διεθνή

Ισπανία:
Ακυβερνησίας συνέχεια στο Ισπανικό Κράτος, μετά την αποτυχία του Ραχόι να εξασφαλίσει τουλάχιστον την ανοχή (με αποχή από τη ψηφοφορία) των Σοσιαλιστών στη συμμαχία του Λαϊκού Κόμματος με τους Ciudadanos. Δύσκολο παραμένει το ενδεχόμενο να προκύψει (και πολιτικά, αλλά και αριθμητικά) μια κυβέρνηση στηριγμένη στις δυνάμεις Σοσιαλιστών-Ποδέμος. Με την προοπτική τρίτης εκλογικής αναμέτρησης σε έναν χρόνο να πλησιάζει, όλοι περιμένουν το «τεστ» των περιφερειακών εκλογών σε Γαλικία και Χώρα των Βάσκων στις 25 Σεπτέμβρη, αλλά και τις εξελίξεις στα κόμματα, με βασικό το Σοσιαλιστικό, όπου οι «βαρόνοι» καιροφυλακτούν για να πάρουν το κεφάλι του Σάντσες…

Το κίνημα Black Lives Matter (BLM, οι Ζωές των Μαύρων Μετράνε) έχει πετύχει μια πρώτη, σημαντική νίκη: Διέλυσε το μύθο της «μεταφυλετικής Αμερικής» και ανέδειξε την καταπίεση των μαύρων στις σύγχρονες ΗΠΑ ως κεντρικό ζήτημα της εποχής. Αυτό αναδείχθηκε πρόσφατα με δύο διαφορετικούς τρόπους, από δύο «διαφορετικούς κόσμους», τόσο διαφορετικούς που υπογραμμίζεται το πόσο κεντρικό έχει γίνει το φυλετικό ζήτημα: Οι εξελίξεις αφορούν τον λαοπρόβλητο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού και τον ξεχασμένο στη σιωπή κόσμο του «σωφρονιστικού» συστήματος.

Το πολεμικό ρεπορτάζ για τη Συρία «πύκνωσε» στη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς οι μάχες στην περιοχή κλιμακώθηκαν.

ΗΠΑ: Η αστυνομική βία κατά των μαύρων στις ΗΠΑ είναι συνδεδεμένη με ένα σύστημα «μαζικών φυλακίσεων». Εμπνευσμένοι από το Black Lives Matter που δίνει τον αγώνα έξω από τις φυλακές, κρατούμενοι ετοιμάζονται να παλέψουν και μέσα σε αυτές. Στις 9 Σεπτέμβρη, 25η επέτειο της ιστορικής εξέγερσης στο Άτικα, ετοιμάζουν πανεθνική απεργία σε όλες τις φυλακές της χώρας…

Η μη κανονικότητα που επικρατεί στο Ισπανικό Κράτος τους τελευταίους μήνες, λόγω της αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, συνεχίζεται επηρεάζοντας διακοπές και αργίες. Οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης κράτησαν όλο τον Αύγουστο, ενώ σύμφωνα με τον κανονισμό της ισπανικής βουλής, αν ναυαγήσουν και αυτές οι προσπάθειες, το πιο πιθανό είναι οι εκλογές, που θα είναι οι τρίτες στη σειρά, να γίνουν 25 Δεκέμβρη, ανήμερα δηλαδή τα Χριστούγεννα.

Το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, που έδωσε και τυπικά το χρίσμα στον Ντόναλντ Τραμπ, ήταν ένα πανηγύρι της αντίδρασης. Τόσο οι ομιλίες από το βήμα, όσο και τα συνθήματα και οι ιαχές των συνέδρων, ήταν ένα μίγμα τρομοϋστερίας, ρατσισμού, ισλαμοφοβίας και κραυγής για «τάξη και ασφάλεια». Βαδίζοντας προς την εκλογική αναμέτρηση του Νοέμβρη, ο Τραμπ διαψεύδει τις εκτιμήσεις ότι στην τελική ευθεία θα γίνει πιο σοβαρός ως «υποψήφιος πρόεδρος της χώρας».

Μετά την ήττα του φιλοδυτικού πραξικοπήματος

Το αντιρατσιστικό κίνημα στις ΗΠΑ απέναντι στη «φιλοαστυνομική» υστερία:

Το βρετανικό πολιτικό σύστημα επιχειρεί να ανασυνταχθεί για να απορροφήσει τους κραδασμούς του Brexit και να επιβάλει τη δική του εκδοχή «σταθεροποίησης».

Γαλλία:
Η μάχη για τον νόμο Ελ Κομρί δείχνει να σταματά. Είναι αρκετά νωρίς για να γίνει πλήρης απολογισμός. Το ότι ο νόμος πέρασε, είναι ήδη ένα πολύ σημαντικό πισωγύρισμα στους εργασιακούς χώρους, αν αρχίσει να εφαρμόζεται. Το ότι πέρασε ύστερα από μια πρωτοφανή αντίσταση, βαραίνει επιπλέον, καθώς μπορεί να καλλιεργηθεί αίσθημα «αδυναμίας». Από την άλλη, η καταφυγή (δύο φορές) σε παράκαμψη του κοινοβουλίου, για να μπορέσει να περάσει, αφήνει βαθιά εκτεθειμένο τον Ολάντ και μετριάζει την αίσθηση «ήττας». Το ότι τα συνδικάτα καλούν από τώρα για τις 15 Σεπτέμβρη, είναι μια καλή αρχή. Και η επιτυχία ή αποτυχία αυτής της κινητοποίησης θα είναι και ένα πρώτο σοβαρό δείγμα για τον απολογισμό…

Τη Δευτέρα, έξω από το χώρο αφίξεων από το εξωτερικό στο αεροδρόμιο του Ρίο Ντε Τζανέιρο, εξελίχθηκε ένα πολύ παράξενο είδος κινητοποίησης.

Η ελληνική κυβέρνηση συναινεί πρόθυμα

Το Brexit δεν ήταν ούτε μια καθαρή «λαϊκή εξέγερση κατά των ελίτ» ούτε ένα «εθνικιστικό ξέσπασμα ρατσισμού». H ψήφος ήταν βαθιά αντιφατική (όπως και οι συνειδήσεις των ανθρώπων).

Η  εργατική τάξη και η νεολαία της Γαλλίας έδωσαν τους τελευταίους μήνες -και συνεχίζουν να δίνουν- μεγάλες μάχες ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης Ολάντ, που απειλεί με «ξήλωμα» τις εργατικές κατακτήσεις.

Πορτογαλία:
Προθεσμία τριών εβδομάδων έδωσε η Κομισιόν στην Πορτογαλία, για να πάρει μέτρα που θα «συμμαζέψουν» το έλλειμμά της, προτού επιβληθούν πρόστιμα ίσα με το 0,2% του ΑΕΠ. Η κίνηση ίσως καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις. Οι Σοσιαλιστές επιχείρησαν να ισορροπήσουν μεταξύ των δεσμεύσεών τους με τα αριστερά κόμματα που τους στηρίζουν κοινοβουλευτικά από τη μία και των υποχρεώσεών τους απέναντι στην ΕΕ από την άλλη. Το σχέδιο είχε εξαρχής «κοντά ποδάρια» και ίσως έφτασε η ώρα της αλήθειας. Το Μπλόκο έχει ήδη δηλώσει πως θα απαιτήσει δημοψήφισμα σε περίπτωση κυρώσεων…

Τα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών έγιναν η αφορμή για να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και στο ίδιο το Ισπανικό Κράτος.

Το καπάκι της λαϊκής οργής ακόμα δεν λέει να κλείσει: 3,5 μήνες μετά οι απεργίες, οι διαδηλώσεις και οι καταλήψεις συνεχίζονται στη Γαλλία. 1,3 εκατ. διαδηλωτές κατέγραψε η πανεθνική διαδήλωση της 14ης Ιουνίου, αγγίζοντας την κορυφαία στιγμή του κινήματος ενάντια στο ξήλωμα του Εργατικού Κώδικα στις 31/3. Στο Παρίσι η διαδήλωση ήταν υπερδιπλάσια της 31/3 και κράτησε πάνω από 4 ώρες.

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία αυτού του φύλλου πραγματοποιούνται οι ισπανικές εκλογές. Στις 26 Ιούνη, έξι μήνες μετά τις εκλογές του Δεκέμβρη, ο ισπανικός λαός ξαναβαδίζει στις κάλπες με πολλή ελπίδα αλλά και φόβο για το άγνωστο.

Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία αυτού του φύλλου πραγματοποιούνται οι ισπανικές εκλογές. Στις 26 Ιούνη, έξι μήνες μετά τις εκλογές του Δεκέμβρη, ο ισπανικός λαός ξαναβαδίζει στις κάλπες με πολλή ελπίδα αλλά και φόβο για το άγνωστο.

Ιταλία:
Στις δημοτικές εκλογές στην Ιταλία, η Κεντροαριστερά του Ρέντσι έχασε και τη Ρώμη και το Τορίνο από τους υποψηφίους του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο. Η ήττα στην πρωτεύουσα, αλλά και η έκπληξη στο Τορίνο, όπου ο απερχόμενος Φασίνο θεωρούνταν «επιτυχημένος» αυτοδιοικητικά, δείχνει ότι η ψήφος ήταν πολιτική, καταδικαστική για την κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος. Πώς το έλεγε ο Ντάισελμπλουμ για την «ικανότητα» του Ρέντσι να επιβάλλει σκληρά μέτρα διατηρώντας τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων;

Έληξαν οι προκριματικές στις ΗΠΑ και το Νοέμβρη η μάχη για την προεδρία θα είναι το τραγικό δίπολο «Ντόναλντ Τραμπ εναντίον Χίλαρι Κλίντον».

Στη Γαλλία η σύγκρουση για τον νόμο Ελ Κομρί (που ξηλώνει τον Εργατικό Κώδικα) κλιμακώνεται. Μαζί με την πάλη ενάντια στο νόμο, εμφανίζονται και διάφορα κλαδικά αιτήματα, με αποτέλεσμα όλη η χώρα να βρίσκεται σε παρατεταμένο απεργιακό πυρετό. Λιμενεργάτες, συγκοινωνίες, διυλιστήρια, πυρηνικά εργοστάσια, οι εργαζόμενοι στην Air France βρίσκονται είτε σε «ανανεούμενες» απεργίες διαρκείας, είτε δίνουν ο ένας τη σκυτάλη στον άλλο, φροντίζοντας με τον συντονισμό τους μέσω της «διασυνδικαλιστικής» να μένει πάντα το απεργιακό μέτωπο ανοιχτό. Συνελεύσεις, απεργιακές φρουρές, συγκρούσεις εξελίσσονται σε κάθε πόλη της Γαλλίας. Και όλα αυτά καθώς πλησιάζει το Euro 2016, το οποίο οι απεργοί δηλώνουν πρόθυμοι να «σαμποτάρουν», απειλώντας το κύρος (αλλά και τα κέρδη) του γαλλικού καπιταλισμού.

Βραζιλία: Ο ένας μετά τον άλλο, οι υπουργοί της κυβέρνησης Τεμέρ στη Βραζιλία «πέφτουν» υπό το βάρος των σκανδάλων, που αγγίζουν όλο το πολιτικό φάσμα. Δύο απώλειες σε 20 μέρες μετρά η νέα κυβέρνηση, με το νέο θύμα να είναι ο υπουργός… Διαφάνειας και Ελέγχου! Γίνεται εμφανές ότι η ανατροπή της Ντίλμα Ρούσεφ ενορχηστρώθηκε από εξίσου «διεφθαρμένους» πολιτικούς αντιπάλους της για λόγους που δεν είχαν καμία σχέση με τη διαφθορά. Αλλά γίνεται εξίσου σαφές ότι τα σκάνδαλα είναι τόσο βαθιά που δεν θα έχουμε ένα «βελούδινο πραξικόπημα», αλλά μια παρατεταμένη πολιτική κρίση με ανεξέλεγκτες προεκτάσεις…

Το βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιούνη είναι μια μάχη που προκάλεσε η αντι-ΕΕ πτέρυγα των Τόρηδων (η κυβερνητική Δεξιά) μαζί με το ακροδεξιό UKIP. Οι μικρές και σκόρπιες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής ή έστω «εκτός Εργατικών» Αριστεράς στη χώρα έχουν ως αποτέλεσμα η δημόσια συζήτηση για το δημοψήφισμα του «Brexit» να γίνεται με τελείως αντιδραστικούς όρους και από τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα.

Ο πόλεμος ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) επέστρεψε στη διεθνή ειδησεογραφία, καθώς είναι σε παράλληλη εξέλιξη επιχειρήσεις εναντίον του και στο Ιράκ και στη Συρία. Αλλά οι στρατιωτικές επιτυχίες από μόνες τους δεν λύνουν το πλήθος προβλημάτων, τα οποία έχουν βυθίσει την περιοχή στο χάος.

Είναι γνωστό ότι η Λατινική Αμερική έχει μπει σε «σημείο καμπής» τα τελευταία χρόνια. Η οικονομική κρίση χτυπά πλέον σκληρά τις οικονομίες της νοτιοαμερικανικής ηπείρου, βάζοντας τέλος στη «χρυσή δεκαετία» ανάπτυξης που επέτρεψε στις «ροζ κυβερνήσεις» να υιοθετήσουν λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστικές πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, δίχως να θίγουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Κύπρος:
Στις εκλογές στην Κύπρο, η αποχή έφτασε το 33,26%, εκφράζοντας έναν κόσμο που εν μέσω σκανδάλων και της γενικότερης κατάστασης, απαξιώνει τις εκλογές και δείχνει να μη βλέπει εναλλακτική στις πολιτικές των τελευταίων χρόνων. Σε αυτό το τοπίο, πρώτος ήρθε ο ΔΗΣΥ, πουλώντας την «έξοδο από τα μνημόνια», με 30,69% (αλλά με πτώση σχεδόν 4 μονάδων). Διευκολύνθηκε από την αφωνία του ΑΚΕΛ ως αντιπολίτευση, που οδήγησε το κόμμα της Αριστεράς σε υποχώρηση 7 μονάδων (και 25,67%). Στα άσχημα νέα η είσοδος του ΕΛΑΜ (αδελφού κόμματος της ΧΑ) στη Βουλή, με 3,7%, και της λαϊκής ακροδεξιάς όπως το μόρφωμα «Κίνημα Αλληλεγγύη» με 5,2%... Αποτελέσματα αναντίστοιχα με τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες των τελευταίων μηνών.

Συνέντευξη με τον Μανουέλ Γκαρί, ηγετικό στέλεχος των Αντικαπιταλίστας, για τις εκλογές στις 26 Ιούνη

Αν και η αντεργατική μεταρρύθμιση της Ελ Κομρί είναι πλέον νόμος του κράτους, η κοινωνική αναταραχή συνεχίζεται στη Γαλλία. Το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο βρέθηκε η αστυνομική βία που δεν έχει προηγούμενο εδώ και χρόνια (ούτε επί Σαρκοζί τέτοια αγριότητα) και έχει οδηγήσει σε βίαιες συγκρούσεις. Γίνονται αντικατασταλτικές διαδηλώσεις με το παλιό σύνθημα «Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά» αλλά και το νέο «Όλοι μισούν την αστυνομία». Οι αστυνομικοί έκαναν δική τους διαδήλωση «ενάντια στο μίσος κατά της αστυνομίας», όπου λίγο-πολύ ζητούσαν από την κυβέρνηση να τους δοθεί (ακόμα μεγαλύτερο!) ελευθέρας να τσακίσουν το κίνημα. Σε αυτό το φόντο, τα γαλλικά ΜΜΕ «ξαφνικά» άνοιξαν ξανά τη συζήτηση για πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα. Παρ’ όλα αυτά οι μαχητικές δράσεις συνεχίζονται, με οδηγούς να αποκλείουν δρόμους, εργάτες να αποκλείουν τα διυλιστήρια κ.ο.κ. Τα συνδικάτα δηλώνουν πως θα συνεχίσουν μέχρι να αποσυρθεί ο νόμος. Ακολουθεί μια παρουσίαση του κινήματος, από τους Christian Mahieux και Nara Cladera, συνδικαλιστές των Solidaires. Πρόκειται για απόσπασμα της παρέμβασής τους στο φεστιβάλ της ΑΡΕΝ, στην Αθήνα, 14 Μαΐου 2016. Τη μετάφραση έκανε η Κατερίνα Γιαννούλια.

Η παραίτηση του Νταβούτογλου από τη θέση του πρωθυπουργού και του επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος ίσως προμηνύει αλλαγές στην πολιτική της Τουρκίας, αλλά είναι δύσκολο ακόμα να κρίνει κανείς προς ποια κατεύθυνση.