αριστερά

Μετά από σχεδόν δύο μήνες, ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες εκλογής της Νομαρχιακής Επιτροπής και της Γραμματείας στην Α΄ Αθήνας. Ήταν μια πλούσια διαδικασία από την οποία φυσικά δεν έλειψαν τα προβλήματα και απασχόλησε περίπου 15 τοπικές συνελεύσεις.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς και κατ’ επέκταση οι κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ και το ζήτημα της ΕΕ και της ευρωζώνης, μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο, βρέθηκαν στο επίκεντρο των περισσότερων τοποθετήσεων στη διήμερη συνεδρίαση της ΚΕ, στις 13-14/4.

Η κυπριακή υπόθεση, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με ανοιχτό το ενδεχόμενο της αποχώρησης της χώρας από το ευρώ, είναι η πιο απροκάλυπτη απόδειξη πως η βαθιά καπιταλιστική κρίση απαιτεί όχι μόνο την υποτίμηση της εργασίας, αλλά και την καταστροφή τμημάτων –των πιο αδύναμων– του κεφαλαίου.

Με αφορμή την πρώτη μέρα της ρύθμισης του κατώτατου μισθού με απόφαση του υπουργού Εργασίας (μετά και τη λήξη της τρίμηνης μετενέργειας της ΕΣΣΕ), κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΚΟ Αλέξη Τσίπρα και αρκετούς βουλευτές (Δ. Στρατούλης, Μ. Μπόλαρη, Α. Μητρόπουλος, Κ. Μπάρκας, Γ. Σταθάς), συνδικαλιστές και μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, επισκέφτηκε το χώρο εργασίας των «ενοικιαζόμενων» εργαζομένων της Εθνοdata, στο Γέρακα.

Οι αποφάσεις των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ είναι να προχωρήσουμε προς το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου πολιτικού φορέα, μέσα από μια πολιτική καμπάνια που θα βάζει στο κέντρο της προσοχής το κοινωνικό ζήτημα και θα επιδιώκει τη συσπείρωση εργαζομένων και νεολαίας.

Την ώρα που η κυβέρνηση Σαμαρά βλέπει να αντιστρέφεται το κύμα πλαστής αισιοδοξίας, που δημιούργησαν τα ΜΜΕ μετά την 3η συμφωνία με τους δανειστές, την ώρα που οι «έλεγχοι» της τρόικας επαναφέρουν την πιθανότητα νέων μέτρων περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις, την ώρα –δηλαδή– που η «βιωσιμότητα» της τρικομματικής τίθεται σε σοβαρή αμφισβήτηση, η ηγεσία του ΣΥΝ προχώρησε σε κάποιες –τουλάχιστον– αμφιλεγόμενες πρωτοβουλίες.

Μ ε μεγάλη συμμετοχή, αλλά και έντονη αντιπαράθεση, συνεχίζεται ο προσυνεδριακός διάλογος στο ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριό του. Πρωτόγνωρο γεγονός, για τις συνήθειες του κόμματος, είναι ο αριθμός άρθρων προβληματισμού ή ανοιχτής διαφωνίας που δημοσιεύονται στον «Ριζοσπάστη».

Η εικόνα κατάρρευσης της δημόσιας υγείας, εξαιτίας της πολιτικής άγριων περικοπών που υλοποιεί η συγκυβέρνηση στο όνομα των μνημονίων και του «εξορθολογισμού» των δαπανών, έχει σημάνει συναγερμό στον κόσμο του κινήματος και της Αριστεράς.

Για να το πούμε με τη γλώσσα εκείνης της εποχής, ο Γκράμσι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι και στη Δύση πρέπει να κάνουμε «αυτό που έκαναν οι Ρώσοι», αν και εργάζεται για να αποδείξει ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε «όπως το έκαναν οι Ρώσοι», αλλά με έναν τρόπο πρωτότυπο, λύνοντας οι ίδιοι κρίσιμα προβλήματα τακτικής.

Την Κυριακή 17/2, στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ(Βαλτετσίου) κάναμε ένα βήμα το οποίο σχεδιάζαμε καιρό: φτιάξαμε ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), μαζί με τους εποπτευόμενους φορείς του (ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου) και τις περιφερειακές υπηρεσίες που σχετίζονται με τη γεωργία.

Το SWP στη Βρετανία (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) είναι μια από τις μεγαλύτερες, σοβαρότερες και με ιστορικές ρίζες, οργανώσεις της επαναστατικής Αριστεράς στην Ευρώπη. Αποτελεί την οργάνωση-κορμό της IST (Διεθνής Σοσιαλιστική Τάση).

Μπροστά στην απειλή κατάρρευσης της δημόσιας υγείας, αρχίζει να ξεδιπλώνεται η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία ενός μετώπου υπεράσπισης τους δικαιώματος στην υγεία για όλους.

Η νέα λεηλασία μισθωτών και συνταξιούχων με το πρόσφατο φορομπηχτικό νομοσχέδιο, τις αλλεπάλληλες περικοπές εισοδημάτων, τα συνεχόμενα χαράτσια της εφορίας και της ΔΕΗ, έχουν οδηγήσει σε απόγνωση χιλιάδες νοικοκυριά.

Τα στελέχη των οργανώσεων που εκφράζονται από κοινού στην ιστοσελίδα Rproject (ΑΠΟ, ΔΕΑ, Κόκκινο) ανέδειξαν με σαφή κριτήρια την αναγκαιότητα να υπερασπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις κοινωνικές και εργατικές ελπίδες που δημιούργησε στην περίοδο των προηγούμενων εκλογών.

Να κερδίσουμε την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, να οικοδομήσουμε μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού που καταστρέφονται. Αντί για μια πολιτική (υποτιθέμενου) «πολιτικού εύρους», να κάνουμε μια πολιτική «κοινωνικού βάθους».

Την επόμενη ημέρα της συνόδου της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι το «μήνυμα» έχει κατατεθεί δυνατά και καθαρά. Και, ευτυχώς, όχι μόνο από τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, αλλά και από συντρόφους-φισσες της ΑΝΑΣΑ, του ΕΚΜ, της Αριστερής Ενότητας, ανένταχτους-ες.