Φύλλο Νο 434 (22 Μάη 2019)

Από την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών θέλουμε να βγει πολιτικό μήνυμα.

Ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός υποχρεώθηκε σε μια άτακτη υποχώρηση, ακριβώς πάνω στο θέμα όπου προγραμμάτιζε ένα θρίαμβο: στο θέμα της τάχα επαναφοράς της 13ης σύνταξης, που αποδείχθηκε τόσο δήθεν, ώστε να σκορπίσει περισσότερη αγανάκτηση παρά ευχαρίστηση στους «ευεργετηθέντες» χαμηλοσυνταξιούχους.

Στις αρχές του Μάη, οκτώ διανοούμενοι του «πατριωτικού χώρου» απηύθυναν στο Γραμματέα του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑΕ μια γραπτή πρόσκληση. Σύμφωνα με τον τίτλο της Iskra: «Αγωνιστές του δημοκρατικού πατριωτικού αντιμνημονιακού χώρου απευθύνουν έκκληση συμπόρευσης προς Λαφαζάνη».

Είναι πραγματικά προκλητικό να αναγκάζεται ένας άνθρωπος, που βρίσκεται στη φυλακή, να φτάσει μέχρι το έσχατο όριο της βιολογικής εξόντωσης, προκειμένου να διεκδικήσει τα στοιχειώδη δικαιώματα που θα έπρεπε να του παρέχονται. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας στις 2/5, ύστερα από την άρνηση του εισαγγελέα στο αίτημα χορήγησης της νέας άδειας που δικαιούται.

Α κόμη και στο μοίρασμα των ψίχουλων, που προκύπτουν από τα αιματηρά πλεονάσματα, η κυβέρνηση μπόρεσε να είναι ταξική, πονηρή και σατανικά μοχθηρή ταυτόχρονα. Εννοώ τον τρόπο υπολογισμού της 13ης σύνταξης, όπως έχει το θράσος να την αποκαλεί.

Ο ι φετινές ευρωεκλογές αποτελούν σε ένα βαθμό «δείκτη» για τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, για τα πολιτικά σχέδια των διαφόρων δυνάμεων και τις προοπτικές τους.

Το Σάββατο 18 Μαΐου από τη Συνέλευση «Χωρίς ΣυΝΑΙνεση Είναι Βιασμός» πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική Μέρα Δράσης ενάντια στην αλλαγή του άρθρου 336, με διαδηλώσεις στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις.

Φέτος το Athens Pride, που θα γίνει στις 8 Ιουνίου στο Σύνταγμα, έχει σύνθημα «Ο δρόμος έχει τη δική μας ιστορία». Πρόκειται για ένα σύνθημα με σαφή αναφορά στην ιστορία και στις διεκδικήσεις του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος στην Ελλάδα και παγκοσμίως, αλλά και στην επέτειο 50 χρόνων από την εξέγερση του Στόουνγουολ.

Μια από τις καλύτερες, πληρέστερες και γεμάτη από συμβολισμούς τηλεοπτική σειρά κατέληξε άδοξα με την υπονοούμενη φράση του «Γατόπαρδου», του κεντρικού ήρωα της ταινίας του Λουκίνο Βισκόντι: Όλα πρέπει να αλλάζουν, για να μείνουν ακριβώς τα ίδια.

Με το Φιντέζ να εφαρμόζει όλο και πιο σκληρά, όλο και περισσότερα σημεία από το πρόγραμμα του νεοναζιστικού Γιόμπικ, οι «καθαρόαιμοι» φασίστες υποχρεώνονται να «βγουν από τα ακροδεξιότερα», ανασυγκροτώντας τάγματα εφόδου. Ο Laszlo Toroczkai, δήμαρχος χωριού της νότιας Ουγγαρίας και ηγέτης του κόμματος «Η Πατρίδα μας» (νέα διάσπαση του Γιόμπικ), ανακοίνωσε τη συγκρότηση της «Εθνικής Λεγεώνας». Πρόκειται για αναβίωση της παλιάς «Ουγγρικής Φρουράς» (του Γιόμπικ) που είχε διαλυθεί. Ο Toroczkai είχε υπάρξει ξανά πρωτοπόρος στην ακροδεξιό ανταγωνισμό: το 2015 ως δήμαρχος συνοριακής πόλης ύψωσε φράχτη στα σύνορα και αυτός ο φράχτης επεκτάθηκε στη συνέχεια ως «εθνική πολιτική». Αν βρει και τώρα μιμητές-ανταγωνιστές, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο ζοφερά. Η Ουγγαρία είναι το πιο τραγικό παράδειγμα του πώς λειτουργεί και πού οδηγεί η διαρκής δεξιά μετατόπιση της πολιτικής σκηνής με την υιοθέτηση τμημάτων της ακροδεξιάς ατζέντας…

Οι μαζικές κινητοποιήσεις στο Σουδάν συνεχίζονται μετά την ανατροπή του δικτάτορα Μπασίρ, με στόχο τη μετάβαση της εξουσίας από το στρατιωτικό συμβούλιο σε μια πολιτική κυβέρνηση. Στις 15 Μάη οι στρατηγοί «πάγωσαν» τις διαπραγματεύσεις, καταγγέλοντας την εξάπλωση των οδοφραγμάτων των διαδηλωτών σε πολλούς δρόμους της πόλης, κι ενώ μια παραστρατιωτική επίθεση είχε σκοτώσει διαδηλωτές. Μια νέα επίθεση στα οδοφράγματα αποκρούστηκε από μια ανθρώπινη αλυσίδα και υπό την απειλή των εργαζομένων στα αεροδρόμια ότι θα αποκλείσουν τον εναέριο χώρο της χώρας αν δεν υποχωρήσει ο στρατός. Τελικά οι διαπραγματεύσεις ξανάρχισαν, αλλά αυτή τη διαφορά διακόπηκαν από την αντιπολίτευση, που καταγγέλει την αδιαλλαξία των στρατηγών (επιμένουν σε πλειοψηφία στρατιωτικών στο νέο μικτό Συμβούλιο και σε στρατηγό επικεφαλής του). Όμως έξω από την αίθουσα των διαπραγματεύσεων βρίσκονται τα πιο ελπιδοφόρα και σημαντικά νέα: Εκεί που το μαζικό κίνημα δεν κάμπτεται, αλλά και επιχειρεί να οργανωθεί. Αναδημοσιεύουμε από τη βρετανική εφημερίδα Socialist Worker, μια σχετική ανταπόκριση της Αν Αλεξάντερ, συγγραφέα του «Ψωμί, Ελευθερία, Κοινωνική Δικαιοσύνη: Οι εργάτες και η αιγυπτιακή επανάσταση».

Βραζιλία:
Η πρώτη μάχη του κινήματος με τον Μπολσονάρο ξεκίνησε στη Βραζιλία. Συνδυάζοντας τον νεοφιλελευθερισμό (30% περικοπή δαπανών για τα πανεπιστήμια) με την ακροδεξιά ιδεολογία (στόχευση κυρίως σε ανθρωπιστικές επιστήμες και τμήματα που… «βγάζουν μαρξιστές»), η κυβέρνηση επιτίθεται στη δημόσια παιδεία. Στις 15 Μάη, μια πανεκπαιδευτική απεργία κατέβασε εκατομμύρια διαδηλωτές στους δρόμους της Βραζιλίας. Σχολεία, τεχνικές σχολές, πανεπιστήμια οργανώνουν εκατοντάδες συνελεύσεις, ενώ εκπαιδευτικοί, φοιτητές και αλληλέγγυοι διαδήλωσαν μαζί. Η Παιδεία είναι ο «χώρος» που θεωρούνταν εξαρχής «κάστρο» του αντιφασισμού (γι’ αυτό και μπήκε στο στόχαστρο των ρητορικών επιθέσεων του Μπολσονάρο από τις εκλογές ακόμα). Αν και πρόκειται γι’ αυτόν τον «προνομιακό» χώρο, το μέγεθος της κινητοποίησης που πέτυχε, είναι μια πρώτη απάντηση στο μετεκλογικό ερώτημα για «το μέγεθος της ήττας στη Βραζιλία». Η συνέχεια (και από το κίνημα και από τον τρόπο αντίδρασης του Μπολσονάρο) θα δείξει περισσότερα. Αλλά οι εικόνες των πλημμυρισμένων δρόμων προκάλεσαν ξανά χαμόγελα…

Από ένα πικρό-σατυρικό άρθρο («Οι συμμετοχές στη Γιουροβίζιον που αξίζουν το τίμημα της σφαγής Παλαιστινίων») μάθαμε ότι το τραγούδι της Φιλανδίας λεγόταν «Look away» («κοίτα αλλού»). Ο τίτλος αυτού του τραγουδιού λέει –άθελά του– όλη την αλήθεια της σκοπιμότητας του φετινού μουσικού διαγωνισμού στο Ισραήλ.

Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου έχουν μπει κυριολεκτικά στην τελική ευθεία για τις πανελλήνιες εξετάσεις. Ένα θεσμό καταπιεστικό και ανταγωνιστικό που υποβαθμίζει το δημόσιο σχολείο και αποφέρει αλόγιστα κέρδη σε ιδιώτες. Έχουμε γράψει επανειλημμένως για τη βαναυσότητα αυτών των εξετάσεων που καμία κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να τα βάλει με τη βιομηχανία τους. Δυστυχώς και φέτος δεν έχει αλλάξει κάτι.