Φύλλο Νο 267 (9 Μάη 2012)

Κυριολεκτικά αστεία είναι η προσπάθεια των Σαμαρά και Βενιζέλου να φορτώσουν το κόστος(;) της «ακυβερνησίας» στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σαμαράς, που ονειρευόταν αυτοδυναμία και ο Βενιζέλος, που δημαγωγούσε για την 1η θέση, καμώνονται ότι μεγαλοπρεπώς θα έδιναν σήμερα ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση υπό τον Τσίπρα (ή άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) που, όμως, θα ήταν υποχείριο των δικών τους σάπιων κομμάτων και θα συνέχιζε αναγκαστικά την πολιτική Παπαδήμου. Γνωρίζοντας, όμως, ότι αυτά δεν περνούν, οφείλουν να ετοιμάζουν τα εκλογικά βιβλιάρια για νέες εκλογές τον Ιούνη… Όπου βέβαια θα πέσει ακόμα μεγαλύτερη φάπα από τις 6 Μάη…

Ξεκίνησαν με τον κανιβαλισμό απέναντι στις μετανάστριες-θύματα καταναγκαστικής πορνείας και, όταν η πλειοψηφία των οροθετικών που συνελήφθησαν αποδείχθηκαν Ελληνίδες, ο πόλεμος επεκτάθηκε σε όλες της «γης τις κολασμένες».

Αναβολή της διαδικασίας αποσφράγισης προσφορών του διαγωνισμού με τίτλο «Διενέργεια και Τεχνική Υποστήριξη Διαδικασιών Συγχωνεύσεων-Καταργήσεων Φορέων του Δημοσίου»

Σε πέντε νέες απολύσεις προχώρησε ο Μάνεσης, δύο μέρες πριν τις εκλογές, ανεβάζοντας τις απολύσεις σε 110.

Απεργία πραγματοποιούν στις 15 Μάη οι Ομοσπονδίες Τύπου-Χάρτου και Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος, ενώ η Ομοσπονδία Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών αποφάσισε 48ωρη απεργία 15 και 16 Μάη.

Στα τέλη του Απρίλη, λίγες μέρες μετά τον απολογισμό έργου 2010-2012 που πραγματοποίησε η Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, οι εργαζόμενοι του Οργανισμού προχώρησαν σε κατάληψη του κτιρίου Κεντρικών Υπηρεσιών, με κυρίαρχο αίτημα την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, που εκκρεμεί εδώ και τρία χρόνια περίπου.

Πρακτικό συμφωνίας, που θα ισχύει για 1 χρόνο, υπογράφηκε μεταξύ της διοίκησης της εταιρείας και του συλλόγου εργαζομένων στην Εθνοdata τις πρώτες μέρες του Μάη.

Το «καυτό» ερώτημα, στο οποίο έπρεπε και πρέπει να απαντήσει το ΚΚΕ, είναι κάτι παραπάνω από εύλογο. Σε μια περίοδο βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης, από τη μια, και σκληρών αγώνων του κόσμου από την άλλη, γιατί το ΚΚΕ, παρόλο που αναφέρεται στο μαρξισμό και διεκδικεί τον τίτλο του κόμματος της εργατικής τάξης, δεν κατορθώνει να πείσει;

Η συμμετοχή των σ. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά ευεργετική και για τους ίδιους και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζουμε το λάθος αυτό να μην συνεχίσει να επαναλαμβάνεται αέναα στο χρόνο.

Τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω, αποτυπώνουν την αποδοχή από την κοινωνία αυτής της ταυτότητας και κυρίως την εμπλοκή του σε αντιστάσεις που χαρακτηρίστηκαν από κυβέρνηση και ΜΜΕ ως παράνομες.

Ωστόσο μια τέτοια προοπτική, ουσιαστικά ένα κάλεσμα στο λαό όχι μόνο να στηρίξει εκλογικά –όπως κι έκανε– μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά να βρεθεί μαχόμενος στο πλευρό της, σημαίνει να τονιστεί το σημείο της ανατροπής που συμπυκνώνεται στην «παύση πληρωμών» και στη «διαγραφή του χρέους» παρά στη διαβεβαίωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού με «αντιμνημονιακές» προθέσεις.

Την Παρασκευή 4 Μάη, η πλατεία της Πανόρμου στους Αμπελοκήπους γέμισε από συντρόφους, φίλους και κατοίκους της περιοχής, που ήρθαν να ακούσουν τους υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και να δηλώσουν τη στήριξή τους.

Αυτό που αποκομίσαμε, ειδικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε, και πρέπει να μετατρέψουμε σε ενεργητική και αποτελεσματική δράση, είναι ότι μεγάλα τμήματα των εργαζομένων έχουν αλλάξει «συνήθειες».

Το σχέδιο για μια αριστερή-μεταρρυθμιστική «δημοκρατική παράταξη» και για φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού είναι και ουτοπικό και επικίνδυνο.

Γιατί δεν θέλετε τις ψήφους μας;» τραγουδούν οι Σειρήνες το γνωστό τραγούδι τους ολόγυρά μας. «Εμείς δε ζητάμε τίποτα σ’ αντάλλαγμα. Μόνο την ταυτότητα, το πρόγραμμα, τη δέσμευση ζωής που έχετε δώσει στην εργαζόμενη κοινωνία, την ψυχή σας, τίποτε άλλο».

Αυτές οι γραμμές γράφονται αμέσως μετά τις εκλογές και όπως είναι φυσικό η σκέψη είναι επηρεασμένη από το αποτέλεσμα.

Οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν στη Γαλλία και ο Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ επικράτησε του Νικολά Σαρκοζί. Το βράδυ της 6ης Μάη, εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους του Παρισιού για να πανηγυρίσουν το τέλος του «προέδρου των πλουσίων».

Η φετινή Πρωτομαγιά, μέσα στη δίνη της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού, αλλά και με φόντο την επιστροφή της εργατικής μαχητικότητας σε όλο τον πλανήτη, έπιασε το νήμα της ιστορικής παγκόσμιας μέρας των εργατών περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια. Τον τόνο έδωσαν τα κοινά προβλήματα, τα κοινά αιτήματα. η συνειδητοποίηση πως είναι κοινός ο αγώνας.

Στις 2 Μάη πραγματοποιήθηκε στη Νομική Αθηνών εκδήλωση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα «Η νεολαία στο στόχαστρο».

Λίγες μέρες μόνο μετά την 6η Μάη και τις εκλογές που ανέτρεψαν ριζικά το πολιτικό σκηνικό, στις 16 Μάη, θα πραγματοποιηθούν οι φοιτητικές εκλογές. Η συζήτηση στα πανεπιστήμια δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών.