Φύλλο Νο 332 (18 Μάρτη 2015)

Σχεδόν δύο μήνες μετά το νικηφόρο αποτέλεσμα της 25ης Γενάρη, η κυβέρνηση εξακολουθεί να εκβιάζεται από τους δανειστές (και όχι «εταίρους», όπως με οξύμωρο τρόπο αποκαλούνται). Η κυβέρνηση παραπονείται ότι αυτό συμβαίνει παρότι η ίδια τηρεί τη συμφωνία. Τι σημαίνει όμως «τηρεί τη συμφωνία»;

Η αναβάθμιση της διαπραγμάτευσης σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο (Σύνοδος, Βερολίνο) είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ειπωθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους: ακόμη κι ένας «έντιμος συμβιβασμός» προϋποθέτει λύση για το χρέος τώρα, ξεκινώντας από τα τοκοχρεολύσια του 2015. Αν δεν υπάρξει η λύση αυτή, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το δίλημμα ή να φθαρεί σε ένα αδιέξοδο παζάρι ή να προχωρήσει στις δικές της αναπόφευκτες «μονομερείς ενέργειες». Για τις οποίες απαιτείται σχέδιο και κοινωνική εγρήγορση. Ελπίζει κανείς ότι αυτό το σχέδιο κάπου εκπονείται...

«ΟΜΟΡΦΕΣ» ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ: Την Πέμπτη 12 Μαρτίου, υπογράφηκε στο ΓΕΕΘΑ το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας (ΠΣΣ) έτους 2015, μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου. Οι σχέσεις με την αιμοσταγή στρατιωτική χούντα που ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση Μόρσι, συνέλαβε, εκτέλεσε, βασάνισε και φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους (ανάμεσά τους πολλούς αριστερούς αγωνιστές) και ξήλωσε όλες τις δημοκρατικές κατακτήσεις της αραβικής άνοιξης, συνεχίζονται κανονικά. Πάντα για το καλό των «ελληνικών συμφερόντων» φυσικά. Λέτε να δούμε καμία εξόρμηση ελληνικών στρατευμάτων ή πολεμικών πλοίων στη Λιβύη, ως στήριγμα των επιχειρήσεων του Σίσι κατά του εξτρεμιστικού «τζιχαντισμού»;

Ο μύθος είναι τριπλός: Πρώτον ότι υπήρξε μαθησιακή διαδικασία, δεύτερον ότι αυτή ήταν κρυφή και τρίτον ότι διοργανώθηκε από την εκκλησία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον βρίσκεται στην κυβέρνηση και οι γενικές καταγγελίες των υποχωρήσεών της δεν αρκούν. Οι απαντήσεις στα τρέχοντα, πιεστικά αδιέξοδα κρίνονται στη συγκεκριμενοποίησή τους και γι’ αυτό χρειάζεται να στηριχτούν στρατηγικά.

Επίσχεση εργασίας ναυτικών: Σε επίσχεση εργασίας από τις 27 Φλεβάρη έχουν προχωρήσει οι ναυτικοί στο Ε/Γ-Ο/Γ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ», της ναυτιλιακής εταιρείας VENTOURIS LINES. Η εταιρεία τους χρωστάει δεδουλευμένα που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν τους 10 μήνες. Η επίσχεση εργασίας είχε ως αποτέλεσμα να αποδρομολογηθεί το πλοίο από την άγονη γραμμή Κύθηρα-Αντικύθηρα-Κίσσαμος, ενώ, όπως καταγγέλλει η ΠΕΝΕΝ, από τις 5/3/2015 διακόπηκε εντελώς η τροφοδοσία του πλοίου χωρίς λόγο και τις επόμενες μέρες τελειώνουν και τα καύσιμα, με αποτέλεσμα να μην παρέχεται στο πλήρωμα ρεύμα, νερό και θέρμανση. Ως απάντηση στις συνθήκες αυτές το πλήρωμα, σε συνεργασία με την Ένωση Ναυτών, ξεκίνησε τη διαδικασία περί εγκατάλειψης και τη σχετική προστασία που του παρέχει ο νόμος για τη μερική καταβολή των δεδουλευμένων από το ΝΑΤ! Η διαδικασία αυτή, για να ολοκληρωθεί, θα απαιτήσει τουλάχιστον ένα μήνα, αλλά αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει πιο κρατικοδίαιτος κλάδος από τους εφοπλιστές. Η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει άμεσα δράση και να σταματήσει την ασυδοσία τους με αλλαγή του νομοθετικού καθεστώτος.

Το Σάββατο 14 Μάρτη πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ. Η Γ.Σ. επιβεβαίωσε ότι το πλαίσιο αιτημάτων της Ομοσπονδίας είναι αυτό που περιέχεται στις αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου της, στην απόφαση της Γ.Σ. των Προέδρων το Σεπτέμβρη του 2014 και στο πρόσφατο υπόμνημα που κατέθεσε η Ομοσπονδία στο υπουργείο Παιδείας.

Αρκεί η στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια και η διατύπωση επίσημου αιτήματος για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους –η διαβρωτική για την Ευρωζώνη δύναμη από μια τέτοια στάση θα είναι τεράστια

Θα παίζουμε στη «λοταρία» τις αποδείξεις από το τυροπιτάδικο της γειτονιάς, ενώ οι κροίσοι θα παραμένουν στο φορολογικό απυρόβλητο;

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Γενάρη, αφενός αποτέλεσε τομή για την πολιτική κατάσταση σε κεντρικό επίπεδο, αφετέρου εισήγαγε νέα δεδομένα άσκησης πολιτικής σε επιμέρους χώρους. Ένας από αυτούς είναι και τα πανεπιστήμια. Η ελπίδα, η αμηχανία ή και ο φόβος της φοιτητικής Αριστεράς στο ενδεχόμενο κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πλέον να μορφοποιηθούν σε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις και κατευθύνσεις για το πώς προχωράμε. Ειδικά η συζήτηση στην ΑΡΕΝ ως προς αυτό το ζήτημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Γενάρη, αφενός αποτέλεσε τομή για την πολιτική κατάσταση σε κεντρικό επίπεδο, αφετέρου εισήγαγε νέα δεδομένα άσκησης πολιτικής σε επιμέρους χώρους. Ένας από αυτούς είναι και τα πανεπιστήμια. Η ελπίδα, η αμηχανία ή και ο φόβος της φοιτητικής Αριστεράς στο ενδεχόμενο κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πλέον να μορφοποιηθούν σε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις και κατευθύνσεις για το πώς προχωράμε. Ειδικά η συζήτηση στην ΑΡΕΝ ως προς αυτό το ζήτημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Δύο από τους ήρωες του 1821 που τιμά η κρατική αφήγηση της επανάστασης είναι ο Ρήγας Φεραίος και ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄. Και οι δύο θεωρούνται μάρτυρες της ίδιας «εθνικής ιδέας».

«Καταλάβατε ότι το 1/3 του πληθυσμού της Θεσσαλονίκης χάθηκε; Καταλάβατε ότι η Θεσσαλονίκη μαράζωσε, καθώς έλειψε ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της;» ρώτησε τα παιδιά ο Χάιντς Κούνιο, επιζήσας του Ολοκαυτώματος. Η παραπάνω σκηνή εκτυλίχθηκε την Κυριακή 15/3 το μεσημέρι στον Παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, αφετηρία των θανάσιμων εκτοπίσεων των Εβραίων της πόλης και κατάληξη της πορείας μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, που διοργάνωσαν η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, ο δήμος Θεσσαλονίκης και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Το χαραγμένο με τον αριθμό 109565 χέρι του μας προέτρεψε να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη και να φωνάξουμε: ΠΟΤΕ ΠΙΑ, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.

Στην πόλη της Σέλμα στην Αλαμπάμα διαδραματίστηκε το 1965 μια πολύ σημαντική μάχη του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Στην ταινία παρουσιάζεται μια περίοδος περίπου 3 μηνών, που ξεκινάει με την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τελειώνει με την επιτυχημένη πορεία 50 μιλίων από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι και την ψήφιση του Δικαιώματος της Ψήφου (Voting Rights Act).

Παραιτήσεις: Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, αντιμετωπίζεται πρόβλημα μαζικών παραιτήσεων των χειριστών των (τηλεκατευθυνόμενων) drones, σε ρυθμούς που ξεπερνούν τις νέες στρατολογίες. Ο «νέος τύπος πολέμου» φέρεται να έχει δημιουργήσει «νέου τύπου ψυχασθένειες», ενώ αρκετοί παραιτηθέντες δηλώνουν πως δεν άντεξαν γιατί (σε αντίθεση με τους πιλότους) βλέπουν στις οθόνες τους τι συμβαίνει και αφού ρίξουν τη βόμβα. «Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο. Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο, κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: χρειάζεται πιλότο. Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: ξέρει να σκέφτεται» (Μπέρτολτ Μπρεχτ).