εργασία

Η κυβέρνηση, υιοθετώντας τις προτάσεις της τρόικας για τη μείωση του δημοσίου τομέα, μέσα στους 11 φορείς που αποφάσισε να διαλύσει περιέλαβε και το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Το ΙΓΜΕ είναι ένας δημόσιος φορέας, που πάνω από 60 χρόνια προσφέρει στο λαό και την κοινωνία τα ερευνητικά του αποτελέσματα, συνεισφέροντας στην ανάπτυξη της μεταλλευτικής βιομηχανίας, στην ενεργειακή αυτοδυναμία και τη διαχείριση και προστασία των φυσικών πόρων της χώρας.

Η κυβέρνηση συνεχίζει τον πόλεμο στο Δημόσιο και τους υπαλλήλους του. Στη συνέντευξη Τύπου της ηγεσίας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης παρουσιάστηκε ο «οδικός χάρτης για την αναμόρφωση του Δημοσίου» και «το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ της Ελλάδας, της Γαλλίας και της task force».
Η «μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων» του Ρέππα είναι μεγάλη πρόκληση για το σύνολο των εργαζομένων (δημοσίου & ιδιωτικού τομέα).

Συνεχίζουν για τρίτο μήνα τον ανυποχώρητο αγώνα τους οι 400 εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Αυτή ήταν η απόφαση της γενικής τους συνέλευσης μετά τις άκαρπες επαφές με την εργοδοσία, η οποία στην τελευταία τριμερή συνάντηση με το υπουργείο Εργασίας εμφανίστηκε ολοκληρωτικά ανένδοτη στο να παρθούν πίσω οι απολύσεις (άλλες 13 ανακοίνωσε την Δευτέρα 9/1 η διοίκηση, ανεβάζοντας τον αριθμό στις 63), οι μειώσεις μισθών και τα εξευτελιστικά ωράρια.

Της Κατερίνας Παρδάλη, δημοσιογράφου ΑΠΕ
Ο πόλεμος ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους/ες και την ελληνική κοινωνία, που βρίσκεται σε έξαρση τα δυο τελευταία «μνημονιακά» χρόνια, δεν δείχνει να σταματάει.

Τετράωρη στάση εργασίας πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη.

Πετυχημένη κινητοποίηση των μηχανικών πραγματοποιήθηκε στα μέσα του Δεκέμβρη από την ΕΜΔΥΔΑΣ, το ΤΕΕ, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και επιστημονικούς συλλόγους.

Σε ένα ακόμη πρωτοβάθμιο σύλλογο των εκπαιδευτικών η Αριστερά σημείωσε εκλογική επιτυχία.

Εκλογές είχαμε και στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, όπου οι εργαζόμενοι ψήφισαν για νέο ΔΣ και για αντιπροσώπους στην ΠΟΕΔΗΝ.

Η εφαρμογή της εφεδρείας στο δημόσιο δεν έβγαλε όσους εφέδρους ήθελε το πολιτικό σύστημα Παπαδήμου. Έβγαλε 10.000 εργαζόμενους στην εξαθλίωση.

Ο μεγαλειώδης απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» ξεπέρασε τις 50 μέρες και συνεχίζεται. Η συμπαράσταση στον αγώνα τους είναι εντυπωσιακή. Ψηφίσματα αλληλεγγύης, τρόφιμα, χρήματα παραδίδονται καθημερινά από φοιτητές, μαθητές, σωματεία, εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, επιτροπές γειτονιών κ.λπ.
Ο καθένας εργαζόμενος ή νεολαίος βλέπει σ’ αυτό τον αγώνα ένα υπόδειγμα του πώς θα οργανώσουμε νικηφόρα την αντίσταση ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, της τρόικας, των καπιταλιστών.
Η Αριστερά και τα συνδικάτα χρειάζεται να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις συμπαράστασης. Έχει έρθει η ώρα να απλωθεί παντού η φωτιά του αγώνα των χαλυβουργών, να λιώσει τα σχέδια των «από πάνω».

Οι προσυνταξιοδοτικές εφεδρείες έφτασαν και 20.000 υπάλληλοι βλέπουν την πόρτα της εξόδου από το δημόσιο. Οι οργανικές θέσεις τους καταργούνται. Αυτοί οι εργαζόμενοι άφησαν κενά γραφεία, όπου εξυπηρετούνταν άλλοι εργαζόμενοι. Η εξυπηρέτηση δεν ήταν πάντα η καλύτερη, ήταν όμως δωρεάν. Οι συνθήκες, μπρος και πίσω από το γραφείο κάθε δημόσιου υπάλληλου, ήταν στοιχειωδώς αξιοπρεπείς.

Εδώ και εβδομάδες οι εργαζόμενοι στα δημόσια ΜΜΕ βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιήσεις ενάντια στο μισθολόγιο-φτωχολόγιο και τις εφεδρείες. Έχει πραγματοποιηθεί μια σειρά από χωριστές και ενιαίες συνελεύσεις των δημοσιογράφων στην ΕΡΤ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα δημοτικά ραδιόφωνα και τη Γραμματεία Τύπου, όπου διατρανώθηκε η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να σταματήσουν την εναντίον τους κτηνώδη επίθεση. Τόσο το μισθολόγιο όσο και οι εφεδρείες ουσιαστικά διαλύουν τις λειτουργίες της ΕΡΤ, το ΑΠΕ κ.λπ. αφού δεν μπορούν να καλυφθούν, π.χ., υπερωρίες για νυχτερινά και Σαββατοκύριακα.

Παναθηναϊκή συνέλευση συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 10 Οκτώβρη, με μαζική συμμετοχή περισσότερων από 100 συνδικαλιστών από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε αγωνιστικό κλίμα.

Διευρύνεται και συνεχίζει τη δραστηριότητα του το Συντονιστικό Ομοσπονδιών και Σωματείων ενάντια στην εφεδρεία. Μετά την πετυχημένη κινητοποίηση στα τέλη Σεπτέμβρη και τη συναυλία στο Σύνταγμα, ακολούθησε η συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στην οποία υπήρξε συμφωνία για κοινό χώρο προσυγκέντρωσης.

Συνεχίζεται με αμείωτη προκλητικότητα η επίθεση κατά των εργαζομένων και στα ιδιωτικά ΜΜΕ –μη έχοντας τίποτα να ζηλέψει από τις επιθέσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στα δημόσια ΜΜΕ. Απολύσεις, μειώσεις μισθών, μη καταβολή δεδουλευμένων, εκφοβισμός.

Ηχηρό μήνυμα ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής έδωσαν δεκάδες χιλιάδες απεργοί του δημόσιου τομέα, οι οποίοι πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 5/10.

Παρά την εντεινόμενη πίεση από την κυβέρνηση και την προπαγάνδα των ΜΜΕ υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής, οι εργαζόμενοι στους δήμους συνεχίζουν τις δυναμικές κινητοποιήσεις τους. Με διαδηλώσεις, δράσεις ενάντια στα χαράτσια, απεργίες και κυρίως καταλήψεις (ΧΥΤΑ και δημαρχείων) εκφράζουν την αντίστασή τους στην πολιτική της κυβέρνησης. Το ότι οι εργαζόμενοι στους δήμους δίνουν ένα δείγμα για το πώς οι κινητοποιήσεις διαρκείας αυτή την περίοδο μπορούν να στριμώξουν την κυβέρνηση είναι αυτό που ενοχλεί πραγματικά τους από πάνω.

Σε ανθρωπιστική κρίση βαδίζουμε με ταχύτητα, αν συνεχίσει να υφίσταται η δημόσια υγεία τις συνέπειες των περικοπών, εξαιτίας του εγκλωβισμού στη δανειοδότηση του χρέους και των τραπεζών. Σύμφωνα πλέον και με επίσημες έρευνες που δημοσιεύονται στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό Lancet, συγκρίνοντας επιδημιολογικά δεδομένα πριν (2007) και μετά την κρίση (2009 και 2010), προκύπτουν ξεκάθαρα συμπεράσματα για την αρχή της κατάρρευσης της υγειονομικής φροντίδας στη χώρα μας.

Τώρα που η επίθεση της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους κορυφώνεται, χτυπώντας αλύπητα προς όλες της κατευθύνσεις (δημόσιο, ιδιωτικό τομέα, ειδικά μισθολόγια, μεσαία κατηγορία, ελεύθερους επαγγελματίες), υπάρχει ίσως μεγαλύτερη ψυχραιμία να εξετάσουμε όλοι αν πραγματικά είναι υπεύθυνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι (ΔΥ) για τη μεγάλη κρίση που ζούμε. Αυτή η μαύρη προπαγάνδα τα τελευταία χρόνια μεταδίδεται με τέτοια μανία και τόση επιμονή, που κάποιοι συνάδελφοί μας την πίστεψαν.

Ένα και πλέον χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου, τη μεγάλη απεργία της 5ης Μάη και μια σειρά από γενικές απεργίες και κλαδικές κινητοποιήσεις, ο απολογισμός για την αποτελεσματικότητα της αντίστασης είναι αντιφατικός: Τα συνδικάτα αποδείχτηκαν κατώτερα των περιστάσεων και δεν οργάνωσαν τους αγώνες για την ανατροπή των μέτρων. Η πραγματικότητα αυτή, μετά το τέλος της 48ωρης απεργίας στις 28-29 Ιούνη, την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και μπροστά στο νέο γύρο αναμέτρησης του εργατικού κινήματος με την κυβέρνηση, έχει ανοίξει μια έντονη συζήτηση για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.