Γ ια άλλη μια φορά καθηγητές, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση την Παρασκευή 9 Νοέμβρη στο Υπουργείο Παιδείας. Η ομοσπονδία των δασκάλων (ΔΟΕ) καλεί στην κινητοποίηση με τρίωρη στάση εργασίας (για την πρωινή βάρδια οι τρεις τελευταίες και για τη μεσημεριανή οι τρεις πρώτες ώρες) και το ίδιο αναμένεται να κάνει και η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης).
Φύλλο Νο 420 (7 Νοέμβρη 2018)
Τ ο Υπουργείο Παιδείας τάζει εδώ και καιρό 4.500 προσλήψεις μονίμων για την Ειδική Αγωγή. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός υπόσχεται ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα καλύψουν μόνιμα τα υφιστάμενα κενά... του χρόνου. Φυσικά, ο Υπουργός Οικονομικών ψελλίζει κάτι για συμφωνία των θεσμών κτλ, αλλά αυτά είναι για τους κουτόφραγκους. Εδώ έχουμε εκλογές, άρα ανέξοδες υποσχέσεις προς άγρα ψήφων από εκπαιδευτικούς και γονείς.
Νέα από τους εργατικούς χώρους
Αυτό το άρθρο γράφεται λίγο πριν τη διεξαγωγή των «ενδιάμεσων» εκλογών στις ΗΠΑ, με επίδικο τον έλεγχο του Οίκου των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας.
Γ ια τρείς βδομάδες τώρα οι εργαζόμενοι/ες στα ξενοδοχεία Marriott είναι σε απεργία.
Ο νεοφασίστας Μπολσονάρο στην εξουσία
Μαθητές μίλησαν στην Εργατική Αριστερά για τα σχολεία τους και τις κινητοποιήσεις τους
Να συνεχίσουμε μετωπικά και αριστερά
Νέα από τις σχολές
Όσο πλησιάζει το τριήμερο του Πολυτεχνείου, τόσο φουντώνει η συζήτηση για το άσυλο και τη χρησιμότητά του.
Παραδίδοντας το Υπουργείο Εξωτερικών στον Αλ. Τσίπρα, ο Ν. Κοτζιάς εξήγγειλε το νέο μεγάλο στόχο: την επέκταση των χωρικών υδάτων (ή αλλιώς της αιγιαλίτιδας ζώνης) από τα 6 στα 12 μίλια. Τον επικό χαρακτήρα της νέας εξόρμησης τόνισε ο ίδιος ο πρώην υπουργός λέγοντας τα εξής: «H εξωτερική μας πολιτική κλείνει στο πρώτο βήμα ένα μεγάλο ζήτημα 120 ετών, αλλά με κρατική μορφή 25 ετών, αλλά επίσης ανοίγει και υλοποιεί μια πολύ σημαντική πολιτική, την επέκταση της κυριαρχίας της χώρας πρώτη φορά από τότε που πήραμε τη Δωδεκάνησο». Πράγματι το ελληνικό κράτος μεγέθυνε διαρκώς την επικράτειά του από το 1821 έως το 1948, οπότε προσαρτήθηκαν τα Δωδεκάνησα. Εβδομήντα χρόνια μετά ο υπουργός της «κυβέρνησης της Αριστεράς» έρχεται να διεκδικήσει νέες δάφνες εθνικής επέκτασης.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν η αρχή της ανατροπής της επτάχρονης Χούντας.
Όχι στις σύγχρονες «Σπιναλόγκες» της περιθωριοποίησης και της καταστολής
Η προσωρινή κράτηση του πρώην υπουργού Άμυνας και Οικονομικών στις «σημιτοεκσυγχρονιστικές» κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, Γιάννου Παπαντωνίου λόγω της αδυναμίας αιτιολόγησης περίπου 2,8 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων, που βρέθηκαν σε λογαριασμούς του με συνδικαιούχο τη σύζυγό του, επανέφερε στο προσκήνιο τη διαφθορά, τις μίζες για την ανάθεση έργων σχετιζόμενων με τις πολεμικές προμήθειες της χώρας και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος στα διαδοχικά, εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία έχουν χρυσοπληρώσει στην πραγματικότητα οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας.
Μπαίνουμε στην τελική ευθεία προς την ερχόμενη καθοριστικής σημασίας πολιτική και εκλογική αναμέτρηση.
Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δ. Βίτσας, μας σύστησε να μην επιμένουμε στη λέξη «κολαστήριο της Μόρια», την οποία βρίσκει «επικοινωνιακή»! Θα μπορούσαμε λέει να πούμε, για «οριακή κατάσταση», αλλά όχι και κολαστήριο. Απαντώντας σε βουλευτή της ΔΗΣΥ, εξήγησε ότι «δεν έχετε πάει ή, αν έχετε πάει, δεν έχετε αντιμετωπίσει την πραγματικότητα εκεί. Όλοι είναι εμβολιασμένοι, προσφέρονται στα παιδιά υπηρεσίες εκπαίδευσης, λειτουργεί σχολείο εκμάθησης μουσικών οργάνων». Ένας άνθρωπος που πήγε όντως πρόσφατα στη Μόρια ήταν ο Κούμι Ναϊντού, γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας. Όντως αυτός δεν είπε για «κολαστήριο». Είπε για «συνθήκες διαβίωσης εκ των αθλιότερων που μπορείς να συναντήσεις στον πλανήτη…» και για «ό,τι πιο αποτρόπαιο και ντροπιαστικό έχω δει». Αλλά η «ντροπή» για την οποία μίλησε μάλλον έχει γίνει άγνωστη λέξη για τον Δ. Βίτσα…
Αλληλεγγύη και προστασία στους πρόσφυγες
Η εμπειρία της ήττας του κόμματος του Λούλα στη Βραζιλία δεν θα έπρεπε να αφήνει τον Τσίπρα και τους φίλους του να κοιμούνται.
Η υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης επιθετικότητας του κεφαλαίου από ένα κόμμα που ονομαζόταν Εργατικό, η «κρατικοποίηση» ενός ολόκληρου στρώματος ακτιβιστών που είχαν ζήσει την προηγούμενη ζωή τους ως ριζοσπάστες αριστεροί, η ανάληψη όλων των «εθνικών- πατριωτικών» στόχων από μια κυβέρνηση της, τάχα, Αριστεράς, δεν είχε ως αποτέλεσμα το να ξεδοντιαστεί ο «δεξιός κίνδυνος». Είχε ως αποτέλεσμα να θρέψει ένα δεξιόστροφο ρεύμα που, πατώντας πάνω στη μαζική κοινωνική απελπισία και την απογοήτευση από την Αριστερά, οδήγησε στη νίκη του νεοφασίστα Μπολσονάρο.
Σάββατο 24 Νοέμβρη: Ας είμαστε όλες και όλοι εκεί!
Στην 126η εβδομάδα έχει μπει η δίκη της Χρυσής Αυγής, πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία Φύσσα, ενώ οι εμπλεκόμενοι δηλώνουν πως μπορεί να συνεχιστεί μέχρι και το 2020. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που η δίκη της Χρυσής Αυγής διαρκεί τόσο. Από τη μία, υπάρχει πράγματι ένας τεράστιος όγκος στοιχείων και μαρτύρων που έπρεπε να εξεταστεί. Από την άλλη, ισχύει το γεγονός ότι δεν ορίζονταν συχνά δικάσιμοι και υπήρχαν καθυστερήσεις από την έδρα.
Γερμανία:
Μετά το δεύτερο εκλογικό χαστούκι, στο κρατίδιο της Έσσης αυτή τη φορά, η Άγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε ότι το Δεκέμβρη θα αποσυρθεί από την ηγεσία της Χριστιανοδημοκρατίας. Στην κούρσα της διαδοχής εμφανίστηκαν «μπουμπούκια». Η Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ ονομάζεται «μίνι Μέρκελ», καθώς τη θυμίζει ως προς το πολιτικό προφίλ και τις απόψεις, αλλά είχε διαφωνήσει με το «άνοιγμα των συνόρων» από την καγκελάριο. Ο Φρίντριχ Μερτζ είναι παλιό «αστέρι» της Δεξιάς, που παραγκωνίστηκε από τη Μέρκελ και περιπλανήθηκε για χρόνια στον «κόσμο του επιχειρείν». Ούλτρα-νεοφιλελεύθερος και σάρκα από τη σάρκα των καπιταλιστών. Κατηγορεί για… «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» το κόμμα επί Μέρκελ και θέλει «η εθνική ταυτότητα και οι παραδοσιακές αξίες να έχουν κεντρική θέση στη σκέψη και τη δράση μας». Αυτός είχε λανσάρει τον όρο «Leitkultur» (κάτι σαν «κυρίαρχος πολιτισμός»), πριν καν αρχίσει να απασχολεί σοβαρά το μεταναστευτικό ζήτημα τη Γερμανία. Ο Γιενς Σπαν είναι ακόμα πιο ανοιχτά ακροδεξιός και θεωρείται ο προνομιακός συνομιλητής του Στιβ Μπάνον (ο γκουρού του Τραμπ) μέσα στη Χριστιανοδημοκρατία. Η γερμανική Δεξιά δείχνει να ετοιμάζεται για ακροδεξιά μετατόπιση…
Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, ο 35χρονος Κωνσταντίνος Κατσίφας δολοφονήθηκε από την αλβανική αστυνομία. Αμέσως, σύσσωμα τα ΜΜΕ παρουσίασαν το γεγονός ως «προκλητική δολοφονία Έλληνα ομογενούς», επειδή «ύψωσε την Ελληνική σημαία» (πράγμα που διέψευσε και η ΕΛΑΣ), αποσιωπώντας πονηρά το γεγονός ότι ο Κατσίφας εκείνη την ώρα πυροβολούσε με ένα καλάσνικοφ τους Αλβανούς αστυνομικούς έξω από ένα καφενείο, σε κατοικημένη περιοχή. Πρόκειται για σκέτη υποκρισία, όταν μάλιστα το εν λόγω βίντεο «έπαιζε» στις οθόνες, αλλά οι εθνικά ευαίσθητοι τηλεπαρουσιαστές συνέχιζαν να μιλούν για τον «αδικοχαμένο ομογενή», ο οποίος, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, ήταν ένας ακροδεξιός εξτρεμιστής και πιθανότατα μέλος της εθνικιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βόρειας Ηπείρου), η οποία είναι γνωστή από τη δεκαετία του ’90 για την προβοκατόρικη δράση της.
Ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν στριμωγμένος στα σχοινιά
Ζούμε σε μια εποχή μεγάλων προκλήσεων.
Η νίκη του νεοφασίστα Μπολσονάρο στη Βραζιλία διευρύνει τον «κύκλο» των επιτυχιών της ακροδεξιάς με τους Σαλβίνι στην Ιταλία, Ουρμπάν στην Ουγγαρία και το συνασπισμό Δεξιάς και ακροδεξιάς στην Αυστρία. Στη Γερμανία η ρατσιστική AfD δυναμώνει και οι δημοσκοπήσεις προειδοποιούν για νίκη της Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές στη Γαλλία.
Στις 14 Νοέμβρη απεργούμε ενάντια στη λιτότητα