διεθνή

Αίτημα για δημοκρατία και αποφυγή των λαθών αλά ελληνικά

Τουρκία:
Βαθύτερα στο χάος βυθίζεται η Τουρκία. Μετά την έκρηξη στο στάδιο της Μπεσίκτας, για την οποία ανέλαβαν την ευθύνη τα «Γεράκια του Κουρδιστάν», είχαμε τη βομβιστική επίθεση στην Καισάρεια κατά στρατιωτών (η οποία μέχρι αυτήν τη στιγμή είναι «ορφανή»). Ενώ στο κλίμα εθνικιστικής «αντικουρδικής» υστερίας που καλλιεργείται από την κυβέρνηση (και εντείνεται ύστερα από κάθε επίθεση), στους δρόμους βγήκαν οι Γκρίζοι Λύκοι, εξαπολύοντας σειρά επιθέσεων σε γραφεία του HDP. Σε ένα τόσο εκρηκτικό τοπίο, ήρθε και η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη, που (όποιο σενάριο κι αν ισχύει) αποτελεί «θραύσμα» του πολέμου στο Χαλέπι. Το κλίμα θυμίζει τις πιο «άγριες» μέρες στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας...

Μετά από μήνες πολιορκίας και βομβαρδισμών, το Χαλέπι έπεσε στα χέρια των πιστών στον Μπασάρ Αλ Άσαντ δυνάμεων. Πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρή εξέλιξη, με μια σειρά τρόπους.

Τα ξημερώματα της Τρίτης 29/11 ένα μικρό λεωφορείο που μετέφερε μαθητές σε σχολείο στη Βόρεια Κύπρο συγκρούστηκε με φορτηγό με αποτέλεσμα δύο μαθήτριες και ο οδηγός του λεωφορείου να χάσουν τη ζωή τους και εφτά μαθητές να τραυματιστούν.

Ντακότα:
Σπουδαία νίκη κερδήθηκε στο Standing Rock της Ντακότα, καθώς δεν δόθηκε τελικά άδεια να προχωρήσει ο αγωγός στα εδάφη των Ινδιάνων Σιου. Είχαν προηγηθεί εβδομάδες κινητοποιήσεων και σκληρή καταστολή. Το Standing Rock είχε μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη από το αμερικανικό κράτος. Αλλά στην καταστολή απάντησε η αλληλεγγύη. Στους καταυλισμούς έσπευσαν συλλογικότητες και μεμονωμένα άτομα από όλες τις ΗΠΑ. Εκπροσώπους έστειλαν 700 διαφορετικές ινδιάνικες φυλές. O καταυλισμός, αντί να διαλυθεί από το στρατό, επεκτεινόταν διαρκώς, ώσπου μετατράπηκε σε μια μικρή αυτοδιαχειριζόμενη πόλη. Στην πιο κρίσιμη κλιμάκωση της καταστολής, δύο χιλιάδες βετεράνοι του αμερικανικού στρατού έσπευσαν να υπερασπιστούν τους διαδηλωτές. Μια μέρα πριν λήξει το τελεσίγραφο εκκένωσης, οι Αρχές υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν, και η είδηση γιορτάστηκε με ένα λαϊκό πανηγύρι των Ινδιάνων και των αλληλέγγυων…

Οι αγορές όχι μόνο δεν έδειξαν να πανικοβάλλονται από το «βροντερό» ΟΧΙ στο ιταλικό δημοψήφισμα, αλλά το… χαιρέτισαν με εντυπωσιακή για τα δεδομένα των τελευταίων εβδομάδων άνοδο των χρηματιστηριακών δεικτών.

Σε συνθήκες υψηλής συμμετοχής (γύρω στο 67%), με ένα επιβλητικό ποσοστό κοντά στο 60% (και 81% στην νεολαία!), ο ιταλικός λαός είπε το δικό του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ρέντσι.

Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο Πράσινος υποψήφιος Φαν Ντερ Μπέλεν προπορευόταν με περίπου 7 μονάδες διαφορά (53,6% έναντι 46,4% του ακροδεξιού Νόρμπερτ Χόφερ), ενώ αναμενόταν να ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των 700.000 επιστολικών ψήφων και να μεγαλώσει η ψαλίδα.

Δημοψήφισμα στην Ιταλία: Η Confidustria υπέρ του ΝΑΙ, η Αριστερά υπέρ του ΟΧΙ

Ενδυναμωμένη βγήκε η Αντικαπιταλιστική Αριστερά, και οι δυνάμεις των Αντικαπιταλίστας, από τις εσωτερικές διαδικασίες του Podemos. Πρόκειται για είδηση που δεν θα φτάσει εύκολα στην Ελλάδα, αφού επίσημα και ανεπίσημα μέσα αρνούνται πεισματικά να δουν τον καθοριστικό ρόλο της ριζοσπαστικής Αριστεράς εντός του Podemos αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παλαιστίνη:
Στην κατεχόμενη ανατολική Ιερουσαλήμ, οι ισραηλινές Αρχές απαγόρευσαν στα τζαμιά να μεταδίδουν το κάλεσμα για πρωινή προσευχή των μουσουλμάνων. Είναι μια πρωτοφανής στην ιστορία της πόλης απαγόρευση που ήρθε με αφορμή μια διαδήλωση ισραηλινών εποίκων ενάντια στην «ηχορύπανση». Έγιναν πολλές κινητοποιήσεις που έθεσαν το νόμο προσωρινά «υπό εξέταση», αν και αυτός έχει τη στήριξη του Νετανιάχου. Αλλά την καλύτερη απάντηση έδωσαν οι χριστιανικές εκκλησίες στη Ναζαρέτ, που ανέλαβαν να μεταδώσουν αυτές το κάλεσμα στους μουσουλμάνους για προσευχή, στέλνοντας ένα μήνυμα ενότητας και αλληλοσεβασμού…

Μετά το αρχικό σοκ της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ, τα αριθμητικά στοιχεία των αμερικανικών εκλογών επιτρέπουν μια ερμηνεία του αποτελέσματος που θα αποφεύγει τις υπερβολές.

Το τουρκικό κράτος έχει εξαπολύσει την πιο άγρια καταστολή ενάντια στο αριστερό, φιλοκουρδικό HDP.

Solimed 25-27 Νοέμβρη

Ιταλία:
Εκτεταμένες συγκρούσεις με την αστυνομία ακολούθησαν την προσπάθεια διαδηλωτών να προσεγγίσουν το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στη Φλωρεντία. Ήταν μια κινητοποίηση που ήθελε να πει ΟΧΙ στον Ρέντσι, ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Έκανε πρωτοσέλιδα λόγω της βίας, αλλά δεν ήταν η πρώτη αντικυβερνητική διαδήλωση του ΟΧΙ: Είχαν προηγηθεί η απεργία του συνδικάτου USB, η «No Renzi Day» που καλούσαν ο «Συντονισμός για ένα κοινωνικό ΟΧΙ στη θεσμική αντιμεταρρύθμιση». Και θα ακολουθήσουν και άλλες κινητοποιήσεις μέσα στο Νοέμβρη, ενόψει της κρίσιμης μάχης του δημοψηφίσματος στις 4 Δεκέμβρη, που ίσως βάλει τέλος στην εποχή Ρέντσι και προκαλέσει έναν ακόμα κλυδωνισμό στην Ιταλία αλλά και την ΕΕ…

Συνέντευξη με τη Σάρον Σμιθ από την ISO (ΗΠΑ)

«Η κατάσταση σήμερα είναι πολύ χειρότερη από ό,τι επί Μουμπάρακ»

Το κίνημα απαντά «Όχι» στους δρόμους

Γαλλία: Στο Καλέ, μια γαλλική «Ειδομένη» στα στενά της Μάγχης, χιλιάδες πρόσφυγες επιδιώκουν να περάσουν στη Βρετανία, οι περισσότεροι για να επανενωθούν με συγγενείς τους. Ο καταυλισμός, που έγινε γνωστός ως «Ζούγκλα» και στον οποίο έχουν βρεθεί πολλές φορές αντιρατσιστές ακτιβιστές και από τη Γαλλία και από τη Βρετανία, με αίτημα το άνοιγμα των συνόρων, τώρα διαλύεται από την κυβέρνηση Ολάντ. Η επιχείρηση θυμίζει επίσης «Ειδομένη»: Με ανθρωπιστικό μανδύα, απειλούνται με σύλληψη ή και απέλαση χιλιάδες πρόσφυγες που επιμένουν να διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μετακίνηση. Η διάλυση του Καλέ από τον «ευρωπαϊστή» Ολάντ υπογραμμίζει την υποκρισία του θρήνου διαφόρων «ευαίσθητων» Ευρωπαίων για την «ξενοφοβία στη Βρετανία» μετά τη νίκη του Brexit...

Φουντώνει η «ένοπλη διαπραγμάτευση»

Η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: πρέπει να βρει το κατάλληλο μείγμα για μια φορολογική μεταρρύθμιση που να μη φαίνεται πολύ αντιλαϊκή, να κάνει κάποιες παραχωρήσεις, όσο ασήμαντες κι αν είναι, να μην αυξήσει τον ΦΠΑ, και ταυτόχρονα να καταφέρει να μειώσει μακροπρόθεσμα τη φορολογία των επιχειρήσεων και να συνεχίσει το έργο της αποδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ο πολιτικός στόχος είναι καθαρός: πρόκειται για μια προσπάθεια συγκέντρωσης υποστήριξης μπροστά στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου.

Υεμένη:
Οι διαδοχικές μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στους σαουδαραβικούς βομβαρδισμούς (και παρά τους βομβαρδισμούς) στην Υεμένη έχουν ενοχλήσει τους Σαούντ. Και αποφάσισαν να χτυπήσουν την κηδεία του πατέρα του υπουργού Εσωτερικών της «κυβέρνησης» των ανταρτών Χούτι και των συμμάχων του. Και αιματοκύλισαν την κηδεία, με πάνω από 100 νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες και αγνοούμενους. Ήταν το τελευταίο έγκλημα από τα αμέτρητα που διαπράττει εδώ και 2 χρόνια η αεροπορία των Σαούντ στη ρημαγμένη χώρα, τα οποία όμως γενικά περνούν «απαρατήρητα» στις δυτικές πρωτεύουσες...

Η βαθιά πολιτική κρίση στην οποία βρίσκεται το πολιτικό σύστημα του Ισπανικού Κράτους δεν είναι πλέον είδηση, αφού είναι οφθαλμοφανές ότι ύστερα από σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν ανεπιτυχώς να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Από το κακό στο χειρότερο εξελίσσεται η κατάσταση στη Συρία, με φόντο την κατάρρευση του σχεδίου Κέρι-Λαβρόφ πιο γρήγορα και από ό,τι θα περίμενε και ο πιο σκεπτικιστής απέναντι στη βιωσιμότητά του…

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που έγιναν στα τέλη του καλοκαιριού, η υποψήφια του Πράσινου Κόμματος, Ζιλ Στάιν, μπορεί να κερδίσει 3% ή 4% στις προεδρικές εκλογές στις 8 Νοέμβρη, κάτι που σημαίνει περίπου 3 ή 4 εκατομμύρια ψήφους –αντίστοιχα με το αποτέλεσμα του Ραλφ Νέιντερ το 2000. Και το μήνυμα της Στάιν «μην ψηφίζετε το μικρότερο κακό, παλέψτε για το μεγαλύτερο καλό!» έχει ακόμα μεγαλύτερη απήχηση στους ψηφοφόρους κάτω των 30 ετών.

Ισραήλ:
Με νέα συμφωνία, οι ΗΠΑ θα στείλουν στο Ισραήλ 38 δισ. στρατιωτικής βοήθειας τα επόμενα 10 χρόνια. Ο Ομπάμα, λίγο πριν από τη λήξη της θητείας του, έπεισε και τους πλέον δύσπιστους ότι οι ρητορικές διαμάχες του με το δολοφόνο Νετανιάχου «δεν αμφισβητούν τη στρατηγική μας συμμαχία»...

Οι εκλογές στη Γαλικία και τη Χώρα των Βάσκων

Επανεκλογή Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών

Το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία είναι το τρίτο μικρότερο κρατίδιο της Γερμανίας. Ωστόσο η εκλογική επιτυχία του ακροδεξιού AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) στις τοπικές εκλογές (κερδίζοντας το 20,8% των ψήφων και τη 2η θέση, ξεπερνώντας τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ) σημαδεύει το πολιτικό σκηνικό, καθώς έχει μια συμβολική σημασία –είναι η εκλογική περιφέρεια της Μέρκελ.

Η σύγκρουση στη Λατινική Αμερική συνεχίζεται αμείωτη, καθώς οι «προοδευτικές κυβερνήσεις» αντιμετωπίζουν τα όρια του πολιτικού τους σχεδίου και εν μέσω οικονομικής κρίσης και πολιτικής εξουθένωσης, η Δεξιά επιδιώκει μια σκληρή «ρεβάνς» και την πλήρη παλινόρθωση του πιο άγριου, ανόθευτου νεοφιλελευθερισμού. Στα τέλη του καλοκαιριού και τις αρχές Σεπτέμβρη, μια σειρά «επεισόδια» σε τρεις διαφορετικές χώρες υπενθύμισαν πως όλη η ήπειρος έχει μπει σε νέα περίοδο μεγάλης αναταραχής...