αριστερά

H υπερψήφιση του 4ου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ένας ακόμα κρίκος σε μια αλυσίδα υποταγής και κοινωνικής καταστροφής για τα λαϊκά στρώματα. Μιας αλυσίδας ατελέσφορης, μιας αλυσίδας δίχως τέλος.

Πολλές οι επιλογές σε εκδηλώσεις και δράσεις για όσες και όσους αποφασίσουν να επισκεφθούν τον Πολυχώρο της Κομμούνας τον Μάη. Ο Μάης ξεκινά με την βιβλιοπαρουσίαση του νέου βιβλίου που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Red Marks «Καρλ Μαρξ, Η ιστορία της ζωής του», την Τετάρτη 10/5 και με ομιλητές τους Γιάννη Μηλιό, Τάκη Μαστρογιαννόπουλο, Πέτρο Τσάγκαρη και συντονιστή τον Γιάννη Κιμπουρόπουλο.

Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ ενέκρινε ομόφωνα τις Θέσεις της ΚΕ του κόμματος. Νωρίτερα οι Οργανώσεις Βάσης τις είχαν εγκρίνει με ποσοστό 99,3% και οι περιφερειακές προσυνεδριακές συνδιασκέψεις με ποσοστό 99,9%(!).

Συνεπής στην γραμμή της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης, της ολοκληρωτικής εφαρμογής των μνημονίων και της πλήρους υποταγής στις απαιτήσεις των δανειστών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκλιπαρεί για το κλείσιμο της αξιολόγησης, που θα σημάνει πρόσθετα βάρη για την εργατική και τις άλλες λαϊκές τάξεις.

Είναι τραγική η εμπειρία στο κομουνιστικό κίνημα που λέει ότι το «μισό βήμα μπροστά», το ημιτελές ξεκαθάρισμα μιας στρατηγικής, η αποφυγή της σύνδεσης του στρατηγικού προσανατολισμού με τα ζητήματα της συγκεκριμένης καθημερινής τακτικής, αποτελούν τη συνταγή για μεγάλες πολιτικές ήττες.

Ο  πολυχώρος στην Ιουλιανού είναι πια γεγονός και το πρόγραμμα του χειμώνα ήταν εξαιρετικά πλούσιο, αποδεικνύοντας πόσο αναγκαία ήταν η ύπαρξη ενός τέτοιου χώρου, ιδιαίτερα σε μια περιοχή όπου οι άνθρωποι δεν συγκεντρώνονται συχνά για να κουβεντιάσουν.

Ο κόσμος μας δέχεται μιαν επίθεση καθοριστικής σημασίας. Οργανώνοντας τη μετάβαση προς το Μνημόνιο 4, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θεσμοθετεί απλώς την υπερλιτότητα.

1. Η περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας θα εξακολουθήσει να καθορίζεται από τη συνέχεια της διεθνούς κρίσης του καπιταλισμού. Οκτώ χρόνια μετά το ξέσπασμά της, όχι μόνο δεν διαφαίνεται διέξοδος, αλλά το σύστημα βυθίζεται σε νέες διχαστικές επιλογές (προστατευτισμός και εθνική προτεραιότητα ή συνέχεια της έμφασης στην «παγκοσμιοποίηση»;) που επιδεινώνουν την αστάθεια και την αβεβαιότητα στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις.

«Για την Αριστερά, η σύγκρουση με τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης, της χρηματοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού δεν προϋποθέτει απόσυρση από τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και φαντασιακή αναδίπλωση στο “ιγκλού” του μικρού μας έθνους- κράτους». 

(Πέτρος Παπακωνσταντίνου: Ο Τραμπ, η παγκοσμιοποίηση και η Αριστερά, iskra 21/1/17).

Φαίνεται πλέον καθαρά ότι το Brexit του καλοκαιριού 2016 όχι μόνον δεν αποτέλεσε την επίλυση μιας βρετανικής «ιδιαιτερότητας», που πάντοτε ενυπήρχε στις δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σηματοδότησε ένα ολόκληρο συνεχώς διευρυνόμενο κύμα τάσεων αποδόμησης της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Αυτό το ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα εξαπλώνεται σήμερα πλέον σε σημαντικά τμήματα των πολιτικών δυνάμεων στην Ιταλία, την ίδια τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Αυστρία κλπ., που και αν ακόμη δεν είναι πλειοψηφικό, εντούτοις επιδρά καθοριστικά στην πορεία των ευρωπαϊκών πραγμάτων. (...)

Η ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα τις εισηγητικές «Θέσεις» προς το 20ό Συνέδριό του, που θα γίνει στις 30 Μάρτη-2 Απρίλη 2017. Δεδομένου ότι το ΚΚΕ συσπειρώνει ένα σημαντικό τμήμα των αγωνιστικών δυνάμεων της εργατικής τάξης, οι «Θέσεις» είναι ένα ενδιαφέρον ντοκουμέντο, που αξίζει να διαβαστεί και να συζητηθεί.

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μιας ανατροπής – Προσωπικά τεκμήρια μιας συλλογικής διάψευσης». Η εκδήλωση παρουσίασής του είχε μεγάλη συμμετοχή. Ήταν ένα γεγονός με πολιτική σημασία. Κάτι που αναδείχθηκε παρά την προσπάθεια του μνημονιακού καθεστώτος και της επιρροής του στα Μέσα Ενημέρωσης να «θαφτεί» ή να συκοφαντηθεί.

Με ιδιαίτερα πλούσια συζήτηση και μαζική παρουσία κόσμου πραγματοποιήθηκε το Διεθνές Τριήμερο (4-6 Νοέμβρη) που διοργάνωσε στην ΑΣΟΕΕ η ιστοσελίδα Rproject.gr με τίτλο: «Η Ευρώπη σε κρίση, κοινωνικές αντιστάσεις και πολιτικές προοπτικές».

Μπαίνουμε σε μια απολύτως κρίσιμη πολιτικά περίοδο. Έχει έντονα μεταβατικά χαρακτηριστικά, μέσα σε αυτήν θα διαμορφωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων που θα καθορίσει, τελικά, τις εξελίξεις.

Η  Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ ανέδειξε τη συσπείρωση ενός πολύτιμου μάχιμου δυναμικού της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρόκειται για μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στη ΛΑΕ και άλλα εγχειρήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που είτε προσανατολίζονται κυρίως στην εκλογική παρέμβαση είτε θεωρούν ότι στην παρούσα συγκυρία προέχει η «ανασυγκρότηση» (με έμφαση στη συζήτηση αποτίμησης της περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ) και ότι η συστηματική πολιτική παρέμβαση αντικειμενικά αναβάλλεται για αργότερα.