Φύλλο Νο 312 (14 Μάη 2014)

Έδωσαν τη διανομή ενέργειας στους «καλούς» ιδιώτες, αυτοί φάγανε φόρους και δημοτικά τέλη ύψους 250 εκατ. ευρώ, αλλά ούτε το κράτος ούτε ο δήμαρχος Καμίνης παρίστανται στη δίκη ως πολιτική αγωγή (υπόθεση Energa και Hellas Power). Το «κερασάκι» στην τούρτα; Συνήγορος των κατηγορουμένων κλεφτών ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Μ. Βορίδης.

Λίγο πριν την οριστική κατάρρευσή της, η συμμορία Σαμαρά-Βενιζέλου, διευθετεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα που την στηρίζουν με νύχια και με δόντια. Με έναν καταιγισμό (ν)τροπολογιών -σε άσχετα νομοσχέδια- την εβδομάδα πριν κλείσει η Bουλή για την προεκλογική περίοδο, είχαμε την αποθέωση της λογικής «όλα για το κεφάλαιο».

Εδώ και λίγες μέρες, η κυβέρνηση έδωσε σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας».

Στις τριπλές εκλογές της 18ης και της 25ης Μαΐου, η λαϊκή οργή για τα τέσσερα και πλέον χρόνια μιας λιτότητας άδικης, μονομερούς και αναποτελεσματικής, ως προς τους διακηρυγμένους στόχους, θα βρει την έκφρασή της.

Πνιγμένοι στα αδιέξοδά τους, Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν με κάθε μέσο να περιορίσουν τα φαινόμενα διάλυσης στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Η αναμενόμενη ήττα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές άνοιξε ήδη θέμα βιωσιμότητας της συγκυβέρνησης, ενώ το μετεκλογικό τοπίο μοιάζει με αληθινό ναρκοπέδιο.

Μια σημαντική νίκη πέτυχαν οι εργαζόμενοι της Coca Cola 3Ε στη Θεσσαλονίκη.

Κινητοποιήσεις και 24ωρες απεργίες πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη και την Παρασκευή, 8 και 9 Μάη, από τους εργαζομένους στον κλάδο της ταχυμεταφοράς-ταχυδρόμησης στην εταιρεία SPEEDEX.

Με το νόμο 4254/2014, η κυβέρνηση Σαμαρά καθιέρωσε τις επιχειρησιακές συμβάσεις στη ναυτιλία.

Με σημαντική άνοδο της Αριστεράς και ιδιαίτερα των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου Γενικού Συμβουλίου στην ΕΔΟΘ, το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ στο νομό Θεσσαλονίκης.

Συνεχίζουν τον αγώνα τους οι 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες έχουν κατασκηνώσει για 8η συνεχόμενη μέρα έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Η διαθεσιμότητά τους λήγει στις 18 Μάη (ημέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών), οπότε και απολύονται.

Από όταν έγινε σαφές ότι ο αιγυπτιακός στρατός ανακτά την πρωτοβουλία κινήσεων στην Αίγυπτο, μετά την ανατροπή του Μόρσι, η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ο πιο πρόθυμος συνομιλητής του καθεστώτος, τη στιγμή που διεθνείς οργανισμοί, ακόμα και η αμερικανική κυβέρνηση ή η ύπατος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική φροντίζουν να κρατούν αποστάσεις και να εκφράζουν έστω «ανησυχίες» για τις άγριες διώξεις κατά αντιφρονούντων στην Αίγυπτο.

Ψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018. Πρόκειται για το νέο πρόγραμμα άγριας λιτότητας, το πρόγραμμα προετοιμασίας για το επόμενο μνημόνιο. Μάλλον, επειδή αυτή η αλήθεια δύσκολα κρύβεται, αφαιρέθηκε ο προκλητικός τίτλος «Χάρτης εξόδου από το Μνημόνιο». Παρ’ όλα αυτά, οι βουλευτές της συγκυβέρνησης επιχείρησαν να πείσουν για το αντίθετο.

Ψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018. Πρόκειται για το νέο πρόγραμμα άγριας λιτότητας, το πρόγραμμα προετοιμασίας για το επόμενο μνημόνιο. Μάλλον, επειδή αυτή η αλήθεια δύσκολα κρύβεται, αφαιρέθηκε ο προκλητικός τίτλος «Χάρτης εξόδου από το Μνημόνιο». Παρ’ όλα αυτά, οι βουλευτές της συγκυβέρνησης επιχείρησαν να πείσουν για το αντίθετο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμα καθήκοντα μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής. Οι αντίπαλοί του –π.χ. η διαβόητη «μονταζιέρα» της ΝΔ– δεν διστάζουν να μεταχειριστούν ακόμα και τα πιο βρώμικα χτυπήματα προκειμένου –με τη βοήθεια των ΜΜΕ– να ανακόψουν το ρεύμα υπέρ της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Απ’ ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, ματαιοπονούν.

Αν και οι ευρωεκλογές στην Ελλάδα παίρνουν το χαρακτήρα μιας κατεξοχήν εσωτερικής μάχης, «δημοψηφίσματος» ή «πρόβας» εθνικών εκλογών, παραμένουν μια πανευρωπαϊκή μάχη. Όχι με την έννοια κάποιων νέων συσχετισμών στο ευρωκοινοβούλιο, που τάχα θα επιτρέψουν μια κάποια αλλαγή πορείας της ΕΕ, αλλά με την έννοια πως εμπλέκεται σε έναν αγώνα η ευρωπαϊκή Αριστερά: καταγράφει δυνάμεις, επιχειρεί να στείλει μήνυμα, βρίσκει την ευκαιρία να συζητήσει στο εσωτερικό της, αλλά και με τις λαϊκές τάξεις, τη δική της προοπτική για την Ευρώπη.

Ο Τζόρτζιο Κρεμάσκι είναι συνδικαλιστής στους μεταλλεργάτες, επικεφαλής μιας προσπάθειας συγκρότησης αριστερής πτέρυγας μέσα στη συνομοσπονδία CGIL και μέλος της συλλογικότητας Ross@ που επιχειρεί να ενώσει και να ανασυγκροτήσει την κοινωνική και πολιτική Αριστερά. Η Ross@ επέλεξε να μη συμμετέχει ως συλλογικότητα στη Λίστα Τσίπρα, με άλλα μέλη της να τη στηρίζουν προσωπικά και άλλα να ασκούν κριτική. Ο Κρεμάσκι έδωσε συνέντευξη στο controlacrisi.org για την ιταλική «Λίστα», όπου επεκτάθηκε και στα ζητήματα της Ευρώπης αλλά και στις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Η πλήρης συνέντευξη θα αναρτηθεί στο Rproject.gr. Εδώ παρουσιάζουμε αποσπάσματα. Τη μετάφραση έκανε ο Γιώργος Δ. Μυλωνάς.

Κείμενο του Manuel Kellner, ο οποίος είναι μέλος της Διεθνούς Σοσιαλιστικής Αριστεράς (ISL) και της συντακτικής επιτροπής της SoZ – Sozialistische Zeitung. Τα μέλη της ISL -μίας από τις δύο οργανώσεις της Τέταρτης Διεθνούς στη Γερμανία- είναι ενεργά στο Die Linke.

Από τις 8/7/2013 η Κομισιόν (εκ μέρους της ΕΕ) και η κυβέρνηση των ΗΠΑ άρχισαν διαπραγματεύσεις για την ονομαζόμενη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (Transatlantic Trade and Investment Partnership, ΤΤΙΡ).

Η νίκη του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) στις εκλογές της 7ης Μάη στη Νότια Αφρική δεν ήταν σε καμία περίπτωση έκπληξη. Το κόμμα που καθοδήγησε τον αγώνα ενάντια στο Απαρτχάιντ και εκλέγεται με άνετες νίκες ανελλιπώς από το 1994, παραμένει με διαφορά η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στη χώρα. Αυτό που αποτέλεσε έκπληξη ήταν η μικρή πτώση των ποσοστών του (από 65,9% το 2009 σε 62,1% φέτος), καθώς πολλοί αναλυτές ανέμεναν ότι δεν θα κρατιόταν πάνω από το 60%.

Εν όψει Μουντιάλ διεξάγεται ένας πραγματικός κοινωνικός πόλεμος, ανάμεσα από τη μία στην εργοδοσία, την κυβέρνηση PT και τη FIFA και από την άλλη τους εργάτες και τους φτωχούς.

Στις 8 Μάη, το φοιτητικό κίνημα της Χιλής επέστρεψε στους δρόμους με μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης, καθώς 100.000 φοιτητές διαδήλωσαν στο Σαντιάγο, απαιτώντας και πάλι δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.

Στις 2 Μάη, 150 κρατούμενοι μετανάστες άρχισαν απεργία πείνας και κατέλαβαν το προαύλιο του Κέντρου Απομάκρυνσης Harmondsworth κοντά στο Χίθροου του Λονδίνου, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες υγιεινής και αλλαγές στις διαδικασίες εξέτασης για χορήγηση ασύλου που οδηγεί σε «φαστ-τρακ» απελάσεις.