διεθνή

Solimed 25-27 Νοέμβρη

Ιταλία:
Εκτεταμένες συγκρούσεις με την αστυνομία ακολούθησαν την προσπάθεια διαδηλωτών να προσεγγίσουν το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στη Φλωρεντία. Ήταν μια κινητοποίηση που ήθελε να πει ΟΧΙ στον Ρέντσι, ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Έκανε πρωτοσέλιδα λόγω της βίας, αλλά δεν ήταν η πρώτη αντικυβερνητική διαδήλωση του ΟΧΙ: Είχαν προηγηθεί η απεργία του συνδικάτου USB, η «No Renzi Day» που καλούσαν ο «Συντονισμός για ένα κοινωνικό ΟΧΙ στη θεσμική αντιμεταρρύθμιση». Και θα ακολουθήσουν και άλλες κινητοποιήσεις μέσα στο Νοέμβρη, ενόψει της κρίσιμης μάχης του δημοψηφίσματος στις 4 Δεκέμβρη, που ίσως βάλει τέλος στην εποχή Ρέντσι και προκαλέσει έναν ακόμα κλυδωνισμό στην Ιταλία αλλά και την ΕΕ…

Συνέντευξη με τη Σάρον Σμιθ από την ISO (ΗΠΑ)

«Η κατάσταση σήμερα είναι πολύ χειρότερη από ό,τι επί Μουμπάρακ»

Το κίνημα απαντά «Όχι» στους δρόμους

Γαλλία: Στο Καλέ, μια γαλλική «Ειδομένη» στα στενά της Μάγχης, χιλιάδες πρόσφυγες επιδιώκουν να περάσουν στη Βρετανία, οι περισσότεροι για να επανενωθούν με συγγενείς τους. Ο καταυλισμός, που έγινε γνωστός ως «Ζούγκλα» και στον οποίο έχουν βρεθεί πολλές φορές αντιρατσιστές ακτιβιστές και από τη Γαλλία και από τη Βρετανία, με αίτημα το άνοιγμα των συνόρων, τώρα διαλύεται από την κυβέρνηση Ολάντ. Η επιχείρηση θυμίζει επίσης «Ειδομένη»: Με ανθρωπιστικό μανδύα, απειλούνται με σύλληψη ή και απέλαση χιλιάδες πρόσφυγες που επιμένουν να διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μετακίνηση. Η διάλυση του Καλέ από τον «ευρωπαϊστή» Ολάντ υπογραμμίζει την υποκρισία του θρήνου διαφόρων «ευαίσθητων» Ευρωπαίων για την «ξενοφοβία στη Βρετανία» μετά τη νίκη του Brexit...

Φουντώνει η «ένοπλη διαπραγμάτευση»

Η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: πρέπει να βρει το κατάλληλο μείγμα για μια φορολογική μεταρρύθμιση που να μη φαίνεται πολύ αντιλαϊκή, να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, όσο ασήμαντες κι αν είναι, να μην αυξήσει τον ΦΠΑ, και ταυτόχρονα να καταφέρει να μειώσει μακροπρόθεσμα τη φορολογία των επιχειρήσεων και να συνεχίσει το έργο της αποδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ο πολιτικός στόχος είναι καθαρός: πρόκειται για μια προσπάθεια συγκέντρωσης υποστήριξης μπροστά στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου.

Υεμένη:
Οι διαδοχικές μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στους σαουδαραβικούς βομβαρδισμούς (και παρά τους βομβαρδισμούς) στην Υεμένη έχουν ενοχλήσει τους Σαούντ. Και αποφάσισαν να χτυπήσουν την κηδεία του πατέρα του υπουργού Εσωτερικών της «κυβέρνησης» των ανταρτών Χούτι και των συμμάχων του. Και αιματοκύλισαν την κηδεία, με πάνω από 100 νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες και αγνοούμενους. Ήταν το τελευταίο έγκλημα από τα αμέτρητα που διαπράττει εδώ και 2 χρόνια η αεροπορία των Σαούντ στη ρημαγμένη χώρα, τα οποία όμως γενικά περνούν «απαρατήρητα» στις δυτικές πρωτεύουσες...

Η βαθιά πολιτική κρίση στην οποία βρίσκεται το πολιτικό σύστημα του Ισπανικού Κράτους δεν είναι πλέον είδηση, αφού είναι οφθαλμοφανές ότι ύστερα από σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν ανεπιτυχώς να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Από το κακό στο χειρότερο εξελίσσεται η κατάσταση στη Συρία, με φόντο την κατάρρευση του σχεδίου Κέρι-Λαβρόφ πιο γρήγορα και από ό,τι θα περίμενε και ο πιο σκεπτικιστής απέναντι στη βιωσιμότητά του…

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που έγιναν στα τέλη του καλοκαιριού, η υποψήφια του Πράσινου Κόμματος, Ζιλ Στάιν, μπορεί να κερδίσει 3% ή 4% στις προεδρικές εκλογές στις 8 Νοέμβρη, κάτι που σημαίνει περίπου 3 ή 4 εκατομμύρια ψήφους –αντίστοιχα με το αποτέλεσμα του Ραλφ Νέιντερ το 2000. Και το μήνυμα της Στάιν «μην ψηφίζετε το μικρότερο κακό, παλέψτε για το μεγαλύτερο καλό!» έχει ακόμα μεγαλύτερη απήχηση στους ψηφοφόρους κάτω των 30 ετών.

Ισραήλ:
Με νέα συμφωνία, οι ΗΠΑ θα στείλουν στο Ισραήλ 38 δισ. στρατιωτικής βοήθειας τα επόμενα 10 χρόνια. Ο Ομπάμα, λίγο πριν από τη λήξη της θητείας του, έπεισε και τους πλέον δύσπιστους ότι οι ρητορικές διαμάχες του με το δολοφόνο Νετανιάχου «δεν αμφισβητούν τη στρατηγική μας συμμαχία»...

Οι εκλογές στη Γαλικία και τη Χώρα των Βάσκων

Επανεκλογή Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών

Το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία είναι το τρίτο μικρότερο κρατίδιο της Γερμανίας. Ωστόσο η εκλογική επιτυχία του ακροδεξιού AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) στις τοπικές εκλογές (κερδίζοντας το 20,8% των ψήφων και τη 2η θέση, ξεπερνώντας τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ) σημαδεύει το πολιτικό σκηνικό, καθώς έχει μια συμβολική σημασία –είναι η εκλογική περιφέρεια της Μέρκελ.

Η σύγκρουση στη Λατινική Αμερική συνεχίζεται αμείωτη, καθώς οι «προοδευτικές κυβερνήσεις» αντιμετωπίζουν τα όρια του πολιτικού τους σχεδίου και εν μέσω οικονομικής κρίσης και πολιτικής εξουθένωσης, η Δεξιά επιδιώκει μια σκληρή «ρεβάνς» και την πλήρη παλινόρθωση του πιο άγριου, ανόθευτου νεοφιλελευθερισμού. Στα τέλη του καλοκαιριού και τις αρχές Σεπτέμβρη, μια σειρά «επεισόδια» σε τρεις διαφορετικές χώρες υπενθύμισαν πως όλη η ήπειρος έχει μπει σε νέα περίοδο μεγάλης αναταραχής...

Ισπανία:
Ακυβερνησίας συνέχεια στο Ισπανικό Κράτος, μετά την αποτυχία του Ραχόι να εξασφαλίσει τουλάχιστον την ανοχή (με αποχή από τη ψηφοφορία) των Σοσιαλιστών στη συμμαχία του Λαϊκού Κόμματος με τους Ciudadanos. Δύσκολο παραμένει το ενδεχόμενο να προκύψει (και πολιτικά, αλλά και αριθμητικά) μια κυβέρνηση στηριγμένη στις δυνάμεις Σοσιαλιστών-Ποδέμος. Με την προοπτική τρίτης εκλογικής αναμέτρησης σε έναν χρόνο να πλησιάζει, όλοι περιμένουν το «τεστ» των περιφερειακών εκλογών σε Γαλικία και Χώρα των Βάσκων στις 25 Σεπτέμβρη, αλλά και τις εξελίξεις στα κόμματα, με βασικό το Σοσιαλιστικό, όπου οι «βαρόνοι» καιροφυλακτούν για να πάρουν το κεφάλι του Σάντσες…

Το κίνημα Black Lives Matter (BLM, οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε) έχει πετύχει μια πρώτη, σημαντική νίκη: Διέλυσε το μύθο της «μεταφυλετικής Αμερικής» και ανέδειξε την καταπίεση των μαύρων στις σύγχρονες ΗΠΑ ως κεντρικό ζήτημα της εποχής. Αυτό αναδείχθηκε πρόσφατα με δύο διαφορετικούς τρόπους, από δύο «διαφορετικούς κόσμους», τόσο διαφορετικούς που υπογραμμίζεται το πόσο κεντρικό έχει γίνει το φυλετικό ζήτημα: Οι εξελίξεις αφορούν τον λαοπρόβλητο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού και τον ξεχασμένο στη σιωπή κόσμο του «σωφρονιστικού» συστήματος.

Το πολεμικό ρεπορτάζ για τη Συρία «πύκνωσε» στη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς οι μάχες στην περιοχή κλιμακώθηκαν.

ΗΠΑ: Η αστυνομική βία κατά των μαύρων στις ΗΠΑ είναι συνδεδεμένη με ένα σύστημα «μαζικών φυλακίσεων». Εμπνευσμένοι από το Black Lives Matter που δίνει τον αγώνα έξω από τις φυλακές, κρατούμενοι ετοιμάζονται να παλέψουν και μέσα σε αυτές. Στις 9 Σεπτέμβρη, 25η επέτειο της ιστορικής εξέγερσης στο Άτικα, ετοιμάζουν πανεθνική απεργία σε όλες τις φυλακές της χώρας…

Η μη κανονικότητα που επικρατεί στο Ισπανικό Κράτος τους τελευταίους μήνες, λόγω της αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, συνεχίζεται επηρεάζοντας διακοπές και αργίες. Οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης κράτησαν όλο τον Αύγουστο, ενώ σύμφωνα με τον κανονισμό της ισπανικής βουλής, αν ναυαγήσουν και αυτές οι προσπάθειες, το πιο πιθανό είναι οι εκλογές, που θα είναι οι τρίτες στη σειρά, να γίνουν 25 Δεκέμβρη, ανήμερα δηλαδή τα Χριστούγεννα.

Το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, που έδωσε και τυπικά το χρίσμα στον Ντόναλντ Τραμπ, ήταν ένα πανηγύρι της αντίδρασης. Τόσο οι ομιλίες από το βήμα, όσο και τα συνθήματα και οι ιαχές των συνέδρων, ήταν ένα μίγμα τρομοϋστερίας, ρατσισμού, ισλαμοφοβίας και κραυγής για «τάξη και ασφάλεια». Βαδίζοντας προς την εκλογική αναμέτρηση του Νοέμβρη, ο Τραμπ διαψεύδει τις εκτιμήσεις ότι στην τελική ευθεία θα γίνει πιο σοβαρός ως «υποψήφιος πρόεδρος της χώρας».

Μετά την ήττα του φιλοδυτικού πραξικοπήματος

Το αντιρατσιστικό κίνημα στις ΗΠΑ απέναντι στη «φιλοαστυνομική» υστερία:

Το βρετανικό πολιτικό σύστημα επιχειρεί να ανασυνταχθεί για να απορροφήσει τους κραδασμούς του Brexit και να επιβάλει τη δική του εκδοχή «σταθεροποίησης».

Γαλλία:
Η μάχη για τον νόμο Ελ Κομρί δείχνει να σταματά. Είναι αρκετά νωρίς για να γίνει πλήρης απολογισμός. Το ότι ο νόμος πέρασε, είναι ήδη ένα πολύ σημαντικό πισωγύρισμα στους εργασιακούς χώρους, αν αρχίσει να εφαρμόζεται. Το ότι πέρασε ύστερα από μια πρωτοφανή αντίσταση, βαραίνει επιπλέον, καθώς μπορεί να καλλιεργηθεί αίσθημα «αδυναμίας». Από την άλλη, η καταφυγή (δύο φορές) σε παράκαμψη του κοινοβουλίου, για να μπορέσει να περάσει, αφήνει βαθιά εκτεθειμένο τον Ολάντ και μετριάζει την αίσθηση «ήττας». Το ότι τα συνδικάτα καλούν από τώρα για τις 15 Σεπτέμβρη, είναι μια καλή αρχή. Και η επιτυχία ή αποτυχία αυτής της κινητοποίησης θα είναι και ένα πρώτο σοβαρό δείγμα για τον απολογισμό…

Τη Δευτέρα, έξω από το χώρο αφίξεων από το εξωτερικό στο αεροδρόμιο του Ρίο Ντε Τζανέιρο, εξελίχθηκε ένα πολύ παράξενο είδος κινητοποίησης.

Η ελληνική κυβέρνηση συναινεί πρόθυμα

Το Brexit δεν ήταν ούτε μια καθαρή «λαϊκή εξέγερση κατά των ελίτ» ούτε ένα «εθνικιστικό ξέσπασμα ρατσισμού». H ψήφος ήταν βαθιά αντιφατική (όπως και οι συνειδήσεις των ανθρώπων).