αριστερά

Παρά τα στραβοπατήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε και απέρριψε τις σειρήνες για την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ή Σωτηρίας. Αυτό άφησε αλώβητη –και μάλιστα ενίσχυσε– τη δυναμική της 6ης Μάη, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται σήμερα σε πολλές δημοσκοπήσεις ως ο πιθανότερος νικητής των εκλογών στις 17 Ιούνη. Όμως αυτή η προοπτική θέτει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ –και ιδίως στην ηγεσία του ΣΥΝ– σοβαρότερα ζητήματα.

Σε αυτές τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να μην κάνει ούτε βήμα πίσω στο πρόγραμμα, να δώσει ταξικό περιεχόμενο στην πολιτική διαπάλη, ώστε το κέντρο της σύγκρουσης, να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους, να γίνει μαζικά αντιληπτό.

Η αναγωγή της «λαϊκής εξουσίας» ως της άμεσης απάντησης που πρέπει να δοθεί στις εβδομάδες και στους μήνες που έρχονται, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι το ΚΚΕ έχει σηκώσει λευκή σημαία στον σημερινό υπαρκτό πολιτικό αγώνα.

Πεποίθηση πάρα πολλών ανθρώπων στην Παραλία είναι ότι ζούμε μια νέα περίοδο ριζοσπαστικοποίησης και ανατροπών. Αυτό προσπαθούμε να το φέρουμε σε επικοινωνία με την κουλτούρα, τις αρχές και τις αξίες της ριζοσπαστικής-επαναστατικής Αριστεράς.

Ή με την Αριστερά και αυτούς που εκπροσωπεί (μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες, ανέργους, συνταξιούχους, τη νεολαία) ή με τη Δεξιά των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοεκδοτών.

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύ σημαντική διαδικασία μέσα στην κοινωνία, που τείνει να επαληθεύσει την περιγραφή της Ελλάδας ως αδύναμου κρίκου της ευρωπαϊκής κρίσης, διεκδικώντας παράλληλα να θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια πανευρωπαϊκή «άνοιξη» των λαών και της Αριστεράς.

Το «φτάνει πια» όλων αυτών, που ακούγεται καιρό τώρα στους δρόμους της πόλης, έφερε την εκλογική ανατροπή της 6ης Μάη. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα πισωγυρίσματα, τους δισταγμούς και τις αδυναμίες του, ήταν η βασική συνιστώσα της ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης ενάντια στα μνημόνια.

Tο κοινοβούλιο είναι μόνο ένα από τα οχυρά του συστήματος –και μάλιστα όχι το πιο σημαντικό. Υπάρχουν τα εργοστάσια, οι τράπεζες, οι δυνάμεις καταστολής, τα δικαστήρια και τα ΜΜΕ

Αναδημοσιεύουμε την παρέμβαση στο ΠΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. της ΑΡΑΝ και ανεξάρτητους Αγωνιστές. Η ΔΕΑ έχει επιμείνει στην ανάγκη συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον ευεργετικό πολιτικά χαρακτήρα που θα είχε αυτή και για τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για τον προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε ισχυριστεί επανειλημμένα πως η συζήτηση για το νόμισμα πρέπει να συνεχιστεί, αλλά δεν μπορεί να είναι «κόκκινη γραμμή» στην πολιτική συνεργασιών στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες. Θεωρούμε το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ» μια θέση ικανή να συσπειρώσει δυνάμεις, και το κρίσιμο ζητούμενο είναι να δοθεί αποτελεσματικά η πολιτική μάχη για να υπηρετηθεί αυτό το σύνθημα ειλικρινά. Αυτή η εκτίμηση αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, στις νέες πολιτικές συνθήκες που διαμόρφωσε το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μάη. Για μας, το βασικό πολιτικό σκεπτικό που χαρακτηρίζει την παρέμβαση των συντρόφων είναι καλοδεχούμενο και θεωρούμε πως μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά σε αυτήν την κατεύθυνση.

Αυτό είναι το κύριο δίλλημα που απευθύνουν άπαντες για να στριμώξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η πραγματικότητα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στριμώχνεται και δεν απαντά ούτε ενιαία ούτε με σαφήνεια.

Συνέντευξη του Αντώνη Νταβανέλλου στην Iskra.gr στις 11.05.2012

με βάση των ενσωμάτωση ως το μεσημέρι της Τετάρτης 9/5/12

Το «καυτό» ερώτημα, στο οποίο έπρεπε και πρέπει να απαντήσει το ΚΚΕ, είναι κάτι παραπάνω από εύλογο. Σε μια περίοδο βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης, από τη μια, και σκληρών αγώνων του κόσμου από την άλλη, γιατί το ΚΚΕ, παρόλο που αναφέρεται στο μαρξισμό και διεκδικεί τον τίτλο του κόμματος της εργατικής τάξης, δεν κατορθώνει να πείσει;

Η συμμετοχή των σ. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά ευεργετική και για τους ίδιους και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζουμε το λάθος αυτό να μην συνεχίσει να επαναλαμβάνεται αέναα στο χρόνο.

Τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω, αποτυπώνουν την αποδοχή από την κοινωνία αυτής της ταυτότητας και κυρίως την εμπλοκή του σε αντιστάσεις που χαρακτηρίστηκαν από κυβέρνηση και ΜΜΕ ως παράνομες.

Ωστόσο μια τέτοια προοπτική, ουσιαστικά ένα κάλεσμα στο λαό όχι μόνο να στηρίξει εκλογικά –όπως κι έκανε– μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά να βρεθεί μαχόμενος στο πλευρό της, σημαίνει να τονιστεί το σημείο της ανατροπής που συμπυκνώνεται στην «παύση πληρωμών» και στη «διαγραφή του χρέους» παρά στη διαβεβαίωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού με «αντιμνημονιακές» προθέσεις.

Η αντοχή του ΣΥΡΙΖΑ στις πιέσεις της μετεκλογικής περιόδου (απαίτηση του καθεστώτος για «υπευθυνότητα», προτάσεις για κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας) θα είναι το κρίσιμο τεστ.

Την Παρασκευή 4 Μάη, η πλατεία της Πανόρμου στους Αμπελοκήπους γέμισε από συντρόφους, φίλους και κατοίκους της περιοχής, που ήρθαν να ακούσουν τους υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και να δηλώσουν τη στήριξή τους.

Αυτό που αποκομίσαμε, ειδικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε, και πρέπει να μετατρέψουμε σε ενεργητική και αποτελεσματική δράση, είναι ότι μεγάλα τμήματα των εργαζομένων έχουν αλλάξει «συνήθειες».

Το σχέδιο για μια αριστερή-μεταρρυθμιστική «δημοκρατική παράταξη» και για φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού είναι και ουτοπικό και επικίνδυνο.

Γιατί δεν θέλετε τις ψήφους μας;» τραγουδούν οι Σειρήνες το γνωστό τραγούδι τους ολόγυρά μας. «Εμείς δε ζητάμε τίποτα σ’ αντάλλαγμα. Μόνο την ταυτότητα, το πρόγραμμα, τη δέσμευση ζωής που έχετε δώσει στην εργαζόμενη κοινωνία, την ψυχή σας, τίποτε άλλο».

Αυτές οι γραμμές γράφονται αμέσως μετά τις εκλογές και όπως είναι φυσικό η σκέψη είναι επηρεασμένη από το αποτέλεσμα.

Ο Γιώργος Τεκίρδαλης, υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ στην Α' Θεσσαλονίκης απάντησε στις ερωτήσεις που έχει αποστείλει το alterthess στους υποψηφίους των συνδυασμών της Α' Θεσσαλονίκης.

Να φυσήξει ο άνεμος της Αριστεράς στην Ελλάδα, για να δυναμώσουμε τους αγώνες των εργαζομένων που βρίσκονται μπροστά μας, για να πραγματοποιηθεί η ανάγκη και ο πόθος για την ενότητα της Αριστεράς, για να στείλουμε ισχυρό μήνυμα ελπίδας στους λαούς της Ευρώπης.

Η απόρριψη του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης δεν είναι ικανή (ή αρκετή) προϋπόθεση για τις συμμαχίες της Αριστεράς. Το καλύτερο παράδειγμα είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Με το κόμμα του Καμμένου μας χωρίζει, όπως σωστά ειπώθηκε, άβυσσος.

Κυβέρνηση της αριστεράς σημαίνει, όχι τον περιορισμό της κοινωνικής δραστηριότητας και κινητοποίησης, όχι την υποστολή των εργατικών αγώνων, όχι τον περιορισμό των διαδηλώσεων και των λαϊκών εκδηλώσεων αλλά το εντελώς αντίθετο. Σημαίνει την ενίσχυση όλης αυτής της διαδικασίας επανάκτησης της συλλογικότητας, της αυτοοργάνωσης, της συμμετοχής του κόσμου της εργασίας και της λαϊκής πλειοψηφίας σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής και πρώτα απ’ όλα στην οικονομία. Σημαίνει την διεύρυνση της έννοιας της δημοκρατίας.

Καμιά θυσία για το ευρώ, ρήξη με το σύνολο των επιβαλλόμενων ευρωπαϊκών πολιτικών. Κανένας σεβασμός σε καμιά συνθήκη, σε κανένα σύμφωνο, σε καμιά δέσμευση, σε καμιά συμφωνία της εγχώριας αστικής τάξης με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Οι πολιτικές ανατροπές και η ιστορία της ταξικής πάλης δεν ανακόπτονται από χαρτιά με υπογραφές και αριθμημένα άρθρα.