αριστερά

Η ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα τις εισηγητικές «Θέσεις» προς το 20ό Συνέδριό του, που θα γίνει στις 30 Μάρτη-2 Απρίλη 2017. Δεδομένου ότι το ΚΚΕ συσπειρώνει ένα σημαντικό τμήμα των αγωνιστικών δυνάμεων της εργατικής τάξης, οι «Θέσεις» είναι ένα ενδιαφέρον ντοκουμέντο, που αξίζει να διαβαστεί και να συζητηθεί.

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μιας ανατροπής – Προσωπικά τεκμήρια μιας συλλογικής διάψευσης». Η εκδήλωση παρουσίασής του είχε μεγάλη συμμετοχή. Ήταν ένα γεγονός με πολιτική σημασία. Κάτι που αναδείχθηκε παρά την προσπάθεια του μνημονιακού καθεστώτος και της επιρροής του στα Μέσα Ενημέρωσης να «θαφτεί» ή να συκοφαντηθεί.

Με ιδιαίτερα πλούσια συζήτηση και μαζική παρουσία κόσμου πραγματοποιήθηκε το Διεθνές Τριήμερο (4-6 Νοέμβρη) που διοργάνωσε στην ΑΣΟΕΕ η ιστοσελίδα Rproject.gr με τίτλο: «Η Ευρώπη σε κρίση, κοινωνικές αντιστάσεις και πολιτικές προοπτικές».

Μπαίνουμε σε μια απολύτως κρίσιμη πολιτικά περίοδο. Έχει έντονα μεταβατικά χαρακτηριστικά, μέσα σε αυτήν θα διαμορφωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων που θα καθορίσει, τελικά, τις εξελίξεις.

Η  Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ ανέδειξε τη συσπείρωση ενός πολύτιμου μάχιμου δυναμικού της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρόκειται για μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στη ΛΑΕ και άλλα εγχειρήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που είτε προσανατολίζονται κυρίως στην εκλογική παρέμβαση είτε θεωρούν ότι στην παρούσα συγκυρία προέχει η «ανασυγκρότηση» (με έμφαση στη συζήτηση αποτίμησης της περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ) και ότι η συστηματική πολιτική παρέμβαση αντικειμενικά αναβάλλεται για αργότερα.

Οι εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, η Αριστερά, βγαίνουν σταδιακά από μια μεγάλη δοκιμασία. Μέσα στο 2015 υποχρεώθηκαν να βαδίσουν από την «καυτή περιοχή» –της ελπίδας για μια αντιμνημονιακή αντινεοφιλελεύθερη ανατροπή– στον «πάγο» της συνθηκολόγησης της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και την υπογραφή του Μνημονίου 3.

Στα ζητήματα λειτουργίας υπάρχει κάθε φορά ένας «κρίσιμος κρίκος». Κατά τη γνώμη μας, στη ΛΑΕ, στην παρούσα φάση το αποφασιστικό ζήτημα είναι η ενίσχυση των Πολιτικών Επιτροπών, η ανάδειξή τους σε σημαντικούς κόμβους δράσης, συσπείρωσης, αναγκαίας πολιτικής συζήτησης.

Η ΛΑΕ βαδίζει προς την Ιδρυτική Συνδιάσκεψή της στα τέλη του Ιούνη. Η συγκυρία ταιριάζει γάντι με αυτή την κρίσιμη διαδικασία: μετά την ψήφιση των θηριωδών νομοσχεδίων για το Ασφαλιστικό και τη νέα φοροεπιδρομή, ένα κόσμος των κοινωνικών αντιστάσεων και της Αριστεράς έχει «παγώσει».

To KKE είχε μια εξαιρετικά επιθετική τακτική απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ όσο αυτός ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά και στην περίοδο της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέχρι και τη μνημονιακή στροφή του Ιουλίου του 2015. Όχι μόνο απέναντι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, και στις συνδικαλιστικές του δυνάμεις, ακόμη και σε συγκυρίες κρίσιμων μαχών ενάντια στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Παραδόξως, οι σχέσεις με την ηγεσία της κυβέρνησης «αποκαταστάθηκαν» στο διάστημα των τελευταίων μηνών.

Πρόκειται για μια σημαντική «στιγμή» για την πορεία της ΛΑΕ, που φιλοδοξούμε να αποδειχτεί σημαντική για την αναγκαία συζήτηση μέσα σε όλη την Αριστερά.
Η συζήτηση αυτή δεν θα εξελιχθεί, προφανώς, στο κενό: προτεραιότητα όλων μας είναι η οργάνωση της κοινωνικής αντίστασης στη μνημονιακή πολιτική. Η ΛΑΕ έχει ήδη αποδείξει την πλήρη ένταξή της, ακόμα και με εξάντληση των οργανωμένων και στελεχικών δυνάμεών της σε αυτό το καθήκον.
Αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να αντανακλαστεί στο πρόγραμμα της ΛΑΕ που θα συζητήσει η Συνδιάσκεψη. Η ενσωμάτωση των αιτημάτων, των ελπίδων και των προσδοκιών της τάξης μας, θα πρέπει να είναι το βασικό γνώρισμα του προγράμματος και του πολιτικού σχεδίου που θα αποφασιστεί.
Με βάση την εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχουν ήδη αναδειχθεί κάποιοι «ενδιάμεσοι» πολιτικοί στόχοι ως αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανατροπή της λιτότητας και την απόκρουση της ταξικής επιθετικότητας του νεοφιλελευθερισμού: Στάση πληρωμών στους δανειστές-διαγραφή του χρέους. Εθνικοποίηση των τραπεζών, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, επανακρατικοποίηση ΔΕΚΟ και Οργανισμών. Έξοδος από το ευρώ, πολιτική απειθαρχίας-σύγκρουσης-ρήξης απέναντι στην ΕΕ. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για το σημαντικό «σταθμό» της συζήτησης.
Κάθε «μεταβατικό» πρόγραμμα οφείλει να δηλώνει ευθέως και με ειλικρίνεια τη στρατηγική προοπτική του. Η διεκδίκηση του σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα, πέρα από τις αυταπάτες για «ομαλή» διέξοδο από την κρίση και τις συγχύσεις που έχει δημιουργήσει στην Αριστερά η μεταρρυθμιστική παράδοση των «σταδίων», είναι ένα αναγκαίο και καθοριστικό βήμα στη διαμόρφωση του προγράμματος. Ένα βήμα αποφασιστικό για τις συμμαχίες και την τακτική όλων μας.
Μπροστά σε αυτή την συζήτηση η Εργατική Αριστερά θέλει να οργανώσει ουσιαστικό διάλογο. Σε αυτό το φύλλο δίνουμε το λόγο στη Σόφη Παπαδόγιαννη, στη Μάνια Μπαρσέφσκι, στον Δημήτρη Σαραφιανό. Θα συνεχίσουμε.
Η συζήτηση στη ΛΑΕ υποχρεώνει και την κάθε πλευρά να ξεκαθαρίσει τις απόψεις και την τακτική της. Στη συνέχεια (σελ. 12) παρουσιάζουμε μέρος των πολιτικών θέσεων που ενέκρινε η Πανελλαδική Συνέλευση του Κόκκινου Δικτύου. Το σύνολο των θέσεων μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα Rproject.gr.

Την Κυριακή 22/5 πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική Συνέλευση του Κόκκινου Δικτύου. Η Συνέλευση συζήτησε την πολιτική συγκυρία, την παρέμβασή μας μέχρι τη Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ, ενώ ενέκρινε ένα βασικό κείμενο θέσεων του ΚΔ.

Η  ΛΑΕ βαδίζει προς την ιδρυτική συνδιάσκεψή της, που θα γίνει μέσα στον Ιούνη του 2016. Παρά τα «καυτά» πολιτικά γεγονότα και τα βαριά κινηματικά καθήκοντα (που, για την ώρα, δεν μοιράζονται και σε ιδιαίτερα πολλές πλάτες...), από ό,τι φαίνεται οι προετοιμασίες θα διασφαλίσουν την έγκαιρη πραγματοποίηση της συνδιάσκεψης.

Κώστας Παπαδόπουλος
δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Νίκαιας με την παράταξη «Κόντρα στο Ρεύμα»:

Χαιρετίζω τα 15χρονα της «Εργατικής Αριστεράς». Σε μια δύσκολη περίοδο για τον Λαό, τη Δημοκρατία, τα Κινήματα, τους εργατικούς αγώνες, η εφημερίδα μαζί με τους συντρόφους-σες της ΔΕΑ με συνέπεια συνεχίζουν να παλεύουν για όσα χρόνια τώρα μαζί παλέψαμε και δεν παραδοθήκαμε σε κανένα.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να υπερβούμε τους εαυτούς μας, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την ηττοπάθεια που κυριαρχεί στην Αριστερά και να συνδιαμορφώσουμε εκείνους τους πολιτικούς κινηματικούς όρους, για να ξαναπάρει μπροστά η πορεία για τη μεγάλη ανατροπή. Εύχομαι στην «Εργατική Αριστερά» Χρόνια Πολλά, να μην γίνει ποτέ κυβερνητική μνημονιακή εφημερίδα και να παραμείνει στο πλευρό των Εργαζομένων και των Κινημάτων.

Η  «Εργατική Αριστερά» γιορτάζει τα 15 χρόνια κυκλοφορίας της. Μιας δεκαπενταετίας που στην αυγή της χρωματίστηκε από το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, τη Γένοβα, το Κοινωνικό Φόρουμ και τα πρώτα βήματα των δύσκολων ενωτικών εγχειρημάτων της Αριστεράς και φτάνει μέχρι τις μέρες μας, τις μέρες της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων και της αντίστασης.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή, με τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της, η «Εργατική Αριστερά» προσπάθησε να αναδείξει τους αγώνες σε συνδυασμό με τις αναγκαίες πολιτικές απαντήσεις. Με φόντο τον ορίζοντα του Σοσιαλισμού, της ιστορικής δικαίωσης της πάλης για μια άλλη κοινωνία.
Συγχρόνως, μέσα σε αυτή τη διαδρομή, η «Εργατική Αριστερά» προσπάθησε να ανανεωθεί αισθητικά και σελιδοποιητικά, διαμορφώνοντας τελικά την εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που κρατάτε στα χέρια σας.
Παράλληλα με την κεντρική Γιορτή που έχει προγραμματιστεί για την Κυριακή 24 Απρίλη, φιλοξενούμε σε αυτό το φύλλο δηλώσεις συντρόφων και συντροφισσών, φίλων και συναγωνιστών, γι’ αυτή τη δύσκολη και απαιτητική αλλά και γόνιμη δεκαπενταετή διαδρομή.
Η Γιορτή θα ξεκινήσει στη 1 μμ το μεσημέρι και θα φιλοξενηθεί στον πολιτιστικό πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος» της Νίκαιας (Θηβών 245). Θα υπάρχει ζωντανή μουσική, σπιτικό φαγητό και ποτό. Θα υπάρχει επίσης χώρος με έκθεση βιβλίου, ενώ θα διοργανωθεί λαχειοφόρος αγορά, με βασικό δώρο ένα ταξίδι αξίας 400 ευρώ που προσφέρει το τουριστικό γραφείο Kritsia Travel.
Σας περιμένουμε για να γιορτάσουμε μαζί, να διασκεδάσουμε και να ευχηθούμε όλοι μαζί χρόνια πολλά, με μαζικούς αγώνες και ανατροπή των μνημονίων, της λιτότητας, των ρατσιστικών διακρίσεων.

Η ΛΑΕ προχωράει προς την πρώτη (την ιδρυτική) Πανελλαδική Συνδιάσκεψή της. Οφείλει να οργανώσει μια ουσιαστική συζήτηση για το πρόγραμμα, για το «καταστατικό» (ή, πιο ευέλικτα, για τους αναγκαίους οργανωτικούς κανόνες λειτουργίας της), για το σχέδιο δράσης της, μέσα σε μια περίοδο βαθιάς κοινωνικής και πολιτικής κρίσης.