Φύλλο Νο 393 (11 Οκτώβρη 2017)

Το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ φέρνει στην επιφάνεια τις υπόγειες σχέσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με τον αμερικανικό παράγοντα και ταυτόχρονα δημοσιοποιεί την προοπτική ραγδαίας κλιμάκωσης αυτής της σχέσης.

Η  ΛΑΕ μπαίνει στην τελική ευθεία μιας αναμέτρησης –και μιας δοκιμασίας που άρχισε με το αρνητικό αποτέλεσμα των εκλογών στις 20/9/2015– έχοντας κρατήσει το ρόλο της ως ένα σημαντικό πολιτικά και οργανωτικά «κέντρο» στη ριζοσπαστική Αριστερά.

Η  απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου (ΠΣΟ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε αντίθεση με την αντίστοιχη του περασμένου Ιούνη, εμφανίζει τώρα μια πολιτική ενοποίηση των δυνάμεων που συμμετέχουν σε αυτόν τον μετωπικό σχηματισμό της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

ΤΕΙ Αθήνας - Πειραιά:
Περικοπών συνέχεια στη δημόσια εκπαίδευση με τις συγχωνεύσεις να κάνουν την εμφάνισή τους ξανά έχοντας ως πρώτο θύμα τμήματα των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Με τις συγχωνεύσεις που σχεδιάζονται, 37 τμήματα των δύο ιδρυμάτων θα γίνουν 21 κάτω από απροσδιόριστες προϋποθέσεις, π.χ. το τμήμα Φυσικοθεραπείας συγχωνεύεται με το Εργοθεραπείας, το τμήμα Γραφιστικής με το τμήμα Φωτογραφίας κ.λπ. Οι φοιτητές των ΤΕΙ κάνουν λόγο για «υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών» και «μαζική επίθεση στον τομέα της εκπαίδευσης με σκοπό την άμεση μείωση των δαπανών στο πλαίσιο της οικονομικής λιτότητας». Δηλώνουν πρόθυμοι να αγωνιστούν από κοινού με τους εργαζόμενους, που επίσης πλήττονται από το ενδεχόμενο συγχώνευσης-κατάργησης τμημάτων. Έχουν πραγματοποιήσει ήδη παραστάσεις διαμαρτυρίας στην πρυτανεία των ΤΕΙ και στο υπουργείο Παιδείας και επιζητούν καλύτερο συντονισμό μεταξύ των τμημάτων προκειμένου να ανατραπούν οι συγχωνεύσεις που απαιτεί το υπουργείο. Μόνο η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των αντιδράσεων των φοιτητών μπορεί να καταφέρει να ακυρώσει τα σχέδια του υπουργείου.

Παρά τις όποιες παραλείψεις και ανεπάρκειες του νόμου για τη Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου για τα τρανς άτομα, αυτά εξοπλίζονται πλέον με τη δυνατότητα να προβούν σε αλλαγή των εγγράφων τους, χωρίς να απαιτείται ιατρική/ψυχιατρική γνωμάτευση ή οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση/στείρωση. Κατοχυρώνεται, δηλαδή, πλέον νομοθετικά η πάγια απαίτηση του λοατκια+ κινήματος να μην εξαρτάται σε καμία περίπτωση η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου από οποιεσδήποτε ιατρικές προϋποθέσεις. Έγινε μια αρχή.

Α κολουθούν -εδώ και στις επόμενες σελίδες- κάποια αποσπάσματα κειμένων και ομιλιών από το διάλογο που αναπτύχθηκε τις τελευταίες μέρες σε Ελλάδα και Ισπανικό Κράτος, για το πιο σημαντικό ιστορικό γεγονός των τελευταίων δεκαετιών, γεγονός που συντελέστηκε στην καρδιά της Ευρώπης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πράξη συλλογικής πολιτικής ανυπακοής που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Καταλανοί ψήφισαν ΝΑΙ στην ανεξαρτησία. Οργανώσεις και εναλλακτικά μέσα αναφέρουν επίσης ότι η 1η Οκτώβρη, ημερομηνία του καταλανικού δημοψηφίσματος, καταγράφεται ως η μέρα με τη μεγαλύτερη καταστολή τα τελευταία 50 χρόνια, παρόμοια μέρα υπάρχει μόνο την περίοδο της δικτατορίας επί Φράνκο. 15.000 αστυνομικοί επιστρατεύτηκαν για να βρίσκονται στην Καταλονία τις τελευταίες μέρες και ιδιαίτερα την 20ή Σεπτέμβρη. Στην εικόνα που κυκλοφόρησε ανώνυμα στο διαδίκτυο βλέπουμε τη φωτογραφία της ιστορικής στιγμής. Το λαό που παλεύει για την αυτοδιάθεση και το δικαίωμά του να αποφασίσει ελεύθερα την ανεξαρτησία, τη μεγάλη αστυνομική καταστολή, στο μπαλκόνι τον μονάρχη και ταυτόχρονα το φάντασμα του Φράνκο. Τα χέρια των πολιτών που φωτογραφίζουν και διαδίδουν την πληροφορία. Και στη μέση ένα πελώριο άλλο τείχος που γκρεμίζεται: το τείχος του 1978. Η χρονιά της Μετάβασης από τη δικτατορία σε μια δημοκρατία υπό κηδεμονία. Τα τελευταία χρόνια οι λαοί του Ισπανικού Κράτους επιστρέφουν ξανά και ξανά πίσω σε εκείνη την ημερομηνία, επιχειρούν να «διορθώσουν» την Ιστορία, να τελειώνουν με το φάντασμα του Φράνκο, να ολοκληρώσουν τη ρήξη που έμεινε στη μέση.

Συρία:
Ένα νέο μέτωπο ανοίγει στη Συρία, με την ανακοίνωση της Τουρκίας ότι ξεκινά επιχείρηση στην επαρχία Ιντλίμπ. Προς το παρόν η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι θα δράσει «υποστηρικτικά» προς φιλικές προς αυτήν αντάρτικες δυνάμεις. Η επιχείρηση στρέφεται ενάντια στην τζιχαντιστική συμμαχία γύρω από την Αλ Νούσρα, που έχει ισχυρή παρουσία στο Ιντλίμπ, και δε συμμετείχε στη συμφωνία Ιράν-Τουρκίας-Ρωσίας για «ζώνες αποκλιμάκωσης». Συνολικότερα, είναι ένα ακόμα επεισόδιο στην «μοιρασιά»: Αφενός η Τουρκία «απαντά» στον αποκλεισμό της από την εκστρατεία ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος (που ενισχύει το ρόλο των Κούρδων μαχητών) και αφετέρου δείχνει να υλοποιεί τη συμφωνία για «ζώνες επιρροής» που έδινε στην Άγκυρα ρόλο στο Ιντλίμπ με αντάλλαγμα το Χαλέπι και γενικότερα την «διευκόλυνση» του Άσαντ...

Π ίσω από τα γεγονότα, που εξελίσσονται με αστραπιαία ταχύτητα, βρίσκεται ένα σημαντικό παράδοξο: Η καταλανική ανεξαρτησία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη «συνέχεια» του πολιτικού και θεσμικού οικοδομήματος που δημιουργήθηκε το 1978, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να ενισχύσει προσωρινά κάποιους από τους «πυλώνες» του κράτους, παράγοντας ένα πλαίσιο που θα σπρώχνει την ισπανική πολιτική σκηνή προς τα δεξιά.