατίας», η απόπειρα της κυβέρνησης να επεκτείνει τον «τρομονόμο», ώστε να συμπεριλαμβάνει και «αδικήματα» που άπτονται της ελευθερίας έκφρασης και γνώμης, η επίθεση σε κοινωνικές καταλήψεις και σε καταλήψεις στέγασης προσφύγων, η ολοένα και συχνότερα επανερχόμενη στο προσκήνιο συνεργασία αστυνομίας και φασιστικών συμμοριών, που επιτίθενται σε πρόσφυγες και μετανάστες εργάτες (π.χ. Ασπρόπυργος), η καταστολή των μεγάλων κινητοποιήσεων της περιόδου με χρήση δακρυγόνων και ΜΑΤ, οι παράνομες απελάσεις αιτούντων άσυλο στα σύνορα, βάζουν τέλος στις όποιες ψευδαισθήσεις μπορούσαν να διατηρούνται από κάποιους «καλόπιστους» σε ό,τι αφορά τη συνέχιση της διαχείρισης των μηχανισμών του κράτους και της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Κατά την Τριμερή Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου περίσσεψε η υποκρισία και το ψέμα. Συμβολικό του κυνισμού ήταν το γεγονός ότι, ενώ Τσίπρας-Νετανιάχου μιλούσαν για ενεργειακή διασύνδεση των χωρών και εξοικονόμηση ενέργειας, στη Λωρίδα της Γάζας εξελισσόταν εξέγερση για το ρεύμα. Ο Νετανιάχου έχει περιορίσει την ηλεκτροδότηση σε 2-3 ώρες τη μέρα, οδηγώντας σε κατάρρευση βασικές υπηρεσίες (ύδρευση, νοσοκομεία κ.ά.).

Ο ι πολιτικές προτεραιότητες κυβέρνησης και δανειστών φαίνεται να συμπίπτουν περισσότερο από ποτέ.

«Τώρα έχουμε μια κυβέρνηση που μετά από παλινδρομήσεις παίρνει πολλά και σκληρά μέτρα, που μια συντηρητική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να πάρει, και ταυτόχρονα έχουμε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση εν αναμονή που θα είναι φιλική υπέρ της επιχειρηματικότητας. Άρα δημιουργούνται προϋποθέσεις για ευστάθεια πολλών ετών».
Ευάγγελος Μυτιληναίος
(ομιλία σε συνέντευξη του ομώνυμου Ομίλου)

Όπως το 2010, έτσι και τώρα, δεν υπάρχει κανένα «αντικειμενικό» όριο για την περιβόητη «βιωσιμότητα».

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ:
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) ετοιμάζεται για το συνέδριό της στα τέλη του μήνα, αλλά οι κατακερματισμένες δυνάμεις της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς» δυσκολεύονται να βρουν κοινό βηματισμό και οι διαφωνίες παραμένουν. Κύριο πρόβλημα η οργανωτική δομή και τα χαρακτηριστικά του νέου φορέα, που όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αντανακλούν διαφορετικές πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ θέλουν έναν πολυκομματικό φορέα και τη μη διάλυση των κομμάτων που σήμερα υπάρχουν, ο οποίος θα δημιουργηθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2018. Αντίθετα, η ΔΗΜΑΡ, οι Κινήσεις Πολιτών και η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ (Ανδρουλάκης, Ξεκαλάκης κ.ά.) επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός πολυτασικού-ενιαίου κόμματος, εντός του 2017, που το ιδρυτικό του συνέδριο θα πρέπει να προηγηθεί της εκλογής αρχηγού. Έτσι θεωρούν ότι παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι και την Ώρα Αποφάσεων των «3» πρώην υπουργών, που από την πλευρά τους δεν δείχνουν και ιδιαίτερα πρόθυμοι να εμπλακούν σε ένα εγχείρημα που απλά θα επιβεβαιώνει την ηγεμονία της Φ. Γεννηματά. Και αυτό, παρόλο που στη ΔΗΣΥ επικράτησε η ήπια άποψη ότι το προσκλητήριο για συμπόρευση προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ και μετά το συνέδριο. Με τα τωρινά δεδομένα, το «ακραίο Κέντρο» θα συνεχίσει πιθανότατα να εκφράζεται από δύο διαφορετικές εκδοχές, εξέλιξη που συντηρεί το στρατηγικό αδιέξοδο και την πολυδιάσπαση του συγκεκριμένου χώρου, ενώ περιπλέκει τα σενάρια ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών.

Ο ΔΟΛ πέρασε και επίσημα στα χέρια του εφοπλιστή, δημοτικού συμβούλου στον Πειραιά και προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη.

Με αφορμή τον παγιδευμένο φάκελο με εκρηκτικά που άνοιξε ο Λουκάς Παπαδήμος ξεπήδησαν ξανά μια σειρά τρομολάγνων σχολιαστών, δημοσιογράφων, αρθρογράφων και πάσης φύσεως δημοσιολόγων, προκειμένου να επιτελέσουν το έργο που ξέρουν να κάνουν καλά. Να εκμεταλλευτούν το γεγονός αυτό προκειμένου να στοχοποιήσουν το κίνημα και την Αριστερά.

Διαπρύσιος υποστηρικτής των στρατιωτικών δαπανών ο Τσίπρας

Το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη ακολούθησε ένα κύμα υποκρισίας εκ μέρους όλων των πολιτικών δυνάμεων, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες «παλλαϊκού πένθους». Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγους να θρηνούν –σε πολιτικό επίπεδο– το θάνατο του «επίτιμου» της ΝΔ είναι η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της, δηλαδή οι κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης υπηρέτησε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η περί τον Αλ. Τσίπρα ηγετική ομάδα εκτιμά ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τους δανειστές αποτελεί το «πέρασμα του κάβου», ότι η κυβέρνηση έχει πλέον μπροστά της «ήρεμα νερά», όπου δικαιούται να περιμένει από δω και μπρος κυρίως θετικές εξελίξεις, που θα της δίνουν τη δυνατότητα για πολιτικές πρωτοβουλίες και ανάκτηση του χαμένου εδάφους.

«Εμείς κάναμε το καθήκον μας, τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο των δανειστών», δήλωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας να πει με αυτό ότι τα μέτρα που ψήφισε στη Βουλή η πλειοψηφία των 153 βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν το οδυνηρό στοιχείο της συμφωνίας, ενώ η συμφωνία για το χρέος θα είναι το «δωράκι» που τη συνοδεύει.

ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ:
Τα χέρια τους τρίβουν ντόπιοι και διεθνείς καπιταλιστές, μπροστά στο πάρτι κερδών που αναμένουν με την κλιμάκωση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, που για τρία ακόμα-τουλάχιστον-χρόνια θα συνεχίσει να οργανώνει το «αμαρτωλό» ΤΑΙΠΕΔ. Σε άμεση προτεραιότητα βρίσκεται η πώληση μιας σειράς «φιλέτων» του δημόσιου πλούτου: το 5% του ΟΤΕ, το 31% του ΔΕΣΦΑ, το 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, το 35% των ΕΛΠΕ, το 17% της ΔΕΗ και οι λιγνιτικές μονάδες, το 23% της ΕΥΑΘ, το 11% της ΕΥΔΑΠ, το 65% της ΔΕΠΑ και η Εγνατίας. Παράλληλα, με την επέκταση του μνημονίου που ψηφίστηκε στη βουλή η κυβέρνηση δεσμεύεται για την ολοκλήρωση των ενεργειών που αφορούν το Ελληνικό (άδεια καζίνο κλπ.), τον ΟΛΘ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τη μεταφορά όλων των ακινήτων του Δημοσίου στο Υπερταμείο. Την ίδια ώρα παραμένουν σε ισχύ τα σχέδια για την παράδοση ελεύθερων χώρων πρασίνου στους βαρόνους των ΠΑΕ και τους εργολάβους. Τα σχέδια αυτά όμως, ήδη συναντούν σοβαρές αντιδράσεις από συλλογικότητες κατοίκων και κοινωνικούς φορείς της Αττικής, που συντονίζονται για να ακυρώσουν το θηριώδες πλιάτσικο.

Η κυβερνητική προπαγάνδα, ως «αντίδοτο» στα σκληρά μέτρα του 4ου μνημονίου, υπερτονίζει συνεχώς τα περιβόητα πια «αντίμετρα».

Διαδοχή και πόλεμος συμφερόντων στα ιδιωτικά, τηλεοπτικά κανάλια

Στις 15/05/17 ο ραδιοσταθμός Αιγαίου της ΕΡΤ μετέδωσε μια είδηση, η οποία αναπαράχθηκε πολύ γρήγορα από πληθώρα ΜΜΕ. Σύμφωνα με την είδηση αυτή, το σύνολο των αναισθησιολόγων που εργάζονται στο μοναδικό νοσοκομείο της Σάμου, αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία έκτρωσης, εάν δεν συντρέχει σοβαρός ιατρικός λόγος.

Είναι εύκολα κατανοητό στην κοινή γνώμη στην Ελλάδα –πολύ περισσότερο στον κόσμο της Αριστεράς– ότι οι πόλεμοι που γίνονται για τον έλεγχο των πετρελαίων είναι πόλεμοι άδικοι: τα κέρδη τα καρπώνονται οι καπιταλιστικοί κολοσσοί του κλάδου και οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, ενώ την ίδια στιγμή οι τοπικοί πληθυσμοί πληρώνουν τη νύφη, με μαζικούς θανάτους, κατοχές, φτώχεια, πείνα, εμπάργκο, δικτατορίες κ.λπ.

Αναδημοσίευση από περιοδικό «Ανατροπή», Ομιλία στο συνέδριο «Η Αριστερά και το Κυπριακό», 13 Μάη 2017

Ψηφίστηκε από τους κυβερνητικούς βουλευτές ακόμη ένα μνημονιακό πακέτο.

Eίναι τόσο ευανάγνωστο, σαφές και μη επιδεχόμενο παρερμηνείας ότι πρόκειται για επιμήκυνση του τρέχοντος μνημονίου πολύ πέραν του 2018, μέχρι και το 2022, με υψηλά πλεονάσματα 3,5% για όλη αυτή την περίοδο και νέα μέτρα όχι μόνο για το 2019 και το 2020, αλλά και για το 2018.

Το Μνημόνιο 4 θα έχει ακραίες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις πάνω στη ζωή του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού (βλ. σελ. 2). Όμως θα έχει επίσης σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις. Η ελπίδα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας θα της δώσει ξανά μακρόπνοη πολιτική πρωτοβουλία, ότι θα οδηγήσει σε μια κάποια «νέα σταθερότητα», είναι απλώς αυταπάτες.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ:
Πιστή στην πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει την προκλητική στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου, την ώρα που τα κατασχετήρια σε λογαριασμούς εργαζομένων, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην υπερφορολόγηση, πέφτουν βροχή. Τη στιγμή που αφαιρεί ένα μισθό το χρόνο από τους μισθωτούς μέσω του αφορολόγητου, η παρέα του Μαξίμου εμφανίζεται εξαιρετικά γενναιόδωρη προς τους τραπεζίτες: «κούρεμα» δανείων εκατομμυρίων ευρώ για επιχειρήσεις μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού, «καθαρίζοντας» τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών από «επισφάλειες», αλλά και ταυτόχρονα «φεσώνοντας» το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Μάλιστα, θέλουν να θεσπίσουν και ακαταδίωκτο για τραπεζικά στελέχη που θα συμμετέχουν στη ρύθμιση των επίμαχων «θαλασσοδανείων». Τον Σεπτέμβρη ή λίγο νωρίτερα ξεκινούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ανοίγοντας το δρόμο για την αρπαγή λαϊκών κατοικιών, που μέχρι σήμερα εμποδίζονται από τις δυναμικές αντιδράσεις κινηματικών συλλογικοτήτων. Επίσης, πρόσφατα έδωσαν παράταση στον αναβαλλόμενο φόρο των Σαμαροβενιζέλων για μια 20ετία, ώστε οι τράπεζες να συμψηφίσουν με φόρους τη ζημιά που θα υποστούν από το κούρεμα «κόκκινων» δανείων και έτσι να αντισταθμίσουν την επίπτωση που θα έχει στην κεφαλαιακή τους επάρκεια. Για τους φτωχούς πάλι, το μόνο που επιφυλάσσει η κυβέρνηση είναι εμβάθυνση της εξαθλίωσης, άντε και κανένα συσσίτιο.