Π ρόκειται για το μοναδικό νοσηλευτικό ίδρυμα στο νησί και το πιο καινούργιο νοσοκομείο στη χώρα (2012), το τελευταίο που κατασκευάστηκε πριν τη λαίλαπα των μνημονίων και το μόνο που δεν εγκαινιάστηκε ποτέ με τον φανφαρόνικο τρόπο που συνηθίζεται να παραδίδουν οι κρατούντες τις καινούργιες δομές κοινωνικής πρόνοιας, σαν να φτιάχνονται με δικά τους χρήματα και όχι με τις οικονομίες των φορολογούμενων. [...]
Φύλλο Νο 426 (23 Γενάρη 2019)
Απαραίτητες οι μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού τώρα!
Γ ια το 2018 το ποσοστό ανεργίας κυμάνθηκε γύρω στο 4% ή και λιγότερο. Εάν τόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούν να βρουν δουλειά, ποιο είναι το πρόβλημα;
Νέα από τους εργατικούς χώρους
Ε ίμαι δασκάλα και συνδικαλίστρια στο Λος Άντζελες για 18 χρόνια. Για το μεγαλύτερο διάστημα αυτών των χρόνων έχω εργαστεί στις γραμμές μιας προοδευτικής συλλογικότητας (τώρα αποκαλούμενη Union Power), αγωνιζόμενη να μεταμορφώσω το Σωματείο μας προς ένα νέο οργανωτικό μοντέλο, με ένα όραμα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Από τις 14 Γενάρη, 34.000 εκπαιδευτικοί στο Λος Άντζελες βρίσκονται σε απεργία διαρκείας.
Παρά την ψήφιση του νόμου Γαβρόγλου, ο αγώνας συνεχίζεται!
Για έναν «φεμινισμό του 99%»
Φ έτος επιχειρούμε να οργανώσουμε στις 8 Μάρτη κινητοποιήσεις μαζικές, ευρείας απεύθυνσης, για να ακουστούν όλες οι γυναίκες που καταπιέζονται, που τις εκμεταλλεύονται, που ασφυκτιούν, που δέχονται βία αβοήθητες. Για να μη μείνει καμιά «κρυμμένη» και μόνη με τα προβλήματά της.
Μ η βρίσκοντας κάποιον καλύτερο τρόπο να «ανοίξουμε» αυτό το άρθρο, θα το κάνουμε με την «κατακλείδα»: Η εφημερίδα «Εργατική Αριστερά» προχωρά σε καμπάνια εγγραφής συνδρομητών, για την οικονομική της ενίσχυση.
Τις τελευταίες εβδομάδες σύσσωμο το εκπαιδευτικό κίνημα βγήκε στο δρόμο ενάντια στο νομοσχέδιο Γαβρόγλου και τη μνημονιακή επίθεση που συντελείται τόσο απέναντι στην ίδια τη δημόσια εκπαίδευση, όσο και στους λειτουργούς της.
Μια μεγάλη μορφή του επαναστατικού μαρξισμού
Γ ια άλλη μια φορά οι αγρότες βγαίνουμε στους δρόμους. Τα προβλήματα που οδηγούν στην εξαφάνισή μας διογκώνονται.
Η πρόσφατη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη «νέα» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –και ό,τι απέμεινε από τους ΑΝΕΛ μαζί με τους ενσωματωμένους πρόθυμους– και οι συνεδριάσεις για τη «συμφωνία» των Πρεσπών που διεξάγονται αυτές τις μέρες, αποκάλυψαν ξανά τον ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο που ακολουθεί το σύνολο του ελλαδικού αστισμού με αφορμή το μακεδονικό.
Με αφορμή τη συγκέντρωση για το μακεδονικό στο Σύνταγμα, η κοινωνική, πολιτική και μιντιακή Δεξιά ανακάλυψε ξαφνικά πόσο επικίνδυνη και κατακριτέα είναι η ρίψη χημικών στις διαδηλώσεις. «Με αφορμή τις συγκρούσεις ενός τμήματος διαδηλωτών έξω από τη Βουλή, απάντησαν με χημικά που στρέφονται κατά πάντων και διαλύουν τη συγκέντρωση», λένε σοκαρισμένοι. Πρωτοφανές! Δεν τους θυμίζει τίποτα αυτή η πάγια αστυνομική πρακτική –επί ΠΑΣΟΚ, επί ΝΔ, επί 4 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά τα χρόνια οι απεργοί, οι φοιτητές, οι αντιμνημονιακοί διαδηλωτές τρέχουμε ανέμελοι στο Σύνταγμα…
Φέτος συμπληρώνονται 23 χρόνια από την περίφημη κρίση των Ιμίων.
Η δημόσια συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών πυροδοτεί τάσεις διάλυσης-ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού.
Διασπάσεις σε όλα τα στρατόπεδα
Σ τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων βρέθηκε η «ευκαιρία» που χρόνια αναζητούσε το κεφάλαιο στην Ελλάδα (και στην Ευρώπη και παγκόσμια) για την επίθεση στις κοινωνικές κατακτήσεις και στο Δημόσιο ιδιαίτερα.
Γερμανία:
Η ακροδεξιά AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία), κατά το συνέδριό της στη Ρίζα της Σαξονίας, όπου συζητήθηκε η καμπάνια για τις ευρωεκλογές, αποφάσισε να ανεβάσει τη ρητορική περί D-Exit, την πιθανότητα εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ή και τη «συντεταγμένη διάλυση» της ΕΕ. Άλλωστε το κόμμα είχε πρωτοεμφανιστεί ως δύναμη που εκφράζει μια εκδοχή δεξιάς αμφισβήτησης του ευρώ (με ρητορική «ενάντια στα βάρη που αναλαμβάνει η Γερμανία» που έπειτα απογείωσε ο Τραμπ με το «Πρώτα η Αμερική»). Στη συνέχεια ανέβασε τον αντιμεταναστευτικό λόγο και αφού στράφηκε αποφασιστικά προς τα ακροδεξιά, τώρα επιχειρεί να παρουσιάσει μια συνολική ευρωσκεπτικιστική πρόταση. Ή έστω να ανιχνεύσει τις εκλογικές δυνατότητες αυτής της πρότασης, μιας και στο συνέδριο απορρίφθηκαν τα σαφή χρονοδιαγράμματα (ως δεσμευτικά στο γενικό «αν δεν αλλάξει βαθιά η ΕΕ…»), για να υπάρχει η σχετική ευελιξία…
Κ αθώς το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία συνεχίζει τη «νέου τύπου» εξέγερσή του που προκαλεί έμπνευση, ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν άντεξε να μην εκφράσει την ταξική του απέχθεια προς τους απλούς ανθρώπους. Σε μια ομιλία του σε ένα γκαλά στις 11 Γενάρη δήλωσε: «Πάρα πολλοί Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν το νόημα της λέξης “προσπάθεια”. Αυτό εξηγεί εν μέρει τις τρέχουσες αναταραχές». Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη γενικότερη σημασία του Μακρόν και του κινήματος για την ταξική πάλη στη Γαλλία.
Π ίσω από τις τυμπανοκρουσίες της αντιπαράθεσης με την εθνικιστική «αντίρρηση» της Δεξιάς και της ακροδεξιάς κρύβονται οι πραγματικοί κίνδυνοι της πολιτικής που υπαγόρευσαν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ και επισημοποιεί η κυβέρνηση Τσίπρα και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συμφωνία των Πρεσπών
Στη Θεσσαλονίκη, ενόψει των δημοτικών εκλογών που πλησιάζουν, βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύ ελπιδοφόρα προσπάθεια. Μια σειρά οργανώσεις της Αριστεράς έχουν ξεκινήσει συστηματική προσπάθεια για τη δημιουργία ενός δημοτικού σχήματος.
Σ ε πλήθος εξωστρεφών κινήσεων και καλεσμάτων έχει στραφεί η Ανυπότακτη Αθήνα εντός του Ιανουαρίου.