αριστερά

Κώστας Παπαδόπουλος
δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Νίκαιας με την παράταξη «Κόντρα στο Ρεύμα»:

Χαιρετίζω τα 15χρονα της «Εργατικής Αριστεράς». Σε μια δύσκολη περίοδο για τον Λαό, τη Δημοκρατία, τα Κινήματα, τους εργατικούς αγώνες, η εφημερίδα μαζί με τους συντρόφους-σες της ΔΕΑ με συνέπεια συνεχίζουν να παλεύουν για όσα χρόνια τώρα μαζί παλέψαμε και δεν παραδοθήκαμε σε κανένα.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να υπερβούμε τους εαυτούς μας, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την ηττοπάθεια που κυριαρχεί στην Αριστερά και να συνδιαμορφώσουμε εκείνους τους πολιτικούς κινηματικούς όρους, για να ξαναπάρει μπροστά η πορεία για τη μεγάλη ανατροπή. Εύχομαι στην «Εργατική Αριστερά» Χρόνια Πολλά, να μην γίνει ποτέ κυβερνητική μνημονιακή εφημερίδα και να παραμείνει στο πλευρό των Εργαζομένων και των Κινημάτων.

Στην πρώτη γραμμή των αγώνων

Η  «Εργατική Αριστερά» γιορτάζει τα 15 χρόνια κυκλοφορίας της. Μιας δεκαπενταετίας που στην αυγή της χρωματίστηκε από το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, τη Γένοβα, το Κοινωνικό Φόρουμ και τα πρώτα βήματα των δύσκολων ενωτικών εγχειρημάτων της Αριστεράς και φτάνει μέχρι τις μέρες μας, τις μέρες της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων και της αντίστασης.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή, με τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της, η «Εργατική Αριστερά» προσπάθησε να αναδείξει τους αγώνες σε συνδυασμό με τις αναγκαίες πολιτικές απαντήσεις. Με φόντο τον ορίζοντα του Σοσιαλισμού, της ιστορικής δικαίωσης της πάλης για μια άλλη κοινωνία.
Συγχρόνως, μέσα σε αυτή τη διαδρομή, η «Εργατική Αριστερά» προσπάθησε να ανανεωθεί αισθητικά και σελιδοποιητικά, διαμορφώνοντας τελικά την εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που κρατάτε στα χέρια σας.
Παράλληλα με την κεντρική Γιορτή που έχει προγραμματιστεί για την Κυριακή 24 Απρίλη, φιλοξενούμε σε αυτό το φύλλο δηλώσεις συντρόφων και συντροφισσών, φίλων και συναγωνιστών, γι’ αυτή τη δύσκολη και απαιτητική αλλά και γόνιμη δεκαπενταετή διαδρομή.
Η Γιορτή θα ξεκινήσει στη 1 μμ το μεσημέρι και θα φιλοξενηθεί στον πολιτιστικό πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος» της Νίκαιας (Θηβών 245). Θα υπάρχει ζωντανή μουσική, σπιτικό φαγητό και ποτό. Θα υπάρχει επίσης χώρος με έκθεση βιβλίου, ενώ θα διοργανωθεί λαχειοφόρος αγορά, με βασικό δώρο ένα ταξίδι αξίας 400 ευρώ που προσφέρει το τουριστικό γραφείο Kritsia Travel.
Σας περιμένουμε για να γιορτάσουμε μαζί, να διασκεδάσουμε και να ευχηθούμε όλοι μαζί χρόνια πολλά, με μαζικούς αγώνες και ανατροπή των μνημονίων, της λιτότητας, των ρατσιστικών διακρίσεων.

Η ΛΑΕ προχωράει προς την πρώτη (την ιδρυτική) Πανελλαδική Συνδιάσκεψή της. Οφείλει να οργανώσει μια ουσιαστική συζήτηση για το πρόγραμμα, για το «καταστατικό» (ή, πιο ευέλικτα, για τους αναγκαίους οργανωτικούς κανόνες λειτουργίας της), για το σχέδιο δράσης της, μέσα σε μια περίοδο βαθιάς κοινωνικής και πολιτικής κρίσης.

Αυτόν το μήνα συμπληρώθηκαν 15 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας της «Εργατικής Αριστεράς» (ΕΑ) και το γιορτάζουμε με μια σειρά εκδηλώσεων σε διάφορες πόλεις, με αποκορύφωμα την κεντρική γιορτή της Αθήνας στις 24/4.

Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση μέσα στην Αριστερά για τα μέτωπα, τη μετωπική πολιτική και το Ενιαίο Μέτωπο έχει πάρει μεγάλη έκταση. Το γεγονός αυτό οφείλεται πρώτα απ’ όλα στη συνειδητοποίηση εκ μέρους της ευρείας πρωτοπορίας των κοινωνικών αντιστάσεων και του κόσμου της Αριστεράς της αδήριτης ανάγκης για ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς στη δράση, για συνεργασία τους και στο πολιτικό επίπεδο, με στόχο τη συγκέντρωση δυνάμεων για να δοθούν σκληρές μάχες μεγάλης κλίμακας ενάντια στη λιτότητα, τα μνημόνια, τον κρατικό αυταρχισμό, το ρατσισμό κλπ.

Γράφει η Διακήρυξη της ΛΑΕ, στην πρώτη κιόλας σελίδα της, ότι η Λαϊκή Ενότητα είναι «ένας μετωπικός πολιτικός φορέας». Αυτό που διαβάζουμε όμως στη συνέχεια είναι το πρόπλασμα ενός κυβερνητικού προγράμματος, ενός κόμματος, διότι τοποθετείται επί σειράς στρατηγικών ζητημάτων με τα οποία μια προγραμματική μετωπική συμφωνία, εκ της φύσεώς της, δεν ασχολείται. Πρόκειται λοιπόν για μετωπικό φορέα, ή για μέτωπο που υποκρύπτει κόμμα, ή για οργανωτικό υβρίδιο; Καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε: Υπάρχουν άραγε οι προϋποθέσεις για κάτι περισσότερο από τη συγκρότηση ενιαίου μετώπου; Συμφωνούν άραγε όλες οι οργανώσεις που συμμετέχουν στις απαντήσεις που δίνει η Διακήρυξη στα στρατηγικά ζητήματα;

Φέτος συμπληρώνονται 15 χρόνια συνεχούς έκδοσης της «Εργατικής Αριστεράς» (ΕΑ), της δεκαπενθήμερης εφημερίδας της ΔΕΑ. Μιας εφημερίδας που αδιάλειπτα στηρίζει και αναδεικνύει, όλα αυτά τα χρόνια, τις μικρές και μεγάλες μάχες του κινήματος και της Αριστεράς.

Στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 29/2 η εκδήλωση του Κόκκινου Δικτύου (ΚΔ) «Μνημόνιο 3, Κρίση, Ανατροπή - Τι Αριστερά χρειαζόμαστε;», με πλούσια κουβέντα και ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως έδειξε και η θετική ανταπόκριση του κοινού.

Μπαίνοντας σε μια κρίσιμη περίοδο, είναι χρήσιμο να δηλώνει ο καθένας εξαρχής τις προθέσεις του: εμείς επιδιώκουμε την ταχύτερη συγκρότηση της κατά το δυνατόν πλατύτερης κοινής κοίτης της αντιμνημονιακής-ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Και επειδή αυτά δεν γίνονται με ευχές, ο καθένας οφείλει να μιλήσει για τις επιλογές του, αυτές να γίνουν αντικείμενο δημόσιας συζήτησης, ώστε να διαπιστωθούν τα ειλικρινώς κοινά σημεία (που θεωρώ ότι είναι πολλά) και να επιταχυνθούν οι διεργασίες.

Την αποχώρηση και ανεξαρτητοποίησή τους από τη δημοτική παράταξη της Ανοιχτής Πόλης ανακοίνωσαν 7 εκλεγμένοι/ες δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι στο Δήμο της Αθήνας*.

Με το Ασφαλιστικό ολοκληρώνεται η σοσιαλφιλελεύθερη μετάλλαξη

1. Η κρίση του διεθνούς καπιταλισμού παρατείνεται, επεκτείνεται στις μέχρι χτες “ατμομηχανές ανάπτυξης”(BRICS) και απειλεί με νέα “βουτιά” βαθύτερη κι από αυτή του 2008-09. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον όλες οι ιδέες που ελπίζουν σε συναινετικές λύσεις με τους καπιταλιστές, τους θεσμούς και τα κόμματά τους, είναι αυταπάτες καταδικασμένες σε διάψευση.

Η  διαδικασία προς την ιδρυτική συνδιάσκεψη της ΛΑΕ αποκτά αντικειμενικά τη σημασία κρίσιμου πολιτικού στοιχήματος για την ανασυγκρότηση μιας μαζικής ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Οι όροι της συγκρότησής της, η αποσαφήνιση της οργανωτικής και πολιτικής της ταυτότητας, τα στοιχεία της ιδεολογικής της φυσιογνωμίας, θα είναι αποφασιστικοί παράγοντες στην περαιτέρω πορεία του εγχειρήματος. Σε αυτήν τη διαδικασία, η «παραγωγή» του προγράμματος της ΛΑΕ είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της συνολικής της φυσιογνωμίας.

Όταν ο Μαρξ και ο Ένγκελς δημοσίευσαν το Κομουνιστικό Μανιφέστο, είχε παρέλθει περίπου μισός αιώνας ταχύρρυθμης καπιταλιστικής βιομηχανικής ανάπτυξης, γιγαντιαίας συσσώρευσης κεφαλαίου και τεχνολογικής καινοτομίας, αλλά η κατάσταση της εργατικής τάξης παρέμενε άθλια.

Πολύ επιτυχημένη η Πανελλαδική Σύσκεψη της Λαϊκής Ενότητας

Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη

Η υποχρέωση του Τσίπρα να εφαρμόσει άμεσα τις αντεργατικές αντικοινωνικές δεσμεύσεις της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου –το διαβόητο Μνημόνιο 3–, παρόλο που βρίσκεται στο αρχικό της στάδιο, ανατρέπει ήδη όλα τα δεδομένα, όλα τα σενάρια που έβλεπαν τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις να κυλούν ομαλά πάνω στις ράγες που χάραξε η εκλογική νίκη των μνημονιακών δυνάμεων στις 20 Σεπτέμβρη.

Οι δράσεις αλληλεγγύης απέκτησαν, δικαιολογημένα, αίγλη κατά την περίοδο της μεγάλης κοινωνικής αντίστασης ενάντια στα Μνημόνια 1 και 2. Στις μέρες μας ξετυλίγεται μια συγκλονιστική αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες, ένα πλατύ «πλέγμα» δραστηριοτήτων και παρεμβάσεων των λαϊκών δυνάμεων, που κλείνει κάποιες από τις «τρύπες» της ανάλγητης επίσημης κρατικής πολιτικής, κρατά ζωντανούς χιλιάδες πρόσφυγες και εμποδίζει τη μαζική ανάπτυξη ενός ακροδεξιού ρεύματος με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα.

Η συζήτηση για τον προσανατολισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Το καθορίζουν το ξεκίνημα της τρίτης μνημονιακής επίθεσης υπό την πολιτική καθοδήγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ζήτημα της δυνατότητας-πιθανότητας μαζικής εργατικής και λαϊκής αντίστασης σε αυτή, το ζήτημα της πολιτικής έκφρασης αυτής της κοινωνικής αντίστασης στη μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχή.

Στις «ενδιάμεσες» εποχές, στη σύγχυση που προκαλεί η ήττα σε μια σημαντική μάχη ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται, βαραίνουν πολύ κάποια βασικά ψέματα ή κάποιες βασικές μισοαλήθειες.

1.Οι εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη ήταν μια πρωτοβουλία του Αλ. Τσίπρα, με διπλό στόχο:

Για το ΚΚΕ ήταν κεντρική στην πολιτική του επιχειρηματολογία, τα τελευταία κρίσιμα χρόνια των αγώνων ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια, η έννοια του «αναχώματος». Ήταν κεντρική γιατί ήταν απαραίτητη και αναντικατάστατη: χωρίς αυτήν δεν μπορούσε να ερμηνευτεί και να αιτιολογηθεί η γραμμή της «ουδετερότητας» αν όχι της αποχής, σε σχέση με τις μεγάλης κλίμακας πολιτικές διεργασίες της περιόδου.

Για άλλη μια φορά η πολεμική του ΚΚΕ στρέφεται σε λάθος αντίπαλο. Στρέφεται ενάντια στη Λαϊκή Ενότητα, τη στιγμή που σ’ αυτή τη συγκυρία και σ’ αυτές τις εκλογές διακυβεύονται πράγματα που αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ελλάδα, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.

Η υπογραφή του Μνημονίου 3 από τον Αλ. Τσίπρα αποτελεί τη συντριβή του απελευθερωτικού ιδρυτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο εντάχθηκαν χιλιάδες και χιλιάδες αριστεροί-ές. Οι δημαγωγίες, που η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί ως φύλλα συκής για να κρύψει τη μνημονιακή μετάλλαξή της, δεν θα αντέξουν στο χρόνο.

Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ) για την εκλογική μάχη της 20ής Σεπτεμβρίου, κυρίαρχη είναι η παρουσία της νεολαίας, των γυναικών, εκπροσώπων κοινωνικών κινημάτων και του συνδικαλιστικού κινήματος, αγωνιστών και αγωνιστριών της Αριστεράς που τα τελευταία χρόνια συμμετείχαν ενεργά στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, ενάντια στα μνημόνια της άγριας λιτότητας και του αυταρχισμού.

«Επιμένουμε: Ριζοσπαστικά - Αντιμνημονιακά - Αριστερά»

1. Το «Όχι» ως στιγμή ανοικτής ταξικής σύγκρουσης

Ένας πρώτος απολογισμός

Με αξιοποίηση και δημιουργική υπέρβαση της εμπειρίας του ΣΥΡΙΖΑ